دانلود فیلم Private Confessions 1996

اعترافات خصوصی در Private Confessions که اینگمار برگمان درباره پدر و مادرش نوشته است، پنج مکالمه یک ازدواج ناقص را رقم می زند. همسر گناهکار آنا (پرنیلا آگوست) یک رابطه خارج از ازدواج را برای یک کشیش، عمویش جیکوب (مکس فون سیدو) فاش می کند...

پنج گفتگو در Private Confessions که توسط اینگمار برگمن درباره پدر و مادرش نوشته شده. همسر گناهکار آنا (پرنیلا آگوست) یک رابطه حرام خارج از ازدواج را با کشیشی، عمویش یعقوب (ماکس فون سیدو) فاش می کند تا او را در منگنه قرار دهد...

دانلود فیلم Private Confessions 1996 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

**حاوی خرابکاران قابل تصور** با آهنگسازی اینگمار برگمن و هماهنگی مناسب توسط لیو اولمان، "اعترافات محرمانه" با روایت نگهبانان برگمن که با فیلم "بهترین نیات" در سال 1992 آغاز شد، ادامه می یابد. در حال حاضر، دوازده سال پس از ازدواج آنا و هنریک (پرنیلا آگوست و ساموئل فرولر)، داستان از طریق پیشروی پنج «مکالمه» که در زندگی آنا بسیار حیاتی هستند، پیش می‌رود. اولی با عمویش ژاکوب (مکس فون سیدو)، کشیش است، و ما از بدبختی هایی که او به دلیل بی ایمانی خود به دیکتاتوری و درخواست کننده هنریک تجربه کرده است، مطلع می شویم. با این حال او از این تعهد ناراحت نیست، او لرزش وضعیت خود و خطری را که برای سعادت خانواده اش، به ویژه بچه ها دارد، درک می کند. جیکوب به او می‌گوید که باید بدون لحظه‌ای تأخیر به این موضوع پایان دهد و او را تشویق می‌کند تا همه چیز را به او بگوید. او می‌داند که این چقدر به هنریک آسیب می‌زند، و باید تصمیم بگیرد که آیا طبق خواسته عمویش عمل کند یا خیر. در بحث دوم با نتیجه انتخاب او آشنا می شویم. قسمت سوم دو ماه قبل از پذیرش او اتفاق می افتد. آنا جلسه ای را با توماس (توماس هانزون)، دانشجوی جوانی فلسفه مذهبی، در خانه یکی از همراهان ترتیب می دهد. زمانی که این کار تمام شد، توماس او را ترک می‌کند، زیرا از کمبودهای خود در اجازه دادن به تعهد آن‌ها برای ادامه هر گونه تخیل ناامید شده است. با این حال، آنا واقعاً او را می‌پرستد و متوجه می‌شود که به طور مداوم او را در قلب خود همراهی می‌کند. بحث زیر یک دهه پس از این واقعیت است. یعقوب در حال گاز گرفتن خاک است و از آنا خواسته است که نزد او بیاید. آنها واقعاً با یکدیگر صحبت نکرده اند از زمانی که او به او در مورد این وضعیت در مورد مسئله او با توماس آموزش داده است. این بار او تامل کرده است و از نتیجه قابل تصور توصیه خود ناراحت است و نیازی ندارد که بدون اطلاع به قبرش برود. او وقتی یاد می گیرد که توماس را در یک دهه گذشته ندیده است، احساس بسیار بهتری می کند، و آنها با هم ارتباط برقرار می کنند و التماس می کنند. سپس، در بخش آخر، آنا هجده ساله است، یک دانش آموخته تأییدی از جیکوبز، و ما از سؤالات او در مورد اعتماد به نفس او مطلع می شویم. جیکوب، راهنمای اخروی او، به او می‌گوید که باید خودش تصمیم بگیرد که آیا با هم عشاق بگیرد یا خیر، و در پایان ما مانده‌ایم که در مورد موضوعات قابل تشخیص برگمان از اعتماد، پایداری و کاستی‌های غریزه انسانی که او با مهارت به آن اشاره می‌کند، فکر می‌کنیم. تشدید یافتن دلتنگی خود؛ و گناهی که ما در کل ظاهراً باید متحمل شویم. لیو اولمن به طور مؤثری در ارائه مطالب برگمان به پرده کار کرده است، و باید به خاطر برانگیختن نمایشگاه‌های ستودنی از فون سیدو، هانزون و به‌ویژه آگوست ستایش شود، و به آن‌ها اجازه می‌دهد زمان اساسی را برای انتقال به همان اندازه با یک بیان یا سیگنال به همان اندازه که با کلمات صرف می‌کنند، ستود. این دقایق به بازیگران قدرت می‌دهد تا زندگی و اهمیت را در شخصیت‌های خود استشمام کنند و در عین حال به کیفیت عمیقی که آن شخصیت‌ها باید به آن پایبند باشند، اطمینان می‌دهند. «اعترافات محرمانه»، مانند تمام کارهای برگمن، شما را وادار می کند متوقف شوید و زندگی و عیب های خود را در نظر بگیرید، در حالی که شما را با حقیقت فانی بودن همراه می کند. من به این یکی 8/10 امتیاز دادم.

دانلود فیلم Private Confessions 1996 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

علی‌رغم اجرای فوق‌العاده و بی‌تأثیر پرنیلا آگوست، Confidential Admissions نمی‌تواند از دلیل اغراق‌آمیز خود برای خیانت و احیا دور شود. ساخته شده توسط حاکم اگزیستانسیالیسم، فیلم (یا می‌خواهم بگویم مجموعه‌های کوچک) در پنج بحث سازماندهی شده است، با این حال آنها هیچ دنباله‌ای را دنبال نمی‌کنند، که برای اکثریت قریب به اتفاق فیلم‌نامه‌نویسان جوان (سکانسی تقسیم‌شده) و در عین حال برگمان به یک شیرین کاری جالب تبدیل شده است. آن را به عنوان حافظه درگیر می کند. آهنگسازی اساساً به اندازه برخی دیگر از فیلم‌های برگمن خارق‌العاده و مشروع است، هرچند که طرح‌های زیادی وجود نداشته باشد، به طور کلی پرمخاطب خواهد بود. همکاران بادوام برگمان، لیو اولمان و فیلمبردار سون نیویست، برای شفاف سازی خود، نماهای نزدیک و یک دوربین ثابت را متمرکز می کنند و بر عدم تطبیق محتوا در محتوا می افزاید. پس از دو ساعت عبوس سوئدی (واقعاً چیز وحشتناکی نیست، با توجه به این که چه مکان دیگری مناسب تر است) [متأسفم مارتین!]، به نظر می رسد کمال تاملی محدود شده است. صحنه خارق‌العاده‌ای که به پایان نزدیک می‌شود، جایی که یک آهنگ جای خود را به پخش شدن می‌دهد. در مجموع، فیلمی برای علاقه مندان به برگمان (مخصوصاً از آنجایی که داستان شخصی است) مانند من و برای افرادی که روابط نامشروع دارند - من را دوست ندارند.