دانلود فیلم Adopting Terror 2012

زن و شوهری متوجه می شوند که پدر بیولوژیکی دختر فرزندخوانده آنها برای بازگرداندن او دست از سر هیچ چیز بر نمی دارد.

زوج جوان برودبنت بالاخره تصمیم می گیرند دختر بچه زیبایی (مونا) را به فرزندی قبول کنند. اما وقتی که پدر واقعی او مزاحمت های خود را از طریق ارعاب، خشونت و دستکاری نشان می دهد، زندگی آنها زیر و رو شده و برای نگهداری فرزند جدید خود تلاش می کنند ...

"تیم" و "شریل" از اینکه "مونا" نوزاد دختر زیبایی را به فرزندی قبول می کنند هیجان زده هستند.اما وقتی پدر واقعی بچه آنها را تعقیب می کند دنیای آن دو به هم میریزد.او با خشونت و کارهای دیگر به دنبال پس گرفتن دخترش است...

دانلود فیلم Adopting Terror 2012 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

یکی از آن فیلم‌هایی که نه مثبت است و نه منفی، اما در حد مطلوب نیست. ترس و وحشت چند چیز دارد که باعث کارکرد آن می‌شود، بهترین دیدگاه، نمایشگاه تهدیدکننده برندان فهر است، دستاوردی برای کسی که سرمایه‌ی هنگفتی برای کار کردن ندارد. 15 دقیقه ابتدایی یا بیشتر نیز اختلال ایجاد می کند، کودک ناز است و نواحی فشار و احساس هوا را نشان می دهند. ارزش‌های خلقت و بازیگران پشتیبان به طور کلی فوق‌العاده توانا هستند، اما به ندرت بیشتر از این هستند، آنها هرگز متواضع یا وحشتناک نیستند و در عین حال بدون صلاحیت کامل نیستند. متأسفانه سرنخ ها به هیچ وجه Embracing Dread را به خوبی منتقل نمی کنند. شان آستین در هر صورت فردی سطحی است و هیچ تمایلی به بازیگری ندارد که این واقعیت را تکمیل می کند، بلکه نمایشی بسیار محکم و خفته است. بازی سمایر آرمسترانگ آمیزه‌ای از زمزمه‌های اغراق‌آمیز و بی‌طرفانه است، یکی از آن نمایشگاه‌های بی‌دفاعی که اصلاً هارمونی درستی ندارد. علم در میان آستین و آرمسترانگ هرگز به یک روش متقاعد نمی شود. صدای موسیقی بسیار سنگین است و از نظر ریتم یک رکوئیم فوق‌العاده است، تا حدودی بعداً محدود می‌شود، با این حال هرگز انتقادی نیست و از نقطه بی‌بازگشت گذشته است. محتوا به‌علاوه به‌طور ناخوشایندی سنگین و پرخاشگر است، به همین ترتیب تقریباً بدون انتقاد منتقل می‌شود و هرگز لحن مناسبی را دنبال نمی‌کند. داستان نکته اصلی جایی است که «تکمیل به ترس» پایین می‌آید، نتیجه آن چیزی است که به هیچ وجه شوکه نمی‌شود، فیلم در بسیاری از موارد به‌ویژه در مرکز به صراحت گام می‌زند و این یک سواری هیجان‌انگیز با تنش بسیار کم است. یا عجله می کند و در فکر دوم بوی قوام می دهد. در صورتی که هراس‌افزایی برنامه‌ریزی شده بود، که بسیار موافق بود، و به نظر نمی‌رسید که با اجزای هیجان‌انگیزتر به شکلی جدی برخورد شود، این همه تضمین شده و اغراق‌آمیز است که به نظر می‌رسد هر درامی بیش از آنکه قدرتمند باشد، درهم و برهم باشد. شخصیت‌ها ساخته نشده‌اند و به سختی می‌توان منابع را در آن قرار داد، شخصیت Fehr ریشه‌دارترین بود و این حتی انتظارش هم نبود، این واقعاً نشان می‌دهد که شخصیت‌های استین و آرمسترانگ چقدر صریح هستند. به طور کلی، Take on Dread به خوبی شروع می شود و دارای زمینه های عالی، یک کودک جذاب و یک اجرای عالی است، اما نمایشگاه های اصلی، موسیقی، محتوا و داستان واقعاً ناقص هستند. همچنین، ارزش‌های خلقت و بازیگران نقش‌آفرینی در اردوگاهی قرار می‌گیرند که هرگز غیرحرفه‌ای نبوده‌اند، با این حال هرگز قهرمان نمی‌شوند که به همین دلیل قابل تحسین است. 4/10 بتانی کاکس