دانلود فیلم Paradise Lost: The Child Murders at Robin Hood Hills 1996

در پی قتل وحشتناک سه کودک ، دادگاهی بر اساس مدارکی شبهه آمیز برای محاکمه‌ی سه پسر که از مخالفین کلیسا هستند برگزار میشود و ...

بهشت گمشده: قتل‌های کودکان در رابین هود هیلز (به انگلیسی: Paradise Lost: The Child Murders at Robin Hood Hills) مستندی ۱۵۰ دقیقه‌ای به کارگردانی جو برلینگر و بروس سینوفسکی با بازی جسی میسکلی است. در پی قتل وحشتناک سه کودک، دادگاهی بر اساس مدارکی شبهه آمیز برای محاکمه‌ی سه پسر که از مخالفین کلیسا هستند برگزار می شود و...

دانلود فیلم Paradise Lost: The Child Murders at Robin Hood Hills 1996 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

جو برلینگر و بروس سینوفسکی «بهشت گمشده 1 و 2» را کارگردانی کردند. این دو فیلم حول یک پرونده ترسناک می چرخند که در آن سه مرد جوان در ممفیس غربی، آرکانزاس به طور فیزیکی ویران شده و کشته شدند. این قسمت در دهه 1990 اتفاق افتاد. سه نوجوان، که از این رو به عنوان وست ممفیس سه شناخته می‌شوند، به خاطر این کار اشتباه دستگیر شدند. آنها در اواخر سال 2011 بی گناه شناخته شدند.

بیشتر دو فیلم حول محور مبارزات سه مرد جوان مقصر هستند: جسی میسکلی، دیمین اکولز و جیسون بالدوین. هر یک از این سه منزوی بودند. از همنوعان جوان خانواده های کم دستمزد دوری می کرد. جسی به‌عنوان معلول ذهنی یا کند به تصویر کشیده می‌شود. اعتراف و القای قتل او به صراحت مشابه عواقب بعدی فشار پلیس به تصویر کشیده شده است. در این میان، دیمین به عنوان یک بازمانده از قربانیان پلیس و تعقیب و گریز جادوگران در منطقه به تصویر کشیده می شود. مردم محلی - از نظر سیاسی میانه رو و قاطعانه فراگیر - به او اعتماد دارند که فردی از یک دسته شوم است. تهیه‌کنندگان ما معتقدند که دیمین اساساً یک جوان آزمایش‌کننده است که اتفاقاً معلوم شد متنی کم‌رنگ، فلزی سنگین و کمی مقاومت تنش‌آمیز است، که به همه ما گفته می‌شود که به‌طور غیرمنطقی انگ شده است.

دوم. فیلم حول محور یک گروه مراقبت از سه نفر در وست ممفیس است که به سه نوجوان مقصر اعتماد می کند که قربانیان صادقانه ای هستند که به طور غیر صادقانه متهم شده اند. علاوه بر این، در اطراف جان ایمپرینت بایرز، ناپدری یکی از افراد مورد نظر متمرکز می شود. بایرز، فیلم ادعا می‌کند، ممکن است واقعاً قاتل این سه نفر بوده باشد.

این دو روایت سرگرم‌کننده (به شیوه‌ای کهنه و تا حدودی موها) هستند، در هر صورت دائماً دستکاری می‌شوند. این مورد برای لحن بی‌طرفانه‌تری فریاد می‌زند، بلکه ما در صحنه نمایش محدود هستیم. حبس گذشته دیمین در کلینیک‌ها/مراکز اورژانس سلامت عاطفی نادیده گرفته می‌شود، پذیرش‌های قبلی و ترکیب‌بندی‌های او در مورد تمایل به انجام قتل نادیده گرفته می‌شوند، پلی‌گراف‌های ناموفق حذف می‌شوند، شرارت قبلی هر یک از سه کودک نادیده گرفته می‌شوند، ظرافت‌های متفاوتی که در محل جرم یافت می‌شود. نادیده گرفته می‌شوند، فیلم بعدی عمداً در معنای "علامت گاز گرفتگی"، همسر مرده و دندان مصنوعی بایرز اغراق می‌کند و از تحقیق درباره شخصیت‌های پشت گروه مراقبت از سه ممفیس غربی غفلت می‌کند، که ممکن است خود مذهبی مانند یک نهاد باشد، مجذوب این جذابیت بی‌دردسر. ، جذابیت گوت مانند دیمین، که اگرچه ممکن است کاملاً بی تقصیر باشد، علاوه بر این ویژگی های روانی و دستکاری را نشان می دهد. واقعیت این است که فیلم دقیقاً همان چیزی است که ادعا می کند نسبت به آن احتیاط می کند: خاص است، یک طرفه است، طرحی یک لایه دارد و عمداً داده ها را نگه می دارد.

پس واقعیت چیست؟ هیچ کس نمی داند. حقیقت ماجرا این است که همه افراد در این وضعیت (از افراد مورد نظر گرفته تا مظنونین، پلیس، دادگاه ها، همراهان و اعضای خانواده مظنون) دارای تواریخ مبهم بوده اند یا به طور بالقوه به طور بالقوه مشکوک عمل کرده اند. . با چنین آب‌های ویران‌شده‌ای، تصمیم‌گیری دقیقاً درباره آنچه واقعاً اتفاق افتاده است بسیار دشوار است. فیلم‌های «بهشت» هر یک از این ظرایف آزاردهنده‌تر را از بین می‌برند.

بدون در نظر گرفتن، مسئله اصلی فیلم سودمند است: استان آرکانزاس هرگز به طور قانع‌کننده مسئولیت این سه نفر را به طور قطعی نشان نداده است. اما طبق 24 شنونده، آنها این کار را کردند. گیج شده؟ این سه مظنون در نهایت با شرط اجرای عجیب دادگاه تحویل داده شدند که آنها اساساً قبول دارند که واقعاً می توانند مسئول باشند، صرف نظر از اینکه آیا حق صحبت آزادانه در مورد مقررات گفتمانی به آنها اجازه می دهد تا برعکس را در بوق و کرنا کنند. عجیب و غریب. این یک مارپیچ دوگانه است که در آن دو طرف (دادگاه ها و مظنونان) به طور همزمان مسئولیت خود را می پذیرند و استقلال خود را از اتهامات به دست می آورند. به این ترتیب، سه قلو اساساً می گویند "ما آنها را کشتیم، اما آزاد هستیم، بنابراین ما بی گناه هستیم" در حالی که دادگاه ها، به طور عجیبی، می گویند "ما آنها را راه آهن رساندیم، اما آنها اکنون آزاد هستند، علیرغم اینکه ما شواهد کافی برای ارتکاب آنها وجود دارد." این برابری نیست، این تقریباً نوعی روانپریشی است.

فیلم اول جذاب‌تر از این دو است. دومی مملو از مواد پرکننده است، ورودی هایی که برای کاهش زمان اجرای رقت انگیز آن در نظر گرفته شده است. دومی در هر صورت به خوبی هزینه‌ای را که پیشرفت زمان بر سه «قربانی» ما می‌برد، می‌گیرد و حاوی داستان فرعی جذابی است که حول یک مشاور حقوقی همسایگی متمرکز است که متقاعد شده است که سه نفر از ممفیس غربی به اشتباه متهم شده‌اند. برلینگر و سینوفسکی سومین فیلم را به نام "بهشت گمشده 3" در سال 2011 ارائه کردند. رونالد فیت، رئیس مرکز اکتشافات اجرای قانون، و معلم علوم اجتماعی آریه راتنر، تنها در ایالات متحده، در شمال 10000 نفر را می سنجد. هر سال به طور نامشروع به دلیل تخلفات جدی محکوم می شوند.

8.5/10 - ارزش یک بررسی را دارد. اتهام مقایسه ای: "به نام پدر"، "مرد اشتباه"، "طوفان"، "محکومیت"، "فریادی در تاریکی"، "قتل در یک صبح یکشنبه"، "خط آبی خفیف" و «گرفتن فریدمن ها».

دانلود فیلم Paradise Lost: The Child Murders at Robin Hood Hills 1996 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

در هر صورت، در ابتدا در حالی که هارمونی آغازین متالیکا برای آهنگ فوق‌العاده‌شان به نام «به خانه خوش آمدید (به‌خاطر آسایشگاه)» به ابتدای فیلم رسید - در حالی که گروه‌های سه جوان از محلی که در رابین هود پیدا شده بودند بیرون کشیده شدند. جنگل - من شوکه شدم. به نظر می رسد قرار دادن آن موسیقی روی این عکس ها تا حدودی زیاد باشد، به احتمال زیاد عکس هایی که بدون موسیقی یا سوژه جایگزین بهترین کار را دارند. با این حال، روشن تر می شود که چرا از این استفاده می شود - یک لحن نامطلوب و کسل کننده وجود دارد که تهیه کنندگان (که یکی از آنها، جو برلینگر، شروع به ساختن روایت متالیکا می کند)، متالیکا واقعاً موسیقی فیلم را انجام می دهد (آن انبوه متال دقایق موسیقی آن‌ها هستند)، و برای دیمین اکولز این ملودی بود که باعث شد شرایط او به او کمک کند تا بیشتر به یاد بیاورد: گرفتار شدن در جایی که زمان متوقف می‌شود، هیچ‌کس نمی‌رود و هیچ‌کس نخواهد رفت (همانطور که آهنگ پیش می‌رود). Heaven Lost روایت یک شرایط دیوانه کننده است، هم برای قیم افراد مورد نظر (که فکر می کنند و همچنین متوجه می شوند که این نوجوانان حتی قبل از معرفی واقعیات قابل سرزنش هستند) و هم برای جوانان واقعی (یکی از آنها 72 ساله است. ضریب هوشی).

این امری مسلم است، با این حال اگر فرض کنیم که فیلم فقط یک داستان اشتباه واقعی، یا گزارشی از عدالت باشد - یا باید گفت شرم آور است، زیرا این چیزی است که شاید مدتی بعد یا با نگاهی به گذشته، در سال 2016 متوجه می‌شویم که اعدام‌های محکوم در سال 2011 پس از کشف مدارک بیش از حد که آلوده یا مخدوش و غیره بود، تبرئه شدند - اما این نیز گزارشی از یک نقطه خاص است. وست ممفیس، آرکانزاس و خویشاوندانش به شخص دیگری شباهت دارند، و روسای آن فیلم و تصاویر قانع‌کننده‌ای از این کشور به دست می‌آورند که در آن همه چیز فقط از نظر صحنه یکسان است. سال (تعداد زیادی از تزیینات با ظاهر یکسان به نظر می رسد به نوعی می لرزد)، و کلیسا با حرف C بزرگ است و بسیاری برای اجتناب از شیطان می روند. یکی از آن‌ها Imprint Byers است، مردی که صدایی جدی در Chapel دارد و با تفنگی فراتر از آن صدایی هولناک دارد. صحنه ای را ببینید که او در مورد استفاده از نوجوانان برای تیراندازی با کدو تنبل به عنوان هدف خود بحث می کند.

در ابتدا ساده است که ببینید چرا خلق و خوی و علایق اینقدر گرم می شود: سه کودک کوچک که به همین دلیل بیشتر کشته شدند. ، آسیب دیده است (بخشی از ظرافت ها تهوع آور است) و به طوری که مرموز را مطرح می کند. چیزی که باعث می‌شود Paradise Lost: The Child Murders at Robin Hood Hills در جایی که به سختی می‌توان گفت که تهیه‌کنندگان فیلم سازگار نیستند، جلوه‌گر می‌شود، این است که آنها قیم کودکان را به اندازه اعدام‌کنندگانی که تحت بازجویی قرار می‌گیرند نشان می‌دهند - کیفرخواست و حمایت واقعاً برابر است. دوربین، اگرچه به عنوان مقدماتی بیشتر برای بالدوین و اکولس، اثبات بیشتر بر عدم مسئولیت متمرکز است تا مقصر. صرف نظر از اینکه امروز آن را تماشا می‌کند و از نتایج مقدماتی می‌داند (و سال‌ها پس از این واقعیت چه اتفاقی افتاد)، داده‌ها و اظهارات و تصاویر قانع‌کننده زیادی وجود دارد که باید ادامه داد. چگونه Echols در جایگاه است. چگونه بایرز از یک نقطه (کلیسا، عکس گرفتن از کدو تنبل) به نقطه دیگر (روی جایگاه، با سرطان ذهنی که ممکن است آنجا باشد) تغییر می کند. خانم‌های جوانی که جلوی دوربین نمی‌روند و از تهیه‌کنندگان می‌گذرند تا با گنجاندن آنها تخیل کنند. خانواده ها و افرادی که در حال تماشا هستند و نمی توانند آن را تحمل کنند. یک ثانیه با اکولز و فرزندش در دادگاه.

فیلم طولانی 2 ساعت و نیم است، اما هرگز آن را احساس نمی کند، و توسعه با یک نقطه برای موقعیت شروع می شود و سپس به نقطه بعدی می رسد. هرچه می آید فلج کننده تر می شود. بخش اولیه که Misskelley مقدماتی متفاوت خود را دارد به اندازه کافی سخت است (که اعتراف گمراه کننده بود) و تماشای آن غم انگیز است. قسمت بعدی جایی است که ظرافت های موقعیت شتاب می گیرد - این قطعه اینجا نمی گنجد، عدم قطعیت معقول آنجا، آنچه با این مدرک که *از دست رفته** رخ داده است - و به نوعی پی بردن به نتیجه آن را حتی بیشتر می کند. وحشتناک و جذاب ای کاش در فرصتی وجود داشت تا این را بدون اطلاع از نتایج آن ببینم، و شاید برای یک بینش مروری جایگزین ایجاد می‌کرد. با این حال، Heaven Lost با یک دعوای حقوقی یا قتل تکان‌دهنده مواجه می‌شود، با این حال دسته‌ای از احساسات و احساسات در آنجا و زمان وجود دارد: خشم، بی‌نظمی، دیوانگی، ترس و انتظارات خنثی‌شده با مردم به طور کلی و پلیس و غیره. Paradise Lost: The Child Murders at Robin Hood Hills دارای استحکام گذشته است و روایتی از HBO کم رنگ است.