دانلود فیلم Delirious 2006

لس ، یک عکاس مشهور کوچک وقت که از بزرگ شدن آن ناامید است ، با توبی ، یک جوان بی خانمان و بدون هدایت مبهم برای بازیگر شدن ، دوستی می کند. وقتی به طور تصادفی توبی عاشقانه با K'Harma Leeds درگیر شد ، داغترین ستاره پاپ آن لحظه ، لس حسادت می شود و نقشه انتقام را می کشد

یک درام با تمرکز بر یک جوان بی‌خانمان، یک خواننده زن پاپ و یکی از اعضای پاپاراتزی...

"لس" عکاسی خرده پا که تلاش دارد به موفقیت دست پیدا کند، با "توبی"، بی خانمانی جوان با آرزوی هنرپیشه شدن دوست می شود.وقتی برحسب اتفاق، "توبی" وارد رابطه عاشقانه با یکی از مشهورترین خوانندگان پاپ می شود، "لس" حسادت کرده و تصمیم به انتقام می گیرد...

دانلود فیلم Delirious 2006 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

این تولیدکنندگان غیرمعمول دهه 90 اکثراً پس از دو یا سه فیلم آن را از دست می‌دهند، بنابراین من پیش‌بینی می‌کردم که این میزان متوسط ​​باشد. دی سیلو در حال حاضر در این نقطه بر فراز تپه بود.

تلاش برای تکمیل دو نوع فیلم بدون یک لحظه تاخیر یک اشتباه بود. او باید دو فیلم متحرک مجزا می ساخت - یک تقلید طنز آمیز و یک تلنگر احساسی فانتزی. این یک تقلید کم عمق از بیز سرگرمی است، تا حدودی به این دلیل که احساسات فانتزی بخش قابل توجهی از تقلید را می کشد. چرا؟ از آنجایی که سیلو با رمانتیک کردن دو فرد عاشق (یک ستاره پاپ و یک سلبریتی در حال ظهور) این افراد را بسیار دوست‌داشتنی‌تر و اصول‌گراتر از آن‌ها معرفی می‌کند - با اختلاف بسیار زیاد.

شخصیت‌های غیرواقعی، چند شخصیت غیرقابل تعجب شرایط، یک داستان متقاعد کننده چندان قابل توجه نیست. فیلم‌های مستقل معمولاً به یک طرح اصلی و چندوجهی نیاز ندارند، زیرا به تصویرسازی حیله‌گرانه و شرایط عجیب و غریب بستگی دارند. چند مورد احتمالاً جذاب وجود دارد، با این حال شخصیت ها بیش از حد مورد تمجید قرار می گیرند، به ویژه برای یک فیلم غیر جریان اصلی. به احتمال زیاد این می تواند به عنوان یکی در نظر گرفته شود.

برای مدل، هنرمند پاپ. او برای تارت MTV بسیار مودب است. همچنین صحنه تحقیرآمیز زمانی که او در حال آهنگسازی است، گویی این دیواهای پاپ هر یک از موسیقی های خود را می سازند. آنها بدون شک این کار را نمی کنند، و این فکر که هر یک از آنها می خوانند و واقعاً موسیقی را در ساختار نت می سازند، آنقدر مضحک است که باید به این فکر کنم که دی سیلو دقیقاً کجا بوده است. در یک غار؟ چنین ساده لوحی عجیب یک رئیس نیویورک گیج کننده است. به طور غیرمنتظره ای، Delirious در مورد زمان بزرگی است، اما دی سیلو عدم درک آن جهان را نشان می دهد، گویی که من بیشتر از او یک خودی هستم، که به وضوح نمی تواند معتبر باشد. با این حال، به هر حال، به نظر می رسد، به هر حال، چنین است.

دوم، فرد فقیر. شاید نامعقول، شکل جدی عاشقانه یک ولگرد جوان. او نه از جاده‌ها باهوش است، نه بداخلاق، نه پرخطر، نه با کسی دشمنی دارد، نه وابسته به مواد مخدر یا مست، نه دمدمی مزاج، نه دلسرد و نه شرور. او نوعی دیزنی لند از یک ولگرد است، به طور مشابه که شعله قدیمی او یک دیوای پاپ کاملا ساختگی است. او باید یک گروه موسیقی پاپ نوجوان را ترک می‌کرد، به همین دلیل است که او با هراس‌انگاری دشمنی دارد.

"تو فقط عکس‌های الویس کاستلو من را خرج می‌کنی! می‌دانی چقدر ارزش دارند؟!" سیلو خیلی ارزش دارد. گمشده و دور که او واقعاً اعتماد داشت که یک سلبریتی پاپ از سال 2006 واقعاً در "الویس کاستلو" (نام اصلی او دکلن شاموس یا هر نام دیگر ایرلندی است) حرفی برای گفتن خواهد داشت یا اینکه مطبوعات زرد واقعاً سعی می کنند برای عکس های "الویس" هزینه کنند. کاستلو". یک پاپاراتزی واقعی، اصلاً شبیه بوشمی که در اینجا نقشش را بازی می‌کند، قمار نمی‌کرد که از یک مهمانی محرمانه بیرون انداخته شود - فقط برای گرفتن عکس از "کاستلو". مسخره است. پاپاراتزی ها، برخلاف سیلو، مشغول دانستن «چه کسی داغ است و چه کسی نیست» هستند. سیلو باید یکی از آن‌ها را به عنوان مشاور در Delirious می‌خواست، یا احتمالاً محتوا را می‌خواند تا به بخشی از مزخرفات بپردازد.

صعود پیت از ولگرد به VIP بسیار غیرممکن است بدون در نظر گرفتن (زیرا نه یکی زیر طبقه کارگر امروزه می تواند به شهرت دست یابد، نه به اندازه یک بچه طبقه پایین، به طور قابل توجهی کمتر یک ولگرد، با این حال ممکن بود به طرز معقولی از بین برود، اگر سیلو با اقبال خوبی آن را به شیوه ای هوشمندانه سروده بود. . او این کار را نکرد. او کارها را عجله کرد، او آن را کاملا تحت کنترل داشت. ترفندی کثیف که «شایسته» یک فیلم فوق العاده وحشتناک هالیوودی است. با توجه به این واقعیت که او در برخی از سریال‌های تلویزیونی کاملاً احمقانه و با برنامه‌ریزی کم مالی انتخاب شده است، پیت به یک پدیده غیرعادی تبدیل می‌شود. می‌دانم که زمان زیادی برای پیشبرد طرح مشروع در یک فیلم ۱۰۰ دقیقه‌ای وجود دارد، اما اگر نمی‌توانید این کار را به طور متقاعدکننده‌ای انجام دهید، با یک نوع طرح جایگزین پیش بروید. کاملاً غیرممکن است که در Damnation نمایشی که پیت در آن پخش می‌شود، او را به سرعت وارد اخبار عنوان کند. Cillo باید بازی کند مطمئناً این نقش برای یک فیلم پرفروش بزرگ است.

این یک نوع طنز تجاری سخت و سریع نیست که در آن این نوع آشغال ممکن است، در نتیجه چرا کار نمی کند. علاوه بر غیرقابل توجه بودن محتوا، استاندارد و موارد دیگری که ذکر می‌کنم.

سیلو حتی می‌داند چگونه یکی از مزاحمت‌های من را مرتکب شود، و آن استخدام یک سرگرم‌کننده ساده اهل‌نفس و وادار کردن او به تلفظ " زیبایی» توسط یکی از شخصیت ها. جینا مسخره گرشون! هر کس او را زیبا می‌داند، باید به سادگی به دریا مهاجرت کند، با توجه به این که ماهی‌های زیادی در اقیانوس وجود دارد، و منظور من به صورت مجازی نیست...

گفتمان، برخلاف زیرک بودن، سطحی است و هر چند وقت یک‌بار آنقدر فرسوده است که انگار این یک فیلم بی‌فیلم متوسط ​​هالیوود است. یا از طرف دیگر A-film، با توجه به این واقعیت که امروزه بیشتر فیلم های هالیوودی گفتمان B-Film دارند.

دانلود فیلم Delirious 2006 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

همه طرفداران استیو بوشمی را فرا می خواند! من خیلی ناخواسته شروع به دیدن Delirious روی لینک کردم. در صحنه ابتدایی تصور می‌کردم یکی از همراهانم را در یک کار کوچک می‌دانستم و به خاطر داشتم که برای برگشتن و بررسی اینکه آیا این واقعاً اوست یا نه، با این مینیمال عالی و غیر اصلی مجذوب شدم تا اینکه پایان. استیو بوشمی واقعاً برجسته‌ترین و جذاب‌ترین بازیگر آمریکایی امروزی است. (به او در کار اولیه اش به عنوان اسکراچ در «نگاه های جدایی» از سال 1985 نگاه کنید.) او سطح تک تک فیلم هایی را که می کند بالا می برد. اگرچه Delirious نیازی به کمک او ندارد. عالیه. عالی. مطالعه شخصی است. علاوه بر این، به همین ترتیب، تمرکز بیشتر افراد روی شخصیت‌های در نظر گرفته شده تا حدی نامطلوب است و شاید بسیار متفکرانه نباشد. با این حال، در Delirious آنها قطعا ارزش بررسی را دارند.

لس گالانتین (استیو بوشمی) باقیمانده پاپاراتزی هاست. او در یک کاندو در حال باز کردن استخر در یک منطقه وحشتناک زندگی می‌کند و مهم‌ترین چیزی که نسبت به محلی که در آن زندگی می‌کند تاسف‌آورتر است، در انبار اوست. او نگهبانان وحشتناکی دارد که در واقع آنها را ملاقات می کند و با آنها ارتباط برقرار می کند. علاوه بر این، وقتی آنها را با هم می بینیم بسیار بد است. یک فرد فقیر به نام توبی (مایکل پیت) راه خود را به زندگی لس و انباری باز می کند و در نهایت از شریکی که در انبار چرت می زند به شریک پاپاراتزی می رسد. هنوز به اندازه کافی بود؟ بیشتر وجود دارد. صبر کنید تا K'Harma Leeds، سردسته موسیقی پاپ، با شرکت او ظاهر شود. در نقطه ای مشخص، او را می بینیم که در مقابل یک اندام هارمونی مگنوس نشسته است، (شبیه به چیزی که برای کریسمس در سال 1974 گرفتم) و موفقیت بعدی خود را خلق کرد. زمانی که بعداً شاهد اجرای او در یک نمایشگاه سرگرمی موسیقی بودیم، متوجه می‌شویم که این چه شوخی بود که او با استفاده از کلمه «جستجو» یا «نگاه کردن» به این دلیل که توانایی اصلی او همگام کردن لب‌ها است، دست و پنجه نرم می‌کرد. و مانند یک استریپر حرکت می کند، برای مثال یک دیوا پاپ.

ارتباط بین Les Galantine و Toby نقطه برجسته داستان است. لس فقیر و وحشتناک است همه به طور همزمان. او از دیوانگی و اضطراب جدایی عرق می کند. توبی، همه چیز را می پذیرد. علاوه بر این، جریان در نهایت او را از یک فرد فقیر، به دارنده دیوای پاپ، به ستاره برنامه شبکه وحشتناک خود به نام "توبی" می برد که در آن او نقش یک جلاد مزمن فقیر به نام توبی را بازی می کند. علاوه بر این، به‌روزرسانی سریع در اینجا، نام او، همه چیز در نظر گرفته شده، توبی است. این نمایش به قدری وحشتناک است که حتی نمی‌توان نام دیگری را برای شخص اصلی تصور کرد، بنابراین آنها فقط از نام آن "ستاره" استفاده کردند. صعود او به شهرت، علایق قلبی او و شیوه زندگی "با جریان" او به طرز ماهرانه ای به عنوان تحلیلی بر زندگی بی شخصیت و شخصیت افرادی که به دلیل شناخته شدن محبوب هستند، نوشته شده است. ترکیب و هماهنگی، توسط تام دیسیلو، هوشمندانه، تاثیرگذار و در دقت آن است. مطمئناً هیچ کلمه یا کلمه ای هدر رفته در هیچ کجا وجود ندارد.

استیو بوشمی در تمام کارهایی که انجام می دهد عالی است. او در «هذیان» بسیار عالی است. مایکل پیت با درخشش و دلسوزی نقش توبی را بازی می‌کند که باعث می‌شود متداول‌ترین راه برای نزدیک‌تر شدن، همه اطرافیانش را مورد توجه قرار دهد. واقعاً، فکر نمی‌کنم که در «دموگرافیک مایکل پیت» باشم و تا قبل از Delirious هرگز او را به‌عنوان یک سرگرم‌کننده نگرفتم. او به طرز ماهرانه‌ای تمام اجزای غیرمشابه این شخصیت‌ها، لس گالانتین، دیوای بی‌فایده پاپ (آلیسون لومان)، متخصص فرافکنی (جینا گرشون) و روایت‌هایشان را در یک اجرای فوق‌العاده متقاعدکننده به هم پیوند می‌دهد. من در حال حاضر به او احترام زیادی قائل هستم...

هنوز به صراحت توضیح داده نشده است، شاید بخواهم در اینجا ثبت نام کنم و بگویم که فکر می کنم لس گالانتین همجنس گرا است و با توبی محبت می کند. علاوه بر این، علیرغم این واقعیت که این موضوع جزء لاینفک خط داستانی نیست، انصافاً ما را در مورد این حیوان آسیب دیده بدبخت روشن می کند. استیو بوشمی، به عنوان Les Galantine، تماشای آن دشوار است و به سختی می توان از ابتدا تا انتها را کنار گذاشت. این توانایی است. اعتبار معادل باید به نویسنده/رئیس تام دیسیلو داده شود. داستان، در برخی موارد تمسخر آمیز، برخی اوقات ظریف، بی نقص سروده و اجرا می شود. سرعتش عالیه وقتی این کار تمام شد شما حتی نمی دانید زمان کجا رفته است. با فرض اینکه از همه فیلم‌های ساخته شده و جذاب، با توانایی‌های زیادی از ابتدا تا انتها خوشتان می‌آید، این یکی را تماشا کنید. تکمیل شما را شگفت زده خواهد کرد و سفر بدون توجه به هر چیز دیگری بدون شک موجه است. اتفاقاً همسفر من در Delirious نبود و کسی که فکر می‌کردم در هیچ نقطه‌ای بازی می‌کند هرگز در آینده ظاهر نشد...