دانلود فیلم Diary of a Nudist 1961

سردبیر یک روزنامه به نام "آرتور شروود" به طور اتفاقی در جنگل به یک اردوگاه برهنه گراها برمیخورد که بسیار شوکه می شود. او تصمیم میگیرد به خبرنگارش "استیسی تیلور" ماموریتی بدهد تا گزارشی درباره این اردوگاه نوشته و با استفاده از آن آنجا را منحل کند. اما خبرنگارش با ورود به آنها در می یابد خودش نیز از آن اردوگاه خوشش آمده و از طرفداران آن سبک زندگی می شود. سپس گزارشی بسیار مثبت درباره آن می نویسد. آرتور که گزارش را میبیند تصمیم میگیرد خودش دست به کار شود و داستانی از زبان خودش بنویسد و . . .

دانلود فیلم Diary of a Nudist 1961 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

دوریس ویشمن و رقیب معاصرش راس مایر تا حدودی مشاغل مساوی داشتند. هر دو مقدار مناسبی از زباله تولید کردند، با این حال به هر طریقی در مسیر موقعیت تقریباً جناحی به دست آوردند. بدون شک، هر دو تهیه کننده فیلم در سال 1988 زمانی که چیزی مانند جاناتان راس با آنها صحبت کرد و کار آنها را بررسی کرد مورد توجه قرار گرفتند. با توجه به خانم ویشمن، باید درباره مجله برهنگی به عنوان سهم اصلی او قضاوت کرد، فیلمی که در زمان نمایش آن در سال 1961 صرفاً به عنوان یک فیلم برهنگی دیگر در نظر گرفته شد. تقلیدی شیطنت آمیز در مورد دو برهنگی و ژانر فیلم برهنگی.

دوریس آن را در اینجا زندگی می کند و ذهن طبیعی طبیعت شناس ضروری را به سخره می گیرد. به عنوان مثال، در یک صحنه مهم، دو نفر را می بینیم که در کنار استخر شل می شوند و احتمالاً در مورد ورزش صحبت می کنند. یک خانم جوان برهنه وابسته به آنها می پیچد و آنها با اجبار، با تردید، چند کلمه به او می گویند. او یواشکی می رود و آنها به داجرز برمی گردند. نمی دانم که مردان جوان همجنس گرا هستند - صرفاً برهنگی های معمولی بی احساس. جالب است که نام آنها بیل و بن است، زیرا حتی مردان گلدان ذهن خلاق تری از خود نشان دادند. اساساً، در حالی که خانم جوان جدید استیسی در اطراف کمپ توسط رئیس نمایش داده می شود، او با النور، جان، هلن و فران آشنا می شود که روی چمن ها نشسته اند و در حال انجام ارکستراسیون شکوفه های برهنه هستند. علیرغم این واقعیت که درک می شود که این برای جشن اواخر بهار قابل توجه است، کسی مشکوک است که دوریس زبانش را به طور ثابت در گونه خود دارد. راهبرد اساسی برای ساختن خاطرات شگفت‌انگیز در اینجا، به هر حال نوشیدن اسپرسو و پرتاب کردن سنگ‌های وسیع در رودخانه است. استیسی نیز به همین ترتیب با بانوی جوانی به نام فیلیس آشنا است، اما شیوه ای که او در نظر گرفته شده است راز غیرقابل توضیحی است.

هدف دیگر تقلید مسخره آمیز، موضوع اساسی است که هر فیلم برهنگی در سال 1961 به آن توجه کرده است. بخش بزرگی از بدن را می‌توان روی دوربین نشان داد، «تکه‌های شیطان» باید با دقت پنهان شوند، که باعث هر نوع پنهان‌کاری، حرکت دوربین و ارائه خجالتی می‌شد. به این ترتیب، وقتی خانم‌های جوان از کلبه در حال تکامل بیرون می‌آیند، دور کمر را می‌بینیم که ابتدا با یک حوله پوشانده شده است، سپس یک پیراهن کش چرخ کرده که توسط یک کلاه، یک بسته خرید، یک کاغذ و در نهایت (در حال تمام شدن افکار مبدل) دیگری دنبال می‌شود. کلاه لبه دار. یک دور غیرمعمول والیبال بین شورت و بدون شورت وجود دارد. بدیهی است که شورت از هر نقطه شلیک می شود، اما شلوار بدون شورت فقط از پشت. به‌علاوه، چگونه آن خانم‌های جوان در حالی که در پشت پرده بازی می‌کنند، می‌جنگند تا عادی به نظر برسند (بدون بازی با کلمات در نظر گرفته شده است). با وجود این، از آنجایی که بازیگران تازه کار هستند، این صرافی در استودیوی محبوب Titra Sound در نیویورک نامگذاری شده است. یک نتیجه ناراحت کننده این است که هرکسی که اخیراً Hercules Unchained را دیده باشد به احتمال زیاد متوجه خواهد شد که آرتور و استیسی صداهایی مشابه استیو ریوز و Sovereign Omphale موذی دارند. به همین ترتیب باید به آهنگ موسیقی که لذت بخش است، از آهنگ پرش (که توسط خواهرزاده دوریس ساخته شده است) تا موسیقی جاز جذاب برای زیلوفون و متال که با آفتاب شویی و شنا همراه است، اعتبار قائل شد. اگر با اقبال خوب کسی این را به عنوان یک مجموعه موسیقی متن ارائه می‌کرد، ممکن بود یک کلاسیک وهم‌آور باشد.

پس‌اسکریپت سرگرم‌کننده‌ای فاش شد که قسمت‌های قدیمی What's My Line متعاقباً بازنویسی شد. مالک کمپ زلدا سوپلی (با استفاده از نام اصلی خود یولاند رید) در یک قسمت در سال 1953 ظاهر می شود و هیئت مدیره را تحریک می کند تا شغل او را مشخص کند. استیو آلن، متخصص باهوش، قبلاً پاسخی را بررسی کرده بود که شروع کننده مکالمه پایان ناپذیر را پیشنهاد کرد: "آیا دولت هایی که به شما می دهید روی بینایی من کار می کنند؟"