دانلود فیلم Artists Under the Big Top: Perplexed 1968

"لنی"، رئیس یک سیرک به تازگی پدر خود را در یک حادثه بند بازی از دست داده. او تلاش می کند بدیهای سیرک را پرداخته و با بیشترین توان به فعالیت ادامه دهد و...

«فیلم Neues Kino» درباره زندگی در گنبد سیرک با روح برشتی روایت می‌شود. چنگال توهم‌گرای فریبنده به شدت با دوری و عکس‌های ردیابی ذهنی گسترده شکسته می‌شود.

دانلود فیلم Artists Under the Big Top: Perplexed 1968 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

«Artisten unter der Zirkuskuppel, ratlos» اثر الکساندر کلوگه اغلب به عنوان سخت‌گیرانه مورد انتقاد قرار گرفته است. من شنیده‌ام که در ساعت تحویل اول فیلم، یک فیلم به تماشاگران اجازه می‌دهد فیلم را دو بار ببینند در حالی که فقط یک بلیت را پرداخت می‌کنند، با توجه به اینکه انتظار می‌رود بیش از یک نقد برای پردازش Artists Under the Big Top: Perplexed پیچیده بپردازد. بدیهی است که رویه مونتاژ فیلم و استفاده از اظهارات هگل، نیچه و دیگران در پیشبرد نسبتاً سریع مکرر کمکی نمی کند و ممکن است تعداد کمی از تماشاگران را تقریباً به اندازه متخصصان عنوان سردرگم کند ("ratlos"). من با Artists Under the Big Top: Perplexed به‌عنوان تلاشی عمیقاً تکان‌دهنده برای مدیریت موضوع شغل صنعتگری علی‌رغم شکست‌های قابل راستی‌آزمایی مواجه شده‌ام - موضوعی که توسط تئودور آدورنو و افراد باهوش و متخصصان مختلف پس از آشویتس چگونه قابل تصور است. جنگ آلمان.

از قضا، لنی پیکرت، رئیس کارناوال مطمئن فیلم، و گروه سازنده‌اش، با پرسش‌های مشابهی مواجه می‌شوند که ممکن است کلوگ قبل از ساخت فیلم از خود در میان گذاشته باشد. در پی رسیدگی به موضوع ایجاد کار برای بازار، که باعث بدبختی اولیه تخیلی شده بود (یک چیدمان deus ex machina از جایی به لنی پیکرت پول نقد می دهد)، این گروه در حال بررسی پرس و جوهای تخیلی دردسرساز هستند. آیا این ایده خوبی است که ما سعی کنیم با یک جمعیت انبوه تماس بگیریم، تبلیغ کنیم و روی مسائل کار کنیم؟ آیا تولیدات کارناوال باید از نظر سیاسی به کار گرفته شود و کار "گرایشی" داشته باشد - آیا این امر باعث می شود تا چیزهای اصلی به شعارهای ساده کاهش یابد؟

وقتی لنی پیکرت به طور کلی جایگزینی برای خلاقیت در بازار است، مشخص می شود. و گروهش از کنگره یک نویسنده بازدید می کنند که باعث می شود گفت وگویی درباره «آیا صنعت پس از آشویتس وجود داشته باشد؟» که با بیانیه آدورنو مبنی بر ابتدایی بودن سرودن شعر پس از آشویتس طنین انداز می شود. در هر صورت، به نظر می‌رسد که فیلم، عقیم‌بودن و کیفیت قابل پیش‌بینی‌اش را نشان می‌دهد، برخلاف نوشتن این گفتگو، یک مورد برای کار دستی باید در دست بگیرد. فیلم کلوگه با گذشته‌ای جدید شروع می‌شود که آلمانی‌های زیادی در دهه شصت باید از آن غفلت می‌کردند: یک گروه روایی هوشمندانه از "جشنواره هنر" که توسط نازی‌ها سازماندهی شده بود و شامل موارد اضافی با لباس‌های قدیمی آلمانی (غیر تاریخی). موسیقی متن به طور غیرمنتظره ای زیربنای این موضوع با اجرای ایتالیایی آهنگ «دیروز» پل مک کارتنی است. در برابر این «دیروز»، در برابر هنر نازی‌ها با فستیوال کم‌بینای گذشته‌ای احتمالاً عالی ژرمنی، فیلم کلوگه اساساً به کار صنعتگری در جامعه آلمان پس از جنگ می پردازد.

شاید صحنه‌ها بیشترین اهمیت را داشته باشند. با فیل ها - موجوداتی که همیشه به یاد می آورند. در نقطه‌ای مشخص، صحنه‌هایی از فیل‌های بازاری که توسط کلوگ شلیک شده‌اند با عکس‌های قابل تأیید قطع می‌شوند، در حالی که صدای کلوگ فیل‌هایی را بازگو می‌کند که در یک تخلیه هیجان‌انگیز در باغ‌وحش به سطل لگد زدند. فیل ها می گویند: «ما فراموش نمی کنیم.» و صدای کلوگ به طرز عجیبی حکایت از تشدیدی دارد که باید در کارتن ها محکم شود و در دریا فرود آید: تجربه آسیبی که نه می توان آن را مدیریت کرد و نه می توان با آن مقابله کرد و نه نادیده گرفت. فیلم کلوگ درخواستی است برای مهارتی که به ما قدرت می دهد تا با آسیب قابل تایید کار کنیم و آن را به خلاقیت تخیلی و فعالیت سیاسی تبدیل کنیم. متأسفانه، فیلم او، به عنوان مثال، فیلم قبلی‌اش «آبشید فون گسترن» («دختر دیروز») را دوست ندارد، یک پیروزی با ازدحام جمعیت بود، با این حال این یک تعهد تکان‌دهنده و ذهنی فریبنده به گفت‌وگو درباره شغل کار در آلمان پس از جنگ است. . متأسفانه، تا آنجا که به هر کسی مربوط می شود، فیلم های Kluge معمولاً در ضبط قابل دسترسی نیستند.