دانلود فیلم A Chorus Line 1985

در فیلم A Chorus Line A Chorus Line یک کارگردان برای پروژه ای بزرگ نیاز به چند رقصنده دارد. یک مسابقه یک روزه برگزار می شود تا آن رقصنده ها انتخاب شوند و تعداد زیادی برای استفاده از موقعیت و انتخاب شدن شرکت می کنند. بیشتر رقصنده ها حذف می شوند و مسابقه...

«زاک» (داگلاس)، طراح رقص و کارگردان، و دستارش، «لری» (مان) برای یک نمایش موزیکال در برودوی، از میان صدها نفر که برای امتحان آمده اند، شانزده نفر را انتخاب می کنند. «زاک» توضیح می دهد که او تنها چهار پسر و چهار دختر لازم دارد، که بیشتر روی صحنه «حضور» داشته باشند تا این که «نقش» بازی کنند .

کارگردانی چندین رقاص را برای یک اجرای بزرگ انتخاب می کند.گروه بزرگی از متقاضیان با امید انتخاب شده اند آماده می شوند.در طول روز شرکت کنندگان بیشتری از دور خارج شده و رقابت سخت تر می شود و...

دانلود فیلم A Chorus Line 1985 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

ملودیک معمولی فیلم، که در دهه‌های چهل، پنجاه و شصت بسیار شناخته شده بود، در دهه هفتاد به نوعی کاهش یافت، علیرغم این واقعیت که در دوره‌های طولانی اولیه آن دهه، دو مدل به‌ویژه زیبا به نام «کمانچه‌باز روی بام» دیده می‌شد. و "کاباره" و تا دهه هشتاد کلاس همه چیز بود جز مرده. در واقع، چند موزیکال فعلی مانند "شهرت" و "زنده ماندن" وجود داشت که بر اساس موسیقی و رقص عامه پسند ساخته شده بودند، اما اینها فیلم هایی از نوع کاملاً متفاوت با هر شباهتی از "چرخ فلک" یا "The The" بودند. صدای موسیقی".

این نزول ممکن است با تغییرات اجتماعی-اقتصادی فیلم که به روی جهان باز می شود ارتباط داشته باشد. به نظر می‌رسید که جمعیت به‌جای خانواده‌ها، به تدریج تحت تأثیر سن جوان‌تر قرار می‌گرفتند. در تئاتر، ملودیک به هیچ وجه در طول دهه‌های هفتاد و هشتاد رو به افول نبود، سال‌هایی که استفن ساندهیم برادوی و اندرو لوید وبر وست اند را شکست می‌داد. "A Choral Line" بهترین ملودی آمریکایی در این دوره بود. در سال 1975 افتتاح شد و برای مدت طولانی کار کرد. هنگامی که در سال 1990 بسته شد، به طولانی‌ترین نمایش در تاریخ برادوی تبدیل شد، اگرچه رکوردی که از آن به ثبت رسانده بود از آن زمان پیشی گرفت. تا جایی مؤثر بود که اساساً معلوم شد فیلم نگرفتن از آن غیرقابل درک است.

"A Theme Line" در ابتدا یک ملودیک فاز در مورد یک ملودیک فاز بود. مجموعه‌ای از هنرمندان، اعم از زن و مرد، در حال تلاش برای بخش‌هایی در خط آوازخوانی یک اثر شیک برادوی هستند. مسئول رویه ها زک، رئیس مستبد نمایش است که آخرین انتخاب را در مورد اینکه چه کسی استخدام می شود، خواهد داشت. به هر یک از امیدهای امیدوار مراجعه می شود تا داستان خود را بازگو کنند و بفهمند که چرا فرد دوست دارد حرکت کند. آنها با ارائه یک سخنرانی یا پخش یک شماره ملودیک در طیف گسترده ای از سبک ها و خلق و خوی پاسخ می دهند. در میان کسانی که برای یک بخش می روند، کیسی، معشوقه قبلی زک است. مشخص شده است که کاسی زمانی یک ستاره بزرگ برادوی بوده است، اما هرگز نمی توان به درستی فهمید که چرا او به دنبال انجام مشاغل اصلی در ملودی، از تلاش برای بخشی از ملودی کاسته شده است.

A Chorus Line از این جهت غیرمعمول است که ملودیکی است که در آن مرد اصلی هیچ آواز یا حرکتی انجام نمی دهد. (در هر صورت از این نظر خارق‌العاده نیست، برایان، نقش اول مرد در «کاباره»، به همین ترتیب آواز نمی‌خواند یا حرکت نمی‌کند). نقش زک را مایکل داگلاس بازی می‌کند. اکثریت سرگرم کننده های مختلف عموماً مبهم بودند. (برخی مانند پم کلینگر و یامیل بورخس هرگز در فیلم A Chorus Line دیگری حضور نداشتند). نام اصلی دیگر آدری لندر است که برای بازی در نقش اسکورت جی آر در «دالاس» محبوب‌ترین نام است و او در اینجا به نظر می‌رسد نادرست است. شخصیت او، وال، باید یک هنرمند خوب و در عین حال واقعاً زشت باشد، در نتیجه عنوان شماره او "رقص 10، به نظر می رسد 3" است، در حالی که آدری به طرز شگفت انگیزی زرق و برق دار است، اما هنرمند محکمی نیست. من هرگز «یک خط آهنگ» را در مقابل تماشاگران ندیده‌ام، بنابراین نمی‌توانم بگویم که این ایده در تئاتر چقدر خوب عمل می‌کند، اگرچه نتیجه اولین آفرینش به بسیاری از افراد توصیه می‌کند که عملکرد تحسین‌برانگیزی داشته است. . در فیلم A Chorus Line، هر چند ممکن است، در واقع موفق نمی شود. از نظر ظاهری بیش از حد خودنمایی و ایستا است، هرگز سعی نمی‌کند داستان را باز کند یا از پتانسیل‌های بزرگ‌تری که هزینه آن توسط رسانه واقعی مدیریت می‌شود، استفاده کند. قاطعانه، بیست شخصیت اصلی عدد بسیار بزرگی است. این نشان می‌دهد که عملاً فیلم باید با ارائه جریانی بی‌پایان از شخصیت‌ها، بدون هیچ تلاش واقعی برای پرورش این شخصیت‌ها یا بازگویی کامل در روایت‌های آن‌ها انجام شود. در واقع، حتی رابطه ضروری Cassie/Zach به روشی نسبتاً سریع مدیریت می شود.

هماهنگی فیلم توسط ریچارد آتنبرو انجام شد که شاید فرد ایده آلی برای انجام همه کارها نبود. مهم‌ترین موفقیت‌های آتنبورو به‌عنوان یک رئیس، فیلم‌هایی مانند «گاندی»، «چاپلین» و «سرزمین سایه‌ها» بوده‌اند که همگی با یک خط داستانی منفرد و با تأکیدات قوی بر روی بهبود شخصیت‌ها قرار گرفته‌اند. او به تازگی ملودی دیگری را هماهنگ کرده است، تقلید متزلزل "اوه! چه جنگ زیبایی!". به نظر می‌رسد فیلمی مانند «A Ensemble Line» با فضای داخلی کلاستروفوبیک، طراحی پرمخاطب و حرکات برجسته‌اش که از یک نفر شروع می‌شود و سپس به دیگری می‌رسد، به‌طور استثنایی با سبک آتن‌برو آشنا نیست.

«یک خط گروهی» کاملاً فیلم وحشتناکی نیست. تعداد قابل توجهی از اعداد روتین بسیار اجرا می شوند و بخشی از سرگرم کننده ها واقعاً توانا هستند. به خصوص آلیسون رید که نقش کیسی را بازی می کند، خیره شدم. به طور کلی، به هر حال، من فیلم را بیش از حد ناقص دیدم، با تعداد زیادی بخش که به هم نمی رسند تا یک کلیت کاملاً کامل کننده را ایجاد کنند. نوع فیلمی که کل آن دقیقاً به اندازه قطعات نیست. 6/10

دانلود فیلم A Chorus Line 1985 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

من A Melody Line را با انتظاری خارق‌العاده تماشا کردم و نمایش صحنه را گرامی داشتم. وقتی 17 ساله بودم مادرم مرا به دیدن صحنه آفرینی برد و با زور صحنه از خواب بیدار شد.

ناامیدی در A Chorus Line خیلی سریع به وجود آمد. علیرغم این واقعیت که سال‌ها از زمانی که قبلاً با A Chorale Line آشنا بودم حذف شده بود، من پیش‌بینی می‌کردم که داستان باید برای یک دوره بسیار طولانی دوام بیاورد، زیرا موضوعات آن قدیمی و جهانی هستند.

اولین اعتراض من فرافکنی است. با چند معافیت، آنها هرگز نمی‌توانستند هنرمندان و هنرمندان خسته‌کننده دیگری را به نمایش بگذارند. به سختی می توان تعداد نامزدهای پرانرژی که در A Chorus Line به شغل نیاز داشتند را درک کرد. چگونه است که آنها می توانستند چنین افرادی را انتخاب کنند؟ چند هنرمند خارق‌العاده در A Chorus Line حضور داشتند، اما آن‌هایی که به‌جای توانایی‌های حرکتی‌شان، نامشان را انتخاب کردند و رقص‌ها را خراب کردند.

وقتی در حال ضبط فیلمی درباره هنرمندان و نمایش‌های برادوی هستید، فرض حرکت خلاق به طور طبیعی زیاد است، بنابراین دیدن حرکت مرده در A Chorus Line بسیار شکست خورده بود. پس از مدتی کلاس های رقص در دهه 1970، تمایز جنبش دهه 80 و حرکتی را که در این مرحله با آن آشنا هستم، درک کردم. در هر صورت، قبلاً حرکت هیجان انگیزی برای برخی از فیلم های سینمایی ساخته شده بود و به خوبی فیلمبرداری شده بود. Sweet Cause و Supper Club به ذهن می رسد.

یکی از وحشتناک ترین قطعات این فیلم، فیلمبرداری است. من نمی دانم که پایه و اساس افرادی که A Chorus Line را فیلمبرداری کرده اند را نمی دانم، با این حال برداشت من این است که آنها هیچ ایده ای نداشتند - به هیچ وجه - چگونه به شماره های رقص شلیک کنند. وقتی در حال عکاسی از حرکت هستید، که باید هسته اصلی A Chorus Line باشد، چرا این همه شلیک سر در حین حرکت؟ ما باید حرکت این اجساد را ببینیم. از آنجایی که این تصویر به دنبال فیلم‌های ملودیک بی‌شماری مانند موزیکال‌های MGM و کارهای تخیلی که در حال اتمام بود و سپس نمایش‌های برادوی را به فیلم تبدیل می‌کردند، فیلمبردار باید درک می‌کرد که چگونه از رقص‌های رقص فیلمبرداری کند تا شور و شوق و شفافیت ایجاد کند. فیلمبرداری A Chorus Line را شکست.

با فیلمبرداری، رئیس به تصمیمات وحشتناکی در مورد نقاط و نورپردازی پرداخت. بالاخره بر دوش رئیس افتاد و این یک ناامیدی بزرگ بود.

من هم می‌توانستم بدون آن کار کنم، اوج داستان، تاسف باری که باعث می‌شود چگونه به عشق کمک کردم، تغییر کند. حول محور توبه ای است که هنرمندان با آن به طور مداوم در داستان عاشقانه از جمله زک و کیسی تجربه می کنند. علاوه بر این واقعیت که از هسته داستان کاسته می شود، به همین دلیل به این دلیل که علم بین آلیسون رید، سرگرم کننده در شغل Cassie، و مایکل داگلاس وجود نداشت، ناپدید شد.

فلاش بک به ارتباط قبلی بین زک و کیسی خسته کننده و مرده بود. ما فلاش بک در خلق صحنه نداشتیم چون زائد بود. خط داستانی در مقابل تماشاگران به جمعیت اجازه داد تا تاریخ را با ذهن خود پر کنند. رئیس اینجا ناظران را رد کرد که با ذهن خود تحقیق کنند و بسازند. مثل اینکه دقیقاً می‌دانستید که رئیس در هر شلیک به چه چیزی فکر می‌کرد. فیلمبرداری چنین فیلمی خفه‌کننده است.

در نهایت، وضوح آخرین عدد، یک، که تماشاگر در تمام طول فیلم انتظارش را می‌کشد، ناامیدکننده فوق‌العاده‌ای بود. علیرغم این واقعیت که زاک، رئیس، چهار خانم و چهار مرد را در اختیار بازیگران قرار داده است، در آخرین شماره هر یک از سرگرمی‌هایی که اخیراً بریده شده‌اند، اکنون به نظر می‌رسد که فیلم را با One به پایان می‌رسانند. این عدد دلیل خوبی ندارد و به نظر می رسد در فیلم A Chorus Line ناخوشایند باشد. زندگی تلف شده در فلاش بک های Cassie/Zach باید صرف تنظیم آخرین شماره می شد. همه چیز برابر است، به نظر می‌رسد که آنها محتوا را کامل کردند، اما قبل از پایان فیلم، به یک شماره روتین اصلی نیاز داشتند، بنابراین آنها به طور مرموزی یکی را وارد کردند. به نظر می‌رسد که گروه‌ها از یک خلاقیت دبیرستانی باقی مانده‌اند. نورپردازی وحشتناک بود و فیلمبرداری دست و پا گیر و زمخت مرا حیرت زده کرد.

خیلی صادقانه، مطمئن نیستم چرا به A Chorus Line دو ستاره دادم که به احتمال زیاد یک ستاره بیش از حد است. حدس می‌زنم ستایش A Chorale Line چنان عمیقاً در قلبم جا افتاده است که با توجه به غم انگیز بودن، یک ستاره به کمترین امتیاز قابل تصور اضافه کردم. می‌پذیرم که موضوعات این داستان می‌توانند برای یک دوره بسیار طولانی دوام بیاورند و من برایم جالب است که ببینم چگونه می‌توان یک بازخوانی مداوم فیلم را مدیریت کرد که ترکیب‌های گیج‌کننده و مرگبار A Chorus Line را شکست داد.

دانلود فیلم A Chorus Line 1985 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

در زمانی که واقعاً شروع به علاقه مندی به فیلم کردم، در یازده سالگی، تعداد زیادی از فیلم‌های «باید ببینم» را داشتم و هر آخر هفته به فیلم پرفروش می‌رفتم و تعدادی را اجاره می‌کردم. برخی از آنها برای همه جمعیت نبود و مادرم دیوانه می شد. به یاد دارم که یکی از فیلم‌هایی که در آن خلاصه شده بود، «یک خط گروهی» بود و هرگز آن را دریافت نکردم. بنابراین در حال حاضر دیدن آن یک فانتزی است که به حقیقت پیوسته است.

البته، من خلاصه را از دست دادم و با موفقیت آن را پس خواهم گرفت، زیرا فکر می کنم چیزهای واقعاً جذابی برای تماشا در آنجا وجود داشت. یعنی «خط لحن» را بگیرید، یک نمایش فاز تبدیل شده به فیلم. من می دانم که این چیزی است که ما این روزها می بینیم، اما در آن روزها تا حدودی منحصر به فرد بود، به وضوح. و A Chorus Line چیز خاصی دارد.

اکثر موزیکال‌هایی که امروزه فیلم‌های سینمایی می‌سازند، خطری را که دوربین رایگان به آنها می‌دهد، بپذیرید تا مناظر مختلف بسازید و شخصیت‌ها را به مکان‌های بهتری ببرید. «A Ensemble Line» به عنوان یک نمایشنامه روی صحنه نمایش به دنیا آمد و در جایی مشابه فیلم غبار را گاز می گیرد. ریچارد آتنبرو پس از آزمایش بزرگی که توسط طراح رقص زاک (مایکل داگلاس) برگزار شد، تعداد زیادی از هنرمندان را در تلاش برای به دست آوردن شغل هماهنگ می کند.

همه چیز تقریباً در یک زمان اتفاق می افتد: فشار ناشی از ندانستن ، فشار یادگیری اعداد، رقابت بی سر و صدا بین رقصندگانو همه چیز روی صحنه اتفاق می افتد، جایی که داگلاس هر هنرمندی را در کانون توجه قرار می دهد و آنها را وادار می کند که درباره زندگی خود و وحشتناک ترین برخوردهایشان صحبت کنند. هنرمندان زیادی وجود دارند و شگفت‌انگیز هستند، اما با گذشت ساعت، خلاصه‌هایی را فهرست می‌کنند. Atenborough در اینجا موضوع همخوانی را مدیریت می کند. روی صحنه یا پشت صحنه، همه چیز در جریان است و زمان به نظر نمی رسد متوقف شود. یک بار دیگر، من شانسی ندارم که Atenborough یک تن را برای شلیک A Chorus Line برش دهد، اما مطمئناً به نظر نمی رسد که اینطور باشد. و در هر صورت این یک کار هماهنگ کننده و تغییر دهنده (جان بلوسم) فوق العاده است. در هر صورت، در آن مرحله کوچک، شما تعجب می کنید که چه چیزی باید دوربین را مدیریت کنید. فیلمبرداری رونی تیلور تنها با یک تنظیم، راه را پیدا می کند، از شخصیت های خاص کلوزآپ می سازد، بزرگنمایی می کند و صحنه را بر اساس نقطه متناوب نشان می دهد. از این منظر و علاوه بر این، چشم اندازی لذت بخش از نیویورک را به ما ارائه می دهد.

در یک ثانیه ضروری، داگلاس به کسانی که باقی مانده اند می فهماند: "قبل از اینکه ما شروع به کشتن کنیم: همه شما نفس گیر هستید و من" دوست دارم همه شما را استخدام کنم، اما نمی توانم. این باعث شد امروز به درام‌های تلویزیونی بدون فیلمنامه فکر کنم، جایی که مهمترین چیزی که اهمیت دارد توانایی خوانندگی یا حرکت است و هیئت داوران معمولاً قبل از رفتن برخی از رقبا (در هر صورت، وقتی بد هستند) کلمات دقیق را به رقبا می‌گویند. سخت است، باید تصور کنید. تا حدی در اینجا، جایی که هر یک از آنها واقعاً فوق‌العاده هستند.

برای بازگویی بخشی از داستان‌ها، شخصیت‌ها از آهنگ‌ها استفاده می‌کنند و در یک لحظه، صحنه زندگی دیگری را می‌گیرد و آن را به صورت واقعی می‌گیرد. حس "رویایی است که به حقیقت می پیوندد". موسیقی ماروین هملیش و ابیات ادوارد کلبان باعث می شود که تئاتر بدون نقص پیشرفت کند، احساسات این رقصندگان را نشان می دهد و به آنها اجازه می دهد تا آن حرکات عالی توسط مایکل بنت را انجام دهند. کتاب در تئاتر نیز به فیلمنامه ای بی عیب و نقص و استثنایی از آرنولد شولمن تبدیل می شود. که در مواقعی بسیار تماسی است. پس اگر با آهنگ نباشد با یک کلمه همراه می شود. با این حال در "A Chorale Line"، نمی توان تصور کرد که جابه جا نشوید.

در یکی از وقفه های تمرینی در آزمون، کاسی، هنرمند منحصر به فردی با بازی آلیسون رید، ظاهر بزرگی برای متقاعد کردن داگلاس به نمایش می گذارد. شخصیتی که بتواند آن را انجام دهد. کلمات "بگذار برای تو برقصم" هرگز صادقانه تر به نظر نمی رسید و در موسیقی و اشعار بسیار لذت بخش تر به نظر می رسید.

دانلود فیلم A Chorus Line 1985 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

من یک خلق صحنه لس آنجلس از این ملودیک را در اوج خود دیدم. این اجرای «برادوی» نبود، با این حال هنوز هم باشکوه بود. از آنجایی که نوازنده بودم، ملودی های «A Ensemble Line» را به خوبی می شناختم. آنها توسط هر خواننده امیدوار در هر آزمون اجرا می شد. آنها آهنگ های سرگرم کننده و زیبا بودند. برخی از آنها متحرک بودند، برخی از آنها طنز بودند.

من دیوانگی این نمایش را درک نکردم زیرا یک مجری بودم، نه یک هنرمند. من تصدیق نکردم که ورود به یک نمایش آنقدر چالش برانگیز بود، و مطمئن هستم که "مصاحبه"هایی که از ممیزی‌کنندگان واقعی رقص جمع‌آوری شده بود، صمیمانه تاثیرگذار بودند.

و سپس، در آن نقطه ... این "فیلم" وحشتناک.

اساساً گردهمایی عظیمی از هنرمندان برای تعداد مشخصی از نقاط در یک خط موضوع امتحان می کنند. اصلی ترین ملودیکی که این آهنگ در آن برجسته خواهد شد، بزرگترین رئیس تئاتر ملودی برادوی، "زک" (مایکل داگلاس) است.

فقط به یک امید نیاز است تا درک کنیم که مایکل داگلاس کاملاً نادرست است. اگرچه در واقع، احتمالاً به این دلیل که کار بسیار افتضاح است، مهم نیست که چه کسی فرافکنی شده است.

در فیلم A Chorus Line‌های هالیوودی از این دست، رئیس اغلب بی‌رحمانه و بدون دلیل وحشی است. در بیشتر این «فیلم»، داگلاس می‌نشیند و پشت میزش در میان یک سالن نمایش عظیم خفه می‌شود و در مقابل تماشاچیان بر سر صدای بلند دهانش فریاد می‌زند. روشی که او می تواند با خلق و خوی "یک 5-6-7-8" بگوید، آشکارا تخصص اصلی او به عنوان یک کارگردان ملودیک است.

در این چارچوب ذهنی هنرمند یک پاتوق وجود ندارد. /خوانندگان. تک تک آنها در آواز خواندنشان کدر بود. از نظر ظاهری، آدری لندر از بقیه فراتر می رود. گرگ بورگ با شماره های رقص/لحن خود در سراسر صفحه منفجر شد، اما ملودی که به او داده شد، "سورپرایز، شگفتی" یک تلاش وحشتناک و دیوانه وار برای گرفتن جایزه اسکار برای "بهترین آهنگ منحصر به فرد" بود.

من و همسرم نشسته بودیم و کل فیلم را با فک شل تماشا می کردیم. خوب، 100 هنرمند در مرحله ای باقی می مانند و در حال انجام حرکاتی هستند که یک رئیس واقعاً ظالم تلاش می کند زندگی را از بین ببرد - - و ما باید به آن توجه کنیم؟ خوب، یک ستاره قبلی که با تاکسی به شهر نیویورک برمی گشت (علیرغم این واقعیت که ناامیدانه پایین است و بیرون رفته است) تا امتحان کند (پس از اتمام آزمایشات) برای یافتن خط جدیدی از کار در ردیف یک نمایش هماهنگ شده توسط معشوقه قبلی خود (زک) که او را ترک کرد زیرا او توجه کافی به او نکرد؟ علاوه بر این، واضح است که این کار اصلی روی این سیاره است؟ من برای یک ثانیه به او یا او یا هیچ یک از آنها اهمیت ندادم.

نمایش صحنه سرگرم کننده و زنده بود. فیلم یکنواخت و کسل کننده بود. نورپردازی بیشتر آن به هیچ وجه متفاوت نبود: نور بیش از حد. نقاط دوربین استاندارد بودند. هیچ چیز حیرت انگیز یا زنده یا هیجان انگیز یا تکان دهنده ای وجود نداشت. ملودی‌ها به همین ترتیب سطح و کسل‌کننده به نظر می‌رسند، و همانطور که اشاره شد، اکثر خواننده‌ها با مشکلات زیر و بم مواجه بودند.

یک صحنه کوتاه وجود دارد که در آن Cassie ("ستاره بزرگ") یک فلاش بک بعد از آن دارد. او و زک مشخصاً سر به زیر افتادند. مایکل داگلاس، مشخصاً غیرهنرمند، دو حرکت به سمت انجام شد تا "ثابت کند" که او واقعاً یک رئیس ملودیک/ طراح رقص برادوی است! خنده آور بود.

این اشتباه نفرت انگیز در قضاوت باید از تاریخ فیلم حذف شود و در کنار «گل کاکتوس» و خلاصه قابل توجهی از جوک های وحشتناک دیگری که هالیوود برای عموم مردم بی خبر ساخته است، سوزانده شود.