دانلود فیلم Bicentennial Man 1999 (مرد دویست‌ساله) دوبله فارسی بدون سانسور

یک آدم ماشینی خانگی (ویلیامز) که نامش را «اندرو» گذاشته اند با گذشت سال ها «انسانیت» خود را می پروراند. تا این که مردی که او را طراحی کرده پیدا می کند تا تبدیل شدنش به یک انسان را – لااقل از نظر روان شناختی – کامل کند. سالیان سال دیگر نیز می گذرد، اما کنگره ی جهانی اعلام می کندکه نامیرا بودن «اندرو» باعث می شود نتوانند او را یک انسان بدانند…

یک آدم ماشینی خانگی تلاش می کند تا به یک انسان واقعی تبدیل شود.

يک آدم ماشيني خانگي (ويليامز) که نامش را «اندرو» گذاشته اند با گذشت سال ها «ا

سال ۲۰۱۰ است در این زمان روبات دیگر به جزئی از زندگی انسان تبدیل شده است و انسان ها از روبات ها به عنوان خدمتکار خانه زادشان استفاده می کنند . خانواده ای یک روبات را برای انجام کارهای روزمره خود خریداری می کند اما این روبات که اندرو نام دارد تفاوتی اساسی با روبات های دیگر دارد و ...

زندگی و زمان اندرو، روباتی که به عنوان یک وسیله خانگی که برای انجام کارهای ساده برنامه ریزی شده بود، خریداری شد. از آنجایی که اندرو شروع به تجربه احساسات و افکار خلاقانه می کند، خانواده مارتین به زودی متوجه می شوند که هیچ چیز معمولی ندارند...

دانلود فیلم Bicentennial Man 1999 (مرد دویست‌ساله) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

من داستان آسیموف را خیلی احساساتی تر به یاد می آورم. اما پس از آن ، من نوجوان صرفا بودم که اولین بار Bicentennial Man را خواندم.

داستان کوتاه هیچ عاشقانه ای بین خانم کوچولو و اندرو مارتین وجود ندارد ، همانطور که در فیلم Bicentennial Man وجود دارد ، و من مطمئن هستم که از این طریق بهتر بود ، زیرا این فقط باعث افزایش پاتوس شد: مطمئناً هسته اصلی این داستان است. در عوض فیلم برای جبران عمر طولانی ربات مجبور به ساختن نوه ای زیبا و زیبا Portia می شود. پنیر

من از این ناامید شدم ، باید اعتراف کنم. واکنش های همسر / مادر خانم (وندی کروسون ، یک بازیگر زن فوق العاده در شرایط عادی) به ویژه تحریک کننده است و رک و پوست کنده ، قابل باور نیست. زنان ، از همه مردم ، ربات ها را خیلی راحت تر می پذیرند و به آنها احساساتی پاسخ می دهند. دقیقاً به همان دلیلی که خانم کوچولو تقریباً بلافاصله از اندرو خوشش می آمد ، هر مادری می توانست - و حداقل - برای او گرمی ایجاد می کند ، خصوصاً اگر با کودکان به اندازه آندرو کاملاً ملایم باشد.

سارا کانر را به خاطر می آورید ، که تصمیم گرفت اجازه دهد The Terminator تنها و تنها فرزند خود را بزرگ کند زیرا او بهترین پدر همه نامزدها است. خوب ، اگر او می توانست اینگونه فکر کند (علی رغم اینکه بسیار مشکوک است) ، پس چرا مأم نمی توانست؟ این دیوانه است ، و قابل باور نیست.

برای نشان دادن سازگاری هوشمندانه ، می توان با ظرافت بیشتری یا فقط کمدی مینیمالیستی با سندرم همیشه زیر پا پا برخورد کرد. آیا مادر می خواست کارهای خانه را خودش انجام دهد یا خیر؟ من کاملاً قادر به درک احساسی / فکری زن نیستم (ناتوانی).

اساساً ، ما مجبور می شویم نتیجه بگیریم که به جز سر و خانم کوچک ، بقیه اعضای خانواده از دست رفته اند. این امر علی رغم اینکه قرار بود روبات ها امری عادی باشند.

این پیشرفت شخصیت ناخوشایند باید ذاتی فیلمنامه نیکلاس کازان باشد ، ما نمی توانیم وندی کروسون بدبخت را سرزنش کنیم. همان چیزی که در AI وجود دارد (2001) است. مادر ، دوباره (؟!) ، حتی بی حوصلگی و جرات بیشتری هم دارد. چنین شخصیت هایی صبر و شکیبایی فرد را محک می زنند ، زیرا به دلیل برخی از طرح ها یا موارد دیگر چنین تقلبی آشکار است: نوشتن کاملاً ساده است.

مارتین ها در واقع یک کلام مفید و حیرت انگیز داشتند adroit android (در مقایسه با فناوری فعلی) ، به طرز حیرت انگیزی در خانواده به خوبی اجتماعی شده است. او امن بود (برای آنها) ، و به روش خود خنده دار ، مودب ، باهوش ، با استعداد ، و برای همیشه! من می خواهم او را با هر یک از سه دوست پسر آخرم عوض کنم. چرا هیچ یک از این افراد با اندرو کنار نمی آیند؟ مسخره.

شاید مشکل این بود که کریس کلمبوس و همکاران برای ساخت فیلم خیلی طولانی منتظر ماندند. در حقیقت ، دیگر دانشمندان علمی مانند Terminator (1984) از تصورات آسیموف در مورد ناتوانی سیاسی بشریت و رد آندرویدها / روبات ها پیشی گرفته بودند. ما همچنین "از طریق" من نمی دانم که چگونه بسیاری از "پرونده های قضایی" در مورد حقوق آندروید در Star Trek ، و صریحاً تحریک کننده Voyager Doctor در مورد حقوق هولوگرام و تهوع ، بنابراین اعلام یک ربات مانند در واقع انسان دیگر چنین بزرگ نیست. این داستان اصلی 1976 بود ، اما مخاطبان اکنون بسیار پیچیده هستند - 14 سال از Star Trek را تماشا می کنند!

(بینندگان علاقه مند به داستان های ربات آسیموف بیشتر باید "من ، ربات" و "بقیه ربات ها" را بخوانند. آنها داستان کوتاه بسیار خوبی هستند.) آنچه که من فکر می کنم اتفاق افتاد این بود که برخی از تعهدات قراردادی در مورد فیلم ساخت ، و به ویژه این اسکریپت ، ممکن است مانع تولید خلاقانه شود (به عنوان مثال گزینه در حال اتمام بود ، و از آنجا که فناوری CGI خوب بود ، اکنون یا هرگز نبود). ما ممکن است در نهایت به یک بوقلمون تکامل یافته تبدیل شده باشیم زیرا "هنر نمایش نیست" است. من نمی دانم این همان چیزی است که اتفاق افتاده است ، اما برای من قابل قبول به نظر می رسد.

سه قانون (واقعاً چهار ، آسیموف قانون دیگری را اضافه كرد) قوانین رباتیک مکان بسیار خوبی برای شروع اخلاق ربات است. آنها مورد بحث نیستند مهمترین مسئله واقعی سازی اندرو ، معاشرت با او در درجه ای از فیلم است. این چیزی است که ما هنوز هم نمی توانیم انجام دهیم. ما نمی توانیم زمینه را آموزش دهیم. این سد راه است. شبکه های عصبی یادگیری خود را معمولاً با تقلب انسان انجام می دهند (به عقب تکثیر گفته می شود) ) اما زمینه نیاز به تعمیم به خلاصه مقالات دارد ، و سپس دوباره برعکس می شود ، و نقشه برداری بر روی دنیای واقعی باید> 95٪ از زمان دقیق باشد. بنابراین این یک کتری کاملاً جدید ماهی است. راجر شانک لایه هایی از زمینه را به عنوان زیر برنامه های تو در تو مجزا کرده و آنها را طرحواره هایی نامیده است که کامپیوتر می تواند آنها را شبیه سازی کند. اما شما فقط نمی توانستید واقعیت را به اندازه کافی برنامه ریزی و دیجیتالی کنید ، این فضای زیادی را می گیرد. مغز انسان در پر کردن جای خالی برتری دارد (بر اساس این نقشه دو طرفه "اساسی" و "تعمیم یافته"). رایانه ها و روبات ها این را می خورند. آنها هیچ تجربه زندگی واقعی ندارند که بتوانند با آنها حدس بزنند. آنها برای حمل و نقل فقط به منظور گردش در پارک به یک کتابخانه زمینه به اندازه یک سیاره نیاز دارند. به همین دلیل اندرو مارتین بسیار چشمگیر است. بنابراین. تو چرا مرد دو صد ساله ای؟ شاید رادنی بروکس (معماری از پایین به بالا با Cog ، Kismet) نیاز به همکاری با داگ لنات (CYClist ، معماری از بالا به پایین ، واقعیت رمزگذاری دستی یک مرحله به یکبار) داشته باشد تا بتوانند لباس های پرداختی را در جایی از وسط قرار دهند. اینکه آنها باید نیروهای خود را به هم پیوند دهند کاملاً بعید است: هر دو از مفاهیم و کدهای کاملاً متضاد استفاده می کنند. احتمال دیگر این است که هوندا آنها را با این روبات سفید و سفید که از پله ها بالا می رود ، به آن برساند. در غیر این صورت ، ممکن است Bicentennial Man چند قرن دیگر با ما فاصله داشته باشد.

بزرگ شدن aardvark (کار سخت) است.

دانلود فیلم Bicentennial Man 1999 (مرد دویست‌ساله) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

مرد دویست‌ساله کاملاً برجسته است. بررسی منتقدانی را که به نظر می رسد عاشق فیلم های هجومی هستند فراموش کنید ، این یک فیلم فوق العاده حماسی با قلبی عالی است که ارزش ها و معنای انسانیت و زندگی را به طور کلی بررسی می کند. من آن را برای اولین بار در سنین امروز دیدم و هنوز هم مانند اولین باری که چند سال پیش آن را دیدم قابل توجه است. در حقیقت من به یاد می آورم که در هواپیمایی که من در آن سال حضور داشتم نمایش داده شد و 5 دقیقه اول را روی صفحه ای با تصویر و صدا ضعیف تماشا کردم و به یاد می آوردم که این فقط یک کمدی خانوادگی پنیر است که فقط برای شوخ طبعی بازی می کند و نه چیز دیگری . وقتی چند سال بعد برای اولین بار آن را دیدم ، وقتی چیز دیگری نبود ، کاملاً از آن دور شدم. این کاملاً مخالف چیزی بود که تصور می کردم در اصل است. مرد دویست‌ساله شوخ طبعی خود را دارد و این شوخ طبعی اغلب بخشهایی خنده دار است ، اما به این دلیل است که توسط ویلیامز که شخصیت او را به کمال می رساند بسیار درخشان ارائه شده است. مهمتر اینکه قرار نیست یک کمدی باشد. این یک درام است و دارای بازی های درخشان از بازیگران کم ارزش از جمله ویلیامز ، سام نیل ، ابهت داویدیتس و الیور پلات در میان دیگران است.

مرد دویست‌ساله از نظر فنی نیز برجسته است. شهرها ، ساختمانها و وسایل نقلیه آینده نگرانه همراه با لوازم خانگی جدید افسانه به نظر می رسند ، اما مهمترین چیزی که واقعاً نمایش را می دزد به ترتیب فیلمنامه و کارگردانی از کازان و کلمبوس است. من مطمئناً در آینده فیلم های بیشتری از کازان را تماشا خواهم کرد و قبلاً فکر کردم که او پیش از این در ماتیلدا کار بزرگی انجام داده است. من همیشه ستایشگر کلمبوس بوده ام و این باید بهترین فیلم او تا به امروز باشد. چشم انداز او از مرد دویست‌ساله درخشان است و من او را به خاطر جمع آوری چنین مجموعه ای از بازیگران درخشان و مجموعه ها برای ساخت چنین فیلم حماسی و فراموش نشدنی تحسین می كنم.

برای بیشتر نظرات من در مورد فیلم ها ، من نمی پذیرم دوست ندارم بیش از حد در مورد طرح اظهار نظر کنم ، اما در اینجا احساس نیاز می کنم زیرا این موضوع مرا بسیار تحت تأثیر قرار داده و طرح توضیح می دهد که چرا این اتفاق افتاده است. این در مورد یک ربات است که بیش از 200 سال ، در مورد بشریت می آموزد و می خواهد بخشی از آن باشد. در آغاز یک کمدی بیشتر به عنوان یک ربات (که اندرو نامیده می شود) به روشی که انسان دارد عادت می کند و با چیزهای ساده شناخته شده در زندگی یعنی خنده ، جنس ، زندگی خانوادگی و تغییر آشنا می شود.

اما بعداً با نزدیک شدن به کوچکترین خانواده ، او درباره عشق و چگونگی زندگی بیشتر می آموزد. من با او همدردی کردم زیرا او باید شاهد این امر باشد و ما در حالی که مرگ نزدیکان خود را تجربه می کند او را دنبال می کنیم. من به خاطر او احساس کردم که او قادر به تجربه این چیزها مانند ما نیست. در طول فیلم همه این چیزها را احساس کردم (اگرچه منتقدان مطمئناً این کار را نکردند و احتمالاً بسیاری در اینجا این کار را نمی کنند) و به او نزدیکتر و نزدیکتر شدم زیرا او دائماً هرگز امید انسان شدن را از دست نمی داد. به نظرم خیلی احساسی بود و در واقع از بسیاری توانایی های خودم که به عنوان یک انسان دارم قدردانی می کنم. دوست داشته باشم ، گریه کنم ، تغییراتی را تجربه کنم ، تولید مثل کنم ، بچه هایم را ببینم که بزرگ می شوند ، پیرتر می شوند و سرانجام به زندگی دیگری می روند. وقتی آندرو از همه این چیزها مطلع شد و شروع به خواستن آنها کرد ، من واقعاً مانند او احساس کردم زیرا من اگر چنین باشم زندگی برایم بسیار سخت خواهد بود.

SPOILER با دیدن فراز و نشیب ها فراز و نشیب زندگی اندرو در طول فیلم و سفر حماسی او برای سرانجام تبدیل شدن به یک انسان ، در پایان فیلم اندرو موفق شده است به طور کامل به این مهم دست یابد. او کاملاً انسانی است و متأسفانه چند ثانیه این اعلامیه را از دست می دهد. اما او نیازی به دوست داشتن پورشه (معلومه نوه نزدیکترین عضو خانواده اش) نداشت. او این کار را کرده است. او عشقی را پیدا کرده است که در تمام این سالها با او دوست داشته است و مجبور نخواهد بود غم و اندوه تماشای تغییر چیزها را دوباره تجربه کند. او به زندگی دیگری نقل مکان کرده است ، مثل اینکه همه ما مجبور به انجام آن هستیم و پورشه تصمیم می گیرد به او بپیوندد. END OF SPOILER

اساساً ، پس از دیدن مرد دویست‌ساله یاد گرفتم که چقدر خوش شانس هستم که دارای این همه توانایی خارق العاده و منحصر به فرد هستم و معتقدم که این فقط یک تصادف یا تصادف نیست. ما هر کدام سرنوشتی داریم و معتقدم خدا می خواهد همه ما این چیزها را در زندگی تجربه کنیم و من سپاسگزارم که امروز اینجا هستم و مطمئناً هیچ یک از آنها را مسلم نمی دانم.

من واقعاً فکر می کنم اینکه مرد دویست‌ساله با امتیاز فقط 6.1 و با انتقادات تند و بسیار ناعادلانه ای که از منتقدان گرفته است ، باید کم ارزش ترین فیلم سوers تفاهم ساخته شده باشد. به نظر من مرد دویست‌ساله در واقع یک کمدی خانوادگی نیست ، اگرچه متاسفانه از این طریق بازاریابی شده است. این یک درام در مورد بشریت است که دارای چند قطعه کمدی است که هر کسی در هر سنی باید آن را تماشا کند. من معتقدم که این می تواند به مردم کمک کند تا مانند من ، در مورد چیزهایی که ما به عنوان انسان در زندگی طبیعی می دانیم ، بسیار سپاسگزارتر باشیم.

من از شما برای خواندن این بررسی تشکر می کنم و به شما توصیه می کنم مرد دویست‌ساله را ببینید و آماده شوید تا به روشی منتقل شوید که فکر نمی کنم هیچ فیلمی ساخته باشد یا هرگز توانسته باشد.

10/10 فیلم مورد علاقه من در همه زمان ها نیست ، اما مطمئنا در 5 صفحه برتر من است. خیره کننده.

دانلود فیلم Bicentennial Man 1999 (مرد دویست‌ساله) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

بازیگران: رابین ویلیامز، سم نیل، وندی کروسون، امبث دیویدتز و الیور پلات به کارگردانی کریس کلمبوس. مدت زمان: 133 دقیقه. دارای رتبه PG (برای زبان ملایم و برخی مطالب مرتبط با جنسیت) کریس کلمبوس در کارگردانی اشک آوران بسیار خوب است. او سابقه ساخت فیلم هایی چون «نامادکی» و «خانم شکایت» را دارد. «مرد دویست ساله» به عنوان یک کمدی خانوادگی فروتن به اشتباه تبلیغ می شود. اگرچه فیلم راضی‌کننده نیست، اما وقتی متوجه می‌شویم که فیلم واقعاً درباره احساسات درونی، تغییر زمان‌ها، نحوه تغییر افراد در طول زمان و معنای زندگی از منظری اصلی است، به تدریج نافذتر می‌شود. "مرد دویستین ساله" محصولی شیرین و تاثیرگذار با قلب فراوان و پیامی خوش فرم است.

در ابتدا به نظر می رسد "مرد دویستین ساله" درباره خانواده ای آینده نگر است که یک ربات اندرویدی را خریداری می کنند که قرار است این کار را انجام دهد. کارهای خانه و خدمت به آنها. خانواده چهار نفره شامل دو فرزند، یکی به نام خانم کوچولو و والدینی است که به نام های سر و خانم صدا می شوند. آن ها اندرو را قبول می کنند و انتظار دارند که او شبیه همه اندرویدهای دیگر منطقه باشد. تقریباً هر خانواده یکی دارد. با این حال، سر به زودی متوجه ویژگی‌های خاصی در مورد اندرو می‌شود که او را منحصربه‌فرد می‌سازد، متفاوت از هر اندرویدی دیگری که تا به حال دیده است. اندرو خلاقیت و شخصیت عاطفی را اشغال می کند، عناصری که فرض می شود این روبات ها حاوی آن نیستند.

مرد دویست‌ساله حاوی معرفی خوبی برای خانواده ای نیست که اندرو را به فرزندی قبول می کنند، که عمدتاً دلیل این است که من در این کار بودم. هرگز به طور کامل نگران شخصیت ها نیست. اما دلیل عدم تمرکز بر خانواده به این دلیل است که "مرد دویستین ساله" درباره خانواده ای نیست که اندرو را می خرند، بلکه روایتی از خود اندرو است.

یک نقص در حال اجرا در فیلم Bicentennial Man کنجکاوی بنیانگذار ما است که با پیشرفت فیلمنامه پیچیده تر می شود. مخاطب مایل است اطلاعات بیشتری در مورد اینکه چرا اندرو تا این اندازه با ربات های دیگر متفاوت است، کسب کند. مطمئناً دلایل واضحی وجود دارد، اما آنچه من می خواستم توضیحی در مورد اینکه چرا او خاص است. شهوت اطلاعاتی که هرگز به درستی به آنها داده نمی شود.

فیلم یک نسل یا بیشتر جلوتر می رود. سن آقا و خانم و خانم کوچولو به یک زن بالغ تبدیل می شود. خیلی چیزها برای اندرو تغییر می کند. او شروع به تعجب می کند که چه چیزی فراتر از امثال خانواده اش وجود دارد. او مشتاق است که واکنش های احساسی در چهره و مفهوم آزادی رخ دهد. سر به اندرو درباره مرگ، رابطه جنسی، عشق، شوخ طبعی و زمان آموزش داده است. او به تدریج استقلال بیشتری می خواهد. اینجاست که اندرو شروع به تبدیل شدن از یک موجود مکانیکی به یک موجود بیولوژیکی می کند.

آرایشی که در حال افزایش است باورپذیر و حیرت انگیز است. به سختی می توانستم به چشمانم اعتماد کنم که سم نیل در فیلم Bicentennial Man پیرمردی نبود. با این حال، اگرچه می توانم ببینم که سازندگان فیلم هیچ گزینه قابل اعتماد دیگری نداشتند، من از جهش در زمان لازم بیزارم. فاصله زمانی ما را مجبور می‌کند از قطعات داستانی عظیم خارج شویم، که برخی از آنها برای توسعه شخصیت مهم هستند.

لحظات واقعاً خنده‌داری در «مرد دویست ساله» وجود دارد. بیشتر آنها زمانی ظاهر می شوند که تصویر کمی از نظر احساسی سنگین می شود تا این تنش را در مخاطب از بین ببرند. این انتخاب عاقلانه ای از نظر نویسنده است. تماشاگرانی که مرد دویست‌ساله را به عنوان یک کمدی خانوادگی اشتباه می گیرند، تا حدودی از این لحظات طنز جدا شده رضایت خواهند داشت.

می‌خواستم اطلاعات بیشتری در مورد اینکه چگونه ربات اندرو به تدریج «انسان» می‌شود، اطلاعات بیشتری می‌خواستم. احساس می‌کردم که از بسیاری از مطالب شایسته و قابل توجه در اینجا فریب خورده‌ام. من این احساس را داشتم زیرا صحنه هایی که در آن ما این امتیاز را داریم که دوباره اختراع اندرو را ببینیم، فوق العاده مبتکرانه و جالب هستند. فیلم باید کمی بیشتر به سمت آن ماده متمایل می شد.

مرد دویست‌ساله دارای بازی های فوق العاده ای توسط کل بازیگران است. رابین ویلیامز یک کار بازیگری دقیق از نظر احساسی ارائه می دهد که سردرگمی و تخیل اندرویدی اندرو را زنده می کند. بازیگران مکمل نیز پر از بازی های خوب با سم نیل، وندی کروسون، امبت دیویدتز، و الیور پلات است.

حتی اگر می توانم اعتراف کنم که «مرد دویستین ساله» چندین انگیزه ناقص دارد، من همچنان یک نفر بودم. کمی تعجب کردم که مرد دویست‌ساله با نقدهای منفی بسیاری روبرو شد. مرد دویست‌ساله بدی نیست، فقط یک فیلم متفاوت پیش بینی شده است. فیلم از همان ابتدا نتیجه گیری موثر خود را تنظیم می کند. این تنها نقطه اوج منطقی برای چنین داستانی است. با وجود اینکه بینندگان را با احساس خوشبختی مواجه می کند، فکر می کردم سوالات معنوی و بیولوژیکی زیادی را مطرح می کند. با این حال، در مجموع، فیلم ایده‌ای است که به خوبی به تصویر کشیده شده است که بیش از دریافت آن، شایسته قدردانی از سوی تماشاگران است.

توسط Touchstone Pictures و Columbia Pictures برای شما آورده شده است.

دانلود فیلم Bicentennial Man 1999 (مرد دویست‌ساله) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

من به آن 6 ستاره می دهم زیرا وقتی فیلم سعی می کند جذاب باشد قطعا موفق می شود. متأسفانه، وقتی سعی می‌کند هر چیز دیگری باشد، از بین می‌رود.

برای من؛ رابین ویلیامز بوسه مرگ برای هر فیلمی است. بیان این شربت لیمو مکنده خندان-با-درد-من-دلم-آستین-ام-خیلی خیلی چیز خوبی است. من او را در "صبح بخیر، ویتنام" دوست داشتم. این ایده و شخصیت او در آنجا به خوبی عمل کرد. متأسفانه، از آن زمان به نظر می رسد او تایپ شده است. هر نقش بعدی که او بازی کرده است شامل یک کیسه بزرگتر و بزرگتر لیمو شربت است. Lachrymosity به علامت تجاری او تبدیل شده است.

آمدن خودآگاهی در میان ربات ها - یا حداقل کامپیوترها - مفهومی است که در هر تعداد فیلم و با هر نوع پیش بینی ارزیابی شده است. اگرچه من هنوز هم گمان می‌کنم که وقتی این اتفاق بیفتد، ما را تا حد زیادی از نظر اجتماعی و اخلاقی آماده نمی‌کند.

در اینجا، ویلیامز نقش روباتی را بازی می‌کند که به روشی غیرقابل تعریف متفاوت است. و - با علاقه صاحب مهربانش که به آن وسعت بیشتری می دهد - سفری برای خودشناسی آغاز می کند. در کنار آمدن با گذشت زمان مشکل دارد. انسان‌ها بزرگ می‌شوند و پیر می‌شوند، در حالی که ربات ثابت می‌ماند و سن بر آن تأثیر نمی‌گذارد. این بخش از داستان به خوبی مدیریت می شود، اما زمانی که ربات می خواهد انسان تر شود و زمانی که شروع به خیال بافی فرزند کوچکتر صاحبش می کند. این سناریو نسبتاً نامناسب و همچنین کمی شوم می شود. «دانه شیطان» (1977) دارای رنگ‌هایی است. اما - هی می توانید ببینید یک مایل دورتر چه اتفاقی خواهد افتاد: در نهایت انسان می شود. و می دانید که موفق خواهد شد زیرا این رابین ویلیامز، کاپیتان لاکریموسیتی است، و اگر راه خودش را نگیرد، تقریباً تا زمانی که زنگ بزند، گریه خواهد کرد.

این سناریو مستلزم تعلیق تدریجی باور هم نسبت به تغییرات غیر محتمل و عجیب او و هم به نگرش های بازرگانی و قانون است. اگر به صورت عینی تر - که به معنای کمی ظالمانه تر است - داستان می توانست کمی باورپذیرتر باشد، اما پس از آن می توانست نقشی را ایفا کند که آقای ویلیامز آشکارا نمی تواند آن را بازی کند (بدون او، حداقل یک ستاره دیگر به او می دادم) . اما آن چیز باید، به خاطر او، به نتیجه نهایی و غیرقابل قبول خود برسد.

ارزیابی محبت به ویژه عجیب است. به نظر می‌رسد این ربات می‌تواند ترجیحات خود را از دختر به نوه‌دختری منتقل کند، که مطمئناً صداقتی را که ظاهراً برای آن تلاش می‌کند ارزان می‌کند. به علاوه؛ در حالی که ربات ممکن است واقعاً یک نقص بصری منحصر به فرد داشته باشد، چگونه با تمایلات جنسی خود آشنا شد؟ هوش و هویت جنسی دو موضوع کاملا متفاوت هستند. منطقی است که فرض کنیم اولی ممکن است به طور مصنوعی تکرار شود، اما چگونه می توان یک غریزه تکامل یافته میلیارد ساله را به یک وسیله الکتریکی منتقل کرد؟ در اینجا، سازندگان فیلم در دام انسان‌شناسی خودشان افتادند. همان دامی که مجری رباتیک به آنها هشدار داد و متعاقباً به خاطر آن مورد تمسخر قرار گرفت. فقط به این دلیل که شبیه یک مرد به نظر می رسید، آن را مرد نمی کرد، یا آن را با غرایز و احساسات مردانه آغشته نمی کرد. چیز اول و مهمتر از همه یک ماشین بود. این یک اختراع کاملاً اصلی بود که هیچ آرشیو ژنتیکی باستانی برای استفاده و هدایت رفتار آن وجود نداشت. ممکن است به همین راحتی موضوع همجنس گرا بوده باشد. یا چیز دیگری که هنوز کاملاً تصور نشده است.

من هم برای درمان «گالاتیا» اهمیت زیادی نمی‌دهم. او به عنوان مظهر ارزیابی شوونیستی نشان داده می شود: زن به عنوان یک شیء جنسی، مسخره و معاشقه. و هنگامی که حتی برای قهرمان اولیه انسان ما نیز آزاردهنده می شود، با دریل برقی به آن حمله می کند و ما صدای جیغ آن را می شنویم. ظاهراً خشونت خانگی در دستگاه «مرد» نیز ذاتی است. و به همان اندازه موجه است. دوباره 3 قانون رباتیک را به من یادآوری کنید.

و آیا واقعاً یک ربات می‌تواند با ساخت ساعت‌های زینتی از چوب ضایعات، 10 برابر یک مدیر اجرایی شرکت‌ها سود ببرد؟ فکر نمی‌کنم - نه مگر اینکه اسمش دیمین هرست باشد.

در نهایت، من فکر نمی‌کنم که تا به حال شنیده باشم که ارکستری تا این حد غلیظ روی سیم‌های احساسی بچسبد. در هر صورت، آنها نشان می دهند که چگونه می توان حال و هوای یک فیلم و مخاطبان آن را با آهنگ صدا دستکاری کرد.

فریبنده، هولناک، بیش از حد احساساتی، بسیار باورنکردنی، و مهمتر از همه - ناتوان، اما با برخی جزئیات اتفاقی به خوبی مشاهده شده در مورد روابط و گذر زمان. اگر آنجاست و کار بهتری برای انجام دادن ندارید، تماشا کنید.

دانلود فیلم Bicentennial Man 1999 (مرد دویست‌ساله) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

ایزاک آسیموف، دانشمند، انسان شناس، و فیلسوف همه در یک، به این موضوع رباتیک فراتر از لذت صرف از امکانات خارق العاده فناوری کامپیوتر فکر می کند -- این یک تحقیق فراگیرتر است که اگر یک ربات فکر کند، احساس کند، دوست داشته باشد، و بله، بخواهد. پذیرفته شدن به عنوان یک انسان، عیوب و همه چیز!

مرد دویست‌ساله به کارگردانی کریس کلمب، با رابین ویلیامز همیشه شیوا، و ارائه دوگانه درخشان (دو نقش آفرینی) توسط امبث دیویدتز، فیلم کمدی معمول رابین ویلیامز نیست. این «فلاببر» یا «خانم شکافایر» نیست. این در بهترین حالت یک افسانه فلسفی است. این برعکس «زردوز» جان بورمن (1973) است، جایی که مردی که می خواهد برای همیشه جوان باشد -- در اینجا، ربات اندرو (رابین ویلیامز) نمی خواهد جاودانه باشد. او می خواهد زندگی را تجربه و احساس کند و با یک همدم انسانی محبوب.

این سفر رباتیکی که دهه‌ها را در بر می‌گیرد، به ما درس‌های زندگی می‌دهد، و ما را بر آن می‌دارد تا در مورد مسائل زندگی و زندگی، پیر شدن و تسلیم مرگ فکر کنیم. نکته ای که از طریق پورتیا (امبت دیویدتز) عبور می کند که انسان بودن به معنای ریسک کردن و اشتباه کردن/تصمیم گیری های اشتباه است، به نقل قول جان کیج گوش می دهد: "کامپیوترها همیشه حق دارند، اما زندگی به معنای درست بودن نیست."

موسیقی متن فیلم توسط جیمز هورنر ("افسانه های پاییز"، "شجاع دل"، "تایتانیک"). عکس‌های مکان شامل مکان‌های دیدنی سانفرانسیسکو با تصاویر حمل‌ونقل هوایی اضافه شده (شبیه شده به "عنصر پنجم") در آسمانی آینده‌نگر است. هیچ اقدام انفجاری یا گلوله پرنده وجود ندارد، این یک داستان جاودانه در مورد پذیرش انسان فانی است.

دانلود فیلم Bicentennial Man 1999 (مرد دویست‌ساله) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

برای ری بردبری شاهکار تند و بی نقص Drink Entire: Against the Madness of Crowds است. برای ایزاک آسیموف این مرد دویست ساله است. فقط آسیموف می تواند پینوکیو را به عنوان یک داستان علمی تخیلی جذاب بازسازی کند. خیلی‌ها سعی کرده‌اند داستانی شیرین و خنده‌دار از ماشینی بسازند که انسان می‌شود، اما این کاملاً گویا است.

فقط رابین ویلیامز می‌تواند نقش قهرمان بعید این داستان را با زمان‌بندی کمدی و کمدی عالی بازی کند. زمین احساسی کامل امبث دیویدتز در نقش بانوی برجسته‌اش مهارت‌هایش را در هر مرحله با هم تطبیق می‌دهد، و سام نیل در یکی از بهترین بازی‌هایش به عنوان مردی که برای اولین بار به منحصربه‌فرد بودن آندروید نادرست خود پی برد.

مرد دویستین ساله علم درجه یک است. داستان بدون درگیری فیزیکی، بدون جنگ، بدون راه های جدید برای سوزاندن یکدیگر. در نهایت باعث خوشحالی شما می شود که یک انسان نامرتب هستید. تماشای مرد دویست‌ساله واقعا زیبا راهی فوق‌العاده برای گذراندن یک شب است و ضامن رویاهای بهتر از آنچه در سال‌های متمادی دیده‌اید.