زنی در حدود شصت ساله پس از از دست دادن همه چیز خود در رکود بزرگ اقتصادی، سفری را در غرب آمریکا آغاز می کند و به عنوان یک عشایر ون نشین امروزی زندگی می کند.
زنی بعد از اینکه همه چیزش را از دست می دهد راهی سفری به غرب آمریکا میشود تا زندگیش را تغییر دهد ....
پس از فروپاشی اقتصادی یک شهر در روستای نوادا ، فرن (فرانسیس مک دورماند) بار خود را بسته و با ون در جاده به جستجوی دنیای خارج از جامعه سنتی به عنوان یک کوچ نشین امروزی می پردازد. یک زن شصت ساله که پس از از دست دادن همه چیز در رکود بزرگ اقتصادی ، سفری را در غرب آمریکا آغاز می کند و به عنوان یک عشایر امروزی در ون زندگی می کند....
یه زن میانسال بعد از اینکه همه چیزشو از دست میده، سفری رو در غرب آمریکا شروع می‌کنه و به عنوان یه عشایر امروزی در ون زندگی می‌کنه...
پس از فروپاشی اقتصادی یک شهر در روستای نوادا، فرن (فرانسیس مک دورمند) بار خود را بسته و با ون در جاده به جستجوی دنیای خارج از جامعه سنتی به عنوان یک کوچ نشین امروزی می پردازد.
دانلود فیلم Nomadland 2020 (سرزمین خانه‌به‌دوشان) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
به دنبال فروپاشی اقتصادی یک شهر شرکتی در روستای نوادا ، فرن (فرانسیس مک دورماند) وانت خود را بسته و در جاده ای به جستجوی زندگی خارج از جامعه مرسوم به عنوان یک کوچ نشین امروزی می پردازد. در "Nomadland" عشایر واقعی ، لیندا می ، سوانکی و باب ولز به عنوان مربیان و همرزمان فرن در اکتشاف خود از طریق چشم انداز وسیع "غرب آمریکا" حضور دارند. ، "Nomadland" یک فیلم جاده ای برای زمان ما است ، اکنون در این لحظه بازتعریف و تغییر دو برابر موضوعیت و طنین انداز است. ما ابهت "غرب آمریکا" ، از "Badlands" داکوتای جنوبی تا "کویر نوادا" ، تا "Northwest Pacific" را از نگاه فرن 61 ساله می بینیم. Fern زنی است که وقتی شهر معدنی محل زندگی وی اساساً منحل شده است ، شوهر و در واقع زندگی قبلی خود را از دست داده است. اما در روند خود ، او قدرت و زندگی جدیدی پیدا می کند. فرن جامعه خود را در گردهمایی های عشایری که در آنها شرکت می کند و شامل لیندا می و سوانکی (عشایر زندگی واقعی که خودشان بازی می کنند) ، همراهی نزدیکتر با دیو (دیوید استراتایرن) و همراه با دیگران که در سفر خود می بیند ، پیدا می کند. اما مهمتر از همه ، در طبیعت ، همانطور که تکامل می یابد ، در بیابان ، در سنگها ، درختان ، ستاره ها ، یک طوفان ، این جایی است که او استقلال خود را پیدا می کند. سرزمین خانه‌به‌دوشان غیر بازیگران را در خود جای داده است و آنها باید در لحظه خود باشند ، سپس فران باید به نوعی در همان لحظه خودش باشد ، زیرا او نمی توانست بداند که آنها چه کاری انجام می دهند. به همین دلیل سرزمین خانه‌به‌دوشان شخصیت او را در شخصیت زیادی دارد. این راهی برای ساختن موارد عملی مورد نیاز شما ، چیزهایی برای مبادله در جاده ها است. بخش عمده ای از تکامل Fern یادگیری زندگی با طبیعت است. زندگی در یک وانت ، او بیشتر در معرض طبیعت قرار می گیرد ، زیبایی و خصومت ، توانایی دوباره پر کردن و بهبودی است. طراحی صدا برای فیلم بسیار مهم است و متناسب با مناظر بسیار متفاوت خاصی است که سرخس در آن سفر می کند. سرزمین خانه‌به‌دوشان طراحی صدا را در جلوه های صوتی مکان هایی که فرن در آن قرار دارد ، صادق نگه می دارد. سرزمین خانه‌به‌دوشان بر اساس کتاب غیر داستانی "Nomadland: Surviving America In The 21st Century" نوشته جسیکا برودر نویسنده بروکلین ساخته شده است. این کتاب اثری از روزنامه نگاری تحقیقی است و هر فصل دارای موضوعی متفاوت است. نیمی از کتاب به زندگی عشایری اختصاص دارد و نیمی دیگر در واقع گزارش مخفی است. مردان می آیند و می روند ، شهرها بالا و پایین می روند ، تمام تمدن ها ظاهر می شوند و از بین می روند. زمین باقی مانده است ، کمی اصلاح شده است. زمین باقی می ماند و زیبایی دلخراش جایی که هیچ دلی برای شکستن وجود ندارد. ما گاهی اوقات تصمیم می گیریم ، بدون شک انحرافی ، فکر کنیم که انسان یک رویا است ، یک توهم فکر می کند و فقط سنگ واقعی است. سنگ و خورشید ما همیشه به سمت جاده باز عمیقاً جلب شده ایم ، ایده ای که به نظر می رسد کاملاً آمریکایی است. جستجوی بی پایان برای آنچه فراتر از افق است. سرزمین خانه‌به‌دوشان نگاه اجمالی به آن دارد ، زیرا می داند توصیف واقعی "جاده آمریکایی" برای شخص دیگری امکان پذیر نیست. شخص باید خودش آن را کشف کند. سرزمین خانه‌به‌دوشان از تروپ های ژانر کلاسیک مردانه / "غربی" برای روایت داستانی جهانی تر از پیروزی بر سختی ها و اراده برای بقا و تنظیم آرزوهای خود استفاده می کند. این قول به نسل بومر نوید داده شده است که اگر آنها فقط "X" ، "Y" و "Z" را انجام دهند ، همه آنها تا زمان رسیدن به سن بازنشستگی نتیجه می گیرند. واضح است که این اتفاق نیفتاده و نیست. شبکه ایمنی پاره شده است و بسیاری از مردم اکنون از آن عبور می کنند. مثل این است که "تایتانیک" پایین می رود. و این وضعیت با سنت فردگرایی ناهموار آمریکایی سازگار است. بسیاری از این افراد که در حال اجبار به این نوع زندگی هستند ، در حال کشف استقلال و حس جدیدی از خود هستند. برای اولین بار در زندگی خود فقط به خودشان نگاه کنید. این الهام بخش ، پیچیده است ، البته به روشی که اکنون در آمریکا بسیار لایه لایه و پیچیده است. اینها افرادی هستند که "رویای آمریکایی" را دوباره تعریف می کنند. سرزمین خانه‌به‌دوشان با این ایده از "رویای آمریکایی" دست به گریبان است و آن را از منظری تازه می بیند. "Nomadland" وارد این جهان می شود ، یک هویت منحصر به فرد آمریکایی را جستجو می کند. عشایر واقعی "عشایر" بودن یک انتخاب است ، نه یک شرایط.
دانلود فیلم Nomadland 2020 (سرزمین خانه‌به‌دوشان) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
من حدود 75٪ از "Nomadland" را گریه کردم و حتی مطمئن نیستم که بتوانم دلیل آن را توضیح دهم.
خوب ، شاید من بتوانم. در سال گذشته ، سال COVID که من این مقاله را می نویسم ، از بسیاری جهات تقریباً برای همه کس از دست رفته بزرگ بوده است. حتی اگر کسی را نزدیک به COVID از دست ندهید (من این کار را نکردم) ، همانطور که می دانستیم از زندگی خداحافظی کردید و فهمیدید که بسیاری از چیزهایی که فکر می کردیم دنیوی است ، منشأ خوشبختی های کمی است که دیگر نمی توانستیم آنها را داشته باشیم. ما از چشم انداز آمریکا به عنوان ملتی از مردم که ممکن است اختلاف نظر داشته باشند اما در بیشتر موارد مهم قادر به اتحاد در یک هدف مشترک هستند ، خداحافظی کردیم. من شخصاً با پدرم خداحافظی کردم (از سرطان خون ، نه از بیماری COVID). و کل نژاد بشر دائماً یادآوری می شود که ما در حال خداحافظی از سیاره خود هستیم.
"Nomadland" تمام این غم و اندوه را مورد استفاده قرار می دهد و فقط بر روی آن نشخوار می کند. نتیجه گیری نمی کند ، قضاوت نمی کند ، دستکاری نمی کند ، سیاسی نمی کند. عمیقا مالیخولیایی است اما دلگیر کننده نیست. این درمورد چقدر سخت است که فقط یک انسان زندگی در این کره خاکی زندگی کنیم و راه های مختلفی که همه سعی می کنیم راه خود را برای کنار آمدن با آن پیدا کنیم. این در مورد اجتماع و دوستی است و اینکه چقدر این چیزها می تواند به جلوگیری از تنهایی کمک کند ، اما همچنین در مورد چگونگی زندگی ، حتی با این چیزها ، زندگی واقعا تنها است.
بسیاری از مردم "Nomadland" را به عنوان یک جشن آزادی از نوع خاصی از آموزه های سرمایه داری آمریکایی که همه ما را در پیروی از مسائل به بردگی می کشد. اما من آن را آنگونه نخوانده ام. راهنمای ما در داستان Fern است ، که توسط Frances McDormand در یک بازی بسیار خوب بازی کرده و به نظر نمی رسد بازی کند. فرن با شروع فیلم تقریباً همه چیز را از دست داده است. شوهرش در اثر بیماری طولانی مدت درگذشت. کارخانه ای که شهر کوچک وی را در آن مشغول به کار کرد ، تعطیل شده و شهر به معنای واقعی کلمه از بین رفته است. زندگی عشایری که می بینیم به نظر می رسد کمتر شبیه چیزی است که از روی روحیه عصیان انتخاب کرده باشد و بیشتر شبیه چیزی است که مجبور به انجامش شده است. به همین ترتیب ، بسیاری از افرادی که او در این راه با آنها دوست است ، در بیشتر موارد توسط غیر بازیگرانی که در واقع به عنوان عشایر زندگی می کنند ، بازی می کنند ، به نظر می رسد بیشتر شبیه افراد آسیب دیده است که با زنجبیل به جای روح آزاد برای گرفتن سرنوشت خود ، راهی برای بهبودی پیدا می کنند. همه آنها تصور می کنند مانند Fern هستند - افرادی که آنچه را آمریکا پیشنهاد کرده است رد کرده اند زیرا ابتدا آنها را رد کرده است.
این بدان معنا نیست که اگر وارد این سبک زندگی جدید شوید هیچ مزیتی ندارد. و مزایایی که باید داشته باشد. ما در صحنه ای که فرن به دیدار خواهرش می رود و دیگری در آنجا که مدتی را با خانواده مردی که با او پیوند برقرار می کند (دیوید استراتایرن ، در یک اجرای کاملاً بی نظیر و عالی) ، نگاه اجمالی به برخی از گزینه ها می کنیم. مک دورماند از طریق حرکات کوچک و نگاه به چشمانش قادر به انتقال این مسئله است که شاید فرن آرزو می کند کاش از آنچه این افراد دارند خوشحال باشد. آنها خانواده ، دوستان ، راحتی دارند. اما او فقط نمی تواند تسویه حساب کند. او روحیه ای ناآرام است ، قبل از تغییر شرایطش یکی بود و حتی در عواقب بعد نیز بیشتر است. به نظر نمی رسد که او کاملاً در هیچ کجایی جا افتاده باشد ، تنهایی اش محسوس است و اگر تنهایی یکی از جنبه های اصلی وضعیت انسان نیست ، من نمی دانم چیست.
من را دور انداختند آخرین فیلم کارگردان کلوئی ژائو ، "سوارکار" ، و عشق من به آن فیلم و ستایش "Nomadland" از گروه منتقدان و جوایز باعث نگرانی من از اینکه انتظاراتم برای تحقق آن زیاد باشد ، باعث نگرانی من شد. اما آنها نبودند. من اصلاً تعجب نمی کنم که سرزمین خانه‌به‌دوشان اینقدر در بین مردم طنین انداز شده است. این یکی از فیلم هایی است که احساس یک لحظه را به تصویر می کشد. ما ملتی آسیب دیده و داغدار هستیم و شخصیت فرن ، گرچه شخصیت و شرایط خاص وی ممکن است در جزئیات متفاوت باشد ، اما آنچه اکنون آمریکایی بودن به نظر می رسد را به تصویر می کشد.
دانلود فیلم Nomadland 2020 (سرزمین خانه‌به‌دوشان) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
سرزمین خانه‌به‌دوشان در برخی از مناطق موضوعی و مفهومی همانند فیلم هایی مانند وندی و لوسی ، درباره اشمیت ، در حیات وحش و وحشی حرکت می کند. فرار از روایتی از زندگی عادی برای کشف خود یک روایت امتحان شده و واقعی است که در طول دهه ها بارها و بارها مورد کاوش قرار گرفته است ، هم بهتر و هم بدتر از آن که Nomadland این کار را می کند.
بنابراین این ایده خود اصیل نیست ، اما "طراوت" ای که کلوئی ژائو در اینجا مطرح می کند این است که او خرده فرهنگ خاصی از مردم را در یک مکان خاص که در واقع در ایالات متحده به تعداد زیادی وجود دارد ، روشن می کند . داستان Fern منحصر به فرد نیست و این همان چیزی است که ژائو سعی دارد در اینجا برای ما تعریف کند. به نوبه خود ، این وجود عشایری همانند سیستم زندگی در خانه و کار با 9 به 5 منظم است. گروه های پشتیبانی ، اردوگاه های RV ، وعده های غذایی جامعه ، حتی یک مربی یوتیوب برای راهنمایی فرن و همسالانش در کل مراحل وجود دارد. برخی حتی مشاغل منظم را حفظ می کنند. وقتی سه سال در لاس وگاس ، نوادا (همان ایالتی که بیشتر سرزمین خانه‌به‌دوشان در آن قرار دارد) زندگی کردم ، دست اول محبوبیت این سبک زندگی را مشاهده کردم. برای دیدن تعداد چشمگیر پارک های HUGE RV که در سراسر کشور پراکنده شده اند ، حتی نیازی به ترک شهر وگاس نیست. به عنوان مثال حتی در محدوده شهر ، در امتداد بزرگراه بولدر در انتهای جنوب شرقی وگاس ، یک یا دو مورد وجود ندارد ، اما به نظر می رسد حدود 10 پارک مختلف RV وجود دارد و همه آنها تقریبا پر به نظر می رسید. و این فقط شامل افرادی است که به داخل شهر رفته و تصمیم گرفته اند در آنجا مستقر شوند. در خارج از وگاس در امتداد بزرگراه های کویر می توانید پارک های RV بیشتری را در اطراف ببینید. آن منطقه بیابانی وسیع کشور برای صدها ، شاید حتی هزاران نفر ، بسیاری از آنها کاملاً یک خانواده "کوچ نشین" است. آنها مغازه ها ، بازارها و بارهای خاص خود را دارند که به آنها سرویس می دهند.
فرن در طول فیلم بارها و بارها می گوید که او بی خانمان نیست ، فقط بی خانمان است. در هیچ زمانی او هرگز خود را بی خانمان تصور نمی کند و مخاطب نیز نباید اینگونه باشد. خانواده هایی که در پارک های واقعی RV زندگی می کنند نیز خود را بی خانمان نمی دانند. از نظر آنها ، و از نظر فرن ، این روش ساده دیگری است و کاملاً معتبر است. مانند خواهر فرن ، و مانند خانمی با دو دخترش که فرن تقریباً در ابتدای فیلم با آن روبرو می شود ، قضاوت های ما درباره چنین شیوه زندگی کاملاً به پیش تصوراتی که خودمان ارائه می دهیم بستگی دارد. ژائو بدون ویرایشگری ، مطالب را به تصویر می کشد ، گویی که یک گروه مستند به سادگی تصمیم گرفته اند مدتی مک دورداند / فرن را دنبال کنند. در پایان ، ما باید نظرات خود را در مورد اینکه آیا برای ما مناسب است یا نه ، شکل دهیم.
بیایید درباره سبک بحث کنیم ، که بهترین چیز در مورد فیلم است. فیلمسازی فنی ژائو در اینجا بسیار درخشان است و اگر هیچ چیز دیگری نباشد ، حتی اگر خود فیلم جذاب ترین و سرگرم کننده ترین فیلم نباشد ، حداقل او شایسته برنده شدن در بهترین کارگردانی بود. او خودش فیلم را تدوین کرد (که به درستی نامزد آن شد) و ریتم و ریتم از ابتدا تا انتها دقیق است. فیلمبرداری به طور مداوم زیبا است و استفاده از موسیقی عالی و با سلیقه است. همه این عوامل سمعی و بصری به یک اثر هنری شعرآمیز ، شاعرانه و معنادار تبدیل شده اند که بدیهی است بسیار دقیق جمع شده است.
متن و ساختار جالب است و برای برخی از بینندگان بسیار مفید خواهد بود. به طور کامل ، در حالی که برای دیگران ممکن است ناامید کننده باشد. من اشاره کردم که این موضوع به نوعی مستند درام است ، کما اینکه یک گروه مستند فقط قهرمان اصلی را دنبال می کنند. اما این بیش از این است. مثل اینکه این گروه مستند نمی خواستند هیچ اطلاعات زمینه ای درباره شخصیت یا زندگی او به بیننده بدهند و نمی خواستند از هیچ روایت اضافی استفاده کنند یا دست مخاطب را بگیرند. ما درست وقتی که فرن کار خود را در کارخانه از دست می دهد ، دقیقاً به درون طرح می پردازیم و وقتی فیلم در حال پیشروی است ، جزئیات مهم تقریباً گذرا برای ما آشکار می شوند. حتی اگر این در واقع یک فیلم با محوریت مکالمات است ، اما داستان سرایی خود را نشان نمی دهد ، و این چشمگیرترین شاهکاری است که ژائو در اینجا انجام می دهد.
خود فرانسیس مک دورماند هیجان انگیز است ، و به دلیل اسکار خود شایسته است. با تجسم کامل این فرد شکننده هنگام حرکت در یک فصل جدید ، دیرهنگام و غیر منتظره از زندگی. من گفتم که این تقریباً مانند تماشای یک مستند است و بخش عمده ای از آن به عملکرد طبیعی گرایانه مک دورماند برمی گردد. اگر این واقعیت نبود که این بازیگر واقعاً ظاهری منحصر به فرد دارد ، می توان به راحتی فراموش کرد که آنها در حال تماشای یک حرفه ای هستند و در عوض به دنبال یک نوادان واقعی در میانسالی می روند که اخیراً از کار اخراج شده است. شخصیت فرن با دقت بسیار زیاد در مرزهای بین خوش بینی و ناامیدی ، تنهایی و استقلال ، اطمینان و تردید قرار دارد. هر لحظه که چهره او را می بینید ، می توانید بگویید که یک میلیون افکار متناقض احتمالاً از ذهن او عبور می کنند. چشمان و زبان بدن مک دورمند با بسیاری از افراد صحبت می کند.
بنابراین چه چیزی مانع این کار شد؟ خوب ، این کاملاً متعالی از نظر من نبود ، نه آنقدر عمیقاً متشنج بود که اعتیاد به مواد مخدر باعث شد من باور کنم ، یا اینکه به نظر می رسید نوشته به سمت جلو می رود. وقتی به فیلم برمی گردم ، نمی توانم انگشت خود را روی چیزی که به طور خاص تغییر می دهم بگذارم. اما حتی اگر فیلم سازی در اینجا بی عیب و نقص بود ، اما تجربه کلی هنوز برای من خشک بود. من فکر می کنم ژائو در حال تلاش برای نوعی دفاعی عمیق بود که فرن تصمیم گرفت در کنار دیو و خانواده اش نماند و در عوض یک کوچنده باقی بماند. اما وقتی او آن تصمیم به ظاهر حیاتی را گرفت ، من واقعاً چیزی احساس نکردم. به دلیل نحوه اجرای وی توسط مک دورمند و نویسندگی ژائو ، من هرگز در مورد اینکه آیا او کنار دیو خواهد ماند یا خیر س questionsالی نداشتم. در آن زمان ، در کل فیلم ، کاملاً واضح بود که فرن دیگر هرگز به یک نقطه بسته نخواهد شد. خوب ، ما باید دقیقاً چه احساسی داشته باشیم که او نزدیک جاده شود. اگر ژائو این بخش را با همان لحن واقعیت همانند اکثر فیلم ارائه دهد ، چنین مسئله ای پیش نخواهد آمد. اما در عوض ، به نظر می رسید که کارگردان می خواهد آن قسمت اوج کاتارتیک فیلم باشد ، و این نشان می دهد که او چگونه از تدوین و موسیقی های برانگیزاننده ای که فرن دور می کند استفاده می کند. اما از آنجا که هیچ تعلیقی منجر به تصمیم فرن نشده بود ، من می خواستم که فیلم آن صحنه ها را تمام کند و به سراغ تجربه بعدی فرن بروم. آنچه من می گویم این است که سرزمین خانه‌به‌دوشان قابل پیش بینی بود و اگرچه لازم نیست همه فیلم ها قابل پیش بینی باشند ، اما یک درام عمدی از کشف خود باید باشد. اگر یک فیلمساز از ما می خواهد که صبور باشید و با توجه کامل ما را دنبال کنید ، چند سوال برای ما بگذارید تا آخر ، هر چیزی که علاقه ما به داستان را حفظ کند. متأسفانه ، در حدود 2/3 از راه فیلم ، ما تقریباً می دانیم که پایان فیلم چگونه است. خطر مرگ وجود ندارد و فرن هرگز دوباره مستقر نخواهد شد. نتیجه گیری دقیقاً مانند آنچه ما می دانستیم انجام می شود: او به سفر خود در Nomadland ادامه می دهد.
من احساس می کنم که نظر من ممکن است با مشاهده بیشتر بهبود یابد ، بنابراین من در آینده برای یک رتبه بندی باز هستم . به نظر می رسد این نوعی فیلم است که به خوبی پیر می شود ، فیلم نامه ای که بار دوم و سوم بهتر کار خواهد کرد.
دانلود فیلم Nomadland 2020 (سرزمین خانه‌به‌دوشان) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
باید تصور کنم که "Nomadland" یک فروش سخت برای مخاطبان عام است. در واقع هیچ طرح و نقشه ای فراتر از آنچه پیش فرض یک خطی منتقل می کند وجود ندارد. به هر حال قصد این نیست: "Nomadland" داستان داستانی نیست. این یک پرتره شبه داستانی از آمریکا است. و در نشان دادن کشوری که نمی بینیم ، برتری دارد.
اعتبار بزرگ (و افتخارات بسیار شایسته) مدیون Chloé Zhao است ، که نه تنها در اینجا کارگردانی می کند بلکه به عنوان تهیه کننده و ویراستار نیز فعالیت می کند ، و همچنین فیلمنامه را نیز نوشت. در حالی که شخصیت هایی وجود دارند ، و یک روند سست و پراکنده از وقایع وجود دارد ، این یک فیلم معمولی نیست. بیش از هر چیز فیلم های کوتاهی از این دست را به یاد می آورم که برخی مفهوم باطنی را جستجو می کنند ، جریان آزاد بین صحنه هایی که به سختی با هم مرتبط هستند و مخاطبان را ترغیب می کند تا نتیجه بگیرند. این سبکی است که حتی برای بیش از 5 ، 10 ، 15 دقیقه اجرا - یک چالش منحصر به فرد برای بیننده و فیلمساز است - و "Nomadland" یک ویژگی تمام طول است.
به نظر می رسد در بعضی مواقع فیلم خیلی سریع از یک صحنه به صحنه دیگر می پرد. درک آنچه لحظه ای منتقل می کند قبل از رفتن به لحظه دیگر دشوار است. با این حال ، این نیز کمی مناسب و عمدی به نظر می رسد: به هر حال ، این یک داستان در مورد عشایر امروزی است ، که از جایی به مکان دیگر منتقل می شوند و چیزهای زیادی را بدون ریشه زدن می بینند. چقدر مناسب است که همان روح را در ساخت یک فیلم به تصویر بکشید؟
از طریق آن ساخت و ساز و صحنه هایی که پیش روی ما قرار دارد ، واقعاً چیزهای زیادی برای "Nomadland" بدست آمده است. افتتاح کارتهای عنوان و گفتگوی گاه به گاه مربوط به مشکلات اقتصادی و شخصی و مالی نیز در این راستا انجام می شود ، اما فقط بخش کوچکی از تصویر را نشان می دهد. این ویژگی یک فرد را در سفر دنبال می کند ، اما آنچه که واقعاً در مورد آن است ، حس گمشده اکتشاف ، آزادی و گشودگی است. این در مورد اوراق قرضه ای است که توسط یک جامعه و ساختار اقتصادی به ما تحمیل شده است که خواستار کار بی وقفه و تعظیم شدید است. تجارت فرصتی که با عدم اطمینان همراه است - و محدودیتی که پایداری آن را می طلبد.
"Nomadland" از طریق قهرمان اصلی Fern و افرادی که ملاقات می کند ، تنوع باورنکردنی کشور ما و طبیعت طبیعی را کشف می کند. شگفتی هایی که حاوی آن است ، این است که ساختار جامعه ما به طور هدفمندی مانع از مشاهده آن می شود - یک حیوان در قفس آرزوی آزادی نخواهد کرد ، اگر نداند چه چیزی را از دست می دهد. این دوگانگی عجیب و غریب بین جامعه یافت شده که در فضاهای باز و وسیع ظاهر می شود و قطع ارتباطی که در آن مکان هایی که مردم نزدیک به هم زندگی می کنند ، مورد بررسی قرار می گیرد.
دیدگاهی در مورد فقر ، بی خانمانی و ساختار طبقاتی که برای کسانی که راحتی نسبی را می شناسند گم می شود. به ما اغلب گفته می شود كه به افرادی كه به نظر می رسد كمتر هستند نگاه كنیم و شیوه های زندگی متفاوت یا سختگیرانه تری داشته باشیم. سرمایه داری به ما وعده های دروغین ارتقا gives می دهد و در عین حال هرگونه فقدان آشکار - کالاهای مادی ، موفقیت های ناخوشایند - را به عنوان یک شکست اخلاقی ، نفی می کند. اما همه اینها یک توهم شفاف است که به منظور دیوارکشی در جایی است که جامعه واقعی و کمک متقابل در عوض باید وجود داشته باشد. و "Nomadland" همه اینها را به ما می دهد و بیشتر به شکل صحنه به عکس صحنه می دهد ، برخلاف نگاه اجمالی کوچ عشایر سبک زندگی نیست.
به نظر می رسد که "Nomadland" این کار را انجام می دهد بسیار.
ژائو برای سرزمین خانه‌به‌دوشان کلاه زیادی می پوشد ، و این کار را با مهارت به عنوان یک نویسنده که متناسب با ویرایش و کارگردانی او است ، انجام می دهد. در سرزمین خانه‌به‌دوشان عکسهای زیبا و زیادی وجود دارد ، از منظره و از یک شخص. ژائو به طرز ماهرانه ای احساسات گسترده موضوعات خود را به تصویر می کشد ، که ظاهرا شامل برخی از عشایر در زندگی واقعی است که نسخه های خیالی از خود را به تصویر می کشند. این ، همچنین به تصویر اصالت می بخشد و به مضامین و مفاهیمی که لمس می کند اعتبار بیشتری می بخشد. علاوه بر این ، امتیاز اصلی تا حدودی مینیمالیستی توسط آهنگساز Ludovico Einaudi بیش از حد در هیجان احساسی در "Nomadland" ایجاد می شود و به موفقیت بزرگی دست می یابد.
مدت ها پیش می گفتم که "Nomadland" اینگونه نیست نوع فیلم مورد علاقه من است ، چه با موضوعات خالی از داستان و فقدان کنش داستانی یا درگیری. این مطمئناً دیگر درست نیست ، اما هنوز هم ساده ترین فیلم برای تماشای آن نیست. از آنجا که این یک ویژگی است که آنچه بیننده می بیند بسیار کمتر از آنچه بین سطرهای ضرب المثل درک می کنند بسیار مهم است و چیز زیادی برای انتخاب وجود دارد.
من کاملا می فهمم که چرا این بسیار تحسین و جوایز زیادی به دست آورده است. با توجه به نحوه و دلیل ساخت آن ، "Nomadland" برای همه مناسب نخواهد بود. با این حال ، برای کسانی که آن را امتحان می کنند و برای یادگیری باز هستند ، این یک تجربه سینمایی خارق العاده است که ارزش سرمایه گذاری را دارد.
دانلود فیلم Nomadland 2020 (سرزمین خانه‌به‌دوشان) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
بر اساس کتاب غیرداستانی جسیکا برودر در مورد خرابکاران در ایالات متحده، سرزمین نومادلند در ابتدا منظره ای تیره و تار از برف سفید و غم انگیز است زیرا فرن (فرانسیس مک دورمند) همسر و شغل خود را در کارخانه گچ ایالات متحده با فرا رسیدن رکود اقتصادی سال 2011 از دست می دهد. ریشه کن کردن معیشت، زندگی و شهرها در پی آن. در یک حرکت، او همه چیزهایی را که تا به حال انباشته کرده بود، از دست داده است، تمام دارایی های مادی را که در آشنایی، امنیت ایجاد می کند. این یک چیز خنده دار است که چگونه پیله های فیزیکی و عاطفی خود را حول چیزهایی که داریم می سازیم. این یک ساختار عمیق و تکان دهنده است که از معامله تجاری سرد پشت همه آن فراتر می رود. ما برای خانه‌هایمان پول می‌دهیم، آنها را با چیزهایی که نیاز داریم و اغلب با چیزهایی که نداریم پر می‌کنیم. ما خاطرات و آلبوم های نوستالژیک خود را حول این لوازم فیزیکی می سازیم. و هنگامی که ما عزیزان و دارایی های مورد علاقه خود را از دست می دهیم، این احساس امنیت از بین می رود، زیرا در گردباد درماندگی و بی جهتی فرو می رویم. اینکه کجا و چگونه فرود بیاییم، موظف به کاری است که وقتی در آن بالا در چرخش و چرخش بی رحمانه عدم اطمینان هستیم، انجام می دهیم، دیگر هیچ حمایت یا حمایتی برای هدایت ما وجود ندارد.
سرخس به همان سختی فرود می آید. همانطور که هر کسی انجام دهد. تنها چیزی که او می داند این است که امپراتوری، نوادا، دیگر از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نیست، و چیزی که او را راهنمایی می کند قطب نما غذای بعدی و بقا است. او با پنهان کردن آن وسایل فیزیکی، از جمله لباس‌های شوهر فقیدش در یک انبار، فروش بیشتر اوراق احساسی-امنیتی که از آن یک ون می‌خرد، به سمت جایی می‌رود که برای خود کشفی است و برای ما، رساله‌ای چشم‌گشا درباره مفهوم غربت و همراهی دلشکستگی و امید. نویسنده و کارگردان کلوئه ژائو با ورود فرن به دنیای خرابکاران، درام نشخوارکننده ای به سبک مستند خلق می کند. این دنیایی است که در آن افراد فرسوده ای زندگی می کنند که تمام درخشندگی زندگی را از دست داده اند و اکنون پوشیده از خاک و غبار جاده هستند که هم راه نجات و هم آسفالت بی پایان مبارزه و زندگی متکی به خود است. کارگردان ژائو با استفاده از ساکنان واقعی به‌عنوان بازیگر (از جمله لیندا می، شارلین سوانکی و باب ولز) برای رنگ‌آمیزی بوم برف‌گرفته اولیه، به آب و هوا و رنگ‌های گرم‌تر روی می‌آورد، حتی در حالی که کار دوربین دستی امکان نگه‌داشتن دست را فراهم می‌کند. امید به زندگی جنبشی گردشگران، دنیایی که در آن هر کس شب‌ها به ون خانه‌های خود بازنشسته میشود، پس از گذراندن دوره‌های موقت و کمک به چرخه بهبود اقتصادی، بازنشسته میشود. و طنز تلخی هم وجود دارد. چرخ‌دنده‌های ماشین سرمایه‌داری، بی‌خانمان‌های ژائو (نه بی‌خانمان‌ها) از پسشان برمی‌آیند، در حالی که آنها پتوهای احساسی را برای دیگران می‌سازند، هر کلیک آنلاین برای سفارش، یک کاتارسیس عاطفی برای همه ماست که استرس خرید می‌کنیم تا حواس خودمان را پرت کنیم.
و با این حال، در میان همه اینها، Nomadland بارقه های امید را در اردوگاه آتش ارائه می دهد. جامعه‌ای وجود دارد، خانواده‌ای خوش قیافه که تقریباً همان انتخاب‌ها را از فهرست افراد ناامید انجام داده‌اند. قسمت بعدی پول خود را کجا خرج می کنید؟ رهن یا سوخت ون شما؟ بیمه شما یا عرضه بعدی کنسرو؟ و فرانسیس مک دورمند همه این پرسش‌ها، پاسخ‌های ناخوشایند آنها، و سختی چنین زندگی‌ای را در چهره‌اش پخش می‌کند. دهان او می تواند به یک مبارزه محکم بپیوندد، فقط به همان اندازه آویزان شود، خطوطی که می تواند با تکان تکان بخورد یا در ناامیدی غم انگیز ایجاد کند. سرخس او در اکتشاف خود در حال کشف و تأیید است، چیزی که او احتمالاً خیلی قبل از اینکه دنیای فعلی اش آشکار شود شروع کرده است. از آنچه از زندگی می خواهد و آنچه می خواهد از آن به دست آورد. آیا او در یک بید امنیتی دیگر که همکار دیو (به طور معمول دیوید استراتهیرن فوق العاده) آنقدر وسوسه انگیز ارائه می دهد، قرار می گیرد؟ یک نگاه اجمالی که او به آنچه زندگی می تواند دوباره باشد می شود. آشنایی، همانطور که او تا به حال می داند، شیطانی اغوا کننده و دلخراش است.
سفر فرن در یک سطح تقریباً معنوی است، یعنی خودشناسی، و کارگردان ژائو شما را با برداشت خود با آهنگساز لودوویکو تحریک می کند. تکنوازی، قطعات پیانوی تکان دهنده Einaudi. و همانطور که همه راه‌های متعالی می‌روند، مسیر او شامل بازدارندگی میشود، زیرا او وارد این سرمایه‌گذاری مشایی میشود که به همان اندازه جسمانی روح است. مک دورمند در مراحل مختلف فیلم، شجاعانه سه مرحله تمثیلی پاکسازی روی صفحه را پشت سر می گذارد. او اولین بار، با خجالت و خجالت در کنار جاده ادرار می کند، در حالی که تازه سفرهایش را آغاز کرده، مضطرب و نامطمئن است که چه کسی و چه کسی در پیش است. بعداً، در داخل ون، یک زباله دانی می گیرد و لحظه بعد از چیزی که داخلش خورش می خورند، هول می کند. و در نهایت، کاملاً برهنه، بسیار شبیه یک روح روشن و سبک شده، در آب تمیز و روان فرو می رود. او می داند که مقید شدن با سوراخ ها و سوراخ های احساسی به چه معناست. او همچنین قیمت تنهایی را محاسبه کرده است.
دانلود فیلم Nomadland 2020 (سرزمین خانه‌به‌دوشان) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
«لند نومادلند» یک سرخس بیوه و افسرده (فرانسیس مک دورمند) را می بیند که آنچه را که نیاز دارد از گاراژ قفل شده اش برداشته و با ون کمپر تبدیل شده اش به جاده می رود. او با انجام کار به هر کجا که بتواند آن را به دست آورد، به مجموعه مشابهی از "عشایر" می پیوندد و با آنها دوست می شود، که همگی به طور مساوی توسط زندگی به روش های مختلف مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند.
نکات مثبت:
- بی شک یک فیلم سینمایی برتر ، پر از تصاویر به یاد ماندنی و با اجرای مرکزی باورنکردنی از فرانسیس مک دورمند بی عیب و نقص. تعداد کمی از بازیگران می توانند به خوبی او "گوش دهند" و واکنش نشان دهند.
- یک بخش مهم از این فیلمبرداری فوق العاده از (Brit-born) است. ) جاشوا جیمز ریچاردز. این فیلمی است که وقتی دو هفته دیگر سینماها در بریتانیا بازگشایی می‌شوند، باید دوباره روی پرده بزرگ ببینم. من فکر می‌کردم «مانک» فوق‌العاده بود (و نه بر خلاف نظر بسیاری از طرفداران فیلم) تا حد زیادی به خاطر فیلمبرداری سیاه و سفید باشکوه اریک مسرشمیت. اما من گمان می کنم که آقای ریچاردز (جالب است، شریک کلوئه ژائو) به دلیل از دست دادن جایزه طلایی به شدت هک شده باشد.
- درجه بندی اسکریپت در این مورد دشوار است، در درجه اول به این دلیل که گاهی اوقات دشوار است بدانید که بیت های اسکریپت کجا به پایان می رسند و قسمت های "ad lib" کجا شروع می شوند. اکثر بازیگران عشایر واقعی هستند که - احتمالاً - تجربیات واقعی زندگی خود را بازگو می کنند. (من معتقدم که تنها استثناها فرانسیس مک دورمند، دیوید استراتهیرن و پسرش تی استراتهیرن هستند. این دو استراثیر آخرین بار با هم در «هشت مرد بیرون» در سال 1988 ظاهر شدند، زمانی که تی تنها هشت سال داشت!). به این ترتیب، فیلم ترکیبی جالب از داستان و مستند است.
- سرزمین خانه‌به‌دوشان به خوبی سرمایه‌داری و ماتریالیسم را به سیخ می‌کشد. به عنوان فردی که اخیراً با بازنشستگی از رقابت موش صحرایی شرکتی خارج شده است، داستان مردی که قبل از اینکه بتواند از قایق بادبانی بازنشستگی پارک شده در مسیر ورودی خود استفاده کند جان خود را از دست داد به شدت طنین انداز شد (و باعث شد از تصمیمم بسیار راضی باشم!). همه ما آنقدر درگیر دویدن در پیچ و خم و تلاش برای یافتن پنیر هستیم که اغلب درک این موضوع که «رفتن و بریدن» گزینه‌ای بدون استرس و قابل قبول است، دشوار است. (نه اینکه من به طور خاص کاهش می دهم، a la Fern..... شروع به نجات بچه های مس بازنشستگی کنید!!)
- سرزمین خانه‌به‌دوشان همچنین یک مطالعه موثر در مورد غم و اندوه و روش های مختلف است. مردم با آن کنار می آیند (اگرچه این باعث میشود که کلیت فیلم کمی ضعیف به نظر برسد). /li>
نفوذ:
- من سرزمین خانه‌به‌دوشان را برای یک ساعت اولش خیلی دوست داشتم. اما پس از آن، برای من، داستان واقعاً علاقه کامل من را حفظ نکرد. همه چیز کمی خاکستری و بی مزه بود. آیا فرن واقعاً در اینجا قوس داستانی زیادی داشت؟ او از نقطه A شروع کرد و به نقطه B رسید که AB فاصله کمی دارد! درست است که شاید او کمی بیشتر پذیرش و رضایت از موقعیت خود دارد. اما من دنبال چیزهای بیشتری بودم. اگر این یک فیلم 90 دقیقه‌ای بود تا یک فیلم 107 دقیقه‌ای، (imho) بهتر کار می‌کرد.
خلاصه افکار درباره «سرزمین عشایر»: وقتی یک فیلم سینمایی جوایز زیادی برایش ایجاد می شود، من اغلب از تماشای آن می ترسم در صورتی که کاملاً از آن متنفرم! این واقعاً با Nomadland امکان پذیر نیست، زیرا آنقدر خوب ساخته شده است که نمی توانید از کاری که Chloé Zhao و تیمش در اینجا انجام داده اند، قدردانی نکنید. این به طور موفقیت آمیزی تصورات نادرست شما را از اینکه یک "زندگی عادی" می تواند باشد به چالش می کشد. زندگی ممکن است برای شما یا من نباشد، اما یک گزینه است.
با توجه به آنچه گفته شد، این فیلمی نیست که در لیست "باید دوباره تماشای مجدد" من باشد (اگرچه من قطعاً می خواهم آن را روی صفحه نمایش بزرگ ببینم). سرزمین خانه‌به‌دوشان در فهرست «شایسته اما کسل‌کننده» در کنار «لینکلن» و «مهتاب» قرار دارد: فیلم‌هایی که می‌توانم کاملاً به خاطر هنرشان قدردانی کنم، اما نه به خاطر ارزش سرگرمی‌شان.
به عنوان فیلمی که با بررسی یک لایه اجتماعی ناشناخته در آمریکا، و این کار را به شیوه‌ای نیمه مستند بدیع انجام می‌دهد، می‌توانم بفهمم و بپذیرم که چرا آکادمی به عنوان بهترین فیلم انتخاب شد. اما «سرگرمی» در فهرست معیارهای من رتبه بالایی دارد. بنابراین - برای انتخاب شخصی اسکار بهترین فیلم - من همچنان هر بار با "زن جوان امیدوار کننده" همراه می شوم.
(برای بررسی گرافیکی کامل، لطفاً فیلم های One Mann's را در وب یا فیس بوک بررسی کنید. با تشکر.)
دانلود فیلم Nomadland 2020 (سرزمین خانه‌به‌دوشان) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
به نظر می رسد از آنجایی که سرزمین خانه‌به‌دوشان جایزه بهترین فیلم را به خود اختصاص داده است، بسیاری از مردم تصمیم گرفتند که بروند و آن را تماشا کنند، که باید اعتراف کنم که آنقدرها هم تعجب آور نیست. هیچ چیز برای افزایش تعداد مخاطب بهتر از بردن اسکار نیست، به ویژه اسکار بهترین فیلم. آیا لیاقتش را داشت؟ خوب، باید اعتراف کنم که مطمئناً تا حدودی متفاوت است، و من در چند ماه گذشته تعدادی از این بهترین عکس ها را پشت سر گذاشته ام، احتمالاً به این دلیل که شروع به یافتن برخی از عکس های دیگری می کنم که معمولاً تماشا می کنم. نسبتاً خشک و خسته کننده است.
نکته جالب در مورد سرزمین خانه‌به‌دوشان این است که گروهی از مردم - عشایر آمریکایی - را بررسی می کند که به نظر می رسد زیر رادار قرار می گیرند. مطمئناً، عدالت نژادی و برابری جنسیتی چیزهای مهمی هستند، اما به نظر می رسد همیشه فیلم هایی وجود دارد که به این موضوعات می پردازند، در حالی که سرزمین خانه‌به‌دوشان سبک زندگی یک گروه کاملاً متفاوت و تا حدودی فراموش شده را بررسی می کند.
اینها. آیا به اصطلاح عشایر خاکستری نیستند - آنهایی که خانه خود را می فروشند، ماشین RV می خرند و سپس در دوران بازنشستگی خود به اطراف سفر می کنند. نه، اینها افرادی هستند که خود را بیکار می بینند، بنابراین در نهایت هر کجا که بتوانند کار کنند، کار می کنند و برای کار به این مکان ها سفر می کنند. آنها معمولاً مسن‌تر و همچنین کارگران کم مهارت هستند، به همین دلیل است که قهرمان داستان، فرن در پایان در مرکز تحقق آمازون کار می‌کند. نکته جالب این بود که هیچ انتقادی از محل کار وجود نداشت و فرن در واقع گفت که نه تنها کار را دوست دارد، بلکه دستمزدش هم خوب است.
به نظر می رسد یک پیشنهاد دیگر این است که بخشی وجود دارد. فرهنگ آمریکایی که به نظر می رسد نمی تواند جا بیفتد. جهنم، بخشی از فرهنگ استرالیا هم همینطور است و من مطمئناً یکی از این افراد هستم. من حدس می‌زنم یکی از این دلایل این است که ما این روزها می‌توانیم مسافت‌های بیشتری را طی کنیم و به همین دلیل مانند گذشته به یک مکان وابسته نیستیم (و همچنین رعیت لغو شده است). یکی دیگر از مواردی که برجسته بود، اگرچه لزوماً در مورد آن صحبت نمی شد، این است که این افراد بیشتر محافظه کار هستند، اما این معمولاً در مورد افرادی که در کشور زندگی می کنند صدق می کند.
سرزمین خانه‌به‌دوشان شبیه یک مستند بود. که یک عشایر را دنبال می کرد، و من احتمالاً انتظار داشتم که چنین باشد، حتی اگر پیشینه آن را نمی دانستم، نه نوع عشایری که آنها به آن اشاره می کردند. با این حال، من گمان می کنم که این کار عمدی انجام می شود. یکی از نکات جالب این است که در فیلم Nomadland شخصیت هایی وجود دارند که توسط خودشان بازی می شوند که عشایر واقعی هستند. این نیز به نظرم بسیار جالب بود.
در پایان باید اعتراف کنم که این در واقع فیلم بدی هم نبود و پدیده‌ای را بررسی می‌کند که از زمان رکود بزرگ به وجود آمده است، و آن یک آمریکایی مسن که اکنون به دنبال کار فصلی به کشور سفر می کند. توجه داشته باشید، به‌عنوان یک سبک زندگی، واقعاً به نظر نمی‌رسد که آنقدرها هم بد باشد، اگرچه من گمان می‌کنم که کسانی که این سبک زندگی می‌کنند احتمالاً چیز دیگری می‌گویند.
دانلود فیلم Nomadland 2020 (سرزمین خانه‌به‌دوشان) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
من عاشق فیلم های غیر متوالی کلی رایشارت هستم، بنابراین با اتفاقات زیادی در یک فیلم خوب هستم. من نیازی به طرح‌های بی‌شمار ندارم.
اما، علی‌رغم کمک شجاعانه مک دورمند، فکر نمی‌کردم کارگردان ژائو به نتیجه برسد. برای من، بازیگران حرفه‌ای کاملاً با افراد واقعی هماهنگ نبودند.
شما می‌توانید فیلم را به صورت معکوس اجرا کنید، این تفاوت چندانی ایجاد نمی‌کند، مانند لحن خنثی و تأثیر کم آن در سراسر.< br>
فیلم drifter که فقط دریفت می کند. هیچ جایی به خوبی American Honey نیست، که به عنوان یکی از بهترین فیلم های آمریکایی دریفتر این قرن یا آخرین ساخته شده است.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر ابتدا وارد اکانت خود شوید.