دانلود فیلم Razzia 1955

هنری مرد جوانی است که بعد از مدت ها به آمریکا بازگشته تا در آنجا زندگی کند که با دلال مواد مخدری به اسم لیسکی ملاقات میکند.

هنری ، مرد اهل نانت ، پس از اقامت موفق در ایالات متحده ، جایی که برای لیسک کار می کرد ، به کشورش باز می گردد ...

دانلود فیلم Razzia 1955 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

«Razzia sur la Chnouf» هانری دکوین که به عنوان «هجوم به مواد مخدر» یا بیشتر به عنوان «رازیا» شناخته می‌شود، یک مشروعیت دارد: بی‌تردید Razzia اصلی فرانسوی است که هر یک از کارکردهای درونی قاچاق دارو را نشان می‌دهد. "اتصال فرانسوی" در حال حاضر زمان مناسبی است: به دست آوردن وسایل، برش آن، ارائه، انتقال و غیره. به همین دلیل، فیلم در غوطه ور شدن در دنیایی که هنوز هم جدید بود، به نوعی بیشتر نگران دزدی ها و دزدی های بانکی بود. موضوع «رازیا» بیشتر موضوع آن نیست تا پرداختن به آن: فیلم متکی بر تحولی غیرمنتظره است که تأثیر آن را بیش از آنکه از آن بالاتر برود، ضعیف می‌کند.

ژان گابین نقش هانری فره را بازی می‌کند. نانتیس، مردی به عنوان یک مدیر قوی دارو که به تازگی پس از یک ماموریت مؤثر از آمریکا بازگشته است، پیش از این به جایگاه خود ادامه داد. حضور او در پاریس از نظر پلیس از بین نمی رود، بنابراین ما به خانواده او فکر می کنیم. او با خبرنگار خود پل لیسکی (مارسل دالیو) در یک اقامتگاه راحت در پاریس ملاقات می کند، جایی که مأموریت تنظیم وظایف در پاریس به او وابسته است: از ایجاد تا گردش و مدیریت کمبودهای کوچکی که بر زنجیره عرضه تأثیر می گذارد و بهره وری را کاهش می دهد. دو نفر از زیردستان به او در کارش کمک می کنند، از جمله راجر لو کاتالان با بازی لینو ونتورا، که در سال 1955 هنوز یک تازه کار بود و در عین حال حضوری جدی داشت.

در گرایش به دقت فیلم، واریاسیون آگوست لو. رمان برتون تأثیر داروها را پنهان نمی‌کند و ما چند نگاه به ویرانی‌هایی که این داروها ایجاد می‌کند داریم، به یاد می‌آوریم که یک بازدید تا حدودی ناراحت‌کننده از یک کلوب جاز در آن نزدیکی است. با این حال، هولناک‌ترین تأثیر را می‌توان در نمایش لیلا کدروا به‌عنوان یک شیطان هروئینی داشت، و من با فرض اینکه این تصویر اصلی اجبار در فیلم Razzia فرانسوی باشد، شوکه نمی‌شوم. او عنصری از احساسات را به ارمغان می‌آورد که نسبتاً پیش‌بینی نشده است در انواع فیلم‌های سینمایی که در آن خانم‌ها به حیله‌بازی‌ها یا خودی‌های با تجربه ناامید کاهش می‌یابند. بعلاوه، با تماشای شخصیت لیا، تشخیص گابن به عنوان مردی که به مواد مخدر مرتبط است بسیار سخت تر است، کیفیت او تا حد زیادی شخصیتی شبیه ویتو کورلئونه است که نیازی به ادغام در چنین تجارت کثیفی ندارد.

با این حال، چیزی در مورد گابن وجود دارد که باعث می‌شود ما حتی وحشتناک‌ترین کار را هم بپذیریم، با توجه به اینکه او به کسی شلیک می‌کند که او را وادار به آمدن کرده است یا با نسبت کاملی که بین تصمیم خودش و کثیف‌ترین سمت کارش وجود دارد. در «رازیا» او برای یک قطعه مناسب از داستان آدم نمی کشد و در صورتی که تجارت دارو با روایتی مانند اصالت پوشیده شود، هنری بیشتر به عنوان یک ناظر زمینی نشان داده می شود تا یک پرونده ذهنی با انگیزه های وحشیانه. . در حالی که راجر نمی‌داند آیا باید با همسر دانشمندی که مسئول قطع هروئین است، بدرفتاری کند یا نه، عادت‌های هنری واقعاً مستحق یک سرزنش نه چندان وحشتناک است زیرا فیلم حاوی یک داستان فرعی شیرین و ظریف با ماگالی نوئل در نقش لیلیا است. -بانوی جوان در The Troquet، کافه ای که به عنوان پوششی برای تمام عملیات ها مورد استفاده قرار می گیرد.

مساله «رازیا» این است که چنین تلاشی را انجام می دهد تا گابین را به عنوان یک جنایتکار با شرافتمندانه جلوه دهد. پس وقتی کشف بزرگ می‌آید، نزدیک‌ترین فرد به چهره‌ای حیله‌گر می‌آید، چیزی که ممکن است در «حرارت سفید» کار کند، به این دلیل که نقش اصلی، بدکار بود، در اینجا خیلی کارساز نیست. Razzia تقریباً قربانی اعدام و جذب گابین است و از ما التماس می کند که ارزش او را به عنوان یک پیشگام با نقص ها ببینیم فقط برای اینکه او را به عنوان یک پلیس مرتب و مرتب نشان دهیم. بدیهی است که او افسانه و قهرمان اصلی است، اما مسائل فیلم نوآر این است که ما را به استقبال از جهان کلاهبرداران می‌پذیرد، بنابراین چرخش به سمت پایان، من را با گیجی مواجه کرد.

فیلم هنوز ساخته نشده است. یک نوآر قوی با چند صحنه خیره‌کننده و تکه‌های مبادله در گفت‌وگوهای فرانسوی بدون تحریف مسحور می‌شود، اما شاید گابن آن‌قدر سرراست و سرراست باشد که بهتر است ابتدا کارت‌ها را بگذاریم و به ما اطلاع بدهیم که آیا گابین سرگردان داریم یا گابین پلیس. بدیهی است که اعدام گابین با وضعیت او به عنوان پلیس قابل پیش بینی بود، اما جمعیت بیرون مانده بودند و به نمایندگی از خودم، احساس می کردم تا حدودی فریب خورده بودم.