دانلود فیلم Fight Club 1999 (باشگاه مشت زنی) دوبله فارسی بدون سانسور

یک کارمند اداری که به بی خوابی مبتلاست، به دنبال یافتن راهی برای تغییر زندگی خود، با یک صابون ساز شیطان صفت آشنا می شود، یک باشگاه مبارزه زیرزمینی تشکیل می دهد, که به چیزی ماورای یک باشگاه تبدیل می شود،

«راوی» (نورتن)، جوانی پریشان حال پی می برد که به کمک مشت بازی با دست های برهنه، بیش از هر زمان دیگری احساس زنده بودن می کند. او و «تایلر دردن» (پیت) که به دوستانی صمیمی تبدیل شده اند، هفته ای یک بار با هم ملاقات می کنند تا با هم مشت بازی کنند. در حالی که افراد دیگری هم به باشگاه شان می پیوندند، محفل شان به رغم آن که رازی است بین شرکت کننده هایش، شهرت و محبوبیت یک باشگاه زیرزمینی را پیدا می کند.

یک کارمند اداری که بی خواب است و یک صابون ساز شیطانی، یک باشگاه مبارزه زیرزمینی تشکیل می دهند که به موارد بسیار بیشتری تبدیل می شود.

یک کارمند دفتری دیوانه که در جستجوی راهی برای تغییر مسیر زندگی اش است با فروشنده ای آشنا می شود.آنها یک باشگاه مشت زنی زیرزمینی دایر می کنند اما با گذشت زمان درگیر چیزی بسیار بزرگتر و خطرناکتر می شوند...

دانلود فیلم Fight Club 1999 (باشگاه مشت زنی) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

Fight Club از آن دسته فیلم هایی است که بدون از دست دادن یک اینچ از فیلم مورد توجه قرار می گیرد. راوی بی نام (ادوارد نورتون) کارمند دفتر بی خوابی است که زندگی مادی دارد. از همان ابتدا فیلم با به تصویر کشیدن نحوه مصرف گرایی در جهان ، به ماهیت سرمایه داری جامعه می پردازد ، اما در پایان قادر به تسکین نیست. مرور کاتالوگ مبلمان جدید برای آپارتمان وی تنها ویژگی شخصیتی راوی بود. برای مبارزه با بی خوابی خود شروع به شرکت در حمایت از گروهها می کند. راوی با دروغ گفتن به مردم ، وانمود کردن اینکه او شرایطی ندارد که دارد ، تسکین می یابد - پذیرش عاطفی که در گروه های پشتیبانی پیدا می کند ، برای خوابیدن شبانه او کافی است. پیچیدگی عاطفی شخصیت چیزی غیرواقعی نیست. دیوید فینچر درباره ماهیت جوامع ماتریالیستی اظهار نظر ظریف و در عین حال واضحی انجام می دهد که در آن هیچ کس واقعاً به حرف یکدیگر گوش نمی دهد و به هم اهمیت نمی دهد. این سیستم به کسی اهمیت نمی دهد ، فاصله بین مردم - به ویژه با عملکرد آنها در جهان سرمایه داری افزایش می یابد - یک نکته اصلی است. با این حال ، وقتی راوی پیدا می کند کسی مانند او فاعل است ، او فرار احساسی خود را از دست می دهد - "دروغ او دروغ من را منعکس کرد. ناگهان ، من هیچ چیز احساس نکردم. من نمی توانستم گریه کنم ، بنابراین یک بار دیگر نمی توانم بخوابم".

اندکی پس از معرفی تایلر دوردن (برد پیت) به داستان ، شخصیت اصلی هر آنچه را که برایش ارزش داشت از دست می دهد. او که از دارایی خود محروم است ، در معاشرت با مردی که قطب مخالف آنچه که هست ، به دنبال آرامش است. اگر راوی کارگری باشد که بیش از حد نگران کاندو و شغل خود باشد ، تایلر یک صابون ساز با حرکت آزاد است که نمی تواند کمتر به همه آن چیزها اهمیت دهد. تضاد بین آنها روشن است؛ تایلر از هر منطق مصرف گرایی از راوی امتناع می ورزد در حالی که می فهمد چقدر سبک زندگی او بی فایده است - "درست است. ما مصرف کننده هستیم. ما محصولات جانبی یک وسواس سبک زندگی هستیم." شخصیت هایی که در اینجا ترسیم می شوند بسیار متفاوت هستند زیرا یکی از آنها رایگان است در حالی که دیگری اینگونه نیست. تایلر ، به روشی نیهیلیستی ، به راوی کمک می کند تا دریابد که وجود او به اندازه کافی بی معنی است - چیزی که به وضوح در جهان سرمایه داری نشان داده می شود - و تنها کاری که آنها می توانند انجام دهند کنار گذاشتن همه چیز است. خود تخریبی که توسط Fight Club تبلیغ می شود از قضا همان چیزی است که به راوی - و همچنین بسیاری از مردان ناامید کننده دیگر - اجازه می دهد در زندگی روزمره خود آرامش پیدا کنند. کم کم راوی در حال از بین بردن باورهای قبلی خود در مورد شغل ، در مورد رفتار و ارزش چیزها است. جالب است بدانید که راوی بلافاصله کار خود را رها نمی کند ، تصور می کند قطع رابطه با سیستم در واقع چقدر سخت است - اما سرانجام این کار را می کند.

بسیاری از زیرمجموعه ها از طریق فیلم مورد بحث قرار می گیرند. ما راوی و تایلر را می بینیم که اکنون با هم زندگی می کنند و درباره خیلی چیزها صحبت می کنند. آنها درمورد چگونگی داشتن پدر غایب صحبت می کنند ، اینکه چگونه هر دو در برخی موارد فاقد حس جهت گیری در زندگی بوده و به آنها گفته شده که از عقل سلیم پیروی کنند - "او می گوید ،" کار پیدا کن ". بنابراین ، من 25 ساله هستم ، دوباره بگویید ، "حالا چه؟" او می گوید ، "من نمی دانم. ازدواج کن". ماهیت سیستمی که در آن زندگی می کنیم به ما می گوید از لحظه تولد ما چه کاری باید انجام دهیم ، در حالی که هر دو در این مورد اتفاق نظر دارند ، اما همچنین موافقند که این همه اتلاف وقت بسیار خوبی است. توجه به این نکته مهم است که هر دو آنها ارتباط قابل توجهی با افراد دیگر ، به ویژه با زنان ندارند ، همانطور که تایلر اظهار می دارد - "ما نسلی از مردان بزرگ شده توسط زنان هستیم. من تعجب می کنم که آیا زن دیگری واقعاً همان پاسخی است که ما به آن نیاز داریم."

همانطور که کلوپ رشد می کند ، فیلم بازتاب عمیق تری در مورد آنچه در زندگی واقعاً مهم است ، می اندازد - "تبلیغات باعث می شود ماشین ها و لباس ها را تعقیب کنیم ، مشاغلی را که از آنها متنفریم بدش بیاوریم تا بتوانیم خرید کنیم. "نیاز دارم". تایلر منبع الهام برای هر کسی که در کلوپ جنگ شرکت می کند می شود. همه شباهت بیشتری به راوی دارند ، اما آنها در تلاشند تا بیشتر شبیه او باشند. در برخی از زمان ها ، تایلر تصمیم می گیرد که این باشگاه قرار باشد چیزی بزرگتر باشد - آنچه او Project Mayhem نامیده می شود. در حالی که Fight Club اصلی چیزی شبیه به یک راز ایده آل برای دادن نوعی آزادی ، از طریق از بین بردن خود ، به اعضای خود بود ، Project Mayhem در مورد اعلان مبارزه با سیستم است. هوشیاری جمعی ناامید کننده نی بود که کمر شتر را شکست - "همه ما در تلویزیون بزرگ شده ایم تا باور کنیم روزی همه ما میلیونر خواهیم شد ، و خدایان فیلم و ستاره های راک. اما ما این کار را نمی کنیم. و ما ما به آرامی این واقعیت را یاد می گیریم. و ما بسیار بسیار زیاد کار می کنیم. " با این حال ، راوی شروع به کندی برخلاف آنچه تایلر می خواست انجام دهد - نوعی یادآوری کمی از گذشته خود و نوعی احترام به اقتدار جامعه - و وقتی این اتفاق می افتد لحظه ای است که فیلم به اوج خود می رسد.

نبوغ فیلم وقتی نشان داده می شود که تایلر دوردن و راوی آن یک شخص هستند ، آنها همیشه یک شخص بوده اند. او به دلیل کاهش سلامت روانی و زندگی نسبتاً بی معنی خود ، یک آلترو اگو را ایجاد کرد - کسی که قادر به نشان دادن همه چیزهایی است که به عنوان یک فرد مستمر در سیستم نبود. کنتراست ایجاد شده توسط شخصیت های مختلف تایلر هنگام تحقق واقعیت شگفت آور است. و دوگانگی ایجاد شده هنگام کشف حقیقت در مورد تایلر دوردن حیرت انگیزتر است. باشگاه مشت زنی به خوبی به تصویر می کشد که چگونه یک شخص می تواند به نهایت ذهن خود در سیستمی برسد که از اهمیت وجود شما چشم پوشی می کند - هنگامی که شما فقط یک عدد می شوید ، فقط یک عضو مغزدار جامعه هستید ، و امیدها و آرزوهای خود را به طور مداوم نادیده می گیرید. در پایان تایلر عقل خود را بازیابی می کند و فقط می بیند که اقدامات او قابل بازگشت نیست - بنابراین او فقط می ایستد و تماشا می کند. صحنه آخر زیباست؛ چه چیزی بهتر از تماشای سیستم فروپاشی در مقابل چشمان شما هنگام بازی "ذهن من کجاست"؟ باشگاه مشت زنی یک شاهکار است و به دلیل واقعی بودنش بسیار جذاب است - در پایان فیلم چیزهای زیادی را نشان می دهد که می دانیم و فکر می کنیم اما پنهان نگه داشته می شوند. تحریک کننده ، خنده دار و مهیج و از همه مهمتر است: بسیار واقعی است لعنتی. طرح کاملاً پیر شده و فکر نمی کنم خیلی زود پیر شود - باشگاه مشت زنی تماشایی است.

دانلود فیلم Fight Club 1999 (باشگاه مشت زنی) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

"Fight Club" هجو پرخاشگرانه ، مقابله ای و اغلب بی رحمانه که احتمالاً یک شاهکار درخشان است. گرفتن "زندگی را انتخاب کنید" ، ضد مصرف گرایی در ابتدای "Trainspotting" شعار می دهد و آن را به نتیجه منطقی خود می رساند - البته افراطی - این یک فیلم جریان اصلی بودجه ای بزرگ است که با گزیدن دست خطرات زیادی را متحمل می شود که آن را تغذیه می کند. راوی باشگاه مشت زنی (ادوارد نورتون) یک دزد ناچیز در ماشین شنیع و شرکتی است که وظیفه خود را انجام می دهد و آنچه را که بدون سوال به او گفته است انجام می دهد. او غلام بی خوابی برای دارایی های IKEA خود است و فقط لذت بردن از مراجعه به هر تعداد جلسه جلسات خودیاری / مقابله با بیماری های ترمیم را پیدا می کند. فرار از شبهای بی خواب او را فراهم می کند. یعنی تا زمانی که مارلا سینگر (هلنا بونهام کارتر) ، یک طرفدار سیگار کشیدن زنجیره ای آشغال ، وارد زندگی او می شود و روند زندگی او را آشفته می کند. راوی همچنین با تایلر دوردن (برد پیت) ، فروشنده صابون کاریزماتیک ملاقات می کند که صداقت صریح ، صراحت و لباسهای مارمولک آرام و آرامش ، یک نفس تازه است. یک شب ، پس از اینکه این دو مرد به دلیل چسبیدن آبجو بهم پیوستند ، تایلر از راوی می خواهد تا او را بزند. در ابتدا ، به نظر می رسد یک درخواست پوچ است اما پس از اینکه آنها کمی بر روی یکدیگر کوبیدند ، احساس عجیبی بر آنها غلبه می کند. آنها از تحمیل درد به یکدیگر نوعی رهایی و رضایت دارند. در دنیایی که مردم نسبت به همه چیز در اطراف خود حساس نیستند ، برخورد فیزیکی جنگ آنها را بیدار می کند و باعث می شود واقعاً زنده بمانند. دیگران به زودی به آن می پیوندند و خیلی زود Fight Club به یک احساس زیرزمینی تبدیل می شود. با این حال ، به راحتی آشکار می شود که تایلر برنامه ریزی دقیق تری نسبت به سازماندهی درگیری در نوار محلی دارد. دیوید فینچر جهان بینی تاریک و بدبینانه "هفت" را گرفته و با پیچ و تابهای پیچیده و هوشمندانه "بازی" ازدواج کرده و قوی ترین تلاش خود را تا به امروز جمع کرده است. "Fight Club" یک فیلم استودیویی با ارزش 50 میلیون دلار است که به پیام ضد مصرف ، ضد جامعه ، ضد همه چیز وفادار مانده است - تا آخرین قاب مخفی کاری مخفیانه. چیزی که "Fight Club" را به یک لذت خرابکارانه تبدیل می کند ، نه تنها پیام ضد شرکتی تازه کننده آن است بلکه نحوه ارسال پیام گفته شده است. همانطور که فینچر در مصاحبه ها توضیح داده است ، شما واقعاً فیلم را تماشا نمی کنید بلکه بیشتر آن را بارگیری می کنید. ساختار آن بسیار بازیگوش است زیرا در یک زمان باورنکردنی با زمان خطی خراب می شود. این داستان مانند یک رمان ، یا گشت و گذار در اینترنت ، به عقب و جلو همه جا باز می گردد - حتی یک توقف خنده دار ایجاد می کند تا توجه شما را به روشی جالب و جالب ، که کاملاً مثر است ، جلب کند. با این وجود روایت نابجای نورتون همه چیز را در کنار هم نگه می دارد و به بیننده اجازه می دهد تا از آنچه اتفاق می افتد کنترل کند. این روشی است که باید فیلم ها ساخته شود. چرا ما همیشه باید از فرمول A + B + C عبور کنیم؟ "Fight Club" آشکارا این ساختار خسته و کاملاً منسوخ شده را به نفع دیوانگی تلطیف برش های پرش ، قاب های یخ زده ، حرکت آهسته و سایر تکنیک های فیلم در کتاب که فقط پیام آنارشیستی آن را تقویت می کند ، رد می کند. اگر براد پیت به پروژه پیوست نمی شد ، هیچ وقت یک استودیوی بزرگ نمی توانست باشگاه مشت زنی را تحت تأثیر قرار دهد. به محض دیدن فیلم ، بدیهی است که او تنها گزینه تایلر دوردن بوده است. پیت همانند کاری که با "کالیفرنیا" و "دوازده میمون" انجام داد ، خود را بهم می زند و کاملاً در نقش خود ناپدید می شود تا حدی قانع کننده. در طی بسیاری از صحنه های درگیری وحشیانه ، او به یک آشفتگی خونین و پوچ تبدیل می شود که مطمئناً طرفداران "افسانه های سقوط" را برای خروج از خانه اجرا می کند. این یک عملکرد خارق العاده است - احتمالاً بهترین او - برای این واقعیت ساده که او کاملاً شخصیت می شود. اگر پیت نقش پر زرق و برق و گونزو را داشته باشد ، ادوارد نورتون فویل عالی او به عنوان راوی به ظاهر نرم و در عین حال ساردونیک است. همانطور که سومین فیلم آخر نشان می دهد این یک عملکرد فریبکارانه است و کم است ، اما نورتون آن را کاملا ناخن می کند. او به وضوح جایگزین ما است ، مقدمه ما در این دنیای عجیب و غریب و مشاهدات نادرست وی درباره فرهنگ وسواس مصرف کننده ما درست است. آنها مجموعه کاملی برای مقدمه تایلر و دیدگاه او در مورد جهان هستند که به وضوح فراخوانی است ، مانیفیست که این تصور را که ما همان چیزی هستیم که خودمان هستیم رد می کند. و در نهایت ، این همان چیزی است که "Fight Club" سعی در انجام آن دارد. باشگاه مشت زنی یک مشت سینمایی به سر است زیرا وضعیت موجود را به چالش می کشد و به افراد غوطه ور در دنیای مادی که در آن کسانی که بیشترین چیزها را دارند "برنده" می شوند ، تماس بیداری را ارائه می دهد. من فکر می کنم که فیلم فینچر می خواهد ما همه اینها را خرد کنیم ، هیولاهای شرکتی مانند استارباکس و بلاک باستر را رد کنیم و سعی کنیم بفهمیم واقعاً از زندگی چه می خواهیم. تقریباً انگار که فیلم پیشنهاد نجات از طریق خودباختگی است. و همین ایده های تأمل برانگیز است که "Fight Club" را به یک فیلم درخشان خطرناک تبدیل می کند که سرگرم کننده و همچنین روشنگری است.

دانلود فیلم Fight Club 1999 (باشگاه مشت زنی) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

Fight Club یکی از آن فیلم‌هایی است که بدون از دست دادن یک اینچ از آن به نقطه‌نظر می‌رسد. راوی بی نام (ادوارد نورتون) یک کارمند دفتر بی خواب است که زندگی مادی گرایانه ای دارد. فیلم از همان ابتدا با به تصویر کشیدن اینکه چگونه مصرف گرایی جهان را به حرکت در می آورد به ماهیت سرمایه داری جامعه می پردازد، اما در پایان نمی تواند تسکین دهد. ورق زدن کاتالوگ های مبلمان جدید آپارتمانش تنها ویژگی شخصیتی راوی است. برای مبارزه با بی خوابی خود شروع به حضور در گروه های حمایتی می کند. راوی با دروغ گفتن به مردم، وانمود کردن به شرایطی که ندارد، تسکین می یابد - پذیرش عاطفی که در گروه های حمایتی پیدا می کند، کافی است تا او شب ها بخوابد. پیچیدگی عاطفی شخصیت چیزی غیر واقعی نیست. دیوید فینچر در مورد ماهیت جوامع ماتریالیستی که در آن هیچ کس واقعاً به حرف یکدیگر گوش نمی دهد و به یکدیگر اهمیت نمی دهد، اظهار نظر ظریف و در عین حال واضحی می کند. سیستم به هیچ کس اهمیتی نمی دهد، فاصله بین مردم - به ویژه با نحوه عملکرد آنها در دنیای سرمایه داری افزایش یافته است - یک نقطه طرح اصلی است. با این حال، هنگامی که راوی کسی را پیدا می کند که درست مانند او جعلی است، فرار عاطفی خود را از دست می دهد - "دروغ او منعکس کننده دروغ من بود. ناگهان چیزی احساس نکردم. نتوانستم گریه کنم، بنابراین یک بار دیگر نتوانستم بخوابم".

مدت کوتاهی پس از معرفی تایلر دوردن (براد پیت) به داستان، شخصیت اصلی هر چیزی را که برایش ارزش قائل بود از دست می دهد. او که از دارایی های خود محروم شده است در جمع مردی که نقطه مقابل آن چیزی است که هست به دنبال آرامش است. اگر راوی کارگری است که بیش از حد نگران کانکس و شغلش است، تایلر یک صابون ساز آزاد است که نمی تواند به همه این چیزها اهمیت بدهد. تضاد بین آنها واضح است; تایلر هرگونه منطق مصرف‌گرایانه راوی را رد می‌کند و در عین حال او را وادار می‌کند تا ببیند سبک زندگی او چقدر بیهوده است. شخصیت‌هایی که در اینجا به تصویر کشیده می‌شوند بسیار متفاوت هستند، زیرا یکی از آنها آزاد است، در حالی که دیگری نه. تایلر، به روشی نیهیلیستی، به راوی کمک می کند تا بفهمد وجودش به اندازه کافی بی معنی است - چیزی که به وضوح در دنیای سرمایه داری نشان داده می شود - و تنها کاری که آنها می توانند انجام دهند این است که همه چیز را رها کنند. خود ویرانگری که توسط باشگاه مبارزه ترویج می شود، از قضا چیزی است که به راوی - و همچنین بسیاری از مردان ناامید دیگر - اجازه می دهد تا در زندگی روزمره خود آرامش پیدا کنند. راوی کم کم از باورهای قبلی خود در مورد شغل، رفتار و ارزش چیزها خلع می شود. جالب است بدانید که راوی بلافاصله کار خود را رها نمی‌کند، و تصور می‌کند که واقعاً قطع رابطه با سیستم چقدر سخت است - اما در نهایت این کار را انجام می‌دهد.

بسیاری از موضوعات فرعی در فیلم Fight Club مورد بحث قرار می‌گیرند. ما راوی و تایلر را می بینیم که اکنون با هم زندگی می کنند و در مورد چیزهای زیادی صحبت می کنند. آنها در مورد این صحبت می کنند که چگونه هر دو یک پدر غایب داشتند، چگونه هر دو در یک مقطع زمانی فاقد جهت گیری در زندگی بودند و به آنها گفته شد که از عقل سلیم پیروی کنند - "او می گوید، "کار پیدا کن". بنابراین، من 25 ساله هستم، تماس می گیرم. دوباره و بگویید "حالا چی؟" او می گوید: "نمی دانم. ازدواج کن". ماهیت سیستمی که در آن زندگی می‌کنیم به ما می‌گوید از لحظه‌ای که به دنیا می‌آییم چه کار کنیم، در حالی که هر دوی آنها در این مورد توافق دارند، آنها همچنین موافق هستند که همه اینها اتلاف وقت بزرگ است. مهم است که توجه داشته باشید که هر دوی آنها هیچ ارتباط قابل توجهی با افراد دیگر نداشتند، به خصوص با زنان همانطور که تایلر می گوید - "ما نسلی از مردان هستیم که توسط زنان بزرگ شده اند. من نمی دانم که آیا واقعاً زن دیگری پاسخی است که ما نیاز داریم".

با رشد باشگاه، فیلم حتی عمیق‌تر در این بازتاب‌ها در مورد آنچه واقعاً در زندگی اهمیت دارد می‌کاود - «تبلیغات ما را وادار می‌کند ماشین‌ها و لباس‌ها را تعقیب کنیم، مشاغلی که از آنها متنفریم تا بتوانیم چیزهایی را که نمی‌خریم بخریم. نیاز». تایلر منبع الهام همه کسانی است که به باشگاه مبارزه می روند. همه بیشتر شبیه راوی هستند، اما تلاش می کنند بیشتر شبیه او باشند. در برخی مواقع، تایلر تصمیم می گیرد که باشگاه چیزی بزرگتر باشد - چیزی که او پروژه ضرب وشتم می نامد. در حالی که Fight Club اصلی چیزی شبیه یک راز بود که برای دادن نوعی آزادی، از طریق خود تخریبی، به اعضایش ایده‌آل شده بود، Project Mayhem در مورد اعلام مبارزه با سیستم است. آگاهی جمعی ناامید، نی بود که کمر شتر را شکست - "همه ما در تلویزیون به این باور رسیده ایم که روزی همه ما میلیونر خواهیم بود، خدایان سینما و ستاره های راک. اما نخواهیم شد. و ما "به آرامی این واقعیت را یاد می گیریم. و ما بسیار بسیار بدحال شده ایم." با این حال، راوی به آرامی شروع به مخالفت با آنچه تایلر می خواست انجام می دهد - به نوعی یادآوری کمی از گذشته خود و نوعی احترام به اقتدار جامعه - و زمانی که این اتفاق می افتد، لحظه ای است که فیلم به اوج خود می رسد. br/>
نبوغ فیلم زمانی نمایان می‌شود که متوجه می‌شویم تایلر دوردن و راوی داستان یک نفر هستند، آنها همیشه یک نفر بوده‌اند. به دلیل رو به زوال سلامت روانی و زندگی نسبتاً بی‌معنی‌اش، او یک آلتر-ایگو را ایجاد کرد - کسی که قادر بود هر آنچه را که نبود به عنوان یک فرد مطیع سیستم نشان دهد. تضاد ایجاد شده توسط شخصیت های مختلف تایلر برای تماشای حقیقت شگفت انگیز است. و دوگانگی ایجاد شده با کشف حقیقت در مورد تایلر دوردن حتی شگفت‌انگیزتر است. باشگاه مشت زنی به خوبی به تصویر می‌کشد که چگونه یک فرد می‌تواند در سیستمی که اهمیت وجود شما را نادیده می‌گیرد به افراط‌های ذهنی خود برسد - وقتی شما فقط یک عدد می‌شوید، فقط یک عضو مرگ مغزی از جامعه که دائماً امیدها و آرزوهای شما نادیده گرفته می‌شود. در پایان، تایلر تنها برای اینکه ببیند اعمالش قابل بازگشت نیستند، عقل خود را بازیابی می کند - بنابراین او فقط می ایستد و تماشا می کند. صحنه پایانی زیباست. چه چیزی می تواند بهتر از این باشد که در حین پخش "ذهن من کجاست" سیستمی را که جلوی چشمان شما فرو می پاشد؟ باشگاه مشت زنی یک شاهکار است و به دلیل واقعی بودن آن بسیار جذاب است - در نهایت فیلم چیزهای زیادی را نشان می دهد که ما می دانیم و فکر می کنیم اما تمایل داریم پنهان نگه داریم. تحریک آمیز، خنده دار و هیجان انگیز است و از همه مهمتر: بسیار واقعی است. داستان کاملا قدیمی شد و فکر نمی کنم به این زودی قدیمی شود - باشگاه مشت زنی باید تماشا شود.

دانلود فیلم Fight Club 1999 (باشگاه مشت زنی) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

انتقاد از یک فیلم برای داشتن پیامی سطحی یا گیج کننده قابل درک است. مشکل این انتقاد این است که در مورد «باشگاه مبارزه»، پیام فیلم خلط نمی شود. دقیقاً می داند چه می گوید. اما بسیاری از مردم این کار را نمی کنند.

بعضی از مردم نه تنها به این نتیجه می رسند که «باشگاه مبارزه» رفتار خشونت آمیز یا اجتماعی را تایید می کند، بلکه فکر می کنند که این کار از فاشیسم و ​​تروریسم چشم پوشی می کند، در حالی که در واقع کاملاً تمسخر آمیز است. آی تی. بی معنی بودن نوجوانانه اش را نشان می دهد. برخی از مردم نه تنها از این که ذهنیت شورش نوجوانان را هجو می کند، غافل می شوند، بلکه تصور می کنند که این ذهنیت شورش را به هم می زند.

"Fight Club" داستان دو نفر است که دو افراطی را نشان می دهند: راوی، یک سفیدپوست. یقه‌کار که برده مصرف‌گرایی و ساختار اجتماعی اطرافش شده است، و دیگری تایلر دوردن است، یک نیهیلیست خشن بدون توجه به جامعه یا دیگران، که احساس می‌کند نژاد بشر توسط مادی‌گرایی و تبلیغات تضعیف شده است. در اصل، این دو دقیقاً متضاد هستند. اما زمانی که آن دو با هم دوست می شوند، یک باشگاه بوکس زیرزمینی برای کاتارسیس افرادی راه می اندازند که به همان اندازه آنها احساس می کنند در دام افتاده اند و از نظر عاطفی بی تفاوت هستند. در نهایت، تایلر تمام این مفهوم را می گیرد و آن را به "Project Mayhem" تبدیل می کند، گروهی که به خرابکاری و شیطنت عمومی اختصاص دارد، اما از آنجا به طور فعال به یک سازمان تروریستی تبدیل می شود.

چیزی که باید باشد. اعطای عدم ترویج این رفتار از طریق مرگ یک مرد بی گناه در نتیجه این اقدامات است، و این واقعیت است که ما می بینیم که اعضای گمراه Project Mayhem هویت شخصی خود را به خاطر یک ذهنیت فرقه ای خطرناک از دست می دهند.

من یک بار گفتم و باز هم می گویم: پروژه Mayhem و باورهای خشونت آمیز آنها قابل چشم پوشی نیست. و با این حال، برای اینکه بفهمید چقدر مضامین در «باشگاه مبارزه» از متن خارج شده‌اند، یک اتفاق واقعی با بچه‌ای در منهتن رخ داد که تحت تأثیر فیلم، تلاش کرد یک استارباکس را منفجر کند. همانطور که میمون های فضایی در باشگاه مشت زنی انجام می دهند. البته علیرغم اینکه چقدر بدیهی بود که این رفتار در فیلم Fight Club مورد تمسخر قرار می گرفت (و بار دیگر نشان می دادند که چگونه یک مرد بیگناه در نتیجه کشته می شود) اما مسئولین اقدام به قربانی کردن باشگاه مشت زنی کردند، گویی تقصیر باشگاه مشت زنی بوده است. خود فیلم که یک نفر احمقانه پیام را اشتباه تعبیر کرد و اقدام به اقدام تروریستی کرد.

باشگاه مشت زنی آشکارا تایلر دوردن را به عنوان یک فاشیست و یک تروریست به تصویر می‌کشد، و با این حال، مردم در واقع فکر می‌کنند که باشگاه مشت زنی در حال تبلیغ اوست، فقط به این دلیل که آشکارا به شما نمی‌گوید چه فکر کنید. "باشگاه مبارزه" توسط همه افراد، از نیوآگرهای درستکار سیاسی و اخلاق گرایان مغرور، با مانتراهای "ZOMG THIS MOVEEZ VIOLINZ FOR THE STOOPID TEENAEGERS LOLZ!11" مورد حمله قرار می گیرد (و البته توسط به اصطلاح سینماگران به دلیل ماهیت نامتعارف فریاد زده می شود. و به خاطر اینکه یک فیلم هالیوودی است). توصیه می‌کنم در واقع به جای اینکه با واکنش‌های تند تند به باشگاه مشت زنی فکر کنید، دوباره فکر کنید. اگر اتفاقاتی که در باشگاه مشت زنی می افتد شما را ناراحت می کند (مخصوصاً پایان) خوب است. آنها باید مزاحم شما شوند

به طور خلاصه: "باشگاه مبارزه" به همان اندازه که "فهرست شیندلر" از هولوکاست چشم پوشی می کند، از اعمال و اعتقادات تایلر دوردن چشم پوشی می کند.

البته، این برداشت من از چگونگی این است. این پیام اشتباه تعبیر شده است، بنابراین "باشگاه مبارزه" چه چیز دیگری برای ارائه دارد؟

خب، همانطور که از فینچر انتظار دارید، این یک فیلم با ظاهر قابل توجه است و بازیگران از آن بهترین استفاده را می کنند. همیشه خنده‌دار است، پر از شخصیت‌ها و دیالوگ‌های فراموش‌نشدنی، و مهم‌تر از همه، جهان و احساس نسل X را کاملاً بر خلاف هر فیلمی که تا به حال دیده‌ام به تصویر می‌کشد. اما چیزی جذاب در آن نهفته است: باشگاه مشت زنی برای زمان و مکان خود یک فیلم مطلق است، با این حال اصلاً احساس نمی‌کند کهنه شده است. به نظر من دلیل آن این است که این کار فوق‌العاده‌ای انجام می‌دهد که شما را بخشی از زمانی می‌کند که در آن تنظیم می‌شود، و به ما چیزی بی‌زمان می‌دهد تا در مورد آن فکر کنیم.

پس به نظر من چه چیزی ، آیا پیام واقعی "Fight Club" است؟

"باشگاه مبارزه" است -- و این مهم است -- به شما نمی گوید چه فکر کنید. این به سادگی از شما می خواهد که چیزها را بازتاب دهید، زیر سوال ببرید. جامعه را زیر سوال ببرید، پیامبران دروغین را زیر سوال ببرید. با فردی بودن تعادل بین این دو افراط (راوی و تایلر) را حفظ کنید.

دانلود فیلم Fight Club 1999 (باشگاه مشت زنی) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

فوق العاده و واقعاً یکی از بهترین فیلم های تمام دوران.

باشگاه مشت زنی با فیلمنامه شروع می شود. برگرفته از کتابی عالی و بسیار وفادار به آن. کتاب چاک پالانیوک برای یک فیلم عالی بود: زنده، قدرتمند، چالش برانگیز، اصلی، غیرقابل پیش بینی. با توجه به اینکه کتاب قبلاً چقدر شکل گرفته بود، فیلمنامه می توانست یک ابله باشد.

بعضی از موضوعات بسیار جالب بررسی شده است - مصرف گرایی، جنگ طبقاتی، اختلال چند شخصیتی، پیوند مردانه، تروریسم و ​​هرج و مرج - بدون قضاوت کننده بودن

جهت مستقیم است. فیلمبرداری، سرعت و تدوین عالی. پیچ و تاب ها و ظرایف کتاب به خوبی به تصویر کشیده شده است.

ادوارد نورتون و برد پیت به خوبی به عنوان دو شخصیت اصلی بازی می‌کنند و به صورت دسته جمعی عمل می‌کنند. هلنا بونهام کارتر انتخاب عجیبی برای ایفای نقش مارلا است، زیرا او تمایل دارد در درام های شکسپیر و دیگر قطعات دوره بازی کند. با این حال، با وجود این، عملکرد او بسیار قانع کننده است.

دانلود فیلم Fight Club 1999 (باشگاه مشت زنی) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

در طرح کلان چیزها، «باشگاه مبارزه» کمتر درباره گروهی از مردم است که دوست دارند دعوا کنند تا اینکه چگونه تجاری گرایی ذاتی در جامعه ما مردم را از لبه خارج می کند. راوی ناشناس (ادوارد نورتون) با صابون‌ساز تایلر دوردن (برد پیت) می‌پیوندد تا پروژه Mayhem را تأسیس کند که هدفش تضعیف همه چیز شرکتی است. بخشی از شیوه کار آنها شامل شروع مشت زدایی است. اما در نقطه‌ای، راوی متوجه می‌شود که خیلی دور می‌رود... و او برای متوقف کردن این جنون درمانده است.

"Fight Club" مطمئناً یکی از بهترین فیلم‌های سال 1999 بود. نه فقط به این دلیل اتهام تجاری تمام عیار بود، اما همچنین به این دلیل که بازیگری، فیلمنامه و کارگردانی همگی درجه یک هستند. باشگاه مشت زنی یکی از بهترین نمونه های کلاسیک مدرن است.