دانلود فیلم National Anthem 2023

یک کارگر ساختمانی به جامعه ای از نوازندگان عجیب و غریب رودئو می پیوندد که در جستجوی نسخه خودشان از رویای آمریکایی هستند و ...

یک کارگر ساختمانی 21 ساله در نیومکزیکو در جستجوی نسخه خود از رویای آمریکایی به جامعه ای از نوازندگان عجیب و غریب رودئو می پیوندد.

دانلود فیلم National Anthem 2023 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

چارلی پلامر یکی از سرگرم کننده ترین سرگرم کننده های آمریکایی است که هنوز به طور کلی "کشف نشده" است. در Rest ON PETE (2017)، به تصویر کشیدن با احتیاط او از یک بچه ظریف که تلاش می‌کند در دنیایی بی‌رحمانه و خردکننده، متفکری داشته باشد، به ارتقای آن فیلم به یکی از بهترین‌های قرن بیست و یکم کمک کرد. این فیلمی است که کاملاً با آهنگ عمومی فداکاری یکسان نیست، اگرچه رئیس همجنس‌گرای اندرو هیگ (آخر هفته، ما همه بیرونی‌ها) استراتژی عجیبی را اتخاذ کرد که بخش عمده‌ای از عجیب بودن شخصیت پلامر را تنها به عنوان یک احتمال زیرمتن باقی گذاشت. برابری‌های احتمالی بین دو فیلم - همراه با روشی که پلامر هرگز در عکس‌های نوسانی مانند Unconstrained، Ruler JACK، ALL THE Cash On the planet، و این تازه شروع است، دلسرد نمی‌شود - من را مشتاق دیدن National Anthem کرد. به طور غم انگیز، در حالی که آهنگ عمومی ستایش قطعاً فیلم وحشتناکی نیست، هرگز واقعاً درخشش مهمی را انجام نمی دهد. این من را تا حد زیادی خسته و ناامید کرد.

کارگردان لوک گیلفورد، در اولین فیلم جزئی خود، به یک یا دو لحن عمیق ضربه می زند، اما واقعاً هیچ یک از آنها را نمی کوبید. لحظات صمیمی وجود دارد، با این حال آنها با نور و نقاط عجیب و غریب برخی از موزیک ویدیوهای دهه 1980 گرفته شده اند، بنابراین دقیقاً داغ نیستند. صحنه‌های صمیمانه‌ای وجود دارد، اما علی‌رغم نقاط قوت پلامر در نقش دیلن و شعله قدیمی‌اش با بازی ایو لیندلی، علم چندانی وجود ندارد - احساسات آنها تا حد زیادی یک شانه بالا انداختن ناخواسته است نه هر چیزی که انرژی را منتقل می‌کند. صحنه هایی از مبارزه قلبی وجود دارد که توسط رنه روزادو، سومین قطعه از دایره درام هدایت می شود، با این حال، بهبود شخصیت روزادو پیش پا افتاده است و تقریباً وجود ندارد. هیچ گونه ریسک منطقی برای موضوع «خواهند یا نخواهند کرد» وجود ندارد، بنابراین مناقشه به طور قطعی بی نتیجه است و هدف آن غیرقابل قبول است. National Anthem ظاهراً نمایشی از رضایت عجیب در دنیای مخفی بازی‌های همجنس‌باز در غرب آمریکاست، با این حال هرگز به‌دلیل اینکه طنز یا فوریت بسیار کمی وجود دارد، احساس شادی، انگیزه، یا عالی نمی‌کند. به جای اینکه این دنیا را از دیدگاه دیلن در نظر بگیریم، آن را به عنوان یک عکاس خبری مستند درام می بینیم - شخصیت های درخشانی که برای دوربین پوزخند می زنند - که به ما نگاه دلپذیری به دنیای جدید می دهد، اما هرگز واقعاً به ما اجازه نمی دهد که احساس کنیم در حال حاضر هستیم. شرکت در آن صحنه‌هایی از تغییر خانواده نشان می‌دهد که شاید با توجه به اینکه پلامر چقدر خوب با هنرمندانی که مادر و خواهر یا برادر کوچک‌ترش را به تصویر می‌کشند، بازی می‌کند، با این حال حتی آن نمایش واقعا فرسوده و متوسط ​​است. دقایق حیاتی وجود دارد، با این حال آنها به بخش های اصلی قدرت برای هیچ کدام نمی چسبند. علاوه بر این، یک صحنه دارویی توهم زا وجود دارد که بی اهمیت است. صحنه های کاری که به نظر نمی رسد موقعیت های واقعی را به تصویر بکشند. اوج عمل شنیع که نامنظم، محدود، و غیر قابل تعجب است. و، بدیهی است، ارائه اسمی ترانه عمومی ارادت، که از افزودن هرگونه پیشنهاد واقعی به شلختگی داستان فیلم غفلت می‌کند.

من چیزهای منفی زیادی ساخته‌ام، اما بالاخره فیلم واقعی بود. خوب است اگر متوسط ​​باشد، و من آماده هستم تا با رتبه بندی ستاره خود با توجه به این واقعیت که قلب آن در نهایت کاملاً قرار گرفته است، جمع آوری کنم. من مطمئن هستم که بسیاری از افراد، به ویژه افراد عجیب و غریب جوانی که دوران کودکی را در آمریکای روستایی تجربه کرده اند، در National Anthem چیزهای زیادی برای ارتباط و قدردانی خواهند دید و من از این بابت سپاسگزارم. در هر صورت، من به سادگی تا حدودی خسته شده بودم.