خانواده ای آمریکایی برای یک سفر تفریحی تجاری به پاریس سفر می کنند. در آنجا آنها که از لحاظ مادی در وضع خوبی هستند، با زندگی ها و دنیای جدیدی آشنا می شوند که به آنها دیدی می دهد که چگونه میتوانستند با تغییراتی در زندگی و در گذشته ی خود، از دنیا و آسایش و خوشبختی بهتری برخوردار باشند.
جیل (اوون ویلسون) به همراه همسر و پدر و مادر زنش به پاریس سفر می‌کند و شدیداً تحت تاثیر شهر و زیبایی‌هایش قرار می‌گیرد. اما همسرش اینز (ریچل مک‌آدامز) و بقیه خانواده چنین احساساتی ندارند. همزمان جیل به فکر کار کردن روی رمانش با موضوع نوستالژی مشغول است. در پاریس آنها با دوستان قدیمی اینز (پائول و کارول) برخورد می‌کنند و...
خانواده‌ای برای یه سفر تفریحی تجاری به پاریس سفر می‌کنن و در اونجا با زندگی‌ها و دنیای جدیدی آشنا ميشن و ...
نیمه شب در پاریس عنوان فیلمی کمدی فانتزی به نویسندگی و کارگردانی وودی آلن است. اوون ویلسون، ریچل مک آدامز، ماریون کوتیار، لئا سیدو، تام هیدلستون و آدرین برودی از بازیگران نیمه شبی در پاریس هستند. نیمه شب در پاریس، چاشنی‌های نوستالژیک و اگزیستانسیالیسم دارد و براساس این ایده پرداخت شده که انسان هرگز از زمان حال راضی نیست و گذشته‌ها را احساسی‌تر، خالص‌تر، و برای زندگی بهتر می‌داند. نیمه شبی در پاریس در هشتاد و چهارمین دوره جوایز اسکار برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین فیلم‌نامهٔ اورجژینال شد. خانواده ای برای یک سفر تفریحی تجاری به پاریس سفر می کنند. در آنجا آنها که از لحاظ مادی در وضع خوبی هستند، با زندگی ها و دنیای جدیدی آشنا می شوند که به آنها دیدی می دهد که چگونه میتوانستند با تغییراتی در زندگی و در گذشته ی خود، از دنیا و آسایش و خوشبختی بهتری برخوردار باشند.
گیل و اینز به عنوان یک تعطیلات مهم در سفر کاری پدر و مادرش به پاریس سفر می کنند. گیل نویسنده موفق هالیوود است اما در تلاش است تا اولین رمان خود را تجربه کند. او عاشق این شهر می شود و فکر می کند بعد از ازدواج او و اینز باید به آنجا نقل مکان کنند ، اما اینز تصورات عاشقانه خود را در مورد شهر یا ایده اینکه 1920s دوران طلایی است ، به اشتراک نمی گذارد. وقتی اینز با دوستانش برقص رقص می شود ، گیل نیمه شب قدم می زند و می فهمد چه چیزی می تواند منبع اصلی الهام برای نوشتن باشد. گشت های روزانه گیل در نیمه شب در پاریس می تواند او را به قلب شهر نزدیکتر کند اما از زنی که قصد ازدواج با او را دارد دور شود
زمانی که یک فیلمنامه نویس نوستالژیک به همراه خانواده نامزدش در سفر به پاریس است، هر روز نیمه شب خود را به طرز مرموزی می بیند که به دهه 1920 برمی گردد.
دانلود فیلم Midnight in Paris 2011 (نیمه شبی در پاریس) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
وودی آلن در مصاحبه ای با هفته نامه L.A. گفت: "گرفتاری انسان چنان غم انگیز و وحشتناک است که کوتاه مدت یک عمل جادویی ، ما محکوم به فنا هستیم." با توجه به دیدگاه سوال برانگیز او از وضعیت انسانی ، انسان تعجب می کند که کلمه "جادو" برای او چه معنی دارد. در آخرین فیلم او ، نیمه شب در پاریس ، نامه ای عاشقانه به پاریس خیالی در دهه 1920 ، نشانه کمی از آن وجود دارد. نیمه شبی در پاریس با موسیقی Sidney Bechet تنظیم شده است ، فیلم با مونتاژ 3/2 دقیقه ای از پاریس توسط داریوش کندجی ، فیلمبردار آغاز می شود که چیزی بیش از سفرنامه ای است که مکان های دیدنی معمول گردشگران را نشان می دهد تا پاریس واقعی فراتر از برج ایفل و پنج هتل های ستاره ای که به نظر می رسد آقای آلن بسیار علاقه مند آنها شده است - فروشندگان خیابانی ، کتابفروشی ها ، پنیر ، نان ، شراب و شیرینی فروشی ها ، کافه های فضای باز در ساحل چپ و خیابان های عجیب و غریب - پاریس پاریسی ها.
همانطور که فیلم شروع می شود ، صداهای متفرق را می شنویم که بر سر اعتبارات صحبت می کنند. چند دقیقه طول می کشد تا دریابیم که ما در حال گوش دادن به یک زوج نامزد هستیم ، گیل (اوون ویلسون) ، نویسنده هک اسکرین ، رمان نویس و نامزد زرنگ او اینز (راشل مک آدامز) در مورد برنامه های عروسی خود صحبت می کند. آنها به دستور والدین ثروتمند خود ، جان (كورت فولر) ، كه آلن به ما اطلاع می دهد فوراً یك Tea Partier جناح راست است ، و همسر بی مزه او ، هلن (میمی كندی) ، كه به نظر می رسد علایق او پنهان است ، به پاریس می روند. هزاران دلار برای خرید مبلمان عتیقه. تقریباً بلافاصله می توان فهمید که زن و شوهر نامزد ممکن است برای یکدیگر مناسب نباشد.
اینز همیشه با برنامه است و برنامه ریزی می کند و خواستار آن است که گیل با هوی و هوس خود همراه شود. از طرف دیگر ، گیل (به هر حال در ابتدا) قابل تنظیم است ، مایل است برای کنار آمدن کنار بیاید ، شروع خوبی برای ازدواج نیست. اگرچه به اندازه کافی شخصیت های کم عمق کافی نداریم (با این وجود شخصیت توهین آمیز آلن در آن روح وجود دارد) ، کارگردان دوستان قدیمی اینز ، کارول (نینا آریاندا) و پاول (مایکل شین) ، نگهبان شوهرش را می اندازد ، که اینز قبلاً با او رابطه داشت. این یک رمز و راز نیست که چرا ، بعد از چند تلاش ناموفق برای معاشرت و گشت و گذار ، گیل اصرار دارد که تنها باشد تا شب پیاده روی کند تا آب به اصطلاح خلاقانه اش جاری شود.
شوخ طبعی فیلم این است که گیل ، در حالی که نیمه شب در حال پیاده روی است ، توسط یک کابین عتیقه منتقل می شود و وارد یک تار زمان می شود ، و همانطور که در دهه بیست بود به پاریس سفر می کند ، احتمالاً یک زمان تقویت کننده و مهیج برای زنده بودن در هنگام وطن فروش سابق آمریکایی ها و اروپایی ها است در یک فضای بوهمی با هنرمندان ، نویسندگان و نوازندگان نوآور تعامل داشت. گیل با عبارتی "Oh gee، Oh gosh، Oh golly" روی صورتش ، با F. Scott و Zelda Fitzgerald (تام هیدلستون و آلیسون پیل) ، Ernest Hemingway (کوری استول) ، Cole Porter (Yves Heck) ملاقات می کند و با آنها معاشرت می کند. ، پابلو پیکاسو (ماریال دی فونزو بو) ، گرترود استین (کتی بیتس) ، سالوادور دالی (آدرین برودی) لوئیس بونوئل (آدرین دو وان) ، همه با هم نشان داده می شوند مانند کارگردان در حال آزمایش تماشاگران برای "نام آن را تنظیم کن". طبیعتاً همه آنها بسیار شیفته گیل عجیب و غریب هستند.
آنچه که می توانست یک تجربه شگفت انگیز و جذاب باشد ، به یک کلیشه خیره کننده در دستان آلن تبدیل می شود. هنرمندان 1920 عمدتا کاریکاتورهای یک بعدی هستند و گفتگوی "هوشمندانه" را بدون خودجوش و ذکاوت ارائه می دهند ، به جز بحث زنده استول با گیل ، صحنه ای که نشان دهنده نوید کارگردانی فیلم است اما به زودی کنار گذاشته می شود. به استثنای برخی موارد ، بیشتر شخصیت ها شبیه برش های مقوایی بیل و تد عالی از ماجراجویی هستند. همینگوی ، مرد ماكو ، در مورد سوits استفاده های جنگی خود صحبت می كند و گیل را به یك مسابقه بوكس به چالش می كشد ، دالی به سینه اش می پردازد و فریاد می زند: "من دالی هستم! دالی!" ، پیكاسو با دوستدارانش كینه می ورزد و شب ها ادامه می یابد. در همین حال ، گیل ضعیف می شود با معشوق پیکاسو ، آدریانا (ماریان کوتیار) درگیر کننده و بازگشت او را هر شب نیمه شب با همان ماشین قدیمی انجام می دهد.
گرترود استین موافقت می کند رمان گیل را درباره یک مغازه نوستالژی بخواند و نظر دهد. چه چیز دیگری آیا او با زمان خود کار می کند؟ نیمه شبی در پاریس این تصور را ایجاد می کند که زندگی در آن دوران یک مهمانی بزرگ بود که هنرمندان مهم هرگز کاری انجام نمی دادند ، هرگز احساس تنهایی و افسردگی نمی کردند و هرگز به دنبال مکان های آرام ، مناسب برای تأمل و تفکر جدی نبودند. البته ، آدریانا از دهه بیست با شکوه راضی نیست و با گیل بیشتر به گذشته به "Bel lepoque" دهه 90 سفر می کند. اگر همه اینها به نظر می رسد سطحی و کسل کننده باشد و نه پر از رمز و راز و سرگرم کننده ، دلیل آن این است. آلن هیچ چیز معناداری ندارد برای گفتن در مورد شرایط انسانی ، شاهد فلسفه او از مچ پوینت باشید که تصور می کند زندگی همه چیز به شانس بستگی دارد و چیزهای دیگر.
پیام آسان وی در اینجا این است که ما باید شرایط کنونی خود را بدانیم به جای اینکه آرزو کنیم برای چیزی دست نیافتنی ، (به خصوص اگر مثل بیشتر شخصیت های آلن در دام لوکس زندگی کنیم). این پیام پیش پا افتاده ای شایسته است اما برای گیل گم شده است که اقداماتش در بازگشت به زمان حال هر ارزشی را که پیام ارائه می داد نفی می کند. سفر به یک زمان دور باید اثر آرام بخشی مانند قسمت Twilight Zone رود سرلینگ از فصل 1 به نام "یک توقف در Willoughby" که در آن قطار در 1888 متوقف می شود ، اجازه می دهد تا یک تاجر خجسته دنیایی روشن و پر از سادگی و آرامش را تجربه کند ، کیفیتی را در هیچ کجای نیمه شب پاریس نمی توان یافت ، فیلمی که به اندازه خرید در والمارت جادویی باشد.
دانلود فیلم Midnight in Paris 2011 (نیمه شبی در پاریس) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
نیمه شب در پاریس یک درام رمانتیک ظریف با کمیک است که تقریباً تقریباً از همه چیز برخوردار است: اعم از رئالیسم جادویی ، عاشقانه ، تخیل ، فضول ، سورئالیسم یا حتی نوآر. این یک افراط و تفریط نخواهد بود اگر اعلام کنیم هر آنچه وودی آلن در طول فعالیت طولانی خود در سینما آموخت و به دست آورد ، در نیمه شب در پاریس به اوج خود رسید - قصیده ای برای شهر عشق ، و مشهورترین ساحل گذشته. وودی آلن صاحب اثر با انگیزه ای که جذابیت طاقت فرسای سینما را به وجود می آورد ، هنر خود را از قوت به قوت دیگر می بیند ، اشکال و اشکال جدیدی به خود می گیرد ، از وجود بزرگتر از زندگی خود ، وودی آلن ، کاملاً غافل می شود ، که کارهای تحریک کننده آن در طول دهه های گذشته درمان همه ما بوده است ، و خود نیرویی برای حساب کردن بوده است ، درست در طول کار طولانی و درخشان خود که هنوز هم در اوج خود به نظر می رسد.
من در تماشای آثار Dev Anand افسانه ای بزرگ شده ام ، که فعالیت حرفه ای فیلم او بیش از شش دهه طول کشید. هندی بودن ، حدس می زنم به طور طبیعی به یکی برسد! اولین چیزی که من از وودی آلن شنیدم این بود که کسی با زبانی از Dev Sahab به عنوان وودی آلن هند نام برد. در واقع به نظر می رسید شورش آور است! یک شومن ، که نه تنها شما بلکه پدربزرگ و مادربزرگتان نیز بزرگ شده اند و در مقایسه با برخی از سازندگان فیلم های اکسیژن از فیلم Occident مقایسه می شوند. اما موفق شد مرا گیر بیاورد. امروز ، به نظر من مقایسه بسیار مناسب تر است. Dev Sahab از روندهای تغییر یافته در سینمای هند غافل بود و همچنان به سبک منحصر به فرد خود سلطنتی باقی ماند. همین را می توان در مورد آقای آلن گفت ، که قهرمان جریان موازی احیا شده ای در سینمای آمریکا شد - با الهام از آثار آوانگارد نویسندگان اروپایی مانند فدریکو فلینی و اینگمار برگمان - در حالی که دیگران مشغول کشف سریع نقش های جدید خود بودند تغییر محافل فیلم های آمریکایی.
ماریون کوتیار و اوون ویلسون در نیمه شب در پاریس وودی آلن ، تماشای نیمه شب در پاریس مانند لذت بردن از شهر بزرگ پاریس از نگاه خود آقای آلن است. نیمه شب در پاریس برای اولین بار در جشنواره کن اولین بار تأکید کرد و موفق شد اثری ماندگار بر اکثر حاضران در این نمایش بگذارد. در طی یک کنفرانس مطبوعاتی در کن ، وودی آلن گفته بود که می خواهد شهر پاریس را از نظر احساسی نشان دهد ، و می خواست آنطور که خودش می بیند باشد و واقعاً موفق می شود با زنده کردن شهر ، آرزویش را برآورده کند به چشم متبحر او.
نیمه شب در پاریس فصلی از زندگی یک فیلمنامه نویس موفق اما ناامید هالیوود ، گیل پندر (اوون ویلسون) را ارائه می دهد که آرزو دارد با نوشتن یک رمان داستانی قید یکنواختی را بزند. ، اما از چشم انداز ظریف او به عنوان یک نویسنده فراتر از زرق و برق و razzmatazz از دنیای متلاشی شده هالیوود گیج می شود ، در حالی که او برای تعطیلات به محل پرورش خلاقیت و استعداد ، پاریس ، می رود و او را همراهی می کند نامزد جذاب او ، اینز (راشل مک آدامز) ، و دامادهای آینده مرفه او. به نظر می رسد رابطه سرانگشتی که گیل با نامزدش مشترک است نتیجه نگرش دائماً بی علاقه اینز نسبت به جاه طلبی گیل برای فارغ التحصیلی از یک نویسنده تمام عیار با ورود به داستان نویسی است. زیبایی نیمه شب در پاریس این است که چندین س questionsال را به وجود می آورد و گرچه ممکن است در زمان مناسب فیلم به بسیاری از آنها پاسخ داده شود ، اما مسئولیت واقعی بیننده برای درک واقعیت بر اساس درک خودش به عهده بیننده است. یک س majorال مهم که بیننده را به طور مداوم متحیر می کند این است که آیا آرزوی خلاقیت است یا تمایل به عشق واقعی یا جستجوی چیزی حتی عمیق تر که گیل را آزار می دهد؟
نیمه شب در پاریس بارهای زیادی دارد که حتی برای یک بیننده متوسط ، به ویژه برای افرادی که مایل به فرو رفتن در قلمرو ناشناخته ها هستند ، برای ارائه لذت واقعی در انتظار آنها است. سکانس های رویایی که تعامل گیل را با ارنست همینگوی ، اف. اسکات فیتزجرالد ، سالوادور دالی ، لوئیز بونوئل و پابلو پیکاسو به تصویر می کشد یک تماشای مطلق است. در حالی که من همینگوی و فیتزجرالد را به دلیل سهم ناپذیرشان در ادبیات انگلیسی بسیار تحسین می کنم ، من کاملاً لوئیس بونوئل را نه تنها به عنوان سورئالیست بلکه به عنوان یک برترین فیلمساز بت می کنم. چه کسی می تواند جسارت کند و از کارهای تزئین شده بونوئل درست از اولین کار خود ، یک سگ اندلسی (1929) ، که او با یک پیشگام دیگر سوررئالیست ، سالوادور دالی برای کارهای بزرگ سورئالیستی خود ، فرشته نابودگر (1962) ، که آقای آلن به آن پرداخت می کند ، همکاری کرد. ادای احترام در فیلم Midnight in Paris ، و افسون احتیاط آمیز بورژوازی (1972) ، که بهترین اسکار بهترین فیلم خارجی سال را از آن خود کرد؟
کارگردانی و فیلمنامه تحریک آمیز وودی آلن به خوبی با یک فیلم بسیار خوب تکمیل می شود گروه بازیگران پشتیبانی که شامل افرادی مانند کتی بیتس و آدرین برودی است. موسیقی و فیلمبرداری حداقل گفتن هیجان آور است. اوون ویلسون و راشل مک آدامز کاملاً در کاریکاتورهای مربوطه جای می گیرند و حضور جذاب ماریون کوتیار جرقه کاملاً جدیدی به فیلم می افزاید. نیمه شب در پاریس قبلاً توانسته است تعداد زیادی تقدیر را به دست بیاورد و نامزدی اسکار در واقع مایه کیک است. نیمه شب در پاریس از ژانرها عبور می کند و سینما را در پر رنگ ترین حالت خود ارائه می دهد ، در عین حال تجربه یک تجربه سینمایی دلپذیر را دارد که تقریباً برای همه جذاب است. 9/10
http://www.apotpourriofvestiges.com/
دانلود فیلم Midnight in Paris 2011 (نیمه شبی در پاریس) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
وودی آلن در فیلم Midnight in Paris Midnight in Paris (MIP) کار بسیار خوبی انجام داده است.
نیمه شبی در پاریس ویژگی های ویژه زیادی دارد. دیالوگ (فیلمنامه)، بازیگری، موسیقی متن، فیلمبرداری.
نیمه شب در پاریس سرگرمی های زیادی را بدون «هرجا رفتن» فراهم می کند. داستان خارق العاده ای نیست این یک پیام عمیق معنی دار ارائه نمی دهد. این صرفاً مجموعه ای از دیالوگ های جالب است که با بازیگری برجسته ترکیب شده است تا سرگرمی خوبی ارائه دهد.
نوع سرگرمی که من در MIP از آن صحبت می کنم، نوع معمولی "سرگرمی" نیست. این یک نوع سرگرمی نادر است و فقط در فیلم Midnight in Paris های خاصی یافت می شود. Pulp Fiction نمونه بارز دیگری است که به ذهن می رسد. اگرچه در ژانر و فیلمنامه بسیار متفاوت است، اما من متوجه یک شباهت چشمگیر بین این دو فیلم شدم. هر دوی آنها هیچ هدفی ندارند، هیچ داستانی ندارند (یا حداقل، «داستان» به عنوان قربانی برای ارائه فیلمنامه مورد نظر در فیلم Midnight in Paris استفاده می شود)، اساساً هیچ «دلیلی» واقعی برای دیدن فیلم وجود ندارد. این فقط در مورد هیچ. اما کاری که هر دو فیلم موفق به انجام آن می شوند این است که شما را وادار می کنند فیلم را تماشا کنید، در آن غوطه ور شوید و نوع متفاوتی از "کمدی" را برای شما فراهم کنند. این کمدی نیست که شما را با صدای بلند بخنداند (در بیشتر موارد) و کمدی شکست خورده نیست. این نوعی کمدی است که شما به سادگی از آن لذت می برید، گهگاه پوزخندی می زنید یا لبخند می زنید، اما این پوزخند لزوماً مربوط به نظر خاصی در فیلم Midnight in Paris نیست، بلکه پوزخندی است که نشان دهنده لذت آرام شما نسبت به فیلم است. فیلم به طور کلی پس از تماشای مکرر فیلم، می‌توانید ساعت‌ها و روزها به‌طور مداوم در آنجا بنشینید و خسته نشوید، زیرا تماشای آن بسیار لذت‌بخش است. این همان چیزی است که MIP ارائه می دهد و به همان دلیل، توجه منفی بینندگان خاص را به خود جلب می کند، اما نه از جانب من.
بعد، فیلمبرداری. وای خدای من! میتونستم به نیمه شبی در پاریس 10 بدم بدون اینکه بقیه فیلم خیلی خوب باشه. من که از پاریس دیدن کردم، متأسفانه برای مدتی نه چندان طولانی، عاشق این شهر شدم. رمانتیک ترین و زیباترین شهری است که تا به حال دیده ام. واقعاً شهر عشق است و همه انتظارات نه تنها به همان خوبی، بلکه بهتر بود. من این فکر را دارم حتی با وجود اینکه برخی از دوستانی که می شناسم تجربه خوبی مثل خودم نداشته اند.
وودی موفق می شود حضور زیبای پاریس را به تصویر بکشد که هیچ کارگردان دیگری وجود ندارد. احساس می‌کردم که به پاریس برگشته‌ام و گاهی اوقات به دلیل زیبایی‌هایی که هم شاهد آن بودم و هم به یاد می‌آوردم، سردی بر ستون فقراتم فرو می‌رود. واقعاً دیگر نمی توانم در مورد فیلمبرداری بگویم جز اینکه بهترین است، بی عیب و نقص است، استثنایی است و اگر تا به حال به پاریس رفته باشید و آن را دوست داشته باشید، قطعاً نیمه شبی در پاریس را دوست خواهید داشت.
با رفتن به بازیگری، به طور خلاصه به این موضوع می پردازم. اگرچه MIP نقش‌های کوچک بسیار محکمی دارد (ریچل مک آدامز بسیار متوسط بود، اما فکر می‌کنم شخصیت او اینگونه بود)، اوون ویلسون کاملاً برجسته است. اگرچه نمی توانم آماری را نقل کنم، اما فکر می کنم این ممکن است اولین فیلمی باشد که اوون ویلسون در آن حضور داشته است و در IMDb امتیاز 8+ را کسب کرده است. به صراحت بگویم، من طرفدار اوون ویلسون نیستم. من عموماً کمدی او را دوست ندارم. اما در MIP هرگز بازیگر دیگری را ندیده‌ام که به این اندازه نقش اصلی را داشته باشد. به بیان استعاری، اوون مانند یک دستکش در MIP قرار می گیرد. من هرگز چنین نمایش بی عیب و نقصی از خود وودی آلن ندیده بودم. اوون وودی است. و کمال بازیگری او در آن نهفته است. او به سختی نیاز به بازی دارد، زیرا می‌دانم که تنها کاری که او انجام می‌دهد این است که خودش باشد و خطوطی را که به او داده شده است، بچسباند، اما این با یک تصویر وودی بسیار مناسب است. در مجموع، MIP فیلم وودی آلن است، با لمس وودی آلن، فیلمنامه وودی آلن، فیلمبرداری وودی آلن و بازیگر نقش اول وودی آلن.
متاسفانه نمی توانم خیلی خاص بیان کنم. مخاطبانی که نیمه شبی در پاریس را به آنها توصیه می کنم. اگر به پاریس رفته اید و آن را دوست داشته اید، به احتمال زیاد عاشق آن خواهید شد. این زیبایی، مد، فرهنگ و شخصیت پاریس را به تصویر می‌کشد، مثل اینکه واقعاً پاریس است. با این حال، همانطور که قبلاً گفتم، دیالوگ نیمه شبی در پاریس و "داستان" و "هدف" چیزی است که احساسات متضادی را به خود جلب می کند. من، برای یک، کاملا آن را دوست داشتم. تنها چیزی که می توانم بگویم این است که، اگر با نظرات من در بالا موافق هستید یا اگر آنها به اعصاب عاطفی آسیب می رسانند، پس شانس این که نیمه شبی در پاریس همین کار را با شما انجام دهد بسیار زیاد است.
خیلی چیز خاصی نیست. . این یک پیام عالی ارائه نمی دهد. داستان خارق العاده ای ندارد. اما نوعی سرگرمی نادر همراه با فیلمبرداری استثنایی فراهم می کند و به این دلایل نمی توانم کمتر از 10 بدهم.
دانلود فیلم Midnight in Paris 2011 (نیمه شبی در پاریس) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
دیر یا زود باید اتفاق می افتاد و بالاخره این اتفاق افتاد. وودی آلن و پاریس عاشق یکدیگر شدند و در نتیجه ما بینندگان هدیه گرانبهایی را از استاد درام مدی های ظریف، هوشمند و جذاب، "ضیافت متحرک" ملایم و جذاب دریافت کردیم. فیلم جدید "نیمه شب در پاریس".
من مدت زیادی است که از طرفداران وودی آلن هستم و همه فیلم های او را دیده ام، آنهایی که او ساخته است، و آنهایی که در آنها بازی کرده یا فقط فیلمنامه آنها را نوشته است. . من مشتاقانه منتظر تک‌تک فیلم‌های او هستم و حاضرم حتی قبل از دیدن آنها دوستشان داشته باشم. می دانستم که نیمه شب در پاریس را دوست دارم، اما نمی دانستم چقدر خوب است. از همان فریم اول، دنبال کردن دوربین داریوش خنجی در چنین خیابان‌ها، کوچه‌ها، بلوارها و اسکله‌های شهر نور آشنا اما بی‌نظیر زیبا، سخت بود که عاشق پاریس نشدم و با فیلم آلن، نامه عاشقانه‌اش به معروف‌ترین شهر جهان، پایتخت عشق و مکه برای نویسندگان، هنرمندان، موسیقی‌دانان و هنرمندانی که پاریس در همه زمان‌ها و اعصار از آنها الهام گرفته است - بل اپوک دهه 1890، روزهای طلایی دهه 1920، و امروز، همین حالا. .
نیمه شب در پاریس فیلمی لذت بخش، مهربان (بله، این وودی آلن است)، سبک و جذاب است که می توان آن را جشن جادویی نیمه شب پاریس توصیف کرد. پاریس در فیلم Midnight in Paris در نور روز، شب، آفتاب درخشان و ساعات بارانی زیباست. داریوش خنجی، نامزد اسکار، فیلمبردار چیره دست بسیاری از فیلم های برجسته، از جمله اتاق وحشت، Se7en و Evita، با آلن در سه فیلم کار کرد: هر چیز دیگری (2003)، نیمه شب در پاریس (2011)، و فیلم بعدی، پروژه رومی Bop. دکامرون (2012).
موسیقی متن شامل آهنگ‌های مورد علاقه آلن در دهه‌های 1920 تا 30 توسط ترانه‌سرایانی مانند کول پورتر، گلن میلر، و انوک لایت، و از رپرتوار جوزفین بیکر و ژولیت گرکو است. آلن برای تم اصلی فیلم، آهنگسازی گیتاریست گیتاریست جاز فرانسوی استفان ورمبل «بیسترو فادا» را انتخاب کرد. تاثیر و منبع الهام ورمبل، موسیقی گیتاریست معروف فرانسوی کولی، جنگو راینهارت بوده است که طرفدار و تحسین کننده دیرینه وی خود وودی آلن است. به گفته ورمبل، آلن به دنبال یک ملودی معمولی فرانسوی-پاریزی بود که روح و فضای پاریس را منعکس کند. می‌توانم تأیید کنم که موضوع فیلم و آهنگ‌هایی که آلن برای نیمه‌شب در پاریس انتخاب کرد، جزء جدایی‌ناپذیر جذابیت فیلم هستند و به احساس رمانتیک و شادی‌ای که فیلم برای بینندگان به ارمغان می‌آورد می‌افزاید.
مثل همیشه، در فیلم Midnight in Paris های وودی آلن، بازیگران بازی های یکنواخت خوبی ارائه می دهند. اوون ویلسون در نقش گیل، فیلمنامه نویس موفق هالیوود که بر روی اولین رمان کار می کند، یک قهرمان داستان، وودی آلن بسیار جوان تر، جذاب و بامزه تر، بسیار متقاعد کننده و دوست داشتنی است. آدرین برودی بهترین نقش را پس از پیانیست بازی کرد (کمئوی بسیار کوچک، اما خاطره انگیز و خنده دار). کتی بیتس به عنوان یک منتقد ادبی مشهور و دوست برای نویسندگان و هنرمندان با استعداد بسیار قابل باور بود. آلیسون پیل در نقش همسری باهوش، برون‌گرا، اما نشان‌دهنده نشانه‌های بی‌ثباتی، همسر نویسنده مشهور آمریکایی بود. من به سختی کوری استول را شناختم، اما او را به عنوان یکی دیگر از نویسندگان مشهور آمریکایی بسیار دوست داشتم. با تماشای ماریون کوتیار، هیچ مشکلی نداشتم که باور کنم شخصیتی که او بازی می‌کرد، آدریانا، می‌توانست موز و دوست دختر نه تنها یک، بلکه سه نقاش با استعداد شگفت‌انگیز و منحصربه‌فرد باشد. راشل مک آدامز (اینز، نامزد نه چندان رومانتیک گیل)، کرت فولر و میمی کندی (والدین اینز در سفر کاری به پاریس که به نظر می‌رسد انتخاب دخترشان را تایید نمی‌کنند) و مایکل شین (پل، دوست پسر سابق مغرور و متکبر اینز) از دانشگاه) به عنوان آمریکایی های نه چندان دوست داشتنی بسیار خوب بودند. کارلا برونی، بانوی اول فرانسه، در نقش کوچکی از راهنمای موزه ظاهر شد.
داستان به خودی خود در استفاده از سفر در زمان به عنوان وسیله طرح داستان بسیار دوست داشتنی بود و موارد خنده دار و تیز زیادی را به همراه داشت. لاینرها، دیالوگ ها و صحنه ها و همچنین لحظات فراوان شناخت چهره های محبوب ادبیات و هنر گذشته که در تمام طول فیلم با خوشحالی نشستم و لبخند زدم. همانطور که در ابتدا اشاره کردم، انتظار داشتم حتی قبل از اینکه فیلم را ببینم دوستش داشته باشم و از همان سکانس اول می دانستم که درگیر یک چیز بسیار خاص هستم، اما شوهرم، که در رتبه بندی هایش بسیار محتاط تر است و اغلب به این موضوع اشاره نمی کند. فیلم یک شاهکار، از کلمه نیمه شب در پاریس استفاده کرد و پرسید که آیا نیمه شبی در پاریس برنده جوایز معتبری شده است یا خیر. خوب، فصل جوایز چندین ماه دیگر است، اما برای من، و مطمئنم برای همه طرفداران وودی آلن، Midnight in Paris جایزه بزرگی از سوی نویسنده/کارگردان است.
دانلود فیلم Midnight in Paris 2011 (نیمه شبی در پاریس) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
چیزی در مورد ساعت نیمه شب وجود دارد، چیزی خاص، عرفانی و جادویی. در مورد نیمه شبی در پاریس شگفت‌انگیز، تأثیر آن کاملاً درک می‌شود، زیرا می‌بینیم که قهرمان داستان ما ناگهان متوجه می‌شود که فرصتی برای رویارویی با آنچه واقعاً تحسین می‌کند، گنج‌ها و رویاهایش را دارد، دارد. در سکانس های آغازین، او تمایل خود را برای اقامت در شهر چراغ ها ابراز می کند و می دانیم که این کار آسانی نخواهد بود. دوست دختر او و او در درک معنای بودن در پاریس کاملاً متفاوت هستند. او می‌داند که این خاص است، شاید از دیدگاه یک اشراف. او ممکن است به آن به عنوان مکانی رویایی برای یک هنرمند نگاه کند تا آرزویی برای تحقق اهداف هنری خود پیدا کند.
یک شب، او در خیابان های پاریس سرگردان می شود و خود را گم شده می بیند و فقط خود را می یابد. نجات توسط گروهی از افراد اجتماعی شب که معلوم شد در برخی محافل ادبی کاملاً مشهور هستند. به زودی، فیلمنامه نویس/نویسنده مشتاق این فرصت را پیدا می کند که خود را در حال زندگی در یکی از رویاهایش ببیند و همچنین به تدریج به اتفاقات غافلگیرکننده ای برسد که بیشتر و بیشتر متوجه می شود که آشنایان جدیدش واقعاً چه کسانی هستند و مهمتر از همه رویاهای آنها واقعاً چیست.
فیلم در چند دوره زمانی اتفاق می‌افتد و پاریس در هر یک از آنها به شدت و فریبنده می‌درخشد. از آسمان ابری و خیابان های انعکاسی آن، نشان دادن جزئیات معماری دوست داشتنی و مکان های دیدنی باشکوه تا تفریحات عالی و دوست داشتنی دوره های زمانی قدیمی تر، نمی توان فریفته، افسون و الهام گرفت تا راهی برای نشان دادن چه مکان ویژه ای پیدا کند. و در نتیجه نیمه شبی در پاریس واقعاً جادویی می‌تواند باشد.
اجراها در همه جا فوق‌العاده هستند و کوتیار یک بار دیگر هر ثانیه‌ای را که روی پرده می‌رود می‌دزدد. از طریق چشمان او و خطوطی که به دقت ارائه شده است، متوجه می شویم که چه چیزی ما را به این زمان و مکان خاص جذب می کند. او یک مجری زرق و برق دار و بسیار با استعداد است، کسی که ممکن است واقعاً از جایگاه خود آگاه باشد، با این حال او به آن فکر نمی کند. او تیپ های زیادی را جذب می کند، اما فلسفه او منحصر به فرد است، حرکت کنید، لذت ببرید، لحظه را زندگی کنید. به نوعی، او مانند شهری است که آلن و بسیاری دیگر را قبل از او الهام گرفته است. پاریس به عنوان یک مکان ممکن است از خاصیت مغناطیسی، زیبایی و قدرت آن آگاه نباشد. میوز کوتیار معادل کامل انسان است، زنی خیره کننده و نیرومند، که از مردی به مرد دیگر، مکانی به مکان دیگر، زمان به زمان حرکت می کند و در پایان داستان با آرزوهای خود ما را شگفت زده می کند.
ویلسون در شخصیت آلن زندگی می کند، و کار بسیار خوبی انجام می دهد، بدون ایجاد یک تقلید خسته کننده، یک کلیشه آزاردهنده که می توانست تعادل کامل بینایی، صداها و دیالوگ های روشنگر را از بین ببرد و این شاهکار را از بهترین آلن جلوتر نگه دارد. قبلا ارائه کرده است. برای ما که در طول سکانس‌های فانتزی «رز بنفش قاهره»، بازی‌های شگفت‌انگیز صحنه در «گلوله‌های برادوی»، کالبد شکافی روابط در بسیاری از بهترین فیلم‌های او نفس نفس می‌زنیم، آماده شوید تا در نهایت همه را ببینید. گرد هم بیایید، همانطور که او از بین بهترین ها انتخاب می کند، و لمس شخصی خود را اضافه می کند، با مشاهدات خنده دار و هوشمندانه بسیاری که توسط ویلسون با حسی صادقانه و کامل از تعجب بیان شده است. برخلاف بسیاری از مردان برجسته‌اش، ویلسون معصومیتی را به نمایش می‌گذارد که به او و ما اجازه می‌دهد تا ماجراهای او را در نوری تازه ببینیم.
«نیمه‌شب در پاریس» نمایش زیبایی از آنچه جادوی فیلم واقعاً می‌تواند خلق کند، است. حس شگفتی که مدتهاست از سینمای معاصر رفته است. این فیلمی است که هر یک از عناصرش را سرگرم می‌کند، آموزش می‌دهد و می‌پوشاند، مثل پاریس که با هر نور، هر نما و هر ضربان موسیقی‌اش ما را جادو می‌کند.
دانلود فیلم Midnight in Paris 2011 (نیمه شبی در پاریس) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
من برای سال‌ها می‌خواستم نیمه‌شب در پاریس را تماشا کنم، اما، باید اعتراف کنم، حضور اوون ویلسون، که واقعاً نمی‌توانستم نقش اصلی فیلم وودی آلن را در نظر بگیرم، من را به تعویق انداخت. او در واقع به طرز شگفت آوری خوب بود و به عنوان ظرفی که دیالوگ درخشان آلن از آن شنیده می شد، کار شایسته ای انجام داد. با این حال، این یک فیلم بازیگر محور یا حتی یک فیلم داستان محور نیست. زیبایی آن در فیلم Midnight in Parisنامه ساده اما هوشمندانه و سبک آرامی که از یک فیلم وودی آلن در مورد نوستالژی انتظار دارید نهفته است.
اگر منصف باشیم، می‌توانم کاملاً درک کنم که چرا نقدهای منفی زیادی درباره Midnight in Paris وجود دارد. به طور سطحی اتفاق خاصی نمی افتد و شخصیت ها همه به طرز باشکوهی کلیشه ای هستند. این مهم نیست زیرا، اگرچه فیلم بسیار ساده است، اما در عین حال فوق العاده هوشمندانه و قابل تامل است. با این حال، احتمالاً برای تماشای آن باید حال و هوای مناسبی داشته باشید. من نیمه شبی در پاریس را در یک بعدازظهر شنبه تنبل دیدم و انتظار زیادی نداشتم، بنابراین وقتی که هم سرگرم شدم و هم به گذشته، حال و آینده فکر می کردم، غافلگیری خوشایندی بود. این روزها فیلم های کمی وجود دارد که هنوز چند روز بعد به آنها فکر می کنید - این قطعا یکی از آنهاست. از زندگی چه می خواهید، با چه کسی می خواهید آن را تجربه کنید، و چرا ما همیشه از جایی که هستیم و آنچه داریم ناراضی هستیم؟ همانطور که می‌گویم، بسیار قابل تامل است!
بسیار طعنه‌آمیز است که برخی از منتقدان به این موضوع ادامه می‌دهند که چگونه فیلم‌های وودی آلن به خوبی آنها در دهه هفتاد نیستند و او یک فرد است- شبه روشنفکر بود، وقتی اینجا در حال ساخت فیلمی در مورد نوستالژی و مسخره کردن شبه روشنفکران به صورت آشکار و همچنین ظریف تر است. نیمه شب در پاریس پر از تقلید از خود و تضادهای جالب است، اما همه چیز فوراً آشکار نمی شود و من معتقدم که برخی از تماشاگران فیلم ممکن است آن را به سادگی در نظر گرفته باشند و در نتیجه به این فکر افتاده باشند که "آیا آن وقت است؟".
از جنبه منفی تر، من متحیر هستم که برخی از مردم فیلمبرداری و تصاویر شگفت انگیز پاریس را در نور، در تاریکی و در باران تحسین کرده اند. برای من، استفاده از رنگ و تصویر خیلی چشمگیر نیست و می‌توانم استدلال کنم که پاریس در بسیاری از فیلم‌های دیگر بسیار بهتر به نظر می‌رسد. موسیقی نیز می تواند کمی آزاردهنده باشد - به خصوص در سکانس آغازین که به نظر می رسد برای همیشه ادامه دارد!
همانطور که قبلاً گفتم، Midnight in Paris اساساً درباره دیالوگ ها و ایده های جالبی است که به مخاطب ارائه می دهد. اگر دوست دارید آنها را بگیرید و با آنها بدوید. این یک فیلم آرامش بخش عالی و راحت است که امیدواریم شما را سرگرم و متفکر کند.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر ابتدا وارد اکانت خود شوید.