دانلود فیلم Festival 1967

تصاویری قدیمی از فستیوال نیوپورت در حین سال‌های 1963 تا 1966...

دانلود فیلم Festival 1967 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

من این افتخار را داشتم که در سال 1967 به جشن مردم نیوپورت بروم، اندکی پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان. در حالی که این روایت چهار مناسبت تابستانی قبل از آن را که من چهره به چهره دیدم را پوشش می‌دهد، این دیدار کوتاه از گذشته خاطرات دوست‌داشتنی متعددی را به همراه داشت. چیزی که مرا شگفت زده کرد این بود که به نظر می رسید مردم با نرمی و کنترل جمعیت در اواسط دهه 60 به نظر می رسید به جای جمعیت بسیار ناپایدارتر و عمیقاً چند سال پس از این واقعیت.

این سال‌های قبل، نوع موسیقی جامعه را در شرایط عمومی آن از بی‌پناهی و بی‌پناهی آشکار کرد، قبل از اینکه راک و موسیقی عامه پسند چند سال پس از این واقعیت، به معنای واقعی بر آن تأثیر بگذارند. به همین ترتیب، تعداد زیادی از صنعتگران آمریکایی آفریقایی تبار که در جشن ها حضور داشتند، با وجود این واقعیت که جمعیت غالباً سفیدپوست بودند، قابل توجه بود. همانطور که توسعه آزادی های اجتماعی پیشرفت کرد، تطابق بین نژادهایی که در درون آن وجود داشت به سرعت کاهش یافت، همانطور که در بخش های مختلف زندگی آمریکایی کاهش یافت. اساساً، وقتی سعی کردم از جشن مشابهی در سال 1967 به روستایی نیوجرسی برگردم، از اینکه در شهر نیویورک رها شده بودم، به دلیل تعلیق اداره حمل و نقل عمومی به محله قدیمی من که با نگرانی چند مایلی را به پایین انداخته بود، شگفت زده شدم. جاده اسپرینگفیلد از شورش‌های نژاد نیوآرک که دقیقاً در همان آخر هفته جولای منتشر شده بود. مطمئناً، همانطور که آقای دیلن بسیار عالی صحبت کرد، "زمان هایی که آنها تغییر می کردند"، و ما هیچ سرنخی دقیقاً نداشتیم که این تغییرات به سرعت و چقدر غیرعادی درست در مقابل ما اتفاق می افتد.

با توجه به تأثیر عظیم جشن سال 1967 بر زندگی من به عنوان یک جوان کاملاً پذیرا، متأسفم که با مفسر، دن کیشوت، که به یکی از معدود مطالعات منفی در اینجا فکر کرده بود، موافقم. . علیرغم این واقعیت که من موسیقی را گرامی می‌داشتم، فیلم ترکیبی عظیم از گروه‌های گیج‌کننده بود که به طور مداوم در دقایق نامناسب مانع می‌شدند. پاسخ‌های بی‌هدف پرپیچ و خم افراد جمعیت آن‌طور که انتظار می‌رفت نبود و به طرز ماهرانه‌ای با همان نشانه تغییر می‌کرد. اگرچه بزرگترین ستارگان (دیلن، بائز، مانی، کالینز، بیکل، استه ماری، پی‌پی اند ام، و غیره، بدون هیچ درخواست منحصر به فردی) غیرقابل انکار بودند، اساساً برای من، بسیار ناامیدکننده بود که هنرمندان واقعاً شناخته نشدند و که هیچ ترتیب مشخصی برای چهار سالی که پوشش داده شد وجود نداشت. تمام چیزی که به‌عنوان عجیب و غریب به نظرم رسید، این بود که موضوع جنگ ویتنام، که بر کلاس موسیقی مردم در آخرین بخش دهه 1960 تأثیر گذاشت و بنابراین اساساً تحت تأثیر پیشرفت موسیقی جامعه در آن زمان قرار داشت، به‌طور بی‌شمار به نظر می‌رسید. از فیلم.

من مخصوصاً نیاز داشتم که به این روایت امتیاز بالاتری بدهم، اما به دلیل کاستی های دلسرد کننده آن نمی توانم این کار را انجام دهم. برای اهداف من، آن را به یک در باز خراب اضافه کرد، نه منحصراً برای گرفتن یک زمان شگفت انگیز و قابل توجه از فرهنگ واقعی آمریکایی، بلکه یک بخش اساسی در تاریخ آمریکا نیز بود. من بدبخت بودم که به چنین دوران بی گناه و امیدواری از دوران کودکی خود بازگردم، اما علاوه بر این پشیمان بودم که زمان و موضوع به طور واقعی و واقعی تر به سنین بعدی که نیاز به کشف آنها دارند معرفی نشده است.