دانلود فیلم Rio 2016 Olympic Opening Ceremony: A New World 2016

بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۶ که با نام رسمی «بازی‌های المپیاد سی و یکم» و «المپیک ریو» شناخته می‌شود از ۵ تا ۲۱ اوت ۲۰۱۶ میلادی (۱۵ تا ۳۱ مرداد ۱۳۹۵) در شهر بندری ریو دو ژانیرو در کشور برزیل برگزار خواهد شد. شهر ریو دو ژانیرو به عنوان میزبان این بازی‌ها در تاریخ ۲ اکتبر ۲۰۰۹ میلادی، توسط کمیته بین‌المللی المپیک انتخاب شد. مشعل المپیک ریو با حضور دیلما روسف رئیس جمهور برزیل و کارلوس آرتور نوزمن رئیس کمیته برگزاری المپیک ریو رونمایی شد. جنبش، نوآوری و سلیقه اینها سه موردی هستند که در مشعل المپیک ریو به چشم می‌خورد. طراحی این مشعل به گونه‌ای است که طبیعت برزیل یعنی آسمان، زمین، کوه‌ها و دریاها را در برمی‌گیرد. هدف از طراحی این مشعل بازتاب تعامل پرچم المپیک با گرمی و محبت مردم برزیل است که میزبانی المپیک را برای نخستین بار در آمریکای جنوبی بر عهده دارد. مشعل المپیک ریو از ۳۰۰ شهرستان برزیل عبور و در ۲۱ آوریل در المپیای یونان روشن می‌شود.

مراسم افتتاحیه المپیک در کشور برزیل (ورزشگاه ماراکانا) . مراسم تقدیم می‌شود به «شاد زیستن برزیلی ها» ، «آخرین جنگل سیاره» و «جنگل های آمازون» * مراسم اختتامیه اضافه شد.

دانلود فیلم Rio 2016 Olympic Opening Ceremony: A New World 2016 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

بازی‌های آمریکایی Container در سال 2007 در ریودوژانیرو به عنوان یک برخورد منفی تلقی می‌شد، زیرا دادگاه تجدیدنظر برزیل (Council DE Contas d União) نمونه ناراحت‌کننده‌ای از قیمت‌گذاری بیش از حد در درخواست 1000٪ (درست است، 1000 درصد) را دنبال کرد. این رکورد مربوط به بازی های سال 2007 است که در شهری مشابه برگزار شد. بازی‌های تابستانی 2016 در زمستان ریو برگزار شد. یک برنامه هزینه 270 مایلی روپیه (معمولاً 84 مایلی دلار آمریکا) از یک سازمان خصوصی- دولتی بسیار ثروتمند اجازه برگزاری این رویداد را داد.

تصور سازمان دهندگان این بود که در مورد دو موضوع اجتماعی فعلی، به ویژه تست تضادهای فردی و نگرانی های طبیعی با افزایش دمای زمین (AGW) محور انسان محور. کشوری تخیلی و لذت بخش متشکل از گروه های مختلف مردمی، اعتقادات و ریتم هایی را تصور کنید که تصمیم گرفته اند پیامی از اعتماد، میراث و آزادی خواهی را به جهان بدهند. بیشترین دارایی مورد استفاده در تمام این سرویس، نمایش نورها و ضبط بر روی دیوارهای سفید، پرکردن چمن عرصه ماراکانا و ایجاد شور و هیجان در وضعیت تنظیم شده بود. جنبشی از دبورا کولکر بر تأثیرگذاری عمومی و روش معمولی پاپ سوئینگ تأکید کرد، هنرمندانی که طرح‌های فلزی را در سازمان‌های مینیاتوری، برنامه‌ریزی سیاره زمین، و پس از آن جنگل‌های سبز استوایی عظیم را هدایت کردند. تورهای همه کاره از یک میل هموار تاب می خوردند که تکنوازان با آن برخورد می کردند. رقصی خلاقانه که سرخپوستان آمازون را از پارینتین‌ها، ماجراجویان پرتغالی، بردگان آفریقایی و مهاجران ژاپنی برجسته می‌کرد، در ویدئوهای پیش‌بینی شده نمایش داده شد که بخش کشاورزی قدیمی کشور را با مزرعه‌هایش در زیر آسمان باز تولید می‌کرد. سپس «رشد» از روستایی زائر تا کلان‌شهری پس از سال 1960 به صورت ویدئویی بر روی نقطه کانونی عرصه ماراکانا، با CGI هنرمندانی که از یک ایوان شروع می‌کردند و سپس به ایوان بعدی می‌پریدند، نمایش داده شد. در واقع، بازی‌های المپیک ریو نشان دادند که چگونه می‌توانند بلافاصله مسائل سخت‌تر برزیل را به یاد نیاوریم و متعاقباً الگوی جذابی از دقایق بی‌نظیر را به جهان ارائه کنیم. با وجود این، برنامه های نمایش به اندازه برنامه های افتتاحیه گذشته مانند بارسلونا، آتن، لیلهامر، سالت لیک سیتی، مسکو و به ویژه پکن عالی نبود.

صحنه کلان شهر ریو علیرغم شکوه و عظمت معمولی اش، به سختی می تواند بیماری های محله را پنهان کند: سوء استفاده از پول نقد عمومی، دزدی گسترده در داخل ابزار کنترل سیاسی، پیچیدگی های اجتماعی آشکار، فقدان یک چارچوب ضروری. شرارت هماهنگ شده، سرقت های بی اهمیت، بی احتیاطی زیست محیطی، نداشتن شبکه های امنیتی، کمبود طرز فکر بازی جوانمردانه، و غیره. بنابراین، کارکرد اولیه سعی بر برجسته کردن "هندی ها، تقویت سیاه پوستان و خانم ها، ترنس ها و هشداری در برابر خطرات داشت. استفاده از نفت، همانطور که توسط فرناندو میرلس، رئیس سرنشین و متخصص بازاریابی، نشان می دهد که نماینده مردم فقیر و تحت تعقیب قرار می گیرد و آنها را به عنوان "هندی ها، سیاه پوستان، خانم ها و تراجنسیتی ها" خطاب می کند. در نتیجه، حامیان و متخصصان بازی‌ها (اعم از مدنی و دولتی) در مقابل جهان ظاهر شدند زیرا باروهای نگران با غرور سنتی و منافع تایید شده صنعت نفت مخوف، که احتمالاً آنها ادعا می‌کنند، محرک اصلی AGW است، مقابله کردند. با این حال، این بیشتر خلاصه می شود به یک گفتمان تبلیغی که معمولاً توسط یک طبقه جهانی جهانی گسترش می یابد - به نقل از لئون تروتسکی - «بیگانگی (کارگران، دامداران کوچک، رویاپردازان تجاری مینیاتوری، بنابراین تعداد زیادی از هندی ها، سیاه پوستان و خانم ها) از پیشرفت."