دانلود فیلم Fig Leaves 1926

داستان زندگی ''آدام'' است که با زنی به اسم ''ایوا'' ازدواج میکند. ''ایوا'' با یک طراح لباس ملاقات میکند و ...

دانلود فیلم Fig Leaves 1926 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

زمان آرام فیلم دوره غافلگیر کننده ای بود. احتمالاً بهترین فیلم‌هایی که از این دوره‌های طولانی اولیه ساخته شده‌اند. پس دوباره، هیچ دو عنوان مختلف ایده «انحراف ساده‌تر برای زمان آسان‌تر» را تجسم نمی‌کنند و به ویژه برای ناظران کنونی سخت است که با آن‌ها آشنا شوند. من فکر می کنم محافظت شده است که بگوییم این یکی از آخرین گزینه ها است. طنز در بخش‌های کتاب خود، که در «باغ عدن» اتفاق می‌افتد، تفاوتی بین کمی هوشمندانه و تخیلی و به‌طور غیرقابل جبرانی خام در اشتباهات زمانی‌اش در بررسی «فلینستتون‌ها» دارد. حیوانات تولید شده حتی با توجه به دستورالعمل های دهه 1920 بی ادعا هستند. بین عنوان‌ها به گونه‌ای افکار فولکلور مسیحی را به هم می‌ریزند که مطمئناً هم سخت‌گیران را برمی‌انگیزد و هم شکاکان را آزار می‌دهد. (به هر حال، تا آخرین نقطه گزینه، می توانم تأیید کنم - بله.) در هر دو محیط باستانی و معاصر، آهنگسازی علاوه بر این سعی می کند در مورد عناصر جهت یابی هوشمندانه و هوشمندانه عمل کند، با این حال من فکر می کنم که به طور قابل توجهی در چنین روشی مؤثرتر است. صرف نظر از تعصب در فولکلور مرکزی که صراحتاً خانم‌ها را پایین می‌آورد و ضایع می‌کند، و مردان را بزرگ می‌کند و شیر می‌آورد، این تعداد زیادی از شوخی‌ها و فحش‌ها اکنون به عنوان تحقیرآمیز، تمسخر، و بی‌پروا یا به‌طور مشخص زن‌ستیزانه به جای شادی‌آور شناخته می‌شوند. اوه.

"برگ انجیر" وحشتناک نیست، با این حال در کل به خوبی بالغ نشده است. به هر میزانی که عناصر مختلف آن زمان با معیارها و ارزش‌هایی که از ارزش‌های چند سالی پس از آن حذف شده بودند، مغایرت داشته باشند، این همه چیز است مگر اینکه کاملاً غرق در آن باشد. روایت و تقلید بر این اساس کمتر جذاب و کمتر گسترده است و با پیشرفتی که در سال 2023 باید در سال 1926 داشته باشد، مطابقت ندارد. کیفیت هر چیزی که در نظر گرفته می شود در مواردی نهفته است که یک قطعه با کار خود هوشمندانه یا بی معنی باشد - حتی، در واقع، آن صحنه های متعددی که ارتباط بین مردم را پخش می کند - و به اعتقادات، آداب و رسوم یا ذهنیت های خاصی وابسته نیست. بدیهی است، با وجود تمام ارزشی که آهنگسازی متعاقباً می تواند تضمین کند، تنها چیزی کمتر از آن چیزی است که در هر صورت وجود دارد، تا چیزی از موضوع سرگرم کننده بودن یک ملاحظات در هر صورت بیان نشود. به نوعی، این یک کیسه ترکیبی است.

به خاطر داشته باشید، به روش های دیگر "برگ انجیر" بسیار عالی است. پیکربندی لباس فوق‌العاده است و شاید یکی از ویژگی‌های اصلی اصلی است، با ست‌ها فقط بخشی از یک مرحله پشت سر. بخشی از مو و لوازم آرایشی کمی اغراق‌آمیز است، اما در بیشتر موارد فوق‌العاده هستند. رفتار هاوارد هاکس، فیلمبرداری جوزف اچ آگوست و ظاهراً بیشتر از آن تغییر رز اسمیت، به طور کلی تماشایی و دوست داشتنی هستند. بازیگران نمایشگاه‌های باورنکردنی با گرایش به مضحک ارائه می‌کنند، به ویژه اولیو بوردن و جورج اوبراین که در یک لانگ شات بیشترین زمان را روی پرده دارند. این امر با وجود این واقعیت معتبر است که، به اندازه کافی قطعی، بازیگری به عنوان بخش مهمی از دوره آرام بیانات و ارتباطات غیرکلامی شدیداً نادرست که از صحنه دنبال می‌شوند و غیبت صدا و مبادله کلامی را جبران می‌کنند، در کلاس قرار می‌گیرد. . علاوه بر این، حتی بیان می‌کنم که علی‌رغم کاستی‌هایی در ظرافت‌ها که با دانش متناسب قابل مقایسه است، در اصطلاحات بیش از حد تعمیم‌یافته، آهنگ‌سازی با چند اندیشه متورم توصیف می‌شود. در حقیقت، در اینجا همبستگی زیادی وجود دارد. مایه تاسف است که فالکونز تهیه کننده فیلم و لوئیس دی. لایتون و تراست لورینگ، تهیه کننده فیلم و فیلمنامه نویسان آن، اینقدر آن را حول دستورالعمل ها، اهداف، استانداردها یا موقعیت هایی که قدرت پایدار عنوان را محدود می کند، به کار می برند.

وقتی همه چیز گفته می شود و انجام می شود، بدون شک این قطعه ای است که به طور انحصاری برای افرادی توصیه می شود که در حال حاضر مسحور دوره آرام و هر یک از موارد عجیب و غریب آن هستند. در واقع، حتی با توجه به آن، من فکر می‌کنم که طنز آنقدر «ضربه یا از دست رفته» است که نمی‌توان یک پیشنهاد به‌ویژه تاثیرگذار را تهیه کرد. این چیزی است برای افرادی که علاقه زیادی به برخی موارد دارند، به شدت کنجکاو هستند، یا آن‌ها سینمافیلان مشتاقی هستند که کیفیت بد اساساً به فکر نمی‌افتد. "برگ های انجیر" تا حدی سرگرم کننده است، اما در حالی که بهترین های تقلید هرگز قدیمی نمی شوند (نگاه کنید به باستر کیتون، هارولد لوید، ارنست لوبیچ)، فقط حدود 100 سال پس از این واقعیت که این واقعیت آنطور که می توان به آن اعتماد کرد، پایدار نیست. با توجه به بخشی از خانواده اش.