دانلود فیلم I Can No Longer Hear the Guitar 1991

من دیگر نمی توانم گیتار را بشنوم برای کسانی که جوان بودند و در پاریس، مه 1968 در توهم عشق و مواد مخدر زندگی می کردند - حتی اگر گیتار همچنان می نواخت، دیگر نمی توانند آن را بشنوند...

مردی ادعای عشقی بی پایان نسبت به زنی را دارد اما در نهایت وارد روابط مختلفی می شود که...

دانلود فیلم I Can No Longer Hear the Guitar 1991 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

"J'entends علاوه بر گیتار" به خاطره نیکو، مدل و سرگرم کننده سوئدی که موز رئیس گارل بود، اختصاص داده شده است. با هجوم شبح وار در مجموعه قابل توجه «Banana» Velvet Underground. قهرمان فیلم یک آلمانی بلوند است که در نقش نیکو به سمت مواد مخدر می رود - آخرین حضور او با شوخی بر روی زن شجاع/هروئین (مشهورترین ملودی مخمل ها) و گیتار مخملی متمایز می شود. عنوان به طور کلی توسط افسانه یا رئیس شنیده نمی شود. زن معمولاً در فیلم I Can No Longer Hear the Guitar‌های گارل با موسیقی حرکت می‌کند، گویی که خود موسیقی به نوعی یک دستورالعمل زنانه است - بنابراین «جی» احتمالاً متعلق به کارگردان است که فیلم را به‌عنوان امتیازی مجرم ارائه می‌کند، و خودش را به خاطر یک مجموعه مرگ مقصر می‌داند. از خودشیفتگی دست نخورده مرد. جرارد احتمالاً یکی از دوست‌داشتنی‌ترین افراد فیلم اروپایی است، یک خون‌آشام عمیق که برای نجات خود از سرنوشتی مشابه، باید خون‌های نزدیک به خانه را از زنان بی‌پایان تخلیه کند و آنها را کم و خالی کند.

شاید باز هم به اعتبار نیکو، ظلم منظم گارل از طریق منطقی شبیه به وارهول جدا شود. این شاید یکی از خسته‌کننده‌ترین فیلم‌هایی است که در هر مقطعی در مورد سبک به تصویر کشیده‌ام - طولانی‌ترین فیلم در شرایط نامعلوم و نامعلوم افرادی است که یا حرف‌های بیهوده فلسفی خودپسندانه می‌زنند، یا، وحشتناک‌تر، کم‌کم تخیل. ، کنده شدن دیوارهایی که شخصیت ها در برابر آنها ترسیم شده اند و برای خواب نزدیک به خانه و خواب خلاقانه تر صحبت می کنند. طول می کشد که آنقدر طولانی و بی آراسته است که شخصیت ها (یا سرگرم کننده ها) مجاز به کنار گذاشتن نیستند، و ویژگی های مختلف یا اسپاسم ها یا حداقل افزایش های دراماتیک برای آنچه هستند آشکار می شوند، نه به عنوان رشدهایی که باید از بین بروند تا برخی از آنها کشف شوند. «حقیقت» واقعی، در عین حال به عنوان جزئی از واقعیت که هرگز نمی‌توانیم آن‌ها را از بین ببریم، هرگز واقعاً خودمان را به دیگری بسپاریم - و تا آنجا که محتوا.

فیلم به‌عنوان یک فیلم کلیشه‌ای فرانسوی شروع می‌شود. دو زوج از ستایش ناامید شده اند: یکی شیفته دیگری است، اما به او یک جوان نمی دهد. کسی به عزیزش نمی گوید که او را گرامی می دارد، زیرا او معنی این کلمه را نمی فهمد. مردها اولین صحبت های خود را در مورد روابط خود با خانم ها آغاز می کنند، یکی در فرهنگ و دیگری در تجربه. می توان این را به عنوان پایه فلسفی فیلم مطرح کرد.

صرف نظر از اینکه همه چیز از وحشتناک به وحشتناک تر می رود، افراد شروع به ترک یکدیگر می کنند، جوانان خود را از دست می دهند، با فاحشه ها یا خانم های قوی تر و با دست و پا دراز می کشند. . چیزی که در I Can No Longer Hear the Guitar شگفت‌انگیز است این است که موضوع «غم‌انگیز» که معمولاً به صورت توهین‌آمیز یا با جزئیات بیش‌ازحد مورد بررسی قرار می‌گیرد، در اینجا به سبک بصری تکراری و از طریق یک بیضی ناتوان کننده که به تماشاگر هشدار نمی‌دهد که پنج دقیقه پنج سال گذشت این نزدیکترین فیلمی است که به سطح غیرحساسیت زدایی شده زندگی رسیده است. تلاش و درخواست سرگرمی از آن نه اوست و نه آنجا.