«کارلیتو»، دلال مواد مخدر، به سی سال زندان محکوم می شود، اما با تلاش وکیلش، «دیو»، پس از پنج سال آزاد می شود و تصمیم می گیرد سراغ کارهای خلاف نرود. اما دیو که با یکی از موکلانش، به نام «تالیالوچی» درگیری پیدا کرده، پای «کارلیتو» را به میان می کشد…
«کارلیتو بریگانته» چندین سال است که از زندان آزاد شده و تصمیم دارد از انجام کارهای غیرقانونی خودداری کند اما طولی نمی‌کشد که وی مجددا وارد دنیای زیرین شهر نیویورک می‌شود و...
یک محکوم سابق پورتوریکویی که به تازگی از زندان آزاد شده است ، متعهد می شود که با وجود فشارهایی که در اطرافش وجود دارد از مواد مخدر و خشونت دوری کند و به زندگی بهتر در خارج از نیویورک ادامه دهد.
سابق پورتوریكی قول داد كه از راههای مقابله با مواد مخدر سابق خود دور بماند ، اما می بیند كه با ارتباطات گذشته خود و تعقیب های ساده وكیل وكیل و بهترین دوست خود به عقب رانده می شود. Carlito Brigante با امید به جمع آوری پول کافی برای دور شدن از نیویورک ، کار اداره کلوپ شبانه را به عهده می گیرد ، رابطه ای را با یک رقصنده برقرار می کند اما همراهان و غرایز قدیمی او را به دنیای خشونت و بی اعتمادی باز می گردانند
«کارلیتو»، دلال مواد مخدر، به سی سال زندان محکوم می شود، اما با تلاش وکیلش، «دیو»، پس از پنج سال آزاد می شود و تصمیم می گیرد سراغ کارهای خلاف نرود. اما...
در فیلم Carlito's Way راه کارلیتو Carlito’s Way 1993 یک خلافکار سابق به نام کارلیتو (با بازی آل پاچینو) که به تازگی از زندان آزاد شده است، متعهد می‌شود که با وجود فشارهای اطرافش از مواد مخدر و خشونت دوری کرده و زندگی بهتری را در خارج از نیویورک آغاز کند، اما به زودی شرایط او را به سمت فعالیت‌های گذشته‌اش سوق می‌دهد و…
دانلود فیلم Carlito's Way 1993 (راه کارلیتو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
CARLITO's WAY (1993) بهترین بازی واقعی آل پاچینو بعد از 1990 است. آنقدرها هم که مردم می گویند اغراق آمیز نیست و او به طور مسری در آن خوب است. اما در CARLITO'S WAY، آقای پاچینو نقش دشوارتر کارلیتو بریگانته را بازی می کند که به اندازه مایکل کورلئونه یا تونی مونتانا شایسته احترام است! باید مقدمه بقیه نقدم را اینگونه بیان کنم که راه کارلیتو را بارها دیده ام، درست از زمانی که برای اولین بار در اوایل دهه 90 اکران شد و از آن زمان تاکنون آن را دوست داشته ام. این یکی از آن فیلم هایی است که همه چیز را در خود دارد که برای هر کسی جذابیت دارد. اکشن را دوست دارید؟ چک...عاشقانه؟ چک کنید...درام؟ چک کنید...هیجان؟ چک کنید...طنز؟ بررسی کنید...این یکی از فیلم‌های نادری است که همه چیز را در خود دارد!
به نظر می‌رسید که پاچینوی افسانه‌ای در ایفای نقش گانگسترهای جاه‌طلب، حیله‌گر، مورد احترام تخصص دارد و کارلیتو نیز از این جنبه‌های کلی مستثنی نیست. اما در این فیلم، کارلیتو تا حد زیادی با کورلئونه یا مونتانا متفاوت است. در حالی که کورلئونه و مونتانا هر دو مردان بسیار قدرتمندی بودند که امپراتوری را در طول عمده فیلم‌هایشان کنترل می‌کردند، کارلیتو یک گانگستر قدرتمند بود که امپراتوری خود را از دست داد و به زندان افتاد. همچنین، کورلئونه و مونتانا ذاتاً مردانی مشکوک و صاحب اختیار بودند تا حدی که پارانوئید بودند، و به جرات می‌توانم بگویم، ذاتاً شرور بودند. در حالی که کارلیتو به‌طور موجهی مشکوک بود، اما از قضا کاستی‌های دیگران را می‌بخشید و می‌پذیرفت و در اصل، یک مرد خوب بود! 2 مرد دیگر زندگی را انتخاب کردند و یا هرگز سعی نکردند خود را نجات دهند (کورلئونه) یا هرگز فرصتی نداشتند (مونتانا)، اما کارلیتو به سبک زندگی سخت و گانگستری زندگی کرده است، تاوان گناهان خود را پرداخت کرده است و اکنون می خواهد رستگاری کند و از نو شروع کن از لحظه ای که فیلم در سال 1975 با سخنرانی او در دادگاه (تنها لحظه کمیک ناب فیلم) شروع می شود و از قاضی برای آزادی زودهنگام او از 30 سال حبس (فقط 5 سال) تا پایان "تشکر" می کند. بیننده باید کارلیتو بریگانته را ریشه کن کند!
کارلیتو، پس از آزادی، می‌خواهد یک زندگی کاملاً شناخته شده را آغاز کند و قانونی شود. دیگر خبری از خرید و فروش مواد مخدر و کشتار نیست. او می خواهد مستقیم بازی کند. وکیل کارلیتو که او را از کار جدا می کند دیو کلاینفلد (با بازی شان پن بزرگ در یک اجرای عالی) است، مردی بدبین که به مواد مخدر گره خورده است و مشکلات خودش را دارد زیرا از یکی دیگر از مشتریان گانگستری زندانی خود پول دزدیده است. متوجه این موضوع می شود و از کلاینفلد باج می گیرد تا او را از زندان نجات دهد. این قطعا یکی از بازی های مورد علاقه من از شان پن و از قضا در نقش مکمل است. او مانند این وکیل بداخلاق، ژست، رقت انگیز، خارج از صلاحیت خود، بی دردسر است و به نوعی، داستان او به اندازه داستان کارلیتو غم انگیز است.
اولین لحظه طعنه آمیز فیلم زمانی رخ می دهد که پسر عموی جوان کارلیتو درگیر می شود. او با برخی از فروشندگان مواد مخدر سطح پایین در یک سالن جین جین/استخر نامفهوم، جایی که کارلیتو باید از حیله گری و غرایز مدرسه قدیمی خود برای زنده ماندن استفاده کند، درگیر می شود. پسر عموی او 30000 دلار برای معامله مواد داشت، اما دلالان قصد داشتند او را بکشند و مواد و پول را برای خود نگه دارند. کارلیتو نمی‌تواند پسر عموی بی‌تجربه‌اش را نجات دهد، اما از دلال‌ها پیشی می‌گیرد و با پول فرار می‌کند. او از این پول برای خرید شراکت با ساسو صاحب دیسکو استفاده می کند.
در این مرحله، او یک شب رقصنده ای را می بیند که او را به یاد دوست دختر قدیمی اش گیل (پنه لوپه آن میلر در اجرای سکسی و شیرین) می اندازد. او یک شب بعد از کلاس رقص او به دنبال گیل می گردد و آنها به یک غذاخوری می روند تا در مورد گذشته و آینده احتمالی خود صحبت کنند. راستش را بخواهید، من فکر می کنم که "زیبایی" یک کلمه بیش از حد ارزش گذاری شده است و حتی بازیگران زن (ظاهراً) در زندگی واقعی زیبا هستند که این کار را برای من روی پرده انجام نمی دهند، اما میلر در نقش گیل کاملاً این کار را برای من انجام می دهد! گیل یک زن واقعی است که مانند کارلیتو اهداف، جاه طلبی ها، خواسته ها دارد و آنها به خوبی یکدیگر را تکمیل می کنند. گیل به روشی بسیار طبیعی سکسی است.
همه چیز برای کارلیتو خوب به نظر می رسد، اما احساس می کند که باید به دیو کمک کند تا از شر او خلاص شود، شب فرار از زندان با او همراه می شود. پسر گانگستر و دیو بر خلاف میل کارلیتو پسر را می کشند. کارلیتو دستانش را از دیو پاک می کند. اما یکی دیگر از گانگسترهای نوظهور بنی بلانکو (جان لگوئیزیامو در یک اجرای فوق العاده) وجود دارد که تحسین ناسالمی برای کارلیتو دارد و او را تنها نخواهد گذاشت. بنابراین کارلیتو خود را در محاصره همه این تیپ های مشکوک می بیند که نمی تواند آنها را تکان دهد. او تصمیم می گیرد با گیل که باردار است فرار کند.
به کارگردانی برایان دی پالما بزرگ، CARLITO's WAY یک اثر دوره ای بسیار معتبر است زیرا او ماهیت دهه 1970 را بدون اینکه فیلم درگیر خود شود به تصویر می کشد. آن دوره زمانی تمرکز روی شخصیت‌ها و داستان است، اما دارای حس حماسی با تعداد زیادی نماهای ردیابی طولانی، موسیقی متن اپرایی و روایت درخشان پاچینو از افکار و احساسات شخصیت‌هایش است. فیلمبرداری یکی از بهترین فیلم هایی است که تا به حال در یک فیلم مدرن دیده ام. همه این عناصر کاملاً شخصیت بمب‌افکن و در عین حال ماهیت متفکر کارلیتو بریگانته را تکمیل می‌کنند. نمی‌دانم تا به حال فیلمی دیده‌ام که در آن تقریباً تمام عناصر غیرانسانی فیلم کاملاً به یاد شخصیت اصلی فیلم باشد یا خیر! یک چیز دیگر ... راه کارلیتو تقریباً 2 و 1/2 ساعت است و هرگز خسته کننده نیست! این به خودی خود یک شاهکار باورنکردنی است.
لوئیس گوزمن (به عنوان دست راست کارلیتو پاچانگا)، جیمز ربهورن (در نقش D.A. به‌عنوان بازیکن کلینفلد)، پل مازورسکی (به عنوان نقش‌آفرینی در نقش D.A.) ارائه شده‌اند. به عنوان قاضی که کارلیتو را آزاد کرد) و فیلم مورد علاقه من با بازی ویگو مورتنسن (در نقش لالین ویلچرنشین، یکی از همکاران قدیمی کارلیتو).
اما در نهایت، راه کارلیتو همه آقای. پاچینو، که بدون زحمت شخصیت عنوان را به نگارش در می آورد و برخی از قابل نقل ترین دیالوگ ها را در ژانر فیلم گانگستری دریافت می کند. 10 فیلم برتر دهه 90!
دانلود فیلم Carlito's Way 1993 (راه کارلیتو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
"من خودم را در قطعات شخصیتی ساده قرار دادم تا آن فرم را کشف کنم و ارزش های آن را درو کنم. اما وقتی اولین نیاز شما این است که داستانی نسبتاً ساده بگویید، شما از نظر بصری محدود هستید. بنابراین من می خواهم به عقب برگردم و توسعه دهم. داستان سرایی بصری خالص. زیرا برای من، این یکی از هیجان‌انگیزترین جنبه‌های ساخت فیلم و تقریباً یک هنر گمشده در این مرحله است.» - برایان دی پالما
صحنه ای در "راه کارلیتو" برایان دی پالما وجود دارد که در آن آل پاچینو بیرون درب معشوقش ایستاده و او را به آرامی در می آورد. پاچینو در گرما مانند سگی شلوار می کند و از زیبایی بدن برهنه اش ترشح می کند. او که نمی تواند خود را مهار کند، در را می شکند و به دنبال زنش می رود، در حالی که او گوشت نرم او را در آغوش می گیرد، لب هایشان قفل می شود. سپس دوربین دی پالما با گیجی دور این زوج می‌چرخد، "شما خیلی زیبا هستید" که در موسیقی متن پخش می‌شود. لحظه اشتیاق اوج می گیرد، دوربین تندتر و سریعتر می چرخد، بوسه های تب آلود آنها خیس تر، شلخته تر می شود، تا اینکه به چشمان پاچینو نگاه می کند و می گوید: "کیک پنیر من کجاست؟"
این با لحظاتی است. مانند اینها که کارگردان برایان دی پالما تصدیق می کند که "راه کارلیتو" یک تکه پنیر غول پیکر است. این هنر به خاطر هنر است، تمرینی کاملاً رسمی که در آن دی پالما فتیش خود را برای زیبایی شناسی سکسی اغراق می کند. او هر حرکت و احساسی را به اندازه های اپرا سوق می دهد، و هر اونس درام را از آنچه واقعاً یک طرح نسبتاً عمومی است به صدا در می آورد. راه کارلیتو با ترکیب بندی بی عیب و نقص، دوربین دقیق، نماهای ردیابی یخبندان، لحن باروک، سکانس های اکشن عالی و بازی پر زرق و برق، فیلمی است که عاشق فرم خاص خود است.
اما برای فیلمی که اینقدر درگیر سطوح است، قابل توجه است که دی پالما چقدر احساسات را از بازیگرانش بیرون می‌کشد. دی پالما به بازیگران بد علاقه دارد و اغلب به عمد آنها را به عنوان نقش‌آفرینی می‌کند یا بازی‌هایشان را تضعیف می‌کند. در واقع، مردان اصلی او (مایکل جی فاکس، جاش هارتنت، جان تراولتا و غیره) اغلب بازیگرانی بی‌خبر هستند که خودشان نقش‌های بی‌خبری را بازی می‌کنند، و زنان پیشرو او (ملانی گریفیث، اسکارلت جوهانسون، ربکا رومجین، نانسی آلن و غیره) اغلب مدل‌ها یا بی‌معنا هستند. چهره‌های زیبایی که به همین ترتیب قلاب‌باز، قلاب‌زن یا فاحشه بازی می‌کنند. این مردی است که درگیر زیبایی سطحی است، حتی با وجود اینکه فیلم‌هایش به صراحت با روکش کثیف پشت چنین سطوحی مشغول هستند (مثلاً «Redacted» درباره دروغ پشت عکس‌هایی است که به زیبایی ترکیب شده‌اند). و حتی زمانی که دی پالما استعدادهای واقعی (پاچینو، پن، لیتگو) را به نمایش می‌گذارد، او آنها را مجبور می‌کند تا نقش‌های بزرگ‌تر از شخصیت‌های زندگی را بازی کنند، اجراهای اپرا خشمگین آنها مطابق با دیدگاه بی‌شرمانه او طراحی شده‌اند.
در «راه کارلیتو» دی پالما آل پاچینو را در نقش کارلیتو بریگانته، گانگستر سالخورده ای که به تازگی از زندان آزاد شده است، بازی می کند. کارلیتو مصمم است مستقیم برود و تا زمانی که بتواند پول کافی برای بازنشستگی به جزایر استوایی بهشتی جمع کند، از دردسر دور بماند. این یک طرح کلی است، اما پاچینو و دی پالما به قدری کاملاً به هم متصل می شوند که فیلم در نهایت از فرضیه فیلم B خود فراتر می رود و گاهی اوقات به چیزی عالی تر تبدیل می شود.
برای یک فیلم گانگستری عجیب است، "راه" خود را محکم با دنیای نوآر هماهنگ می کند. فیلم‌های گانگستری معمولاً یک پیشرفت روایی نسبتاً واضح را دنبال می‌کنند. ما طلوع می کنیم، روزهای خوب، و سقوط، زمان های بد. «راه کارلیتو» از این جهت عجیب است که سقوط را به‌عنوان نتیجه‌ای فراموش‌شده در نظر می‌گیرد، قهرمان در حال مرگش مانند فرد مک موری در «غرامت مضاعف» رؤیای مرگش را روایت می‌کند. این یک دنیای توطئه‌آمیز است، کارلیتو مانند یک عروسک خیمه شب بازی توسط خدای نوآر کیهانی و نادیده به اطراف کشیده شده است. در واقع، پس از آزادی از زندان، هر اقدامی که کارلیتو انجام می دهد، هر انتخابی که می کند، درست و قابل تحسین است. و با این حال، سرنوشت‌گرایی نوآر در هر مرحله او را ناکام می‌گذارد، انتخاب‌هایش نمی‌توانند پایانی تقریباً از پیش تعیین‌شده را متوقف کنند. و بنابراین "راه" عنوان فیلم هم به مسیر معنوی کارلیتو اشاره دارد، هم به میل تازه یافته او به خوب بودن و انجام درست، و هم به چیزی غیرقابل انکار. "راه"، مسیر ثابت. تراژدی کارلیتو که احیا شده باشد یا نه، این است که هرگز هیچ فرصتی برای فرار وجود نداشت.
و بنابراین در حالی که در «صورت زخمی» پاچینو بازی جنون آمیزی با کارگردانی الهام گرفته از کوکائین دی پالما، در «راه کارلیتو» افتضاح او کاملاً ژل بود. چشم ها بی عیب و نقص با تصاویر مالیخولیایی دی پالما تلفیق می شوند. در سن 53 سالگی، چهره پاچینو هرگز به این زیبایی تراژیک به نظر نمی رسید. پاچینو که با یک ریش سیاه و سفید قاب شده است، مانند عیسی در یک روز موی خوب راه می‌رود و برای گناهانی که نمی‌تواند کفاره آن را بپردازد رنج می‌برد. او که در حال حاضر مرده است، فیلم را همیشه با لباس سیاه سپری می کند و رویای مرگ خود را مانند فرشته ای سقوط کرده می گذراند. همچنین تماشا کنید که چگونه پاچینو فیلم را در حالت متناوب بین حالت‌های ماچویی سریع صحبت می‌کند و حسرت مالیخولیایی. او چهره یک جسد، شکست و پذیرش را می‌پوشد، برق‌های اعتماد به نفسش یک ماسک قدیمی لگنی است که نمی‌داند می‌رود یا می‌ماند.
اما در مرگ، کارلیتو یک رستگاری معنوی دریافت می‌کند. از انواع او ممکن است از گذشته خود فرار نکرده باشد، اما به معشوقش، یک رقصنده که رویای بالرین شدن را در سر می پروراند، کمک می کند تا از گذشته اش فرار کند. و بنابراین وقتی دی پالما تصمیم می گیرد فیلم را با پخش دیگری از "تو خیلی زیبا هستی" به پایان برساند، می دانیم که این آهنگ عملکردی دوگانه دارد. ما زیبایی معنوی تازه‌یافته کارلیتو، اما همچنین زیبایی زیبایی‌شناختی دنیای فیلمی دی پالما را جشن می‌گیریم.
8.5/10 - شیک. دی پالما یکی از معدود کارگردانانی است که می تواند حسی از فضای سه بعدی واقعی را منتقل کند. نماهای جرثقیل او فوق‌العاده هستند، و فیلم از برداشت‌های طولانی متعدد، تابه‌های شلاقی ظریف و زوم‌های بسیار دقیقی تشکیل شده است که تقریباً به‌طور نامحسوسی از نماهای بلند به نماهای بسته تغییر می‌کنیم. ارزش چندین بار دیدن را دارد
دانلود فیلم Carlito's Way 1993 (راه کارلیتو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
راه کارلیتو (1993)، یک اثر سینمایی درخشان است. بازی پاچینو در نقش کارلیتو برگانزی، دوگانگی و عذاب متعاقب آن بین روحیه اصلاح‌شده‌اش و اغوای بی‌پایان خیابان را نشان می‌دهد که به طور خاص به عنوان شهرت، میراث، کسانی که او را می‌شناسند، از او و کسانی که اجازه می‌دهد در درونی‌ترین حلقه‌اش قرار بگیرند، تجسم یافته است. . شان پن به عنوان وکیل مدافع کارلیتو فوق العاده است، دگردیسی او به شخصیت گواهی بر عمق استعداد اوست. پنه لوپه آن میلر، به عنوان عشق طولانی زندگی کارلیتو به طور چشمگیری و بصری مسحور کننده است. بازیگری کامل است. بازیگران مکمل فوق‌العاده هستند که فیلم را کاملاً تقویت می‌کنند. فیلمنامه با ابزارهای ادبی، خط(های داستان)، شخصیت ها، دیالوگ ها، مضامین، متون فرعی و غیره، راه کارلیتو را به فیلمی تقریباً بی پایان و قابل تماشا تبدیل کرده است. از این ژانر، Its All There، اکشن، تعلیق، خشونت، رویارویی، تعقیب و گریز، پیش نیاز خیابانی و شخصیت‌های مرد عاقل با دیالوگ‌های مناسب برای اجرای آن. کارگردانی، اجرا و ارائه یک سینمای عالی. Carlito's Way برای ژانر گانگستری غیر معمول است، اگرچه به اصول اولیه خاصی پایبند است. این نیز یک داستان عاشقانه است، نه پسری که با دختری ملاقات می‌کند، نه در حالت تهوع، بلکه جفت‌های روحی واقعی و سرنوشت‌سازی‌شده‌ای است که از هم جدا شده‌اند و پنج سال بعد به‌واسطه انحراف سرنوشت به هم می‌آیند. همانطور که یکی از هم پاشیدگی معنوی و اخلاقی را تجربه می کند، دیگری ضد تز. Carlito's Way ترکیبی از ژانر با صلاحدید هنری کوشا است. من حتی شباهت های موضوعی خاصی به کازابلانکا می بینم. با تماشای فیلم Carlito's Way من این احساس را داشتم که دی پالما می‌خواهد تونی مونتانای بیچاره، Scarface (1983) را احیا کند و نجات دهد. شاید این خود رستگاری بود، یا وسیله‌ای برای فیلمی عالی با دید دوم یا شاید لذت بازگرداندن آن گروه بزرگ استعداد، بر اساس موضوعی مشابه. دنباله ای از نوع، به هر حال نمی توان از هیچ یک از فیلم ها بکاهد. دقیقاً ده سال پس از Scarface منتشر شد، مقایسه‌ها بسیار واضح است. ده سال بعد، دی پالما و پاچینو. الیور استون غایب است، اما یک فیلمنامه عالی دیگر. در «راه کارلیتو»، پاچینو دوباره نقش یک قاچاقچی اسپانیایی تبار را بازی می‌کند. اکنون پورتوریکویی در شهر نیویورک، قبل از کوبایی در میامی. حالا ارباب مواد مخدر پشیمان است، در حالی که در Scarface، ارباب مواد مخدر به شدت پشیمان نیست و عاری از پشیمانی است، از ابتدا تا پایان سورئالیستی. به‌جای پیش‌نیازهای کلاسیک ژانر گانگستری که در Scarface به کار می‌رود، مانند، از پایین آمدن، ارتقاء موقعیت، اعتماد و لطف در چشم رئیس اوباش، در نهایت کشتن او، و به دست آوردن امپراتوری خود، زنش (میشل فایفر). عشق؟ این در معادله نیست - کارلیتو فقط می خواهد با عشق واقعی خود متحد شود. برای اینکه خودش را در چشمان او نجات دهد، پس از اینکه باعث دلشکستگی او شد که او را برای همیشه از دست داد. کارلیتو تنها به دنبال این است که به عشق خود ثابت کند که واقعاً تغییر یافته، صادق، صمیمانه است و حتی برنامه‌ای دارد که بر اساس آن آنها بتوانند تا ابد با خوشبختی زندگی کنند. کارلیتو و دخترش دوست داشتنی هستند. با تماشای این فیلم، فرد مجبور به همدلی می‌شود و می‌خواهد از شانس‌های غیرقابل حل («خیابان» مار مانند تقریباً همه‌جانبه) فرار کنند، تا زمانی که زنده هستند، خوشبختی را بیابند و سزاوار آن باشند. با این حال، به نظر می رسد که فرشته مرگ جایی در هر فریم فیلم دی پالما پنهان شده است، سایه می اندازد، صبورانه منتظر است تا دستش را روی آن بگذارد...
حتی شخصیت های فرعی فیلم Scarface نیز هستند. برای Carlito's Way به لژیون بازگردانده شد. راه کارلیتو، صورت زخمی با "احساسات" است. که یکی دیگر از شباهت های این دو فیلم است، «احساسات» پاشنه آشیل کارلیتو برگانزی و تونی مونتانا است. من همچنین معتقدم که هر دو فیلم به شدت توسط رسانه‌های جریان اصلی نادیده گرفته شده‌اند، اما پس از رای‌گیری پوپولیستی، هر دو به‌طور گسترده به‌عنوان «کلاسیک» شناخته می‌شوند. من به Carlito's Way (1993) نه از ده را می دهم. اگر من یک ده را می دیدم، این یک رویداد تغییر دهنده زندگی بود.
دانلود فیلم Carlito's Way 1993 (راه کارلیتو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
خیلی فیلم خوبیه آل پاچینو کارلیتو بریگانته، نیویورکی پورتوریکویی است. شان پن، کلاینفلد، وکیلی است که او را پس از تنها پنج سال در حبس 30 ساله، از این ماجرا بیرون می آورد. پنه لوپه آن میلر گیل است، دوست دختر قدیمی کارلیتو پس از بازگشت به شهر دوباره با او آشنا می شود.
پاچینو قبلاً یک فروشنده بزرگ مواد مخدر بود و با آموختن چیزهایی در مورد زندگی، اکنون آماده است. به قصد بازنشستگی، به قصد گرفتن مقداری پول از باشگاهی که تا حدی مالک آن است و به باهاما یا جایی با میلر پرواز کند، آنجا تا یک نمایندگی خودرو باز کند. او می خواهد از شهری که در آن همه فاسدتر از قبل از رفتنش به ایالت بالا به نظر می رسند، شهری که در آن "عزت" به کلمه ای تقریباً بی معنی تبدیل شده است و فقط برای کمک اجباری از شخص دیگری مفید است، صرفاً یک ابزار.
پن می گوید: «تو به من مدیونی. و پاچینو، به احترام، باید لطفی پشت سر بگذارد به وکیل راسو، دوگانه، و خرخر کک، از جمله در نهایت، دست داشتن در قتل یکی از اعضای مافیا و پسرش. پن قتل ها را انجام می دهد. پاچینو حتی از برنامه‌های پن هم نمی‌دانست، اما اوباش او را به همان اندازه مسئول می‌دانند.
و در حالی که او باشگاه خود را اداره می‌کند و جزئیات فرارش به باهاما را کشف می‌کند، پاچینو مجبور می‌شود این کار را انجام دهد. نقش مردی چنان تسلیم ناپذیر و نابخشودنی است که باید جوانان بی‌عقلی را که چیزی جز گرفتن جای او در دنیای زیرین شهر نمی‌خواهند از بین ببرد.
این دنیای پیچیده‌ای است که پاچینو در آن زندگی می‌کند. او نیاز دارد تا به اهداف زیادی دست یابد. در پایان، او توسط بهترین دوستش خیانت می کند و او را پایین می آورد، درست زمانی که می خواهد سوار قطار به مقصد فلوریدا شود. من یک بار یک سخنرانی در انسان شناسی درباره سرنوشت گرایی اسپانیایی شنیدم و در آن زمان فکر کردم که این یک تعمیم موضوعی دیگر است. اما تجربه بعدی باعث تعجب من شد. این فیلم، از جمله صدای روایی پاچینو، می توانست توسط آن انسان شناس نوشته و کارگردانی شود. (یا آرایشگر سرنوشت‌ساز من، لوئیزیتو، برای آن موضوع.) بازی در همه جا خوب است، بدون یک نت ترش. جهت به همان اندازه شایسته است. بدون حضور کارگردانی نمایشی. همه چیز تقریباً درست به نظر می رسد، از کمد لباس کارلیتو (کت چرمی مشکی) گرفته تا فضای داخلی کلوپ شبانه او با حواس پرتی نئونی. پنه لوپه آن میلر، در نقشی دراماتیک، برای مردن یا حداقل برای رقصیدن است. وقتی راه کارلیتو ساخته شد، پاچینو همچنان می توانست مانند فیلم «سرپیکو» مثل جهنم بدود. در واقع، کارگردانی خوب است و مخاطبان بزرگسال را هدف قرار داده است. در پایان یک تیراندازی وجود دارد که تقریباً در حال حاضر الزامی است، اما قبل از آن یک بازی فوق‌العاده پرتنش مخفی‌کاری در ایستگاه بزرگ مرکزی انجام می‌شود، با چهار نفر از اوباش که به اطراف می‌چرخند و به دنبال پاچینو می‌گردند، کسی که تمام تلاشش را می‌کند. برای رسیدن به میلر و قطار. یک اعدام کمتر بالغ شامل ده‌ها پسر با یوزی‌ها و هزاران گلوله و انفجار شیشه‌ها و زنان برهنه می‌شد که دوش می‌گرفتند و ماشین‌هایی که در گلوله‌های آتشین منفجر می‌شدند و نیاگراهای خون و دیوانه که قطارهای سریع می‌رفتند و کالسکه‌های بچه در خطر انقراض و پیرزن‌های کوچک کنار حاضران بودند. و دلقک ها را به قتل رساندند - و همه اینها در حرکت آهسته انجام می شد. کارگردان قبلا چنین کارهایی انجام داده است. اینجا نه. این واقعیت که داستان می تواند تعلیق و هیجان زیادی را با حداقل ناراحتی ایجاد کند، ادای احترامی به افرادی است که این را کنار هم گذاشته اند.
دانلود فیلم Carlito's Way 1993 (راه کارلیتو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
بله، می دانم که نقل قول بالا از قسمت 3 پدرخوانده است. اما من واقعاً معتقدم که او باید از آن برای راه کارلیتو استفاده می کرد، برای توصیف سفر کارلیتو تقریباً عالی است.
کارلیتو بریگانته یک قهرمان سابق است. پادشاهی که از زندان آزاد شده و تصمیم می گیرد مستقیم برود. کارلیتو با دوست وکیلش، به یک کلوپ شبانه و مشکلات ناشی از آن خرید می کند.
آل پاچینو به عنوان مردی که به دنبال تغییر است، درخشان است، در حالی که شان پن در نقش وکیل کرمی عملکرد فوق العاده ای ارائه می دهد. چیزی که بیشتر دوست داشتم روایت در طول فیلم، تجربه کرالیتو و سخنان حکیمانه‌اش به پسر عموی مرده‌اش بود.
من عاشق صحنه با بنی بلانکو، گانگستر نامناسب و هل دادن او از پله‌ها بودم. و روش کلی کارلیتو در مورد تجارت خود.
یک فیلم گانگستری که شایسته حضور در اوج است.
دانلود فیلم Carlito's Way 1993 (راه کارلیتو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
پاچینو و دی پالما یک بار دیگر با هم متحد شدند و نتیجه یک بار دیگر پیروز شد. «راه کارلیتو» داستانی احساسی و گیرا است که زندگی کارلیتو بریگانته (پاچینو) پادشاه سابق قایق‌ران را به تصویر می‌کشد. قصد بریگانت این است که مستقیم برود، کارش را تمیز کند و از مدیریت یک کلوپ شبانه شلخته پول دربیاورد. فیلمنامه دیوید کوپ عمقی را دارد که در بررسی مبارزه شدیدی که یک قاچاقچی سابق باید برای فرار از گذشته خشونت آمیز خود تحمل کند. دوربین تقریباً بی عیب و نقص استیون بوروم و کارگردانی پر زرق و برق و اپرایی دی پالما، شکوه بصری است که داستان احساسی را تکمیل می کند. راه کارلیتو یک اثر هنری بسیار دست کم گرفته شده است که باید قدردانی شود. اجراهای بزرگ حمایت از شان پن و پنه لوپه آن میلر را نباید نادیده گرفت.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر ابتدا وارد اکانت خود شوید.