نگاهی به ریشه های موسیقی تاریخی در لورل کانیون L.A. با موسیقی گروه های نمادین مانند The Byrds ، The Beach Boys ، Buffalo Springfield و The Mamas و ...
Echo in the Canyon نگاهی به اصل و ریشه صحنه‌های موسیقی در لورل کانیون لس آنجلس میباشد که موسیقیِ نماد گروههای موسیقی مثل بوفالو اسپرینگفیلد ، بردز، پسران ساحلی و مادرها و پدرها را نشان می‌دهد....
دانلود فیلم Echo in the Canyon 2018 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
من از Echo in the Canyon ، علی رغم برخی نقص های جدی ، عمدتاً بخاطر نوع جشن و لذت بردن از زمینه تاریخی به استعدادهای موسیقی که برای مدت زمان نسبتاً کوتاه اما خلاقانه ای انفجاری در منطقه لورل کانیون لس آنجلس جمع می شدند ، لذت بردم. این مستند یک قضیه قانع کننده برای این نظریه ایجاد می کند که این بازه زمانی و موقعیت بارور ، تعداد زیادی از هنرمندان برجسته خلاق را تولید کرده است که بیشتر موسیقی را دنبال می کنند و تا امروز ادامه دارد. این مستند حرفه ای ، صیقلی ، از نظر بصری خوب و جدی است. موسیقی آن هم در آهنگ های اصلی و هم در اکثر نسخه های معتبر کاور که در آلبوم موسیقی متن نیز وجود دارد ، با خوشحالی فرا می رسد.
من فکر می کنم Echo in the Canyon بیشترین لذت را به کسانی خواهد داد که دوست دارند من ، در همان دوره روی سن آمدم و در موسیقی این گروههای با نفوذ و هنرمندان انفرادی تجلیل کردم. از این لحاظ ، این یک سفر نوستالژی است ، اما با این وجود از طریق مصاحبه هایی که حاوی پیشینه ای است که احتمالاً بسیاری از ما در این جزئیات نشنیده ایم ، مدارک محکمی برای پرونده خود ارائه می دهد. این ممکن است گاهی اوقات بیش از حد ساده کند ، اما من فکر می کنم که شواهد به اندازه کافی قوی است که باب دیلن شخصیت پدر بود ، یک پیشگام و تأثیر عظیم در موسیقی پس از آن ، اما به زودی The Byrds با برقراری شعر و / یا اشعار مرتبط اجتماعی در میان ملودی های قدرتمند. بنابراین جیم (نیجر راجر) مک گوین و The Byrds (و بیتلز) به وضوح الهام بخش بازگشتند ، و بر باب دیلن تأثیر گذاشت تا خودش برق برود و به سبک خودش بر موج فولک راک سوار شود.
همه اینها از طریق مصاحبه های بیشتر آشکار ، متفکر ، گاهی ناجور یا متوقف کردن با شخصیت های مختلف مختلف آن زمان - اعضای The Byrds ، The Mamas and the Paps ، Buffalo Springfield ، The Beach Boys و دیگران رینگو استار برای بیتلز و روابط شخصی و موسیقی آنها با گروه LA صحبت می کند. بحث در مورد "گرده افشانی متقابل" در بین اعضای گروه های مختلف و حتی در سراسر حوضچه در ارتباط با بیتلز شنیدن ، هم قابل قبول و هم هیجان انگیز است ، به ویژه هنگامی که با ضبط ها و جلسات واقعی روز ادغام شود. بحث در مورد همکاری ، رقابت و در نهایت تأثیرات مهیجی است که همه آنها به اشتراک می گذارند و از آن بهره می برند.
موسیقی همچنان بسیار پر بار است ، نشاط آور است ، و گاهی تأثیر آن بر گوش و حساسیت ما بسیار زیاد است. بدون آن ، Echo in the Canyon یک ادای احترام یا احترام خالی خواهد بود. تعجب و شادمانی بیش از حد نسبت به آنچه که انتظار دارید از این چهره های سازنده که موسیقی آنها ، همانطور که می گویند ، همیشه بسیار بیشتر از مجموع قطعات یک گروه است ، کمتر است. در بعضی مواقع ، مصاحبه ها نقایص شخصی این افراد را آشکار می کنند ، علی رغم اعتقاد آنها به این که آنچه در آن زمان انجام می دادند ، مقصد موفقیت و ایجاد نشانی ناپذیر در موسیقی عامه پسند بود.
اکنون ، برای نظر من در مورد نقص و نقص مستند. من در مورد چگونگی تبدیل شدن یاکوب دیلن به شخص اصلی برای مصاحبه و همچنین اجرای نسخه های جلدی شاهکارهای اواخر دهه 60 از گروه های اصلی ، مشخص نیستم. در شخصیت ، او تقریباً به اندازه چرم سفید خورشید خشک است و هنگام انجام مصاحبه یا تعامل با هنرمندان موسیقی معاصر که در دوبیتی های نسخه های جلد او را می پیوندند ، بندرت احساس واقعی نشان می دهد. تأثیر مسطح او احساس افراد مصاحبه را از بین نمی برد ، اما مطمئناً اغلب اوقات جو جشن را تحت تأثیر قرار می دهد. آواز او نیز تا حدی خشک است ، اما به طرز عجیبی غالباً کارایی او این است که او صدای بیشتری نسبت به خوانندگان همراهش که آواز بسیار هیجان انگیزتری ارائه می دهند ، به صدای آواز نسبتاً عمیق خود زندگی بیشتری می بخشد. نتیجه چندین اجرای عالی از برخی آهنگهای کلاسیک آن دوره است (البته نه همه بازدیدهای آن زمان) که همچنان هیجان انگیز هستند.
در این ادای احترام عجیب غریب موسیقی یا حضور جونی میچل یا The درهایی که از چهره های برجسته آن دوره و مکان نیز بودند. شاید آنها در یک برچسب ضبط اشتباه بودند. اندرو اسلاتر ، کارگردان ، اگر اشتباه نکنم مدتها با کاپیتول و شرکت های وابسته آن در ارتباط بود. آیا این تا حدی ادای احترام به وی از طریق هنرمندانی است که با برچسب های مرتبط امضا شده اند و غفلت عمدی از هنرمندانی که نبودند؟ شکی نیست که به ویژه جونی میچل یک بازیکن مهم و همچنین یک هنرمند بود که در همان محافل حرکت می کرد ، حتی با برخی از آنها روابط قابل توجه داشت. او لیاقت این را دارد که مانند The Doors در این فهرست قرار بگیرد ، اگرچه سبک موسیقی تیره تر آنها ، دور از حال و هوای بیشتر بود ، موسیقی که بیشتر از همه در Echo in the Canyon جشن گرفته می شود. در مقابل ، آهنگی از The Association در اینجا وجود دارد ، اگرچه نمی توان آنها را در کادر Laurel Canyon مهم یا کاملاً تأثیرگذار دانست.
این نکته تا حدودی کوچکتر است ، اما باید بگویم که حداقل دو یا سه نفر از افراد مصاحبه در بعضی مواقع باعث ایجاد لجن می شدند. میشل فیلیپس در فیلم Echo in the Canyon جالب است اما به دلایلی که تصور آن سخت است بیش از حد مورد استفاده قرار گرفته است. تام پتی به عنوان یک مصاحبه شونده برجسته است (بخشی از صحنه Laurel Canyon نیز نیست) و از بینش های خوبی برخوردار است ، اما به نظر می رسد حال او خوب نیست ، که تماشای آن کمی سخت است. به همین ترتیب استیفن استیلس از نظر سلامتی خوب نیست و با جملات نسبتاً ناجور و جدا از هم صحبت می کند. با این حال ، من همچنان به آنچه آنها می گویند علاقه مند هستم و از گنجاندن آنها استقبال می کنم.
بنابراین ، علی رغم سو misتفاهم درباره چندین جنبه از تولید ، من آن را به هر دو نفر که جلال نوستالژیک را دوست خواهند داشت و بسیار افرادی که واقعاً در مورد هنرمندان موسیقی کنجکاو هستند که بخشی از چنین دوره منحصر به فردی خلاق بودند و بسیاری از کسانی را که آنها را دنبال کرده اند تحت تأثیر موسیقی قدرتمند خود تحت تأثیر قرار می دهند.
دانلود فیلم Echo in the Canyon 2018 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
سلام دوباره از تاریکی. "Go Where You Wanna Go" ، یک آهنگ جذاب موسیقی پاپ از The Mamas and the Papas ، همیشه یک آهنگ کاملاً مهم 1960 به نظر می رسید ، اما اکنون ، به لطف مصاحبه بینش آمیز با خواننده میشل فیلیپس در این مستند جدید ، این یک یادآوری است که حتی آن دوره عشق رایگان قیمت داشت. کارگردان اندرو اسلاتر ، رئیس سابق Capital Records ، نوستالژی مرتبط با صدای کالیفرنیا را با قدرت ماندگاری معاصر آهنگ ها و نوازندگان ترکیب می کند.
Jakob Dylan از The Wallflowers (و پسر باب) واقعاً چهره فیلم است. او نه تنها بیشتر (بسیاری) مصاحبه ها را انجام می دهد ، بلکه همچنین عامل اصلی كنسرت سال 2015 در تئاتر Orpheum برای بزرگداشت 50 سالگرد اولین آلبوم The Byrds است ... آلبومی كه به ما گفته می شود تلفیق موسیقی محلی و سنگ. اولین مصاحبه دیلن با تام پتی افسانه ای است (در یکی از آخرین مصاحبه هایش قبل از اینکه ناگهان در سال 2017 از دنیا برود). این دو در حالی که Petty درخشش یک Rickenback را جلب کرده است ، در یک فروشگاه گیتار نشسته اند و اینکه موسیقی سالهای 1965-67 چگونه او را به عنوان یک ترانه سرا و موسیقی دان تحت تأثیر قرار داده است.
نمای هوایی لورل کانیون شرح آن را همراهی می کند به عنوان نقطه مقابل دنیای تلویزیون پلاستیکی دهه 1960 است. منطقه ای بود که بوهمیان - نوازندگان ، هنرمندان و بازیگران - را به خود جلب می کرد و همکاری و اجتماع خواستار آن بودند. جکسون براون و تام پتی هر دو از "گرده افشانی متقابل" یاد می کنند ... "وام گرفتن" ایده ها از یکدیگر ، زیرا در مقابل سرقت آشکار قرار دارد. کنسرت در Orpheum کمی به عنوان یک وسیله کادربندی عمل می کند و Jakob Dylan پیشگام می شود و با بازی های مدرن دیگر مانند Regina Spektor ، Beck ، Jade ، Fiona Apple ، Cat Power و Norah Jones بازی می کند. ما بعد از پخش مصاحبه با هنرمند اصلی یا کلیپ گروه اصلی ، نسخه های کلاسیک دهه 60 را برش می دهیم. این روشی برای اتصال نقاط و نشان دادن چگونگی ایستادن موسیقی در موسیقی امروز است.
مصاحبه شوندگان عبارتند از: جکسون براون ، تهیه کننده موسیقی لو آدلر ، دیوید کراسبی ، راجر مک گوین ، میشل فیلیپس ، اریک کلپتون ، گراهام نش ، استیون استیلز ، جان سباستین و رینگو استار. هر یک از این مفاخر موسیقی یک یا دو داستان را ارائه می دهد و در تعریف دوران و تأثیر آن ضربه ای اساسی می زند. راجر مک گوین به ما می گوید که بیتلز چگونه بر The Byrds تأثیر می گذارد ، "Pet Sounds" The Beach Boys چگونه بر "Sgt Pepper" تأثیر می گذارد و بسیاری از آهنگ ها و گروه ها به هم پیوند می خورند. برایان ویلسون را با موتزارت و باخ مقایسه می کنند و اریک کلپتون اعتراف می کند که کمی از بوفالو اسپرینگ فیلد فاصله گرفته است.
ما برایان را در استودیو با Jakob و همچنین ریفینگ Clapton با Stills می بینیم و می شنویم. گوش دادن برای شما جالب است زیرا برایان توضیح می دهد 4 استودیوی محلی مختلف به دلیل صداهای مختلف مورد نیاز برای قطع "خوب ارتعاشات" استفاده شده اند. کمی دیوانگی هنری؟ شاید. اما این یک داستان عالی را ایجاد می کند. کمی عجیب است که کلیپ هایی از فیلم MODEL SHOP ژاک دمی با بازی گری لاک وود و آنوک آیمی در همه جا پخش شود ، اما دیلن توضیح می دهد که چگونه Echo in the Canyon از کنسرت و فیلم الهام گرفته است. سرانجام ، ما نمی توانیم کمک کنیم اما نیشخند بزنیم زیرا حتی جاکوب نمی توانست پدر مشهور منزوی خود را در ارائه حتی یک خاطره از پروژه مجعول کند. "انتظار پرواز" به عنوان پایان دوره ارائه می شود.
دانلود فیلم Echo in the Canyon 2018 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
"Echo In the Canyon" (تحویل 2018؛ 8 دقیقه) روایتی درباره صدای "کالیفرنیای جنوبی" است که در دهه 60 با گروه هایی مانند Byrds، Ocean side Boyes، Moms and the Daddies و غیره به وجود آمد. فیلم باز می شود، ما تماشای تام فریولوس و جیکوب دیلن در حال صحبت در فروشگاه گیتار، و به طور خاص Richenbackers را می بینیم. بعد ما در «تئاتر ارفیوم، لس آنجلس، 2015» هستیم، جایی که اندرو اسلیتر، رئیس قبلی خانه رکوردهای ایالتی، حس می کند که در سال 2015، پنجاهمین یادبود توسعه بیردها و گروه های مختلف ساکن در Tree Gorge در سال 1965 نقش بسته است، و چه بهتر. روشی برای جشن گرفتن این رویداد از نواختن آهنگ های آن زمان؟ با آن، به تمرین اولیه در خانه یک نفر برمی گردیم، جایی که بک، رجینا اسپکتور، فیلین پاورز و دیلن در حال دیدن صفحات وینیل از دهه 60 و ارزیابی برخی از آهنگ ها هستند...
چند نکته: این روایت از هر نظر منبعی دائمی از برکت و درد از اندرو اسلیتر (که هماهنگ کننده و خلق می کند) و ژاکوب دیلن (که ستاره ها و رهبر تولید می کند) است. این روایت به طور موثری از یک منظر فیلم نمایشی و تمرینی را تغییر می دهد و سپس دوباره (توسط دیلن) با نام های بزرگ آن زمان ملاقات می کند. افرادی از بیردها، مادران و پدران، مردان جوان طرف اقیانوس، بیسون اسپرینگفیلد و دیگران (مانند رینگو استار، اریک کلاپتون، جکسون براون و دیگران) از فیلم‌های حساس استفاده می‌کنند و داستان‌های درخشانی را از «آن روزگار» به ارمغان می‌آورند. ". در مورد فیلم نمایشی تئاتر Orpheum، به نظر می رسد که چیزی دقیقاً در مورد صدا درست نیست، تا حدی در سالنی که من Echo in the Canyon را دیدم، به این ترتیب که صدا به طرز ظریفی از بین می رفت. با این حال، دیدن فیونا اپل لغزنده یک بار دیگر (در 2 ملودی)، در کنار تعداد زیادی از بازدیدکنندگان مختلف لذت بخش بود. و پس از آن، همه چیزهای غیرمنتظره، فیلم بسته می شود، گویی از نظر مالی یا از روی فکر به پایین ترین سطح خود رسیده اند، اما در 80 دقیقه، عناوین پایانی شروع به چرخش کردند.
" Echo in the Canyon" Tumble قبلی را برای اولین بار با ستایش بزرگ عرضه کرد، و سرانجام این آخر هفته به سالن تئاتر خانگی من در سینسیناتی رسید، و من نتوانستم از دیدن آن خودداری کنم. اولین نمایش یکشنبه که من این را دیدم، شوک عمیقی در من ایجاد کرد، Stuffed. گاو مقدس! چه کسی متوجه شد که علاقه زیادی به Echo in the Canyon وجود دارد؟ یا از طرف دیگر می گویند که آنجا بودند تا از گرمای سوزان بیرون دور شوند؟ به هر حال، با فرض اینکه در کل وجود راک علاقه‌ای داشته باشید، از شما می‌خواهم به «اکو در دره» نگاه کنید، چه در تئاتر، چه در VOD، یا در نهایت روی DVD/Blu-Beam، و به عزم خودت برسی
دانلود فیلم Echo in the Canyon 2018 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
این یک تفکر نوستالژیک است که توسط Jakob Dylan انجام شده است و به طور کلی سال های 1965 تا 1967 را پوشش می دهد، زمانی که تعداد زیادی از قدرت های تخیلی در تجارت به منطقه لس آنجلس و نزدیک به Shrub Gulch تمایل داشتند. بهترین چیز در مورد این مستند دیدن و شنیدن مستقیم از هنرمندانی مانند راجر مک‌گین، دیوید کرازبی، استیون استیلز، میشل فیلیپس، اریک کلاپتون، گراهام نش، جکسون براون و تام نگلیبل است. با توجه به درگذشت او، چندین سال پس از اکران این فیلم، دیدن فریولوس در چنین مکان‌های بی‌شماری ترسناک بود.
این مرکز همه ویژگی‌های ادغام موسیقی جامعه با راک را در یک زمان دارد. درست بعد از اینکه بیتلز با حضورشان در «شوی اد سالیوان» به ایالات متحده آمدند، و تا حدی نظارت هوشمندانه است که چه کسی و چگونه گروه‌ها سبک‌های خود را در هماهنگی و برعکس با یکدیگر تقویت کردند. در پایان استیون استیلز با بیان این که «همه چیز بر همه چیز تأثیر می‌گذاشت» همه چیز را درست می‌کند، که احتمالاً به همان اندازه‌ای است که می‌توان بدون پا گذاشتن روی انگشتان کسی به دست آورد. گروههای اصلی که از آن زمان به نمایش درآمدند عبارتند از The Byrds، The Ocean side Young Men، The Moms and The Fathers، و Bison Springfield. در توجه به بخشی از نورهای موسیقی که ترغیب‌هایشان را توضیح می‌دهند، من با تشخیص ظرافت‌های ملودی‌ها و مجموعه‌های خاصی که به‌عنوان اساسی در نظر گرفته می‌شوند، مبارزه می‌کنم. به عنوان مثال، تا آنجا که ممکن است به من مربوط شود، "صداهای حیوان خانگی" از پسران طرف اقیانوس یک مجموعه خوب است، اما باری را که بسیاری از مصاحبه شوندگان به آن می دهند را به من منتقل نمی کند. گروهبان Pepper' سپس دوباره داستان دیگری است، یکی از آن حساب هایی که می توانم بارها و بارها به آن توجه کنم. بنابراین حدس می‌زنم همه چیز در گوش بیننده است.
مضرات روایت برای من شیوه میزبان بود. جاکوب دیلن (فرزند Bounce) در تمام طول مدت کاملاً بی‌پرده و غیرعمق بود، اغلب سعی می‌کرد تامل برانگیز به نظر برسد، در عین حال خالی به نظر می‌رسید. با این حال، او صدای اجرایی قابل احترامی دارد، همانطور که تلاش هماهنگ او با متخصصان مختلف در بازتولید بخشی از نکات مثال زدنی دهه شصت تأیید می شود. به نظر می‌رسید که دیوید کرازبی بدون اینکه تلاشی کند، آن را ثابت کرد، وقتی در اولین تجربه با جاکوب، با بازیگوشی اظهار داشت که «فقط یک دیلن وجود دارد». با در نظر گرفتن نقطه کانونی این قطعه، سوالی نیست که بپرسیم چرا او در آن حضور نداشته است.
دانلود فیلم Echo in the Canyon 2018 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
از آنجایی که به طور معمول «Shrub Gulch» را تجربه کرده بودم، و با بخشی از افراد در Echo in the Canyon ملاقات کردم، و برای اینکه بلیت ها بتوانند هر یک از آنها را ببینند، آن را پرداخت کردم، آن را در نتفلیکس دیدم و فکر کردم که باید تماشا کنم. این روایتی است که در طول دهه 1960، تعداد زیادی از افراد فوق‌العاده ماهر در Shrub Gully زندگی می‌کردند، و اغلب در خانه‌های یکدیگر (و تخت‌خواب‌ها) پر پیچ و خم می‌رفتند، مانند دیگران برای تهیه مقداری شکر. حداقل 33٪ از این فیلم، جبهه های فعلی آثار دهه 1960 است. برای دیدن اجرای جاکوب دیلن، یک بلیت می خریدم. (من کمتر از سه بار پدرش را دیده ام.)
Echo in the Canyon ظاهراً درباره صحنه موسیقی در Shrub Gully در دهه 1960 است. با این حال، هیچ اطلاعی از جونی میچل، که واقعاً در آنجا زندگی می‌کرد و مجموعه‌ای به نام Women of the Gulch را در سال 1970 ضبط کرد، وجود ندارد. آیا جاکوب آن را از دست داده است؟ آیا عدم حضور او برداشتی از تحلیل او از پدر یعقوب است؟ آیا بخشی از مصاحبه‌شوندگان مختلف، مشابه گراهام نش، عقب نشینی کردند؟
در قطعه‌ای در مقابل اقیانوس «مردان جوان»، فیلم برایان ویلسون را به خاطر نوآوری و آهنگ‌سازی‌اش تحسین می‌کند. من یک طرفدار اصلی هستم. من او را چند ماه قبل در مراسمی در UCLA دیدم. با این حال، آیا انگیزه ای برای بازی اسلوپ جان بی در پشت ستایش وجود داشت؟ من را اشتباه متوجه نشوید، من نوع مردان جوان Sloop John B را دوست دارم. با این حال، ملودی اساساً 100 ساله است و به غیر از احتمالاً ویلسون، به ندرت ربطی به The Gully دارد. علاوه بر این، فکر نمی‌کنم که او این نقشه را انجام داده یا در دره نگه داشته است.
Echo in the Canyon نیز به همین ترتیب دارای نوعی انتقاد از میشل فیلیپس و فیلم مستندی از مادران و باباها است. خارق العاده. من آن جمع را گرامی می داشتم. در زمانی که میشل چند سال پیش در سالن نمایشگاه گرمی صحبت کرد، من بلیط خریدم. به هر حال، آیا انگیزه ای وجود داشت که برخی از آنها را در حال آواز خواندن "تقدیم به کسی که دوستش دارم" یک آهنگ دیگر بدون هیچ ارتباطی با Gorge داشته باشند؟ شیرل ها در حوالی سال 1961 با آن موفقیتی کسب کردند، و در کمال تعجب، مال آنها یک جلد بود.
Echo in the Canyon ارزش تلاش برای چیزی خاص را دارد: شفاف سازی پایه و اساس "برو هر کجا که میخواهی. برو" با توجه به اینکه جان فیلیپس واقعاً چند اصل داشت، علیرغم این واقعیت که به احتمال زیاد به مکنزی فیلیپس اعتماد می کنید، تعداد بسیار کمی وجود دارد.
دانلود فیلم Echo in the Canyon 2018 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
این روایت به شما یادآوری می‌کند که چرا موسیقی از این محیط کلی آنقدر بی‌نقص بود، بنابراین از این نظر یک پیروزی است، با این حال من آرزو می‌کنم که تا حدی یک بررسی گسترده و حتی بیشتر یک جهش عمیق باشد. من فکر می‌کنم که انرژی بسیار زیادی در گروه The Beatles و The Ocean side Young Men صرف می‌شود. ما به عنوان یک کل می دانیم که گروهبان. صدای فلفل و پت عالی بود. ما متوجه می شویم که آنها قانع کننده بودند. با این حال بخش مهمی از زمان اجرا صرف بحث درباره این مجموعه ها می شود. که خوب است، با این حال به جای این، ای کاش بیشتر در مورد این که مجری بودن در این زمان و این مکان واقعاً شبیه است، تجربه زندگی روزمره چگونه بود، ارتباط بین اجراکنندگان چگونه بود بیشتر می شنیدیم. این روایت زمانی زنده‌تر می‌شود که راجر مک‌گین، دیوید کراسبی و هنرمندان مختلفی که با آنها صحبت می‌کردند، روایت‌هایشان را بازگو می‌کنند. نمایش و بازدید مجری در اطراف میز ابزاری مناسب برای طرح بود، با این حال من احساس کردم که بحث ها تا حدودی محکم و کم استفاده شده است. به خصوص رجینا اسپکتور باشکوه، که هرگز قدردانی کافی به دست نمی آورد. او عاقلانه‌ترین چیز را در کل روایت می‌گوید، این است که زمان دره درختچه‌ای نشان‌دهنده تغییر موسیقی از خروجی مغز آگاه به ذهن روان، یعنی رویاها بود. نمایشگاه های رجینا باورنکردنی هستند، به نظر می رسد او به طور کلی 100 درصد را به ارمغان بیاورد. یاکوب دیلن خود معمولی و محصور اوست، با این حال به نظر می رسد بک در اکثریت قریب به اتفاق روایت در حال چرت زدن است. جید کاسترینوس، که باید اعتراف کنم که می‌توانستم به دلیل همراهی او در فیلم Echo in the Canyonهای آزاردهنده ادوارد شارپ و صفرهای جذاب، تا حدودی در برابرش یک طرفه باشم، ارائه‌اش از «به جایی که میخواهی برو» را کاملاً رد می‌کند. فیونا اپل احتمالا بهترین نمایشگاه های نمایشگاه را ارائه می دهد. روایی عمدتاً بر آخرین قسمت از صحنه درخت دره دهه 60 متمرکز است و به طرز غم انگیزی اکثریت قریب به اتفاق دهه 70 را نادیده می گیرد. به ندرت به Entryways و The Falcons اشاره می شود و جونی میچل به طور عجیبی گم شده است. به نیل یوثفول بیشتری نیاز داشت.
دانلود فیلم Echo in the Canyon 2018 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
مطمئن نیستم چه کسی این را برای من تجویز کرده است، به هر حال، ای کاش این کار را نمی کردند. کاملاً خفته‌ترین، بی‌حال‌ترین و خسته‌کننده‌ترین فردی است که در هر مقطعی دیده‌ام که هر نوع چیزی را تسهیل می‌کند. مثل این است که در یک سفر خورنده وحشتناک به تام هنکس نگاه کنید...اگر تام هنکس لوبوتومی شده بود. دوست عزیز، شما در واقع تصدیق می کنید که جلوی دوربین هستید، اینطور نیست؟ افرادی هستند که با شما صحبت می کنند... چیزی کمتر از تصور شما نیست.
Echo in the Canyon حدود 15% داده ها و خاطرات جذابی از نیمه خدایان قدیمی دارد - و این بخش بزرگ اصلی است. حدود 60 درصد از آنها مربوط به نوازندگان برجسته نامنظم است که به نظر نمی رسد ارتباط زیادی با کلاس درگیر (صحنه راک اند رول کالیفرنیا در دهه 60) برای پوشش ملودی های این گروه های دهه 60 هر دو در استودیو داشته باشند. و در یک نمایش که به طور مداوم توسط جاکوب دیلن برگزار شد. واضح است که آنها از نظر هنری توانایی دارند، اما اساساً هر ارائه ای کاملاً بی روح و بدون روح یا انرژی است. انبوه کسل کننده. بقیه فیلم شامل تصاویری از چیزهایی است که هیچ دیدگاه یا اطلاعات فردی اضافی ندارند، بنابراین شما باید به سادگی در صفحه ویکی‌پدیا مطالعه کنید که همه چیز برابر است و بخش‌های مکالمه‌ای بی‌نظیر و محدود بین دیلن، بک، رجینا وجود دارد. اسپکتور، و گربه سانان - جایی که به نظر می رسد هر یک از آنها 4 تلاش صادقانه ای انجام می دهند تا یک بحث واقعی داشته باشند، اما حتی یک نفر از آنها نمی تواند چیزی از ملاحظات سطحی یا گفتمان را از خود بیرون بکشد (به جز اسپکتور در یکی). دوم، با این حال، افکار او به سرعت با پاسخ نسبی دیلن باطل می شود.
تنها چیزی که من واقعاً از این موضوع به دست آوردم این است که متوجه شدم گروه Bison Springfield کیست، با اذعان به مقداری که از انرژی جاکوب دیلن بیزارم. و به طور قابل توجهی بیشتر از آنچه احساس می کردم تصدیق کردم که احتمالاً واقعاً این صحنه من نیست.
دانلود فیلم Echo in the Canyon 2018 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
برای هر طرفدار موسیقی در تمام سنین، داستان Shrub Gulch و سرنشینان مشهور آن در طول دهه شصت باید مجذوب خود شود. در واقع، حتی ما که به طرز معمایی آن روزهای دور را به یاد می آوریم، در هر صورت بازگویی شفاف را دنبال می کنیم، که به عنوان تعداد قابل توجهی از اعضای زنده مازاد، یک ساعت متقاعد کننده برجسته می شود.
خب، ما باید کنار باشیم. کمی بیشتر است.
«پژواک در دره» یک ویرانه تمام شده از یک روایت است، در واقع، رک و پوست کنده، قضاوت ضعیفی در مورد قطعه ی غرور است که به طور دقیق ظاهر روایت را به خود می گیرد. Echo in the Canyon که توسط جاکوب دیلن، فرزند باب معرفی شد، یک ماجراجویی پرپیچ و خم و بی‌هدف است که در آن مصاحبه‌های احتمالاً جذاب، هرچند بدون تمرکز، با بخشی از قهرمانان اصلی Tree Gorge همراه با نماهایی از تمرین و اجرای جاکوب با گروهی از B-listers (و فیونا اپل) است. قطعاً شایستگی بهتری دارد) زیرا آنها برای نمایش کاورهای آن دوره برنامه ریزی می کنند و اجرا می کنند.
فیلم غرق در فیلم Echo in the Canyon های این نمایش است که کل تلاش را پیشنهاد می کند، یکی از تبلیغات بزرگی است که برای راه اندازی فیلم جی. دیلن در نظر گرفته شده است. حرفه دست و پا زدن اینها احتمالاً طاقت فرساترین اجرای زنده جدا از هر نقطه ضبط شده هستند! علاوه بر این، برخورد دیلن با حاکم گوفین به عنوان مثال «بازگشت» و «انتظار پرواز» نیل یانگ به جنایتکار نزدیک می شود!
در بخش روایی، هر بازگویی منطقی یک داستان واقعی نیاز دارد. برخی از ساختار بسیار مرتب. شما فکر نمی کنید که اینجاست. فقدان ظرفیت ویراستاری دیلن به این معنی است که از چند تجربه ملودیک و نوستالژیک احتمالاً جذاب استفاده نشده است.
حکم: فقط برای دیدن ستارگان در نمایش ارزش رصد را دارد، در عین حال تمرین و تکه‌های نمایش را سریع جلو ببرید!
شکل طولانی‌تری از این نظرسنجی در مخفیانه نوشته می‌شود.
دانلود فیلم Echo in the Canyon 2018 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
آنها می توانستند بهبود پیدا کنند. انتخاب آهنگ ها ضعیف بود و پوشش های روز در حال انجام در اکثر موارد بسیار وحشتناک با یک مورد خاص بود. آن مورد خاص صحنه استودیوی ضبط صدا با صدای شدید جید و صدای ضعیف یاکوب دیلن است که آهنگ The Mothers and The Papas (و جنبه پنجم که تک آهنگ موفقی داشت) "Go Where You Want to Go" را ضبط می کند. او آن را بر خلاف آهنگ های ملودیک نسبتا ضعیف میخکوب می کند. در حالی که دیدن یادآوری این موسیقی خوب است، من فکر می‌کنم انتخاب ملودی‌ها و فرم‌های کاور روزانه باید نارضایتی بزرگی برای هرکسی باشد که در آن دوره در برنامه روزانه دوم قرار داشت. آنها نمی‌توانستند امیدی به مقایسه با اولین‌ها داشته باشند، به این دلیل که برنامه‌ها و اجراکنندگان در حال انجام نمی‌توانند با Destroying Group (هنرمندان باورنکردنی استودیو) که عملاً در هر یک از حساب‌های اول سازها را می‌نواختند، برابری کنند. علاوه بر این، انتخاب لحن - بسیار خسته کننده است. به احتمال زیاد ملودی را از The Relationship ترکیب کنید، اساساً ملودی را که آنها ساخته اند، ترکیب کنید، نه آهنگ وحشتناک "Never My Love" در فرم آکوستیک بسیار دشوارتر که توسط Jakob Dylan و یک خواننده زن خوانده شده است. لحن با محرومیت از هماهنگی، انگیزه توجه به آن را از دست می دهد. در حال حاضر به احتمال زیاد یاکوب دیلن و سازندگان واقعاً آن دوره را می‌دانستند، می‌توانستند جلوی ضبط انجمن از «One to Numerous Mornings» از Bounce Dylan را وارد کنند، آهنگی که قرارداد ضبط The Affiliation را امضا کرد. با در نظر گرفتن همه چیز، Echo in the Canyon برای این تماشاچی که آن زمان را تجربه کرده بود، ناامید کننده بزرگی بود. بهتر است روایت باورنکردنی و کاملاً جذاب «لیندا رونشتات: صدای من» را ببینید.
دانلود فیلم Echo in the Canyon 2018 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
من این را شب دیگر دیدم و از آن بسیار خوشحال شدم. من بیش از حد جوان هستم که در آن دوره بوده ام (من در آخرین بخش دهه 50 به دنیا آمدم) با این حال یک تن از این موسیقی من بود، و زمانی که در دهه 70 خودم را گیتار نشان می دادم، این افراد کسانی که از آنها یاد می گرفت.
بله، تعداد زیادی وجود دارد که گم شده است، و در واقع، تعداد زیادی از یاکوب دیلن در اینجا تجسم مجدد دارد. من نداشتم و مهم نیستم. فضایی برای انجام بیشتر از شروع برای افشای آنچه در زیر است وجود ندارد، و یکی از تمرکزهایی که برای من ظاهر شد این ایده بود که این، می‌توان گفت، موسیقی فعلی جامعه است، که همه چیز بر چیزهای مختلف تأثیر می‌گذارد (Pet Sounds - > برای مثال گروهبان فلفل). (سوی) دیلن که با عدم حضورش در Echo in the Canyon آشکار است، به تغییر ادامه می‌دهد و افراد همچنان او را به خاطر آن هو می‌کنند - اما در آن زمان عصرهای جدید اجرای تغییر یافته آهنگهای او را می‌پذیرند و آنها را از آن خود می‌کنند و به نوبه خود هو می‌کنند. .
اگر به چیزهای بیشتری نیاز دارید، من قاطعانه پیشنهاد می‌کنم «عزیزم، بگذار من تو را دنبال کنم: داستان نشان داده شده سالهای مردم کمبریج» اثر اریک فون اشمیت و جیم رونی و چند چیز مختلف را مطالعه کنیم. - - شاید سفر حق الهی، یا گشت و گذار مداوم رابی رابرتسون در گذشته. جوآن بائز کمتر از یک تصویر از خود ساخته است و داستان زندگی جونی میچل (نه به طور کلی عالی و در عین حال جذاب) در دسترس است.
همه آنها چیزها را فراموش می کنند و اکثر آنها حاوی مقدار زیادی از آنهایی هستند که اخراج هستند.
اینها هیولاهایی بودند - و گاهی هم هستند که در زمین قدم می زدند. یکی از ویژگی های من، در مورد برخی دیگر در اینجا، دیدن Tom Insignificant بود.
دانلود فیلم Echo in the Canyon 2018 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
به من اجازه دهید بلافاصله تشخیص دهم که من یک بومر هستم و این موسیقی هم سن من بود - موسیقی متن مراحل اولیه من که بی نهایت به آن توجه کردم. با در نظر گرفتن همه چیز، این نگاهی است به آن موسیقی از طریق عینک های رز رنگ احساساتی دست نخورده، بدون هیچ اثری از عینیت. این موسیقی به سختی در اطراف آنقدر متقاعد کننده بود که در اینجا نقاشی شده است. هیچ یک از تأثیرات آن را در موسیقی معروف امروزی که زاده جهش هیپ و رپ است نمی توانید بشنوید. موسیقی شناخته شده از دهه 1980، به استثنای کانتری، اینقدر "سفید" نبوده است.
تأثیر کمی از این دهه 60 در آلت راک بزرگسالان زندگی می کند، اما به ندرت حجم امروزی است. موسیقی بازار نه، این یک موسیقی در حال حاضر، زمان و مکان ایده‌آل است، و آن زمان سپری شده است، در حالی که این مکان طبق همه گزارش‌ها اکنون با افراد مشهور پیشین سالمندان پر شده است. راک اند رول همیشه ماندگار نبود، علیرغم این واقعیت که ما بومرها به شدت مطمئن بودیم که خواهد بود. همه چیز وجود دارد، به جز گروههای شناسایی بالغ و دریفترها که به نظر می‌رسد قصد پایان دادن به صحنه را دارند. این کار در قسمت آخر دهه 60 ساخته نمی شد، بلکه 40 تک آهنگ برتر و مجموعه فروش پلاتین بود. در اینجا می توانید با تیغه پومپوزیته را برش دهید. من به بررسی اظهاراتی از مرحوم بیل گراهام در مورد فرضیات خلاقانه هواپیمای جفرسون ادامه دادم. برای بازگویی گراهام، او چیزی را بیان کرد که هر بار که از جاده عبور می کنند فکر می کنند این رقص هنرمندانه است. این افراد قدیمی در واقع فکر می کنند که این همه رقص هنرمندانه بود.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر ابتدا وارد اکانت خود شوید.