دانلود فیلم I Don't Want to Be a Man 1918

یک دختر نوجوان که از فعالیت ها پسرانه لذت می برد و از امر و فرمایش های ولی خود خسته شده است تصمیم می گیرد خود را به جای یک مرد جا زده تا بتواند خوش گذرانی کند. او متوجه می شود که مرد بودن آن طور که به نظر می رسید ساده نیست.

یک پسر نوجوان سعی دارد برای محافظش که یک دختر است رئیس بازی در بیاورد و سربه سر او بگذارد ولی متوجه میشود که به این سادگیها نیست و ...

دانلود فیلم I Don't Want to Be a Man 1918 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

«Ich möchte kein Mann sein» کاملاً با کمدی‌های آرام دیگری از ارنست لوبیچ مانند «بمیر عروسکی» یا «گذر بر برگکاتزه» همخوانی دارد. این یک داستان مضحک است که مملو از طنز قدرتمند است، با شخصیت‌های فوق‌العاده اغراق‌آمیز و نمایشگاه‌هایی که تقلید موقعیتی و واقعی را تضمین می‌کنند. با وجود شخصیت‌های مشخص و واضحی که در هر صحنه پیش روی ما قرار دارد، سرگرمی‌ها در گرایش کامل به دیوانگی استثنایی هستند. این به ویژه برای مارگارت کوپفر صدق نمی کند، که یک شوخی خاص را به عنوان مربی قهرمان داستان نمایش می دهد. و برای ترس گوتز، به عنوان دکتر کرستن، رفتارگرای غیرقابل تصور خشن و خشن، و در عین حال با نمایش ناگهانی نوسان، حیرت‌انگیز است. آنهایی که در بخش‌های بسیار ساده‌تر و نامشخص‌تر هستند، علاوه بر این با انرژی مشتاقانه‌شان خیره می‌شوند، اما بدیهی است که این اوسی اسوالدا است که در نقش «اوسی» ظاهر می‌شود، که توجه همه را به خود جلب می‌کند. همانطور که در فیلم I Don't Want to Be a Man Die Puppe، او چنین قدرت، خامی و روح درخشانی را در بازیگری خود منتقل می کند، و این مایه خوشحالی کامل است که او را در حال آموزش هنر خود می بینید.

لوبیچ مدیر فیلمنامه توسط هانس کرالی طراحی شده است. متعالی است شخصیت‌ها با قدرت فکر می‌شوند، و آهنگ‌سازی صحنه و به‌طور کلی به حساب می‌آیند، غنی، پویا، و محرک - جذاب و سرگرم‌کننده هستند. به طور انحصاری برای زنگ زدن بی دغدغه طراحی شده است، هم در تداعی و هم تصدیق، تصویر کاملاً با توجه به ارائه یک زمان عالی غالب است. در واقع، این دقیقاً چنین تأثیری است. صرف نظر از این، حتی با وجود اینکه قاطعانه جذاب است، با یک زمان اجرا چند حلقه، در اینجا نیز مقداری ماده موضعی مهم وجود دارد.

عنوان اصلی، معمولاً به انگلیسی به این صورت تبدیل می‌شود: «I don't need مرد بودن، لحن نسبتاً منحصربه‌فردی را در 100 سال بیست و یکم ارائه می‌کند، در حالی که درک انواع جهت‌گیری، و به‌ویژه امتیازات ترنس، خوشبختانه به خوبی از جایی که 100 سال قبل بود، پیشرفت کرده است. شاید قبل از شروع تماشا، واضح باشد که مولفه با نمایش‌ها و تعمیم‌های جهت‌گیری، و مشاغل جهت‌یابی بازی می‌کند. همین پیش فرض بر این موضوع تأکید می کند که شخص اصلی، اسپیت فایر اوسی، تلاش خود را برای پوشیدن لباس مردانه و تلاش برای ارائه یک نمایش خوب ترک می کند. با توجه به نام این تصویر و پیش‌فرض‌های بررسی در مورد اواسط بیست‌صد سال، طبیعی است که بپذیریم طرح ممکن است به طور موذیانه از مشاغل جهت‌گیری مرسوم کرتینی حمایت کند - نادیده گرفتن شرافت مرد سفید پوست برای تکمیل بدبختی تعهدات نابرابر مردان، و اخراج زن. استقلال برای نیاز به مراقبت ویژه از "طبیعت ظریف" زنان. با وجود این، من خوشحالم که این مورد باور نکردنی نیست. چیزی که ما به دست می آوریم یک قطعه منحصر به فرد است: مشکلی که اوسی پیدا می کند کمتر به درخواست های مردانه مربوط می شود، و بیشتر به خونسردی گسترده و فقدان عادات اجتماعی مردان مربوط می شود که با طبیعت دلسوز او تنظیم شده است. آزادی و تسلیم ناپذیری او، در تضاد با اختلاط احمقانه و نقطه کانونی مردانه «خانم‌های شایسته» که با آنها روبرو می‌شود.

در هر صورت، وضعیت بد تعریف شده‌ای وجود دارد که می‌تواند به نحوی در آن قرار گیرد. احکام "من نیازی به مرد بودن ندارم" باید در مورد آداب، مشروعیت و باقی ماندن سیاسی-اجتماعی در مورد جهت گیری صادر شود. در حالی که اوسی استانداردهای اجتماعی را نادیده می گیرد، تهی شدن تجربه او با تکرارهای پیشنهادی طرح شده از "مردان فقیر" چاشنی می شود. یا "زنان آن را آسان است!" یا "من، یک خانم، نمی توانم کاری که مردان انجام می دهند." من به دروغ می گویم که این تصویر در تضاد با آداب و رسوم اجتماعی تفاوت کمی ندارد. ناظرانی که در یک یا آن طرف جدایی قرار می گیرند (کارهای جهت گیری غیرقابل خم شدن، در مقابل مانع آزاد شده) ممکن است محتوایی را متناسب با ترجیحات خود بیابند. با این حال، از نظر منطقی، من ممکن است انتقاد کنم، و بازی با این ایده‌ها در نظر فیلمنامه جزئی است - بیش از همه نیاز به درگیر شدن دارد. علاوه بر این، هر چیز دیگری که ممکن است معتبر باشد - هر چقدر هم که امروزه دستمزدی باشد، این استنتاج منطقی و نسبتاً آزموده (برای سال 1918) مبنی بر اینکه شخص حمایت کننده از کرستن دوجنسه است، قاطی نمی شود.

بدون توجه به دیدگاه شما. ، این فیلمی است که از ابتدایی ترین مرحله برای خنده و سرگرمی کار شده است. در ترکیب بندی، نقش آفرینی، و هر بخش باقی مانده از خلقتش، من معتقدم که I Don't Want to Be a Man بی‌حرکت موفق می‌شود - به این که چگونه می‌توان حساسیت‌های کنونی را در فیلم I Don't Want to Be a Manی از چنین مدت‌های پیش به کار برد. چرا، با این وجود، نمی‌توان از این که چقدر دیدگاه متفاوت در طول سال‌های اخیر نسبت به جهت‌گیری تغییر کرده است، مبهوت ماند. در نهایت، «Ich möchte kein Mann sein» یکی دیگر از فیلم‌های آرام تماشایی است - اعتباری فوق‌العاده در میان بسیاری از لوبیچ - که من با هیجان برای همه تجویز می‌کنم. در هر مکانی که ممکن است گزینه تماشای آن را داشته باشید، ارزش ۴۵ دقیقه وقت شما را دارد!