خلاصه داستان : محمد سرداری سه دهه است که سوزن بان راه آهنی در ایران است. او در طی این سال ها کارهایی برای فرار از تنهایی و بی حوصلگی اش در محل کار انجام داده است. این اثر نگاهی به زندگی این مرد می افکند.
A minimalist study of lonely, isolated existence. Mohamad Sardari has spent thirty years at a remote outpost raising and lowering a gate to keep road traffic from crossing tracks when a train passes. He lives with his wife in an unadorned shack; a few bare trees dot the threadbare landscape.
-
-
-
-
4 بار برنده جایزه و 1 بار نامزد دریافت جایزه
