دانلود فیلم Scoop! 2016

یک عکاس پاپاراتزی چهل ساله ژاپنی می باشد که به قمار اعتیاد دارد و به همین علت نیز بدهی زیادی دارد و به دنبال کار جدید و پر در آمدی است که ....

داستان در مورد عکاس و فیلمبردار 40 ساله ژاپنی به نام Shizuka Miyakonojo که به قمار اعتیاد و بدهی دارد و به دنبال کار جدید و پردرآمد است و ....

دانلود فیلم Scoop! 2016 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

تبلویدها و مجلات مشبک برای پخش اخبار همان چیزی هستند که جزوه ها و بروشورها برای نوشتن هستند. هیچ‌کس اعتراف نمی‌کند که روزنامه‌های پرهیاهو را درک می‌کند، با این حال، به هر حال، کسی باید در جایی باشد، وگرنه چندان رایج نیستند. پاپاراتزو می گوید: «ما از حیوانات موذی جاده ای پایین تر هستیم. کار کردن برای چنین توزیعی نمی‌تواند فوق‌العاده باشد، بنابراین با شروع فیلم، شیزوکا میاکونجو قطعاً در وهله اول یک کمپینگ خوشبخت نیست که برای مجله اسکوپ کار می‌کند، اما وقتی پاپاراتزی فاسد مجبور می‌شود نقش دانشجویی را ایفا کند، اوضاع ظاهراً وحشتناک‌تر می‌شود. از راه به دام انداختن سوژه ها و در نیمه راه، در واقع، برای آماده کردن کسی. اینکه چرا سرپرست در مورد قرار دادن این دو در این موقعیت بسیار سرسخت است، در هر صورت به ندرت روشن است. تصویربردار خشن است، شبیه به کار او، و او سبز است. Namekawa Nobi جذاب است و شرایط معمولاً بین مرد و بانویی با ربع قرن تفاوت سنی درگیر می شود. بدیهی است که یک مسئله و سن فقط یک عدد نیست، بلکه توضیحی است که زمانی که ما آخرین بار فومی نیکایدو را دیدیم، در سال 2016 در فیلم Scoop! Mitsu No Mindful ("عسل تلخ") بود که او با شخصی هم سن و سال پدربزرگش دراز کشیده بود. خود دو یا سه سال پس از حضور او در Jigoku De Naze Warui ("چرا در جهنم بازی نمی کنی") بود که در آن، با فرض اینکه شما آن را بررسی کنید، رقیب یاکوزای پدرش غرق در اشتیاق برای او بود. همانطور که مشخص است، در فرصتی که شما به خاطر نمی آورید و هیچ سرنخی در مورد آن فیلم ها ندارید، از نقطه بی بازگشتی برای اصلاح گذشته نیست. به هر حال به روز فعلی و فیلمی که در این نمایش در آمریکای شمالی اکران شد. Scoop! که ظاهراً با انگیزه فیلمی سیاه 1985 توسط ماساتو هارادا، مقاله‌نویس/رئیس ماساتو هارادا به نام توشا («شات کاندید») ساخته شده است، چه بدی دارد؟ در یک رویداد غیرمعمول، مجلات مش قابل تایید به چیزی واقعی و سودمند ضربه می زنند و Namekawa و Shizuka چند برابر بسیار نزدیک به شکست بزرگ خود هستند. بدیهی است که کار، عرق و اراده زیادی لازم است، اما برای آنها سخت ترین قسمت در راه است. در جایی نزدیک اینجاست که جمعیت بین تلاش برای بررسی اینکه آیا فیلم یک بدبختی است، یک ریف جدی بر روی جامعه معاصر یا یک شوخی سرراست از یک طنز متزلزل است. این یک کاستی است زیرا یا از ما انتظار می‌رود که به موقعیت بخندیم یا موضوع را صادقانه در نظر بگیریم و هر دو در زمانی که نکته و چیزهای زیادی در خط است، این کار را انجام نمی‌دهند. نتیجه غیرمنتظره باعث می شود که مسائل بیشتر درک شوند. به هر حال، این یک فیلم تا حدی منحصربه‌فرد با دلیلی است که خوب می‌چرخد و با جدیت نشان می‌دهد و همه چیز برابر است. ممکن است در مقطعی ناقص به این دلیل باشد که سرگرمی‌کنندگان تصور می‌کنند بخش‌هایی را که همه چیز درباره آن‌ها می‌دانند؟ همه چیز را در نظر بگیریم، مجلات تند و پاپاراتزی برای آنها حقیقتی اجتناب‌ناپذیر در دنیای واقعی ممکن است.

نوارهای بی‌معنایی روی صفحه قبل از مدتی ناپدید می‌شوند. از طرف دیگر، عکس‌های مرتفع توکیو در حوالی عصر به طرز غیرقابل تصوری دوست‌داشتنی و شگفت‌انگیز هستند. همانطور که در مورد هنرمندان ژاپنی کاملاً انتظار می رود، گروه نمایش اغراق می کند. به ویژه نوبی به عنوان جوان مسئول است. مدیر ساداکو که بسیار سبک دل و لیبرال است و شیزوکا که اهمیتی نمی دهد و آن را کنار می کشد، تقریباً اغراق آمیز است. لیلی فرانکی، که در سال 2016 در فیلم Scoop! پدر من و آقای ایتو الگوی تساهل و تفاهم بود، بیش از آنچه که اکثر آنها تثبیت کردند، اغراق آمیز است. همانطور که معلوم است، در آن فیلم، مرد بیست سال کارکشتر از خانم هم بود، پدر و مادرش معترض بودند و او اجازه نمی داد او را عصبانی کند.

اسکوپ! بدون شک فیلمی احمقانه است که هر قدر به آن نگاهی بیندازید. از فعالیت واقعی تا تعقیب وسیله نقلیه، از لکه بینی سوپراستار گرفته تا کشف اقدامات غیرقانونی، از نمایش پوست گرفته تا مشروب و کارهای اشتباه، فیلم همه چیز دارد. به طور خاص، جمعیت با شخصیت ها در تعهدشان به هدف اصلی شان خوش و بش می کنند. با این اوصاف، وقتی واقعاً همه چیز را در نظر می گیریم، نه پیام مرکزی و نه ایده بزرگتری در اینجا مطرح می شود. تماشای آن به طرز کنجکاوانه‌ای دلخراش است، با این حال تمام چیزی که در آن وجود دارد، و بر این اساس و در کتاب‌های من، Scoop! عالی می ماند، اما به یکباره باورنکردنی نیست.