دانلود فیلم My Dinner with Andre 1981

"والاس شاون" و "آندره گرگوری"، ظاهرا یکدیگر را بازی داده و قسمتهایی از زندگی خود را در رستورانی به اشتراک می گذارند و...

«والی» (شون)، بازیگر و نمایش نامه نویس، در رستورانی در منهتن با دوست قدیمی خود، «آندره» (گرگوری)، شام می خورد...

دو دوست قدیمی برای شام ملاقات می کنند. همانطور که یکی حکایت هایی را بیان می کند که تجربیات خود را به تفصیل بیان می کند، دیگری متوجه جهان بینی های متفاوت آنها می شود...

والاس شاون و آندره گریگوری ، ظاهراً که در حال بازی با خودشان هستند ، در طول یک وعده عصرانه در یک رستوران زندگی خود را با هم تقسیم می کنند. گریگوری ، یک کارگردان تئاتر از نیویورک ، بیشتر صحبت این زوج است. او به داستان های شاون در مورد ترک تحصیل ، سفر به دور دنیا و تجربه انواع روشهای زندگی مانند راهبی که می توانست تمام وزن خود را بر روی نوک انگشتانش متعادل کند ، مربوط می شود. شاون با شوق گوش می کند ، اما ارزش کنار گذاشتن ظاهری گریگوری از جنبه های عملی زندگی را زیر سوال می برد

دانلود فیلم My Dinner with Andre 1981 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

همه ما در مقطعی با کسی آشنا شده‌ایم که می‌توانستیم برای مدتی طولانی به سادگی به او توجه کنیم. چه اطلاعاتی که به دست آورده‌اند، چه برخوردهایی که داشته‌اند، ذهنشان یا طیف گسترده‌ای از توانایی‌ها، افراد خاص به سادگی همیشه جالب هستند. مواردی که در آن ممکن است با یک فرد گفتگوی طولانی داشته باشیم و یا چیزهای جدیدی را پیش ببریم یا دانش جدیدی از مبادله به دست آوریم، به طور مشابه بهبود هستند. همچنین، این دقیقاً همان چیزی است که «شام من با آندره» خطاب می‌کند: دو نفر در حال صحبت کردن. هیچ طرح واقعی وجود ندارد، و مطمئناً هیچ نمایش یا هیجان واقعی وجود ندارد. اما تماشای والاس شاون و آندره گرگوری در طول تقریباً دو ساعت که به عنوان بازخوانی ساختگی از خودشان خطاب می‌کنند، به طرز محتاطانه‌ای جذاب است. این مبادله سرشار از طیف وسیعی از موضوعات، داستان‌های وحشی، و نه سرمقاله‌های مؤثر خاصی است که به طور مشخص به زندگی کنونی مربوط است - و به همین دلیل است که این بسیار عالی است. این قطعه پراگماتیست، هم انرژی و تعادل بی‌نظیر انرژی را در بر می‌گیرد و هم ظرافت و ظرافت شگفت‌انگیزی را به نمایش می‌گذارد، در حالی که فقط یک صندلی پشت میز یک کافه پیدا می‌کند. از طریق تصاویر پر جنب و جوش آنها به خطوط زندگی قابل توجه تری داده می شود، و به طرز عجیبی سخت است که توجه ما را از بین ببریم. از آنجایی که بحث داستان‌های فردی وسوسه‌انگیز را به مکالمه سخت‌تر درباره ارزش‌ها و اعتقادات اجتماعی و سیاسی رها می‌کند، «شام من با آندره» ناگهان گیج‌کننده می‌شود - چنان دسته‌ای از افکار بدون قید و شرط، با سرعتی کاملاً ثابت به بیرون ریخته می‌شود، که ساده است. وقتی سعی می‌کنیم ایده‌های سنگین‌تری را که پیشنهاد می‌شود نظارت کنیم، خودمان را گم کنیم. بیشتر از آن، جاهایی وجود دارد که فیلم به طرز شگفت‌آوری کسل‌کننده و دلسردکننده می‌شود، چرا که بررسی ایده‌هایی آشکارا ناامیدکننده، ترسناک و کاملاً واقعی است. به این ترتیب، حتی با وجود اینکه دوربین‌ها هرگز از دو نفری که در اطراف یک میز قرار دارند، تغییر مسیر نمی‌دهند، فیلم ما را به گردش می‌برد و می‌فهمد که چگونه واکنش‌های عمیق خاصی را برانگیزد، مثل اینکه در حال تماشای یک فیلم داستانی معمولی هستیم.

/>
در حالی که طول به طور پیوسته به سمت تصمیم خود پیش می رود، دوباره به شخص کمک می شود تا بحث هایی را که ممکن است داشته باشد، به خاطر بسپارد، همه چیز را در نظر بگیرید: با فرض اینکه یک معامله به اندازه کافی طولانی ادامه داشته باشد، جایی می رسد که ما برای بررسی کجای خط دوگانه مبارزه می کنیم. استدلال آغاز شد، و مدتی بعد ممکن است برای ما سخت باشد که همه چیزهایی را که مورد بحث قرار گرفت، به خاطر بیاوریم، حتی اگر به طور مؤثر سعی کنیم آن را به خاطر بسپاریم. در مورد My Dinner with Andre هم همین‌طور است، زیرا موضوعات مهمی وجود دارد که می‌توان از طریق گفت‌وگو تشخیص داد، اما تامل‌های واضح‌تر در آن موج می‌زنند و قبل از اینکه ما واقعاً فرآیند پردازش آنها را کامل کنیم، فروکش می‌کنند. بحث در مورد اهمیت تداعی وجود دارد، چه برای خودمان، چه برای واقعیت ما، چه برای افراد دیگر. تمایلات، آرامش‌ها و خطراتی که ممکن است در تضعیف استعدادها و تجربیات ما ایجاد کنند. تأثیر فاجعه‌بار و غیرانسانی شرکت‌های خصوصی، و زندان‌هایی که به‌طور تصادفی برای خود کار می‌کنیم، که در آن کیفیت‌ها و طرح‌های مالی که در ما ایجاد شده، زندگی مهم‌تری را از بین می‌برد. سادگی هولناکی که با آن می لغزیم تا آنچه را که نیاز داریم ببینیم. تماس صمیمانه ای که ما عمداً با یکدیگر حفظ می کنیم، زیرا اصالت غیرعادی را رد می کنیم. بنابراین، بسیار بیشتر. و، با کمال تعجب، هنوز، تک تک اشارات گفتمان را می‌توان در ظاهر به چند کلمه که از روزگاران گذشته توسط محققان بازخوانی می‌شد، اصلاح کرد: خودت را بشناس. استدلال قاطع خود ارزیابی. بررسی سخت دنیای اطراف ما.

من معتقدم که چند ناظر بالقوه ممکن است به طور تصادفی «شام من با آندره» را بیابند، یا عباراتی در مورد آن توضیح داده شده است، و فکر کنند که کل موضوع به نظر یک تمرین حیرت‌آور خسته‌کننده است. در بیهودگی بدون شک، این برای همه نخواهد بود. کاملاً زمانی وجود داشت که من این گزینه را نداشتم که ارزش آن را ببینم، همه چیز در نظر گرفته می شد. این تصویر واقعاً برای عجله های غریزی یا نزدیک به سرمایه گذاری خانه نیست، بلکه برای ایده عمیق، ارزیابی و درک است. در حالی که به نظر می رسد دلیل آن بسیار عادی است، در واقع این ماده به طرز شگفت انگیزی آموخته شده و عاقلانه است. این برخوردی است که برای جمعیت مناسب، حتی افرادی که در همه طبقه بندی های روایت سهیم هستند، چیزهای دیگری را انجام می دهند تا ما را به حرکت درآورد تا دورترین حماسه در هر نقطه. به طرز شگفت‌انگیزی گیرا، رضایت‌بخش، برآورده‌کننده - و در واقع، رضایت‌بخش است، با رفتارهایی که در یک زمان نمی‌توانستم گزینه‌ای برای درک آن داشته باشم. هر چند ممکن است در ابتدا به نظر کنجکاو باشد، «شام من با آندره» اثری آسمانی از فیلمی تحریک‌آمیز و عمل‌گرایانه است که خواستار دیده شدن است و 40 سال بعد به‌طور غیرقابل انکاری شایسته تقدیر بیشتر است. علاوه بر این، دو مورد تایید فوق العاده پر انرژی و قابل توجه ترین پیشنهاد من را به دست آورد.

دانلود فیلم My Dinner with Andre 1981 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

زمانی که My Dinner with Andre قبلاً در سال 1981 ساخته شد، بسیار جوان بودم که ارزش آن را در My Dinner with Andre دیدم و احتمالاً واقعاً آن را درک نکرده بودم تا اینکه چندین سال پس از آن در DVD دیدم.

در حال اجرا بدیهی است که شوخی، زمانی که My Dinner with Andre در ابتدا در اواسط دهه 1980 ظاهر شد، ابزاری بود که به‌طور غیرقابل تحملی آن را خسته می‌کرد. دو نفر تقریباً دو ساعت فقط «صحبت می‌کنند» (حتی فکر نمی‌کنم در هیچ نقطه‌ای برای استفاده از سرویس بهداشتی بلند شوند!)

فکر کردن به این که رئیس فرانسوی لوئیس چگونه است مال (و بدیهی است که دو روزنامه‌نگار والاس شاون و آندره گرگوری) این گزینه را داشتند که یک استودیوی فیلم‌سازی آمریکایی را متقاعد کنند که این غرور خلاقانه «مغزانه» (بعضی‌ها حتی می‌توانستند تضمین کنند که خود جذب می‌شوند) «سر در ابرها» را متقاعد کند. پروژه؟ با این حال، با توجه به این واقعیت که «شام من با آندره» یک تفاوت واقعاً قابل توجه در سرعت فیلم‌های جسور است که نسبتی از سماجت و دیدگاه اجتماعی تا حدودی نامتعادل را روی میز به ارمغان می‌آورد، کار مفیدی انجام دادند.

br/> اکنون در مورد ویژگی‌های این فیلم: بدیهی است که والاس شاون و آندره گرگوری هر دو افراد واقعی و به‌طور شگفت‌انگیزی، غیرقابل انکار از عبارات هیجان‌انگیز و صحنه تئاتر نیویورک هستند (شان * نویسنده تحسین‌شده‌ای که به‌خاطر آثار مشتاقانه و مه‌آلود شناخته می‌شود، و گرگوری در درجه اول به عنوان رئیس تئاتر پیشتاز). توجه*: با این حال، من به طور مداوم شاون را از فیلم "منهتن" و تصویری از شباهت عجیب وودی آلن از شباهت غیرعادی او به یک "هوموکولوس" قابل تایید - یک توصیف فیزیکی وحشیانه ترین و در عین حال غیرقابل تحمل سرگرم کننده به یاد می آورم!

گریگوری نیمه اول بحث را تحت الشعاع قرار می دهد، زیرا او به طور کلی تعداد بیشتری از "رویای پرداز" خلاق است که بیش از حد یک جوینده هیجان انگیز پرتاب شده در ترکیب = کسی که نیاز دارد مستقیماً با زندگی تا حداکثر درجه قابل تصور روبرو شود. و به نوعی شرایط «احشایی» تعلیم می رسیم، از طریق کارآفرینی مبتنی بر جمع آوری افراطی - که در آن همه افراد یک درجه عملاً عرفانی از همکاری خلاقانه (به طور ناگهانی/همزمان) به دست می آورند.

واضح است که جادوی واقعی واقعاً در زبانی گنجانده شده است که آندره گرگوری به خوبی از آن برای به تصویر کشیدن و احضار تصاویری گویا از برخوردهای انحصاری و شاد استفاده می کند - صادقانه بگویم، برخی از آنها در مرز "وحشتناک" یا اگر چیز دیگری بیش از حد عجیب و غریب نیستند (و در کمال تعجب، با دخالت و دخالت ) - اما من فکر می کنم به "هنرمند" واقعی اختصاص داده شده است.

و والاس شاون به واقع گرا/تردید مبتنی بر ذهنیت می پردازد. چه کسی در نیمه اول به سختی به بحث اضافه می کند، بلکه اساساً در جستجوی غافلگیرانه، و به طور کلی حیرت/ناباوری!

اما با بخش آخر بحث شام، تغییر محسوسی در عناصر به عنوان Shawn وجود دارد. دیدگاه منطقی تر و معقول "پایین به زمین" خود را بیان می کند.

این تغییر قابل درک در میانه راه با فشار هیجانی که به شدت در حال تحول در داخل بحث جدی است، کلید اصلی چیزی است که My Dinner with Andre را واقعاً جذاب و جذاب می کند. ارزشمند است.

در نیمه اول آندره گرگوری، با داستان‌های فوق‌العاده هیجان‌انگیزش درباره نیروی تخیل = «هم افزایی» و تداعی‌های عمیق انسانی، تقریباً باعث می‌شود که جمعیت به این سطوح بالاتر درک اعتماد کنند. و "با هم بودن" بدون شک می تواند به واقعیت تبدیل شود و برای همه ما کاملاً قابل دستیابی است (در صورتی که ما به اندازه کافی استوار در آنها سهام قرار دهیم). ژنرال حباب گرگوری را کمی ترکاند - تا جایی که شما شروع به دیدن "استعفا" در سراسر آن می کنید - گرگوری با عقب نشینی از "موضع هنرمند شورشی" نمونه با این موضوع کنار می آید (یعنی. وجود جدا شده، در داخل محدود «مقاومت» اخروی در برابر دنیای «واقعی» ناخوشایند یخی) - یعنی. این پیشنهاد که «پناهگاه‌های» کوچک (ثابت‌شده) از صنعتگران همدل مشابه، می‌توانند به نحوی وجود داشته باشند/در کنار هم باقی بمانند، حتی در بدیهی‌ترین و مبهم‌ترین شرایط قابل تأیید (بازتاب «جیب‌های نور» تخیلی که از «فرهنگ دلسوز» محافظت و محافظت می‌کند. که می تواند به طور کامل در زمان و مکان متفکرانه تری بازسازی و بازیابی شود). به نظر قطعه‌ای شبیه یک موقعیت علمی غم‌انگیز است، اما دیدگاه نافذ آندره گرگوری حاوی بخش‌های روشنی از حقیقت است.

در پایان، جمعیت موکول می‌شوند تا ضد دیدگاه‌های فلسفی غنی عصر را که واقعاً به نظر می‌رسد، در نظر بگیرند. تا پایان شام، قلب‌ها و ذهن‌ها تا حدودی گسترده‌تر می‌شوند، و تاکسی‌سواری به خانه با ورودی ملودیک که «Gymnopedies I» نویسنده فرانسوی اریک ساتی را نمایش می‌دهد، تجربه‌ای واقعاً خارق‌العاده و جذاب است!

دانلود فیلم My Dinner with Andre 1981 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

می دانید، در سانسکریت، پایه کلمه اکشن «بودن» معادل «رشد کردن» یا «رشد کردن» است. مال سعی می‌کرد چنین فیلمی بسازد و به ارجاعات مختلف آن احترام بگذارد، اما در واقع در بحث قفل نشده بود. من فکر کردم، مرد، اگر قرار است فیلمی با دو نفر بسازید که با هم صحبت می کنند، نباید یک سخنرانی باشد و آنها باید حرف بسیار انتقادی برای گفتن داشته باشند. با این حال، بخش پایانی فیلم بیش از آن که به گوشه‌ای تبدیل شود، به هسته‌ای از چند دیدگاه بسیار مهم درباره زندگی‌مان اشاره می‌کند، و من از این که این دو مرد حرف مهمی برای گفتن داشتند، قدردانی کردم.

آندره (آندره گرگوری) تازه وارد خارج از کشور در استودیوها شده است و می پذیرد که انسان پیشرفته به دلیل بی توجهی ساکت شده است و به طور کلی در حال چرت زدن به برقراری ارتباط واقعی با افراد اطراف خود و جهان است. والی (والاس شاون) در هر صورت بخشی از آن را احساس می‌کند، اما در مقابل این احتمال که افراد باید آرامش، پیشرفت‌های منطقی و تمرین‌های روزمره در زندگی را واقعی‌تر کنند، می‌ایستد. چیزهای بیشتری در آن وجود دارد - برخی از آن‌ها عمیقاً مهم هستند، و برخی از آن‌ها که کمی وجود داشت. با این حال، بحثی که آنها دارند فوق‌العاده فریبنده است و زمینه‌های جدی قدرت را برای آنها تکمیل می‌کند. هرچقدر هم که برخی از اظهارات آندره ظالمانه باشد، بینش واقعی در آنها وجود دارد، و والی (و همچنین شاید ناظر) چشمانش را از او باز کرده است.

به نقل از آندره: " می بینید، من همچنان احساس می کنم که آنچه ما واقعاً می خواهیم یک گویش دیگر است. ، این آیه زنبور عسل متحرک است که به ما امکان می دهد بدانیم عسل کجاست. علاوه بر این، من معتقدم که برای ساختن آن زبان باید بفهمید که چگونه می توانید از طریق یک آینه به یک نوع تشخیص دیگر بروید که در آن آن را دارید. احساس پیوستن به همه چیز و از ناکجاآباد بودن همه چیز را درک می کنید."

والی: "اما به نظر می رسد که هدف کلی کاری که در آن استودیوها انجام دادید، هنگامی که مستقیماً به آن می پردازید و اطلاعاتی در مورد آن به دست می آورید... هدف کلی، واقعاً، به اعتقاد من، توانمندسازی افراد در استودیوها، از جمله خودتان، برای دور کردن هر گونه عمدی از انتخاب های خاص بود. دقایق. بعلاوه، جای آن به گونه ای بود که همه شما این امکان را داشته باشید که به نوعی با موجودات ساده و بدون تقلب روبرو شوید. در پایان روز، شما در تلاش بودید تا آنچه را که ممکن است بخواهید برای دقایق خاص زندگی کنید، بدون داشتن کار خاصی که باید انجام دهید، بیابید. علاوه بر این، من فرض می‌کنم اساساً به آن اعتراض دارم. در مجموع، فکر نمی‌کنم این احتمال را بپذیرم که باید دقایقی وجود داشته باشد که در آن تلاش می‌کنید تا کاری انجام ندهید. من فکر می کنم این تمایل ما به انجام کارهاست. من فکر می کنم ما باید کارها را انجام دهیم. من معتقدم که تدبیر برای طراحی بنیادی انسانی غیرقابل ریشه کن کردن ما ضروری است. علاوه بر این، گفتن اینکه ما باید این اختیار را داشته باشیم که بدون آن زندگی کنیم، شبیه این است که بگوییم، اوه، یک درخت باید این اختیار را داشته باشد که بدون شاخه یا ریشه زندگی کند. با این حال، بدون شاخه یا ریشه، درخت نخواهد بود. خوب، این به سادگی یک سیاهه است."

آندره: "اما به طور مداوم این خطر وجود دارد که همه چیز بمیرد. سپس من واقعاً فکر می کنم که باید به نوعی به یک گدا یا چیزی شبیه به کرواک تبدیل شوید و بیرون بروید. من واقعاً به آن اعتماد دارم. می دانید، گذراندن اوقاتی که روی زمین دارید، آنقدرها هم عالی نیست. تمایل شگفت انگیز من این است که در صورت امکان در آنجا بمانم. در هر صورت، می دانید، در صورتی که برای مدتی طولانی با کسی زندگی کنید، افراد دائماً می گویند "خب، بدیهی است که آنقدرها که قبلاً بود، خارق العاده نیست، بلکه فقط عادی است." سرخ شدن اصلی یک احساس می رود، و این همان روشی است که باید باشد. در حال حاضر، من کاملاً نمی توانم با آن مخالفت کنم. در هر صورت، من واقعاً احساس می‌کنم که شما باید دائماً با صداقت کامل این سؤال را از خودتان بپرسید: آیا ازدواج شما هنوز یک ازدواج است؟ آیا جزء مقدس وجود دارد؟ به طور مشابه، همانطور که باید اطلاعاتی در مورد مؤلفه مقدس در کار خود به دست آورید: آیا هنوز وجود دارد؟ خب، والی، این بسیار شگفت‌انگیز است که باید از هیچ جایی بفهمم که، خدای من، فکر می‌کردم دارم زندگی‌ام را ادامه می‌دهم، اما در واقع من یک آدم نبودم. من یک سرگرم کننده بوده ام من زندگی نکرده ام، من بازیگری کرده ام."

دانلود فیلم My Dinner with Andre 1981 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

شام من با آندره فیلمی گیرا است که آغازگر مکالمه ضروری را پیشنهاد می‌کند که به مطالعات مستدل در مورد استدلال می‌پردازد - چگونه می‌توانم تصور کنم آنچه می‌دانم معتبر است. با فرض اینکه پاسخ آن پرسش را درک کنم، می‌توانم زندگی‌ام را طبق نیازها ساختار دهم و در آخرین دقایق که به طرز تحسین‌آمیزی زندگی کرده‌ام آگاه باشم. پرس و جو در این کلمات قرار نمی گیرد، با این حال تکمیل به طور مستقیم روی آن متمرکز است. مسئله از همه نظر این است که ما هرگز از پاسخ کاملاً مطمئن نیستیم، مگر اینکه در مورد ایده سفر خود در زندگی روزمره اعتماد عمیق یا اعتقاد قابل توجهی داشته باشیم. چه تعداد از افراد می توانند بگویند که آنها واقعاً متوجه می شوند که آنچه می دانند معتبر است؟ موافقم که زیاد نیست.

ما می‌توانیم یک برنامه فعالیت برای پیشرفت تنظیم کنیم و بسیاری آن را انجام می‌دهند و به مقداری یا خیلی خوب در مسیر دست پیدا می‌کنند و پس از آن همه چیز بسته می‌شود. جهان به طور نامحسوس بهبود یافته است... یا اینطور است؟ اکثراً حضور طبیعی خود را بر اساس هر چیزی که بهترین بینش به آنها می‌گوید تجربه می‌کنند، و کاملاً می‌دانند که ما در کل ناقص هستیم و اطلاعات و زیرکی در مورد سرنوشت واقعی خود نداریم.

اگر این بسیار منحصربه‌فرد به نظر می‌رسد، اینطور است. My Dinner with Andre بی نظیر است. دو سرگرمی اصلی والاس شاون و آندره گرگوری پس از آن که آندره والی را در مورد حرکات و تجربه‌اش در طول سال‌ها تلاش برای ردیابی اهمیت زندگی‌اش روشن می‌کند، به دنبال این خط تحقیق هستند. آندره به این دیدگاه رسیده است که زندگی برای برخی از افراد روی زمین با توجه به این واقعیت که افراد در حال از دست دادن تصور خود از دنیای واقعی و آنچه مهم است، بی اهمیت شده است. او به والی می‌گوید که داستان‌های عجیب و غریبی را به وجود می‌آورد تا دیدگاه او را نشان دهد. یکی از این موارد شامل شرحی از عذاب ذهنی کشیده و نزدیک به خانه است که آندره را قادر می‌سازد تا در مواجهه با مرگش تمرکز کند. به نظر می‌رسید که این تجربه زندگی او را تغییر داد و این باور را برانگیخت که بشریت برای جدا شدن از دنیایی که به طور فزاینده‌ای از خودش دورتر می‌شود، باید در قبایل یا شبکه‌های کوچک پناه بگیرد. آندره نیز احساس می کند که دهه 1960 به آخرین موج مخالفت علیه تأثیر غیرانسانی جهان پرداخت.

از این طریق، دوست صمیمی او والی مشتاقانه گوش می دهد و به نظر می رسد از شنیده هایش ناراحت است. بسیاری به همین شکل پاسخ می‌دهند با این فرض که یک همراه برای ما روایت‌های مشابهی از افرادی بازگو می‌کند که در سطحی ظاهری رفتار می‌کنند که نه قافیه دارند و نه دلیل. آندره به والی می‌فهمد که تجملات معمولی مانند روکش برقی والی فقط او را از همدست آرامش، حقیقت سرما، و به‌طور شگفت‌انگیز، تحمل دیگران را جدا می‌کند. (کاورهای برقی مدل تاسف‌آوری هستند زیرا بطری‌های آب با دمای بالا برای مدتی طولانی با نتایج مشابهی وجود داشته‌اند.) به نظر نمی‌رسد که والی به محتوای آنچه آندره می‌گوید رسیدگی کند. آندره میزبان بسیار خیریه ای بوده است که با احتیاط به شکایات والی گوش داده و قبل از اینکه آنها به جهات مختلف بروند، حتی هزینه شام ​​را در یک کافه گران قیمت نیویورک پرداخت می کند.

آندره احتمالاً بسیار ثروتمندتر از والی است که به نظر می رسد با بدشانسی روبرو شده است. والی به سختی از پسش برمی‌آید و می‌فهمد که چگونه می‌تواند موفقیت خارق‌العاده‌ای را در زندگی‌اش دنبال کند. این تجربه با آندره برای والی چه معنایی خواهد داشت؟ بدیهی است که هر دو درگیر صحنه تئاتر نیویورک هستند و به این کار ادامه می دهند. و آنها از نام خود در فیلم My Dinner with Andre استفاده می کنند. بنابراین پرس و جو بی اهمیت است. هر چند وقت یکبار، My Dinner with Andre با تماشاگران زیادی طنین انداز شد و من متوجه شدم که فیلم بر من تأثیر گذاشته است، همانطور که اولین بار آن را در دهه 1980 دیدم. می توان استدلال کرد که افراد برای همیشه این پرسش ها را مطرح کرده اند، همانطور که در دهه 1960 به طور مستقیم انجام دادند و به انجام آن ادامه خواهند داد. می‌توانیم بررسی آندره را به یک سطح دیگر ببریم و بگوییم که عدم انطباق دهه 1960 توسط فرهنگ اصلی انتخاب شد و از این رو در ساختاری قابل توجه وجود نداشت. این امر به مفهوم او مبنی بر جدا شدن شبکه های رایگان از استاندارد قابل باور است. یک بار دیگر، این تحقیق این است که این شبکه‌ها چه قدرتی برای اتصال به یکدیگر خواهند داشت و چگونه با فرهنگ کلی ارتباط برقرار می‌کنند.

همه اینها از یک فیلم گذشته است، اما می توان فیلمی را به خاطر طرح موضوع به گونه ای تحسین کرد که با معنای آندره از انگیزه پشت تئاتر مطابقت داشته باشد، که فقط درگیر شدن نیست و هنوز باید به آن پرداخته شود. تحریک کردن

دانلود فیلم My Dinner with Andre 1981 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

«شام من با آندره» چیزی شبیه یک شیرین کاری سینمایی است که عمدتاً شامل بحث بر سر شام بین دو همکار نمایشی است. قبلاً تصاویر دو دستی قابل دوام وجود داشته است، نسخه کاملاً جوزف ال. مانکیویچ از "Sleuth"، اما نه با چنین محدودیتی در میزان فعالیت که در اینجا اجباری شده است. با وجود تطبیق با روش محتاطانه و آرام در عکس های گذشته رئیس لوئیس مال، «آندره» واقعاً توسط دو بازیکن آن ساخته شده است: والاس شاون و آندره گرگوری که به عنوان فیلمنامه نویس خدمت می کنند.

شاون، یک چهره کروبی در هر صورت که معمولاً خودش را به عنوان یک نمایشنامه نویس و سرگرم کننده بازی می کند، در هر صورت، فیلم را با صداپیشگی خود در نماهای بعدی در شهر نیویورک رزرو می کند. او تا حدی نگران، در یک غذاخوری مجلل با آندره غذا می خورد، که تا حدی به صورت نیمه شخصی توسط رئیس تئاتر آندره گرگوری به تصویر کشیده شده است.

آنچه نتایج یک بحث طولانی، اما عمدتاً طلسم کننده است، که تا حد زیادی شامل آن می شود. گفتمان های جریان پیوسته توسط گریگوری. گرگوری با صدایی تسکین‌دهنده و سبکی درخشان، یک سخنران فریبنده است و رئیس مال سرعت مناسبی را برای غیرفعالیت حفظ می‌کند و اجازه نمی‌دهد نقطه‌های مرده شنیداری وجود داشته باشد. نمادگرایی کلامی غلیظ گرگوری موضوع اصلی مورد توجه تصویر است، که تخصص بحث را به یک رسانه تا حد زیادی مجهز به نمادگرایی جلوه‌های بصری و صوتی در سال‌های جاری برمی‌گرداند.

جایی که تصویر می‌سوزد. عدم هماهنگی بین دو قهرمان برای نیمه اصلی، شاون در تعبیه‌های نزدیک رضایت بخش است، پاسخ می‌دهد یا به سادگی به گرگوری توجه می‌کند، به‌عنوان آخرین گزینه، داستان‌های راه‌حلی مختلفی را درباره برخوردهای جادویی و رویایی او توضیح می‌دهد. در هر صورت، در قسمت آخر فیلم، گرگوری شروع به ایجاد پایان های فلسفی می کند که نیاز به واکنش یا مقابله دارد و ریباندهای "پسر کوچولو" شاون به آرامی ارتباط برقرار می کند و کل نمایشگاه او را به عنوان کمک تقلید می نویسد. برای کارکرد فیلم، تضاد (اما دلپذیر) از دو شخصیت ضروری است.

افکار گریگوری، که بخش قابل توجهی از آنها در فیلم My Dinner with Andre واقعی طنین انداز است، برای تماشاگرانی که با آن آشنا هستند قابل پیش بینی به نظر می رسد. ساخته های کالین ویلسون خردگرا/نویسنده. مدیریت انسان کنونی به‌عنوان ماشین، ناسازگار برای دیدن واقعیت، مقید به رفتار ثابت و ناشایست برای پاسخگویی به صنعت‌گری یا تئاتری که قصد دارد او را در برابر تشخیص‌هایش «شوک» کند، ایده‌هایی که توجه به آنها جذاب است. با این حال، پوششی از جادوی فرسوده، که از ایمان به «یوفوها می‌آیند» به علاقه‌مندی به چیزهای اسرارآمیز تبدیل می‌شود، اختلافات گریگوری را مشکوک می‌کند. این دو مرد به نیاز به برقراری ارتباط با دیگران رضایت می‌دهند، با این حال، "من به سادگی تلاش می‌کنم" شاون اساساً به اندازه تصویر "پتوی برقی" او به عنوان نوعی پتوی ایمنی ضعیف است.

فیلم با تکیه بر استراتژی و ساخت و ساز متوسط ​​(بحث بر خلاف نماهای بعدی در شهر) مربوط به روسای بسیاری مانند مارگریت دوراس و ژان ماری استراوب، به احتمال زیاد برای جمعیت بسیار محدود خانه هنری که عناصر آنها را جذب می کنند، جذب خواهد کرد. تیتراژهای تخصصی رضایت بخش هستند، با صدای بسیار پایه یا موسیقی که مانع از گفتمان ضبط شده در اطراف می شود، و زوم های تناوبی (عملاً نامحسوس) دوره ای برای برجسته سازی نشانه اصلی حضور کارگردان است.

نظرسنجی من این بود. در سپتامبر 1981 پس از نمایش چندین بار در میدان تایمز نوشته شده است.

دانلود فیلم My Dinner with Andre 1981 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

شام من با آندره یک فیلم جبرانی است که در سبک و همچنین موضوعات و گفتمان اجتماعی تا حدودی انقلابی بود. آندره گرگوری و والاس شاون، بدیهی است که خودشان را در دو شغل رانندگی بازی می‌کنند که در آن برای تقریباً دو ساعت در یک غذاخوری می‌نشینند و در یک بحث کاملاً متقاعدکننده شرکت می‌کنند که از عجیب به اجتماعی به دنیای ماورایی می‌رود. این یک نقش کلیدی در این است که چرا فیلم با توجه به این واقعیت کار می‌کند که به نظر می‌رسد پس از ساختن مطالب، هنرمندان تقریباً همه چیزهایی را که باید در مورد آن بدانند می‌دانند و از این رو آن احساس طبیعت‌گرایی اضافی را برای آن به ارمغان می‌آورند. ارائه به همین ترتیب شرایطی را که ما طی دو ساعت آینده در آن قرار خواهیم گرفت، به طرز بی عیب و نقصی تنظیم می کند. این نشان می‌دهد که والاس به تمرین‌های معمولی و غیرقابل توجه خود نزدیک می‌شود، نارضایتی خود را از زندگی‌اش و اینکه چگونه باید سال‌ها بدون سابقه، دوست صمیمی‌اش، آندره را ببیند. وقتی آنها واقعاً وارد مبادله می شوند، مشخص می شود که محتوا لایه های عظیمی در خود دارد، اساساً اشاره ای به حضور امروزی و دیدگاه های متضاد افراد است، این دو شخصیت فیلم را به عنوان تصاویری از جامعه درگیر می کند. آندره به تفکر عصر جدید می پردازد، در حالی که والاس به روان منطقی معقول می پردازد و ولع متعارض نیاز به عقب نشینی به زندگی خام برای ردیابی نوع بشر را نشان می دهد، اما علاوه بر این نیاز به مشارکت در مزایایی که فرهنگ کنونی به ما می دهد. بحث به طور کلی بسیار درجه یک است. نمایشگاه های متواضعانه این دو سرگرم کننده هرگز باعث اشباع بیش از حد هیجان انگیز نمی شود، آنها یک جریان مشخص را حفظ می کنند و آن را در همه جا جذاب، آزمایشی و کاربردی می کنند. ممکن است تعداد کمی از ناظران در بررسی اول آن را بیهوده بدانند، زیرا بسیاری از موضوعات استدلالی سخت را مدیریت می کند و گاهی اوقات می تواند ناظر را با زیاده روی در نحوه ارائه افکار خود بیگانه کند، اما اکثر ناظران باید این گزینه را داشته باشند که با یک موضوع ارتباط برقرار کنند. بحثی مانند این در نهایت در زندگی آنها، احتمالاً به روشی متناوب.

نقص قابل توجه فیلم بدون شک کار دوربین است، این به ویژه در مورد فیلمی مانند این استرس زا است. با توجه به این واقعیت که اصولاً My Dinner with Andre باید یکی از کم‌تقاضاترین فیلم‌های تاریخ باشد تا فیلمبرداری شود، نه اینکه اساساً استراتژی غیرمحجوبی را اتخاذ کند و شخصیت‌ها را از طریق چند نقطه نشان دهد، دوربین به طور غیرمنتظره‌ای تکان می‌خورد و با یک پلان شروع می‌شود و سپس به سمت آن می‌رود. بعدی به طرز استثنایی سرگردان. در حالی که My Dinner with Andre را خراب نمی‌کند، می‌تواند باعث تثبیت آزادانه شما در طول بخشی از گفتمان شود و احتمالاً بخش مهمی از بحث را از دست بدهید و تأثیر آن را کاهش دهد. می توان تصور کرد که رئیس با این تندها آشنا شده است، مجموعه ای برجسته تری به کار دوربین می دهد، با این حال، زمانی که شما تا به حال محتوایی دارید که تقریباً به همان اندازه افراطی و عمیق است، پیشروی در فیلم My Dinner with Andreبرداری نباید دغدغه مهمی باشد.

اگر فیلم‌هایی مانند «پیش از طلوع آفتاب» یا فیلم‌های گفتمانی غنی دیگر را دیده‌اید و به این فکر کرده‌اید که این شخصیت‌ها چه کسانی هستند و چه فکری در مورد نکات واضح دارند، توصیه می‌کنم شام من را با آندره امتحان کنید. توجه من را برای دو ساعت کامل حفظ کرد، که برای یک فیلم کاملاً از دو شخصیت و یک میز غذاخوری به خودی خود یک دستاورد است. محتوا هوشمندانه و تحریک‌آمیز است و نمایشگاه‌های فوق‌العاده‌ای از والاس شاون و آندره گرگوری آن را احیا می‌کنند. به سادگی مراقب بخشی از کار دوربین دیوانه کننده باشید که می تواند ناگهان جهش کند و شما باید به طور ایده آل در یک رویارویی کاملاً بدیع شرکت کنید.

دانلود فیلم My Dinner with Andre 1981 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

من حواسم نیست که فیلم دیگری مانند شام من با آندره وجود داشته باشد، و به نظر من احتمالاً هرگز فیلم دیگری مانند آن وجود نخواهد داشت. با وجود این که My Dinner with Andre چقدر پربار است، فکر می کنم باید به آرزوی آن احترام بگذارید. از منظر معمولی، My Dinner with Andre اساساً یک صحنه 90 دقیقه ای است. همانطور که عنوان پیشنهاد می کند است. این یک بحث شام کامل است. بدیهی است که اگر فیلم را ندیده باشید احتمالاً به احتمال ساده آن می خندید. چگونه از شما انتظار می رود که تقریباً دو ساعت از یک بحث انفرادی بین دو نفر برای صرف شام فیلمبرداری کنید؟ از شما انتظار می رود دوربین را چگونه مدیریت کنید؟ در حالی که به این موضوع فکر می کنم، بیشترین احترام را برای لوئیس مال قائل هستم. او متوجه شد که فیلم در ساخت فیلم نیست، بلکه در اصل موضوع است. هیچ چیز خودنمایی در My Dinner with Andre وجود ندارد. آنچه شما تصور می کنید منطقی است که چه چیزی به دست خواهید آورد. شما اساساً می بینید که یک بحث سر شام اتفاق می افتد.

بنابراین، معمولاً تصور فیلمی که در مورد اجرای منحصربه‌فرد فیلم کوتاه می‌آید، احتمالاً افراد خاصی را ناراحت می‌کند. این قابل توجیه است. توضیحی که برای نشان دادن روش متوسط ​​برای پرداختن به عنوان My Dinner with Andre نیاز داشتم، این است که دقیقاً چقدر عالی ترکیب شده است. این شاید واقعاً ساخته‌شده‌ترین فیلمی باشد که در هر مقطعی دیده‌ام. گفتمان در اینجا صرفاً تجارت گسترده شوخی‌ها و اصلاً نقشه‌های ظریف نیست، و همچنین انبوهی از طرز فکر پر زرق و برق و جشن بینش انسانی نیست. اساساً این دو نفر هستند که واقعاً در مورد زندگی خود با یکدیگر صحبت می کنند. اصطلاح مهم در اینجا "صادق" است. این همان چیزی است که من احساس می کنم اگر به نحوی موفق به جداسازی قطعی فیلم های عالی از فیلم های وحشتناک شوید، یک روش موثر برای ادامه آن این است که ببینید کدام یک از آنها واقعاً قانونی هستند. به ویژه، کدام یک حقیقت را در مورد تجربه انسانی بیان می کنند. در همین راستا، شام من با آندره به فیلمی خارق العاده تبدیل می شود. من هر کلمه ای را که این شخصیت ها می گویند قبول دارم. برخوردهایی که آنها به هم می گویند واقعی است و تأثیر قابل توجهی بر آنها گذاشته است. همانطور که بود، عملا هشدار دهنده است. مبادله این فیلم، که در واقع فیلم کاملاً است، از چنان حقیقت انسانی فراگیر در نظر گرفته شده است که قطعاً به هسته اصلی همه کسانی که آن را تماشا خواهند کرد، می پردازد.

من انصاف خواهم داشت. همانطور که قبلاً گفتم، این یک فیلم بسیار متوسط ​​است. در صورتی که برای اجرای باشکوه و شگفت انگیز رسانه تصویری بیایید، احتمالاً ناامید خواهید شد. من نمی گویم My Dinner with Andre هماهنگ نیست. انتخاب هایی که با نگرانی برای نتیجه نهایی انجام شد، انتخاب های درستی بود. برای اینکه My Dinner with Andre به روح امانتداری که آهنگسازی آن را در بر می گیرد، توجه کند، باید خود را به ایده اش بسپارد. هر چقدر هم که ممکن است محترمانه باشد، من واقعاً درک می کنم که My Dinner with Andre بیش از حد تهاجمی است (هر چند برخی موافقند که به اندازه کافی تهاجمی نیست). فیلم عموماً یک رسانه تصویری است، و با در نظر گرفتن این نکته که من فکر می‌کنم نمایشگاه‌های روی پرده استفاده از فیلم را مشروع می‌سازد، من واقعاً به این نتیجه می‌دهم که فیلمی که صرفاً گفتمانی است در تضاد با ایده ساخت فیلم است. این اوج آهنگسازی است، اما اوج هنر فیلم نیست. با وجود این، من صمیمانه به شما این امکان را می دهم که My Dinner with Andre را در فرصتی که ندیده اید تماشا کنید، به این دلیل که فرصت مناسبی وجود دارد که آن را دوست خواهید داشت.