دانلود فیلم Ad Astra 2019 (به‌سوی ستارگان)

در خلاصه داستان به‌سوی ستارگان آمده است که فضانوردی برای پیدا کردن پدر گمشده‌اش به فضا سفر می‌کند و در همین حین پرده از رازی که سیاره زمین را تهدید می‌کند بر می‌دارد.

«روی مک‌براید» ماموریت خطرناک کاوش در منظومه شمسی را به منظور یافتن پدر و تیم نفرین شده همراهش را سی سال پس از اعزام آنها برعهده می‌گیرد و ناگهان با انفجاری مواجه می‌شود که تمام هستی را تهدید می‌کند.

روی مک‌براید در جستجوی پدر خود که بیست سال پیش در ماموریتی یک‌طرفه به سیاره‌ی نپتون سفر کرده بود تا نشانه‌هایی از حیات موجودات بیگانه بیابد ، سفری دور و دراز را آغاز کند و…

روی مک براید فضانورد ماموریتی را در سراسر یک منظومه شمسی نابخشودنی انجام می دهد تا حقیقت پدر گمشده و سفر محکوم به فنا او را که اکنون، 30 سال بعد، جهان را تهدید می کند، کشف کند.

یک فضانورد به نام روی مک براید ماموریت خود را در سراسر منظومه شمسی انجام می دهد تا حقیقت را در مورد پدر مفقودالاثر او و سفر محکوم شده او که اکنون 30 سال بعد جهان را تهدید می کند کشف کند...

روی مک‌براید قرار است به جستجوی پدر خود که بیست سال پیش در مأموریتی یک‌طرفه به سیاره نپتون سفر کرده برود.

دانلود فیلم Ad Astra 2019 (به‌سوی ستارگان) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

هسته اصلی Interstellar رابطه پدر و دختری بین کوپر و مورف است. این رابطه باعث ایجاد تعارض می شود ، شخصیت ها را پیش می برد ، طرح را تقریباً به طور کامل پیش می برد. به همین ترتیب ، Ad Astra از یک رابطه پدر و فرزندی استفاده می کند تا شخصیت ها را کاملاً گیج کننده تر پیش ببرد.

در طول فیلم ، روی (پیت) با موانع زیادی به هدف خود در اندازه منظومه شمسی روبرو می شود: دوباره دیدن پدرش با این حال ، این انگیزه "دیدن پدرش" غالباً به هم ریخته است. در ابتدا ، روی فقط به نوعی می خواهد پدرش را ببیند ، زیرا او بیشتر وظیفه شغل خود را بر عهده دارد. سپس ، پس از اینکه از اجرای 15 دقیقه ای دونالد ساترلند اطلاعات دریافت کرد ، تصمیم می گیرد بخواهد پدرش را ببیند زیرا دلش برای او تنگ شده است. سپس ، او عصبانیت را در چشمان میمون فضایی می بیند و عصبانیت (عصبانیتی که در واقع هرگز نمی بینیم) پدرش به یاد او می افتد و می خواهد پدرش را بیشتر ببیند زیرا می خواهد از این عصبانیت فرار کند (؟). سپس ، دوباره دلتنگ پدرش می شود و پیامی صمیمانه برای او می فرستد. سپس ، روت نگا توضیح می دهد که پدرش یک قاتل است و در اعماق فضا دیوانه شده است ، و باعث شده است كه روی بخواهد پدرش را از سر احساس بازگرداندن او به دادگاه ببیند. روی از این حس عدالت روی خود را وارد یک کشتی فضایی می کند و اظهار می دارد که باید کشتی را راهنمایی کند تا پدرش را به دادگاه بکشاند و کاپیتان و اعضای خدمه آن را می کشد. می دانید ، به دلیل احساس عدالت.

در طول فیلم ، دو چیز کاملاً نامشخص است: 1) چرا او می خواهد پدرش را ببیند و 2) نیروی تضاد او چیست. من قبلاً در مورد انگیزه او بحث کردم ، بنابراین به طور خلاصه درمورد این واقعیت صحبت می کنم که هیچ نوع روشنی از تضاد در فیلم Ad Astra وجود ندارد. نه ، یک فیلم به نوع بزرگ بد Sauron احتیاج ندارد ، اما باید تعریف شود که قهرمان داستان ما با چه چیزی مبارزه می کند. آیا او علیه خودش می جنگد؟ پدرش؟ سیستم؟ دزدان دریایی ماه؟ این س neverال هرگز به طور مشخص پاسخ داده نمی شود و نه ، کارت عنوان حاکی از آن است که دنیای Ad Astra یکی از "درگیری و امید" کافی نیست. ما هرگز نگاه روشنی به آنچه که درگیری است با جهان و شخصیت نشان نمی دهیم.

از نظر موضوعی ، به‌سوی ستارگان هرگز ایده ای کاملاً پخته نمی کند. به همین دلیل است که من معتقدم فیلم گنگ بین ستاره ای است. Ad Astra در طول زمان اجرای خود مضامین اکتشاف ، فداکاری ، پدر بودن ، وظیفه ، کسالت و سرکوب عاطفی را معرفی می کند. به جز این ، هیچ یک از این مضامین هرگز تحقق نمی یابند ، زیرا بیشتر فیلم ها از یک موضوع به دیگری می پردازند ، بدون اینکه تمرکز کامل روی یکی از موضوعات داشته باشند. علاوه بر این ، این مضامین صرفاً کپی کمرنگ فیلم های علمی-تخیلی / فضایی بهتر سالهای اخیر است. بین ستاره ای با پدر ، فداکاری ، اکتشاف ، وظیفه ؛ ماه با کسالت؛ انسان اول با سرکوب عاطفی ، وظیفه ؛ Blade Runner 2049 با وظیفه ، سرکوب احساسی. با بی توجهی به غیر اصالت بودن مضامین ، نحوه ارتباط این مضامین تقریباً منحصراً از طریق انتقال صدا است. من از آن اردوگاهی نیستم که صداگذاری ذاتاً ضعف در نوشتن داشته باشد ، اما در این مورد چنین است و می توانم بگویم چرا. لستر برنهام ، در American Beauty ، شخصیتی عالی با اضافه کردن صدا است ، اما حتی اگر او این صدا را نداشته باشد ، هنوز هم شخصیتی لعنتی است. در اینجا ، روی شخصیت بدون صداگذاری نیست ، زیرا هر درگیری و تفکر منحصراً از طریق صداگذاری برقرار می شود. به همین ترتیب ، مضامین تقریباً بدون استفاده از استفاده از صدا وجود ندارد.

از آنجا که دیگر به اندازه کافی برای نوشتن افکار خود برای به‌سوی ستارگان خسته کننده اهمیت ندارم ، در اینجا چند نکته مثبت و منفی وجود دارد :

جوانب مثبت:

• پیت با اجرای عالی ، تمام تلاش خود را می کند تا به پوسته یک شخصیت خود شباهتی به انسانیت بدهد
• ، همه جانبه
• فیلمبرداری - Hoyt van Hoytema بهترین عکس های سال را ایجاد می کند
• ریشتر
• تامی لی جونز
  
  کیف مخلوط:
  • رنگ آمیزی: در بعضی مواقع استفاده از رنگ نفس گیر است و روحیه صحنه را افزایش می دهد. در بعضی مواقع بی معنی است ، فقط با هدف جالب به نظر می رسد
  • طراحی صدا: گاهی اوقات منطقی نیست (چنگ زدن قدیمی صدا در فضا) ، گاهی اوقات بیننده را به خوبی جلب می کند
  
  
  موارد منفی:
  • گفتگو: روی بینی تا جایی که درد داشته باشد ، اما به نوعی ، نشان دهنده چیزی عمیق تر از سطح نیست
  • شخصیت ها: کسی غیر از روی و بالقوه لانتوس (نگا) وجود ندارد (اسمی که فقط مجبور شدم آن را جستجو کنم زیرا به او فقط 10 دقیقه وقت نمایش داده می شود)
  • غیر اصالت: بسیاری از سبک بصری فیلم به شدت از معاصرانش مانند First Man ، Interstellar ، Blade Runner 2049 بدون افزودن چیز جدیدی جذب می شود. شلیک مشتری تقریباً مستقیماً از Interstellar بیرون کشیده می شود.
  • میمون های فضایی و دزدان دریایی ماه و لحن: من نمی دانم کارگردان با این صحنه ها می خواست چه کند. آنها احساس می کردند که در کفش کار می کنند و کاملاً از انگیزه انتخاب یا انتخاب شخصیت بی انگیزه هستند. لحن جدی ، غم انگیز است و به شدت با نبرد فضایی گاوچران در کره ماه درگیر می شود. همچنین ، فکر می کنم با دیدن میمون های فضایی در تئاتر با صدای بلند خندیدم.
  • منطق فضایی: من از این که این آدم هستم متنفرم ، اما ، بیا ، من فکر نمی کنم که فیزیک با ترفند کوچک بمب اتمی روی برای بازگشت به زمین و یا حلقه های چیز نپتون. اگر فیلمی اینقدر با رئالیسم سر و کار ندارد ، پس من با این مسائل مشکلی ندارم. اما به‌سوی ستارگان
  
  
  به طور کلی ، من فکر می کنم به‌سوی ستارگان بسیار گنگ تر از آن چیزی است که در گذشته وجود دارد. نور نئون و اجراهای آرام به فیلم عمق نمی دهند.
  
  

  دانلود فیلم Ad Astra 2019 (به‌سوی ستارگان) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

  
  

  Ad Astra فیلمی بود که قصد دیدن آن را نداشتم. این تریلر چندان جالب به نظر نمی رسید و هیچ چیز به نظر بی نظیر یا پیشگامانه نمی آمد. به نظر می رسد مانند نوع فیلم است که در سینما رد می شوید و فقط Blu-ray را تماشا می کنید. با این وجود بازی در جشنواره های فیلم شروع شد و منتقدان و مخاطبان آن را دوست داشتند. بنابراین با توجه به این موضوع تصمیم گرفتم به Ad Astra فرصتی بدهم و پسر این اشتباه بود. Ad Astra یکی از فیلمهای غیرقانونی ، با سرعت کم ، کلیشه و پرمدعا است که در تمام سال دیده ام.
  
  در به‌سوی ستارگان Roy Mcbride (با بازی برد پیت) را دنبال می کنیم ، یک فضانورد نزدیک آینده ای که به یک ماموریت مخفی فرستاده می شود تا پدر خود را پیدا کند (با بازی تامی لی جونز) که تصور می شود به نوعی با تهدیدی برای جهان درگیر است ، و اگر سعی می کردم کمتر از این مراقبت کنم. به‌سوی ستارگان هیچ کاری نمی کند که ما را درگیر داستان یا دنیایی کند که این شخصیت ها در آن زندگی می کنند. در طول فیلم نگاهی اجمالی به جهان و نوع جامعه ای که این افراد در آن زندگی می کنند ، دزدان دریایی فضایی ، افراد متولد و بزرگ شده در سیارات مختلف و غیره مشاهده می شود. اما با این ایده ها هیچ کاری نمی کند. اتفاقاتی که به نوعی رخ می دهد ، به عنوان مثال صحنه تیراندازی ماه از تریلر با بقیه فیلم خیلی بی جا است و در کل صحنه هایی وجود دارد که دقیقاً به همین شکل احساس می شوند. همچنین صدایی از "روایت" از شخصیت برد پیت وجود دارد ، به‌سوی ستارگان هایی است که باعث می شود شما باور کنید به‌سوی ستارگان یک فیلم مردمی متفکر است و در اینجا بیش از آنچه تصور می شود جریان دارد. با این وجود صداگذاری در نهایت به هیچ هدفی منجر نمی شود ، و این نیمی از آن صرفاً مزخرفات فلسفی است - روایت صادقانه وحشتناک و آشکارا ادعایی است.
  
  از نظر فیلم سازی ، به‌سوی ستارگان در واقع به درد هیچ چیزی نمی خورد تازه. امتیاز فیلم بدون روحیه الهام گرفته بود و در واقع از هیچ فیلم علمی تخیلی تاکنون برجسته نبود. هیچ ایده جدیدی در مورد سفرهای فضایی و آینده وجود نداشت ، هیچ چیز جدید و مهیجی نبود. طراحی تولید خوب بود اما باز هم کاری که قبلاً انجام نشده باشد. نوع فیلمنامه شخصیت ها ظاهر می شوند و به نظر می رسد که آنها قرار است نقشی در داستان داشته باشند اما بعداً به نوعی فراموش شده اند ، به عنوان مثال شخصیت روت نگگاس با یک داستان پشت صحنه بسیار جالب تنظیم شده است که من مطمئن بودم به‌سوی ستارگان قرار است توسعه یابد ، اما هیچ چیز از آن نمی آید. لحظاتی نیز وجود دارد که صادقانه به یک فیلم بسیار بد نوع خوب تعلق دارند - بدون اسپویلر اما صحنه ای که مربوط به پرواز در مریخ بود آنقدر مضحک بود که من فقط به خاطر احمقانه بودن از آن لذت می بردم. به‌سوی ستارگان نیز بسیار وحشتناک است. من مشکلی با حرکت آهسته فیلم ها ندارم ، به شرطی که به‌سوی ستارگان ها به طریقی به من علاقه مند شوند. من نمی توانم درک کنم که چرا وقتی داستان هیچ دلیلی برای من ایجاد نمی کند ، باید به داستان اهمیت بدهم.
  
  یکی از مواردی که در ابتدا من را مورد علاقه قرار داد ، انتخاب بازیگران برد پیت بود. اوایل سال جاری او را یک بار در تارانتینوس در هالیوود تماشا کرد و دید که در به‌سوی ستارگان چقدر عالی است. من امسال مشتاق دیدن برخی دیگر از او بودم. متأسفانه ممکن است این بدترین چیزی باشد که من در مدت زمان طولانی دیده ام. پیت بدون شک بازیگر بزرگی است. با این حال در اینجا او چنان در عملکرد خود عقب است که مراقبت از شخصیت او را واقعاً دشوار می کند. به طور خلاصه دلایلی وجود دارد که چرا ممکن است عقب نگه داشته شود ، اما این واقعیت را بهانه می کند که وقتی فیلمنامه به او ماده ای می دهد که به او امکان می دهد احساساتی از خود نشان دهد ، این کار را انجام نمی دهد ، در عوض فقط خسته به نظر می رسد و مثل اینکه فقط می خواهد رفتن به خانه. من همچنین نمی توانستم احساسی را که این شخصیت برای کسی بسیار کوچکتر از پیت نوشته شده است متزلزل کنم ، هیچ نوع آرایش نمی تواند این واقعیت را پنهان کند که براد دیگر آنقدر جوان نیست. و بنابراین وقتی انگیزه اصلی شما شخصیت ها پیدا کردن پدرش است ، من احساس می کنم اگر کسی را کمی جوان تر در این نقش بازی کند ، به‌سوی ستارگان بیشتر سود می برد.
  
  من فیلم های syfy را دوست دارم ، دوست دارم فیلم هایی که شما را به فکر کردن درمورد معنای عمیق تر آنچه که اخیراً تجربه کرده اید واگذار می کنند و باعث می شوند اخلاق خود را زیر سال ببرید ، من همچنین فیلم هایی با شخصیت های جالب با انگیزه های روشن و منطقی را دوست دارم. Ad Astra هیچ یک از آن موارد را در اختیار من قرار نداد. از نظر انتقادی به‌سوی ستارگان بسیار خوب کار می کند ، بنابراین شاید برخی ممکن است در این مورد چیزی پیدا کنند. اما من شخصاً من می توانستم به‌سوی ستارگان را در عرض یک ماه فراموش کنم.

  
  

  دانلود فیلم Ad Astra 2019 (به‌سوی ستارگان) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

  
  

  سلامی دوباره از تاریکی. ضربان نبض فضانورد روی مک براید ممکن است هرگز از 80 ضربان در دقیقه بالاتر نرود، اما ضربان نبض من مطمئناً در سکانس آغازین که دارای یک سقوط فضایی خیره کننده و تماشایی است، این کار را انجام داد. این بر خلاف هر چیزی است که قبلا دیده ایم. روی تمام زندگی خود را برای این کار آموزش داده است. با این حال وضعیت روحی واقعی او تنها به آرامی در طول نمایش فیلم آشکار می شود. پس از مشاهده اعمال او و شنیدن (از طریق روایت) افکار او، ما باید تصمیم بگیریم که در مورد روی چه فکر می کنیم ... قهرمان رواقی یا روانی در حال جوشیدن؟ در هر صورت، او توسط گذشته ای تسخیر شده است که او را متمرکز بر ماموریت و بدترین مهمان مهمانی جهان کرده است. داستان فیلم در آینده‌ای نه چندان دور اتفاق می‌افتد.
  
  براد پیت در نقش روی مک‌براید بازی می‌کند که ممکن است بهترین (و درون‌نگرترین) بازی حرفه‌ای او باشد. روی پسر قهرمان ناسا، کلیفورد مک براید (تامی لی جونز)، رهبر پروژه لیما است - ماموریت چند دهه ای به نپتون که وظیفه جستجوی حیات فرازمینی را بر عهده دارد. مک براید مسن مدت‌هاست که مرده بدون هیچ علامت یا نشانه‌ای در طول سالیان متمادی فرض شده است. افزایش قدرت اخیری که بشریت را تهدید می کند در نپتون ردیابی شده است، و اکنون روی از روی به عنوان طعمه برای ردیابی پدر فضانورد سرکش و جلوگیری از آسیب بیشتر او استفاده می شود.
  
  ماموریت روی او را ملزم به سفر می کند. از زمین تا ماه تا مریخ و در نهایت تا نپتون. در طول راه، او با سرهنگ پرویت (دونالد ساترلند)، یکی از دوستان قدیمی کلیفورد، سفر می‌کند که او را همراهی می‌کنند تا مطمئن شود که پسر با پدر موافقت نمی‌کند. البته، حضور تامی لی جونز و دونالد ساترلند دوباره در یک فیلم فضایی 20 سال پس از SPACE COWBOYS، یک ماجراجویی شادتر، لذت بخش است. در اینجا ما یک ماه پرجمعیت را می بینیم - مکان دیگری که ما انسان ها به هم ریخته ایم - مملو از جنگ های چمن. همچنین یک تیراندازی در یک کپسول فضایی، و یک توقف برنامه‌ریزی نشده که تصاویری تکان‌دهنده ارائه می‌کند و باعث تغییر در خدمه می‌شود، وجود دارد.
  
  جیمز گری، کارگردان فیلم بسیار دست کم گرفته شده THE LOST CITY OF Z (2016) یک فیلم فضایی با جلوه‌های بصری فوق‌العاده و فیلم‌نامه‌ای که او با اتان گراس نوشته است، ارائه می‌کند، که بررسی می‌کند چگونه یک پدر می‌تواند زندگی پسرش را حتی زمانی که او حضور ندارد، تحت تاثیر قرار دهد. فیلم سرعت غیرعادی دارد. چند سکانس اکشن وجود دارد، اما هسته اصلی فیلم وضعیت روانی پسر در مقابل پدر غایب است. ناتوانی روی در برقراری ارتباط با عزیزانش از طریق فلاش بک های مربوط به لیو تایلر نشان داده می شود، و این روایت خودش است که بینش بسیار بیشتری نسبت به تست های روانشناختی برنامه ریزی شده منظم او در اختیار ما قرار می دهد.
  
  روث نگا (LOVING) چرخش خوبی دارد. همانطور که هلن لانتوس، یکی از مقامات کلیدی در ایستگاه فضایی مریخ، و رویارویی او با روی، زمینه های بیشتری را در مورد پدرش برای او فراهم می کند. با توجه به انزوا، وضعیت ذهنی مشکوک و اشتباه ماموریت، به راحتی می‌توان APOCALYPSE NOW (فقط با تامی لی جونز در نقش سرهنگ کورتز) و 2001: A SPACE ODYSSEY را به خاطر آورد. فیلمبرداری Hoyte Van Hoytem (DUNKIRK) فوق‌العاده است و هرگز به ما اجازه نمی‌دهد فراموش کنیم که روی در فضا است ... با خطر در هر لحظه. این عنوان به معنای "به ستاره ها" ترجمه می شود و به تمام معنا درست است.
  
  Mr. گری یک فیلم علمی تخیلی با بودجه بالا ارائه کرده است. این دارای جلوه های ویژه باورنکردنی است، اما داستان شخصی آن حتی از ماجراجویی کهکشانی پررنگ تر است. بسیاری این را با دیگر فیلم‌های فضایی مانند تماس، گرانش و FIRST MAN مقایسه می‌کنند، اما این یکی به سرمایه‌گذاری بیشتری از سوی تماشاگر نیاز دارد، زیرا این مطالعه شخصیت است که طنین انداز می‌شود. به‌سوی ستارگان براد پیت است (او در بیشتر صحنه‌ها حضور دارد)، و پیوند با پدرش هرگز آشکارتر از زمانی نیست که او (و ما) برادران نیکلاس را در حال اجرای سیاه و سفید روی آن مانیتور می‌بینیم. اگر یک نمایه روانشناختی روزانه برای هر یک از ما لازم بود، جالب بود که ببینیم واقعاً چقدر کار انجام می شود. حالا خودتان را در فضا تصور کنید و فقط سعی کنید ضربان قلب خود را زیر 80 نگه دارید!

  
  

  دانلود فیلم Ad Astra 2019 (به‌سوی ستارگان) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

  
  

  سلب مسئولیت: Ad Astra یک درام روان‌شناختی استادانه است که در قالب یک حماسه علمی تخیلی زیبا پنهان شده است. به‌سوی ستارگان ماجراجویی فضایی پاپ کورن بعدی نیست که برخی به شدت منتظر آن بودند. در واقع، این بسیار بیشتر از این است.
  
  جاه طلبانه ترین فیلم جیمز گری تا به امروز که توسط برخی از بهترین بازیگرانی که برد پیت تا به حال تهیه کرده است، هدایت می شود. در اینجا، Hoyte Van Hoytema، فیلمبردار در حال رسیدن به ارتفاعات جدیدی از خلاقیت در بینش هنری خود است، که به راحتی آثار فعلی او را از افرادی مانند Interstellar متمایز می کند (مخصوصاً آن صحنه هایی با روث نگا دیدنی هستند). باید به جلوه‌های ویژه‌ای که به زیبایی تولید شده‌اند، اشاره ویژه‌ای داشت، که واقعاً به‌سوی ستارگان را به رقیبی برای واقعی‌ترین تصویرسازی فضا تبدیل می‌کند (همانطور که خود گری در ذهن داشت). دوربین از نگاه دقیق‌تر به شخصیت اصلی خود ابایی ندارد و از زوایایی استفاده می‌کند که هر جنبه‌ای از عملکرد ماهرانه دست کم گرفته او را ارتقا می‌دهد. همانطور که داستان در فضا بیشتر می‌شود (و روی عمیق‌تر در زخم‌های پنهان روانش فرو می‌رود)، حالات چهره، حرکات چشم و رفتارهای فوق‌العاده خوب پیت، تکه‌هایی از بی‌ثباتی را تا حد وحشتناکی نشان می‌دهد، با توجه به اینکه چقدر حساب شده، فردی آرام و منضبط به نظر می رسید که شخصیت اصلی در بیرون ظاهر می شود. در طول این سفر حماسی به ورطه (فضای بیرونی و روح انسان) می‌توانید ساختارشکنی و بازسازی روی را به‌طور مجازی مشاهده کنید.
  
  سوالات مطرح می‌شوند و پاسخ‌ها همیشه هضم آسان نیست. زندگی اختصاص داده شده به دستیابی به یک هدف "بزرگتر" حرفه ای/علمی (اما نه لزوماً اصیل) می تواند منجر به بیگانگی و در نهایت پرهیز از خود زندگی شود. و اینطور نیست که همیشه یک سفر پربار باشد. معمولاً روح‌هایی را که به شدت آسیب دیده است، بر جای می‌گذارد، همانطور که درام فضایی افسرده‌کننده و درون‌نگر گری به تاثیرگذارترین شکل نشان می‌دهد.
  
  اگر نکات منفی وجود دارد که باید به آنها اشاره کرد: شاید ارجاعات کمی به آخرالزمان اکنون زیاد باشد. (حداقل به نظر من آنها کمی حواس پرت کننده بودند).
  
  ps: بسیاری از افراد متنفر به شدت سعی می کنند به‌سوی ستارگان را بی اعتبار کنند. ساده‌ترین راه این است که درباره فیلمنامه غرغر کنید و بیش از حد روی «حفره‌های طرح داستان» تمرکز کنید، و علی‌رغم رویکرد استعاری فیلم، طرح را به صورت واقعی در نظر بگیرید. متأسفانه، آنها موضوعات اصلی را همراه با هر نکته ای که سعی در بیان آن دارد از دست می دهند. این در واقع بسیار پوچ است، زیرا بیشتر شکاکان آشکارا طرفدار Interstellar هستند، که پایان آن یک حفره طرح به اندازه یک ... سیاهچاله است! اجازه ندهید این حملات نفرت انگیز تجربه این سفر هیجان انگیز را به روح تحریف کنند.

  
  

  دانلود فیلم Ad Astra 2019 (به‌سوی ستارگان) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

  
  

  خوب، یک ماجراجویی/درام/معمایی علمی-تخیلی با بازی افرادی مانند برد پیت، تامی لی جونز، دونالد ساترلند، لیو تایلر، و دیگران، من می‌توانم بگویم که صحنه برای یک فیلم کاملاً تنظیم شده است.
  
  بنابراین من به تماشای به‌سوی ستارگان 2019 از نویسندگان جیمز گری و اتان گراس نشستم و انتظاراتی از آن داشتم. من واقعاً چیزی در مورد فیلم خوب یا بد بودن آن نشنیده بودم و فعالانه به دنبال اطلاعات گفته شده نبودم. بنابراین می‌خواستم بنشینم و تحت تأثیر قرار بگیرم.
  
  خب، من تحت تأثیر قرار نگرفتم، در واقع برعکس، زیرا «Ad Astra» یک فیلم وحشتناک پیش پا افتاده و کاملا خسته کننده بود. مطمئنا، با توجه به جلوه های ویژه بزرگ و CGI، از نظر بصری فوق العاده برای چشم ها خوشایند بود. اما خط داستانی فقط انبوهی از ... خوب، معنی اینجا را می‌فهمید.
  
  تقریباً هیچ اتفاقی در طول به‌سوی ستارگان نیفتاده است، و در مدت کمی بیش از 2 ساعت، باعث شد برای یک تجربه سینمایی طولانی، کند و نسبتا خسته کننده. و جلوه‌های ویژه فقط می‌تواند برای نجات پوسته خالی یک فیلم بسیار مفید باشد.
  
  اکنون، با یک گروه بازیگران چشمگیر مانند این فیلم، انتظار دارید که درگیر یک فیلم باشید. درمان شود. خب، باز هم دوست ندارم ناامیدت کنم. به‌سوی ستارگان به سختی گستره استعداد بازیگری افراد حاضر در لیست بازیگران را به نمایش گذاشت. مطمئناً در طول فیلم به اندازه کافی نقش آفرینی می کرد، اما بازی هایی به سختی به یاد ماندنی بود. که با توجه به بازی‌های معمول بازیگران و هنرپیشه‌های فوق‌الذکر، نوعی ناامیدی بود.
  
  این در واقع مانند مجموعه‌ای تصادفی از ایده‌هایی بود که توسط کارگردان جیمز گری فیلم‌برداری شده و برای برش نهایی در اتاق برش و تدوین جمع‌آوری شده‌اند. منظورم این است که صحنه را با کشتی فضایی نروژی در مضیقه بگیرید. حالا من اینجا چیزی را خراب نمی کنم، چون باید خودتان آن را تجربه کنید. اما بیا این به همان اندازه تصادفی بود که هر چیزی در آنجا اتفاق افتاد، و برای فیلم کم و یا اصلاً هدفی نداشت - همانطور که بسیاری از صحنه‌ها در طول فیلم انجام دادند.
  
  و هر صحنه‌ای که وجود داشت. تجربه را چاشنی کنید، مانند راندن ماه نورد به سمت دور ماه، در حالی که ناگهان تکان و تقویت شد - باز هم نمی گویم چه اتفاقی در اینجا رخ می دهد - فقط احساس می کردم مجبور شده و حتی از آن استفاده نشده است. برای اطمینان از حداکثر لذت برای مخاطب. کارگردان جیمز گری فقط اجازه داد بسیاری از لحظات طلایی در طول فیلم از میان انگشتانش بگذرند.
  
  از نظر بصری، همانطور که قبلاً اشاره کردم، "Ad Astra" دیدنی و جذاب - تماشایی. و این شاید بهترین چیز در مورد فیلم باشد، زیرا با توجه به فیلمنامه و خط داستانی ضعیف آن قطعاً به بهبود رنج در فیلم Ad Astra کمک کرد. تیم CGI و جلوه های ویژه قطعاً اینجا جادویی کردند.
  
  "Ad Astra" فیلمی ناامیدکننده است و من از فیلم و بازیگران انتظار خیلی بیشتری داشتم. امتیاز من فقط با سه ستاره از ده ستاره به پایان می رسد، زیرا هیچ چیز جز جلوه های ویژه تحت تأثیر قرار نگرفتم. این فیلمی نیست که برای بار دوم برگردم، حتی با وجود آن نام‌های بزرگ هالیوود در لیست بازیگران.

  
  

  دانلود فیلم Ad Astra 2019 (به‌سوی ستارگان) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

  
  

  پس از تماشای «آد آسترا» در تئاتر، با روشن شدن چراغ ها و روشن شدن تیتراژ، عقب نشستم و به آن فکر کردم. اگرچه من تحت تأثیر مضامینی که در این درام فضایی به آن پرداخته شده بودم (مخصوصاً در قسمت پایانی فیلم)، در نهایت احساس می‌کردم که هرگز واقعاً در سطح عاطفی وارد جریان نشده‌ام. برای من، به‌سوی ستارگان چیزهای زیادی را از دست داد تا بتوانم آن را موفقیت آمیز بدانم.
  
  برای یک مرور کلی از طرح اصلی، "Ad Astra" فضانورد جوان ناسا روی مک براید (براد پیت) را می بیند که به ماموریتی فرستاده شده است. با یک کاوش قبلی در اعماق فضا (در نپتون) که ممکن است حیات روی زمین را تهدید کند، دقیقاً متوجه شوید که چه اتفاقی می افتد. قلاب؟ اکسپدیشن قبلی توسط فضانورد افسانه‌ای مرده، اچ. کلیفورد مک‌براید (تامی لی جونز)، پدر روی که اکنون ممکن است مصمم به زنده بودن او باشد، هدایت شد.
  
  مطمئناً کارهای کافی وجود دارد که «Ad Astra» انجام می‌دهد. حق این است که از شکست کامل آن جلوگیری کنیم. این موضوع به موضوعات عمیق خانواده، عشق و از دست دادن می پردازد. جلوه های بصری درجه یک هستند. بازی به طور کلی خوب است، به ویژه با چرخش های محکمی از جونز و دونالد ساترلند (در یک نقش کوتاه). من مجبور بودم به جای تجربه احساسی آن را از نظر ظاهری در نظر بگیرم...
  
  -یک فیلم نمی‌تواند سعی کند زاویه‌ای عاشقانه یا "اشتیاق یک شریک باثبات" را زمانی که آن شریک زندگی می‌کند (در این مورد) شخصیتی که لیو تایلر بازی می‌کند) به سختی بیش از چند لحظه روی صفحه نمایش ظاهر می‌شود. تقریباً هیچ ارتباط بصری بین شخصیت پیت و تایلر ایجاد نشده است، بنابراین رابطه آنها باید به جای هر ظرفیت نشان داده شده، "همانطور که توضیح داده شده" در نظر گرفته شود.
  
  -مشکل مشابهی در رابطه شخصیت پیت/جونز وجود دارد. ظاهراً، کل به‌سوی ستارگان در مورد مک براید جوان است که از طریق افکار/احساسات پیچیده‌اش پیرامون پدرش کار می‌کند. با این حال، وقتی این دو واقعاً ملاقات و تعامل می کنند، به دلیل وجود هیچ زمینه ای برای رابطه آنها به غیر از عبارت استاندارد "پدرها و پسران پیچیده هستند" بیشتر از هر چیزی احساس ناامیدی می کند. من به چیزی بیشتر از این نیاز داشتم که "روی از کلیفورد به خاطر ترک او رنجش می‌گیرد" که به من بگوید که چرا این یک مسئله بزرگ در زندگی او بود. باز هم، از نظر مفهومی می‌فهمم، اما به جای نشان دادن، فقط گفته شد.
  
  -به نظر می‌رسد فیلم کمی در دام فیلم فضایی متداول افتاده است، زیرا اغلب از اهداف اصلی خود دور می‌شود (در در این مورد، دینامیک خانواده مک براید) صرفاً برای خدمت به فضای «ما در فضا هستیم، بنابراین باید کارهای جالبی انجام دهیم». صحنه‌هایی مانند یک بابون خشمگین و یک مسابقه سیاره‌ای تلماسه‌دار از نظر زیبایی‌شناختی جالب هستند، اما در نهایت در روند کلی هیچ هدفی ندارند. آنها می توانستند به راحتی قطع شوند و به جای آنها زمینه بیشتری برای روابط درون فیلم داشتند که به شدت نیاز به توسعه داشت.
  
  به طور کلی، تجربه من با "Ad Astra" کمی عجیب بود (شاید توضیح دادن رتبه 5 ستاره میانی من در اینجا). من همیشه وقتی فیلمی (به غیر از جنگ ستارگان، حدس می‌زنم) با متن توضیحی باز می‌شود، کمی عصبی می‌شوم، و این دقیقاً همان چیزی است که اینجا اتفاق افتاد. اگرچه احساس می‌کنم پویایی فیلم را کاملاً درک می‌کنم و از آن قدردانی می‌کنم، اما این کار را فقط در مفهوم آکادمیک انجام می‌دهم. هرگز من را برانگیخت که از نظر احساسی روی هیچ کدام از آن سرمایه گذاری کنم.