دانلود فیلم Marco 1973

مارکوپولو ، پسر مشهور و ماجراجو از ونیز ایتالیا ، برای یافتن خان بزرگ به آسیا سفر می کند. و ...

دانلود فیلم Marco 1973 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

عجیب است که در اواخر سال 1973، هنوز یک موزیکال بزرگ هالیوود وجود نداشت که با سبک قدیمی "شرق شناس" عجیب و غریب رد و بدل می کرد، زیرا آن سالی بود که به نظر می رسید ملودیک فیلم به خصوص مرده بود. یکی از آن‌ها تکرار ملودیک «افق گمشده» بود، یک فلاپ مشهور. مورد دیگر این مؤلفه شگفت‌انگیز و شگفت‌انگیز واقع‌گرایانه برای Rankin-Bass بود که عمدتاً به خاطر برنامه‌های ویژه تلویزیونی‌اش شناخته می‌شد (به‌طور قابل‌توجهی «رودولف گوزن شمالی دماغ قرمز» و «فرستی آدم برفی»)، که به‌طور ناگهانی ناپدید شد و ردیابی از آن بسیار دشوار بود. آن نقطه به بعد (امشب غیرمنتظره ام را تصور کنید که از هیچ کجا یک نسخه تکراری قابل احترام را در یوتیوب ردیابی می کنم.)

باید یک داستان جذاب در پشت ساخت Marco وجود داشته باشد-- آیا در ابتدا به عنوان یک پروژه تلویزیونی برنامه ریزی شده بود. و همچنین یک انیمیشن؟ (محتوا خیلی چیزها را پیشنهاد می کند، و می توان گفت که یکی از آنها گروه بندی استاپ سرزنده است.) چگونه ممکن است این یک محصول مشترک با ژاپن باشد، تا حدی به طور ناقص در چند منطقه بزرگ در آنجا فیلمبرداری شده است با فرضیه "بازیگران" هزاران نفر"... هنوز متوجه شده اید که چگونه می توانید هیچ سرگرم کننده ای را با درخواست های اساسی تر صنعت فیلم به اندازه دسی آرناز جونیور، زیرو موستل یا جک وستون جذب کنید؟ به چه دلیل ظاهراً مربوط به مارکوپولو است، اما به ندرت به سفرهای معروف او اشاره می کند، بلکه عمدتاً خود را (در بیشتر زمان اجرا) به علاقه قلبی طاقت فرسا به دربار کوبلای خان محدود می کند، گویی واقعاً باید "خداوند و" باشد. من؟

متاسفانه، احتمالاً داستان پس‌زمینه لذت‌بخش‌تر از نتایج روی صفحه است، نتایجی که بی‌مزه و کسل‌کننده هستند، به‌طوری که به نظر می‌رسد روی جمعیت‌هایی که کمتر از 20 سال زودتر تمرکز می‌کنند، می‌شوند. - زمانی که فیلم می توانست 30 دقیقه محدودتر باشد و احمقانه های پر جنب و جوش بیشتری را ارائه دهد. می‌دانی که در شرایط سختی است که از ابتدا یک عدد همیشگی و احمقانه برای آرناز و وستون وجود دارد که تمام شوخی‌شان این است که ملودی درباره اسپاگتی است. در واقع همین است. هر یک از آهنگ‌ها (نویسنده‌ای که به نظر می‌رسد تیتراژهای متفاوتش همگی برای برنامه‌های تلویزیونی بچه‌گانه هستند) حد وسط‌هایی هستند که زمان را می‌کشند که ممکن است در فیلم Marcoی با نشاط، ارزشی برای انحراف بصری داشته باشند. به هر حال، در اینجا آن‌ها به قدری بی‌رحمانه کار می‌کنند که انگار ملودیک تئاتر محلی هستند، با آهنگ‌های «شایست‌انگیز» کودکانه و سرگرمی‌های اصلی که بی‌پایان دزدی می‌کنند. علاوه بر این، چه کسی فکرش را می‌کرد که چهره دختر پرانرژی سی وین، پرتابی از خشم به نام «لعنتی» داشته باشد که در آن لباس‌هایش را با عصبانیت پاره می‌کند، در هر صورت در فیلم Marcoی که به وضوح به جمعیت خانواده اشاره می‌کند؟ اساساً او می‌تواند آواز بخواند، که فراتر از آن چیزی است که می‌توان برای آرناز گفت، که مینیمال پوزخندی بیش از حد مردانه را برای خود به ارمغان می‌آورد، یا موستل، که به طرز خسته‌کننده‌ای همانطور که در اینجا انتظار می‌رود، همی است.

لیوان‌ها و رقص‌هایی به سبک وگاس برای خانم‌هایی که لباس‌های تحریک‌آمیز دارند. با این حال، اگرچه این جنبش تحریک نشده است، اما هنوز هم به‌طور بی‌اثر توسط سیمور رابی، که یک کهنه‌کار تلویزیونی است که هیچ احساس واقعی نسبت به اعداد و صحنه‌های خلقت ندارد، و تنها فیلم قبلی‌اش در پرده بزرگ (با دوچرخه‌سواری «C. C. Company» با جو، فیلم‌برداری می‌شود. Namath و Ann-Margret) به سختی توصیه کردند که او یک ویژگی برای این نوع کار باشد. بدیهی است که هیچ کس ممکن است از نظر بصری با فیلمی که خود را به عنوان یک رویای ملودیک مجلل معرفی می کند کار زیادی انجام نداده باشد، با این حال تا آنجا که ممکن است برای صحنه هایی که در آن یک نفر به طور بی اثر، آهنگی را برای دیگری می خواند، متوقف می شود و هیچ چیز دیگری در کار نیست. این شامل اوج فیلم است، یک انفرادی کسل کننده برای Mostel.

من به خاطر می آورم که "مارکو" نظرسنجی های مطبوعاتی (ولرم) را قبل از تحویل به موقع در سال 1974 دریافت کرده است. با این حال، ظاهراً اکنون در هم ریخته است. این که آیا واقعاً در اینجا هیچ سالنی پخش می شود، مطمئناً در تلویزیون ظاهر می شود. (آرناز ظاهراً آن را روی جانی کارسون در سال 1972 پیش برد، بنابراین شاید مدتی پیش فعالانه روی یک قفسه نشسته بود.) می‌توانید دلیل عدم موفقیت آن را ببینید: به طرز مضحکی با زمانه هماهنگ نبود و نیست. عالی است حتی به عنوان یک تاریخ اشتباه. من خوشحال شدم که با دیدن آن نهایتاً علاقه‌ام برآورده شد، با این حال حذف کردن فیلم از فهرستی از کارهایی که باید انجام داد از ابهامات دست نیافتنی عملاً مهمترین چیز جذاب در مورد این تجربه بود. بزرگ بدون سبک، ترفند بدون سرگرمی، و ملودیک با آهنگ ها و حرکت آنقدر رایج است که در حین تماشای آن ها نمی توانید آنها را به خاطر بسپارید. همه ما فیلم‌های وحشتناک‌تری را دیده‌ایم، با این حال این یک آیتم متخصص بی‌طعم است که پول نقد زیادی برای آن خرج شده است، حتی از نوع بسیار افتضاح و فوق‌العاده‌اش.