نیویورک. پلیس درستکار، «فرانک سرپیکو» (پاچینو)، به هیچ ترتیبی با فساد هم کارانش نمی تواند کنار بیاید…
«فرانک سرپیکو» یک نیرو پلیس ایده آلیست شهر نیویورک است که برخلاف سایر همکارانش از دریافت رشوه‌های پیشنهاد امتناع می‌کند و همین موضوع سبب ایجاد مشکلات مختلفی برای وی می‌شود که...
«فرانک سرپيکو» (پاچينو) یک پليس درستکار است که به هيچ طریقی نمی تواند با فساد همکارانش کنار بيايد…
یک پلیس صادق نیویورکی به نام فرانک سرپیکو سوت فساد گسترده را در این نیرو می زند تا رفقایش بر ضد او قرار بگیرند.
یک پلیس نیویورکی صادق به نام فرانک سرپیکو سوت سرکوب فساد گسترده را به زور می زند تا رفقای خود علیه او بجنگند.
سرپیکو یک پلیس در اوایل سال 1970 است.برخلاف همکارانش او سهم خود را از پولی که متعلق به جنایتکاران محلی است،دریافت نمی کند.هیچکس حاضر نیست با او کار کند و او در موقعیت خطرناکی از طرف همکارانش قرار می گیرد و...
فرانک سرپیکو، پلیسی صادق و درستکاری است که به هیچ ترتیبی با فساد هم کارانش نمی تواند کنار بیاید و برای همین خودش دست به کار می شود...
دانلود فیلم Serpico 1973 (سرپیکو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
فرانک سرپیکو کار خود را با NYPD به عنوان یک تازه کار ایده آلیست که به ارزش اخلاقی پلیس اعتقاد دارد آغاز می کند. او دارای یک کد اخلاقی ساده و به سبک قدیمی است ، نگاهی که در گذشته به صداقت معروف می شد. آنچه او یافت یک فاضلاب اخلاقی به عرض پنج بخش است که تقریباً هر پلیس در آن مشغول استفاده است. پلیس فقط یک باند هودلوم است اما با اسلحه بیشتر از آدمهای بد. حتی اساساً پلیس های مناسب و معقول با فرهنگ لگد زدن همراه هستند ، زیرا روانشناسی رختکن حاکم است که در آن ارزش ها منحرف شده است. وفاداری به جوخه ها اکنون یک توطئه جنایتکارانه سکوت است. کارآگاهان از لرزش هودهایی که دیر پرداخت می کنند دریغ نمی کنند. از نظر فرانک سرپیکو ، این اشتباه است. او هیچ بخشی از آن را نمی خواهد. و بنابراین رنج و عذاب طولانی او آغاز می شود.
"سرپیکو" هم در واکنش به هم به شکل گیری حال و هوای زمان خود ، بدبینی خسته نسبت به اقتدار ، به او کمک کرد و درست همانطور که واترگیت اوج خود را ساخت ، روی صفحه آمد. آمریکایی ها دیگر نمی توانستند نهادهای خود را به عنوان نمونه های درخشان بشریت خوش بینی و دولت خوب قلمداد کنند. فیلم با زخمی شدن سرپیکو که از ناحیه صورت مورد اصابت گلوله قرار گرفته است ، با کمال غم و اندوه آغاز می شود. ما می شنویم که آژیرهای پلیس و آمبولانس کم رنگ می شوند ، و به طور نمادین نمایانگر فرسایش نیروی زندگی از فرانک و پژمرده شدن رویاهای آمریکایی است.
سرپیکو درجه یک یک پیروزی است و فیلمی که به راحتی می توانست بد جلوه کند. اگر پلیس های کج به عنوان یک اراذل و اوباش صرف به تصویر کشیده می شدند ، پس سرپیکو خود یک نمونه کهن بود ، فقط یک صلیبی دو بعدی دیگر. آنچه به فیلم غنای روانشناختی خود می بخشد ، درک این نکته است که پلیس های بی صداقت زیبا هستند. اینها مردانی معقول و منطقی هستند که می خواهند سرپیکو را دوست داشته باشند و می خواهند از او در تیم استقبال کنند. رفاقت اغوا کننده است و مقاومت در برابر آن برای فرانک دشوار است. او با اعتماد به نفس محاصره می شود ، و فکر می کند که آیا او فقط یک دسته ناجور یک نفره است ، یا بدتر از آن - یک پریمونا ، که روابط شخصی خود را در محراب خودخواهی خود فدا می کند.
باز هم ، آسان (اما فاجعه بار) دوره سخنرانی های بزرگ قهرمانانه به فرانک بود که به وی اجازه می داد در برابر فساد انتقاد کند. سرپیکو به جای انتخاب حقیقت روانشناختی انتخاب می کند و این همان چیزی است که باعث برجسته شدن پروژه می شود. فرانک که وحشت زده ، ترسیده و ناامید از تغییر هر چیزی است ، خودش را کنار می کشد. او در این جشن شبح ، سرزنش خاموش ، وجدان خاموش اما همیشگی همکارانش می شود.
اگرچه فرانک سپر طلایی را که سرانجام ارائه می شود ، رد می کند ، ما احساس می کنیم که سیستم هنوز هم معنی دارد . هنوز چند پلیس صادق وجود دارد و حتی پس از همه این مشکلات ، ایالات متحده هنوز یک کشور قانون است. دیدگاه عمیقاً لیبرال و خوش بینانه لومت در مورد آمریکا سرانجام روشن می شود ، اما روحیه نهایی استعفای آرام و نه پیروزی است. حق می تواند بر غلبه غلبه داشته باشد ، اما باید هزینه ای پرداخت شود. سرپیکو مبارزه تایتانیک خود را پیروز می شود ، اما او به عنوان یک مرد کمرنگ و ناراحت است.
سرپیکو شامل موارد فنی شگفت انگیزی است. در دقایق ابتدایی ، اقدامات بین فرانک در حال حاضر (زخمی ، شکسته و تنها) و همانطور که شروع کرد (تازه کار ایده آل و تمیز) ، قطع می شود. این انتقالها یکپارچه هستند و منطق روایی آن روان و طبیعی است. اولین لحظه دلخوری فرانک در یک کافه تریا را می بینیم که وقتی طلوع می کند که پلیس پولهای غذایی رایگان دریافت می کند ، اما آنها مجبورند هر آنچه را که می آید ببرند. این حیرت و حیرت اولین بار ایجاد می شود تا زمانی که می بینیم فاصله ای بین فرانک و پلیس های غیرصادق باز شده است ، کسانی که پول را می گیرند اما خودزنی را نیز می گیرند.
استرس وحشتناکی که فرانک متحمل آن می شود ، به تصویر کشیده می شود با مهارت بخش پلیس تمایل زیادی به نهاد برای محافظت از خود دارد و این سنگینی سنگین را برای سرپیکو تحمیل می کند. به همان اندازه ، فشار با زیرکی در نقاط مناسب روایت کاهش می یابد. یقه فرانک از رودی کازارو به اوج انفجاری می رسد ، زیرا این انسان بیش از حد انسانی به نقطه شکست می رسد. از سوی دیگر ، داستان رومانتیک عاشقانه با خاندان مخفی لوری و سرپیکو به عنوان یک خاخام ارتدکس تنش را می شکند و سرعت را به زیبایی تغییر می دهد.
کار واحد دوم از استاندارد یکنواخت بالایی برخوردار است. در صحنه ادبیات احترام به فیلمهای بیست سال قبل ، در خیابانهای نیویورک با سنگهای قهوه ای و سنگ تراشی عظیم و برجسته پل بروکلین به ما نشان داده شده است. نمادها قدرتمند هستند. این شهر و این اداره پلیس بسیار عظیم است که یک مرد نمی تواند در برابر آنها بایستد. جلسات تمرینی در گالری شلیک پلیس به طور هوشمند زیربنای پیشگویی فیلم را تقویت می کند. اهداف کاغذی چهره افراد مسلح را پنهان می کند ، که نشان می دهد یک نیروی یکپارچه در برابر فرانک متحد شده است ، سپس روی قرقره ها به سمت او می آیند و نشان دهنده سرنوشتی است که برای دیدار با او عجله دارد.
میکیس (زوربا یونانی) تئودوراکیس ارائه کرده است یک نمره درجه یک. من به خصوص از قسمت شاخدار جنجالی و بسیار کوچک شاخ بسیار خوشم آمد.
پاچینو یکی دیگر از نمایش های برجسته دیگری را به نمایش می گذارد که وی را به عنوان عمیق ترین استعداد بازیگری عصر خود متمایز کرده است. او به سادگی فوق العاده است. باربارا ادا-یانگ به عنوان لوری ، شریک واقعی دوست داشتنی که با اشتیاق ظاهری مردش برای شهادت در رد شادی داخلی نابود می شود ، از درجه یک حمایت می کند. اگر بازیگری اعتماد به نفس پیدا کرده باشد ، آن تونی رابرتس است و او در نقش ایده آل باب بلر ، متحد پیوسته سرپیکو قرار دارد. اگرچه او می تواند درهای تالار شهرداری را باز کند ، اما در واقع نمی تواند به فرانک کمک کند. هیچکس نمی تواند. فرانک که مانند مسیح است ، می فهمد که این امر مقرر شده است - او باید تنها به تپه برود.
دانلود فیلم Serpico 1973 (سرپیکو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
بررسی ویرایش شده برای IMDb به دلیل محدودیت کلمه. برای بررسی کامل به سایت wiredonmovies.com مراجعه کنید.
"سرپیکو" ، با وجود بسیاری از ایراداتش ، دور از تصور نیست که یک فیلم متحرک بسیار مهیج باشد. مسلماً ، این داستان براساس داستان واقعی یک پلیس فساد ناپذیر ایتالیایی-آمریکایی به نام فرانک سرپیکو ساخته شده است که کل منطقه پلیس را "در معرض تصرف" قرار داد. اما داستان های واقعی همیشه ضمانت فیلم های عالی را ندارند. این دلیل اصلی است که هالیوود همیشه با قرار دادن صحنه هایی که هرگز در زندگی واقعی رخ نداده و تغییر واقعیت ها ، ادویه ها را ادویه می کند.
"Serpico" می توانست کمی تغییر ایجاد کند. فقط به اندازه کافی جالب نیست که بتواند مواد آن را برای دو ساعت و نیم حفظ کند. شاید یک فیلم نود دقیقه ای این عدالت را رعایت می کرد ، اما مدت زمان اجرای آن برای چنین فیلمی خیلی طولانی است. اما حتی در آن صورت نیز احتمالاً می توانم بگویم که این یک فیلم خوش ساخت است. خیلی بد است که احساس می شود خیلی شلخت و ارزان است.
بگذارید خلاصه آن را به طور خلاصه بیان کنم: سرپیکو بدی نیست. فقط می توانست خیلی بهتر باشد.
سیدنی لومت باید شرمنده باشد. او باید سردبیر را روز اول کار اخراج می کرد. در اینجا ما صحنه های مختلفی را داریم که به ترتیب ظاهراً تصادفی به هم پیوند خورده اند و یک آهنگ صوتی غیرقابل تحمل مبهم که * هنگام مکالمه (و یا بیشتر) پخش می شود! * موسیقی برای همه فیلم ها ضروری است ، اما باید به درستی استفاده شود. شما نمی توانید فقط یک موسیقی متن را در کل یک فیلم متحرک پخش کنید.
اما Lumet حتی این کار را نمی کند. او آن را در بدترین نقاط ممکن بازی می کند. گویی او کل فیلم را مرور کرده ، هر صحنه را که نباید موسیقی در پس زمینه باشد ، علامت گذاری کرده و سپس آن را اعمال کرده است. حتی اگر قرار است مخاطب را همزمان با موسیقی و گفتگو تلفیق کنید ، حداقل آن را * موسیقی * خوب کنید!
بسیاری از صحنه ها بی معنی و بد اجرا به نظر می رسند. پاچینو یک فرد برجسته است اما بقیه فیلم یک شکست است. بازیگری (نجات پاچینو) سفت و سخت است و گفت و گوها پیچیده است (صرفه جویی در بازی Serpico ، اما حتی گاهی اوقات او نیز پنیر می کند). گویی همه چیز توسط نویسنده ای نوشته شده و فقط به بازیگران خورانده شده است. آه ، صبر کن ، دقیقاً همین اتفاق افتاد. بد من.
آیا همه این افرادی که ادعا می کنند این بهترین فیلم فساد پلیس است که تاکنون ساخته شده شاهد همان ترکیب متوسط فنی و بازیگری و موسیقی ضعیف من بوده اند؟ آیا آنها ماهیت هولناک فعل و انفعالات تصادفی را که با یکدیگر جدا شده است ، ندیدند؟ آیا آنها متوجه نشده اند که هر بار که لحظه ای حیاتی برای این شخصیت ایجاد می شود ، موسیقی واقعاً بدی از بازیگران شروع می شود؟
این طرح بی فایده است زیرا من قبلاً به آن پرداخته ام - حوزه پلیس مرکز شهر فاسد است و آنها نمی توانند اخلاق Serpico را تحمل کنند. بنابراین آنها تصمیم می گیرند که علیه او توطئه کنند و سعی در قتل او دارند. آنها شکست می خورند. ابتدا سرپیکو را سوار ماشین می کنیم. ("او توسط پلیس شلیک شده است!") خون آلود و مات و مبهوت ، تصویر ریش دار آل پاچینو از سرپیکو را می بینیم که از هوش می رود و از هوش می رود.
سپس ما فلش بک های غیر معرفی شده را به آغاز.
اما لومت Serpico را به عنوان كاریكاتور ارائه می دهد ، با تمام قوانین بازی می كند و کاملاً در یك كلیشه بزرگ جای می گیرد. آل پاچینو البته با عملکرد سختگیرانه خود از این کلیشه ها بالاتر می رود. اما تصور کنید اگر کارگردان و فیلمنامه نویس او را آزاد و آزاد می کرد ، چقدر قدرتمندتر می توانست باشد. شاید بتوانیم عملکردی برابر با "Scarface" داشته باشیم. اما افسوس که پاچینو به سختی با شعبده بازی این کلیشه ها سنگین می شود و فقط می تواند شخصیت را تا حدی واقع بینانه جلوه دهد. حتی در این صورت او همان روال هایی را می گذراند که همه شخصیت های تمیز از آن عبور می کنند. (حتی Sly در "Cop Land" این واقعیت را بیشتر نشان داد.)
من یک بار مستندی درباره فرانک سرپیکو واقعی و کارهایی که او بعد از انتشار فیلم انجام داد دیدم. او تبدیل به یک زاهد شد. او هنوز هم با ریش و همه چیز به نظر می رسد ، اما جالب است که فیلم را با او تماشا کنیم و از او بخواهیم تمام کارهایی را که در واقع انجام داده و گفته برعکس آنچه در سرپیکو گفته ، نشان دهد. نمی گویم سرپیکو فاسد بود. مطمئنم همه چیز درست است. من مطمئنم که او مردی بسیار خوب و بااخلاق بود.
اما بین یک انسان اخلاقی بودن و یک سفیه ساده لوح مثل سرپیکو در فیلم Serpico تفاوت وجود دارد. پاچینو او را از آنچه روی کاغذ نشان می دهد باهوش تر می کند اما برخی از خطوط او را برای خود بخوانید و متوجه احمقانه بودن همه چیز می شوید.
عملکرد پاچینو یک حذفی است ، به همین دلیل است که "Serpico" یک نمایشگاه منصفانه می گیرد رتبه بندی در کتاب من و توصیه ضعیف. اما برای جابجایی وقت خود را می گیرد ، صحنه های زیادی بی جا هستند ، موسیقی بیشتر اوقات باعث حواس پرتی می شود تا بقیه و سایر اعضای بازیگر نیز غیرقابل تحمل هستند. آنها به راحتی می توانستند پاچینو را سرنگون کنند اما او برای این کار بسیار قدرتمند است. او دقیقاً مانند سرپیکو یک مبارز است ، که ممکن است دلیل این نقش را توضیح دهد. حیف که لومت مجبور شد در عملکردش دخالت کند. حیف که موسیقی مجبور بود در گفتگو دخالت کند. خیلی بد است که لومت و موسیقی اصلاً باید آنجا باشد. فقط تصور کنید که اسکورسیزی با این کار چه کاری می توانست انجام دهد و چقدر می توانست شخصیت و تعاملاتش را آزاد کند. در اینجا ما فقط یک کاریکاتور سنگی از یک مرد واقعی داریم و خیلی هم چشمگیر نیست.
دانلود فیلم Serpico 1973 (سرپیکو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
تماشای سرپیکو اکنون شبیه بازگشتی به دهه 1970 است، به ویژه فیلمسازی آن زمان که سینمای آمریکا مایل بود کارگردانی معتبر و تا حدودی مشهور را به کار بگیرد و او را وادار کند فیلمی پیچیده، جذاب و نیازمند توجه بسازد. درست در زمانی درست قبل از اسپیلبرگ، لوکاس و همکارانش. سرپیکو که پیشگام پرفروش‌ترین و فرانچایز فیلم بود، به فهرست نخبگانی از فیلم‌هایی می‌پیوندد که درست در پایان یک دوره ساخته شده‌اند. فهرستی که ممکن است شامل دو فیلم اول پدرخوانده باشد. همه مردان رئیس جمهور و اگرچه من آنقدر دوست نداشتم، The French Connection. معادل امروزی سرپیکو ممکن است مایکل کلیتون نامزد اخیر بهترین فیلم باشد، زیرا فردی به دنبال یافتن حقیقت پشت یک رویداد خاص در میان دنیایی از فساد است.
به عنوان فیلمی که در یک ژانر قرار گرفته است، Serpico را می توان به طور مبهم برچسب گذاری کرد، اما دوباره احساسات پیچیده و آرزویی را که به طور کلی با زندگی همراه است، می گذراند. سرپیکو یک رمان عاشقانه است که با شکست مواجه شده است. این یک درام است; یک داستان مهیج جاسوسی و یک داستان کارآگاهی سخت در مورد مردی که از شانس خود رنج می برد. برای یک پلیس در دنیای واقعی، زندگی می تواند همه این چیزها باشد و اگر فیلم با ماهیت وقایعی که در زندگی فرانک سرپیکو در حدود سال های 1959 تا 1972 رخ داده است صادق باشد، آنگاه حس وقایع و محتوای چندگانه را به تصویر می کشد. در زندگی و سبک زندگی یک فرد کاملاً ادامه می‌یابد.
سرپیکو که در دهه 1960 در نیویورک اتفاق می‌افتد و با تمام زحمت‌هایی که به همراه دارد، یک تریلر ترسناک و تلخ با حس واقعی در هسته آن است. این حس که صداقت می‌تواند در میان افراد پایین‌آمده و بیرونی غالب باشد و خواهد بود. فرانک سرپیکو با بازی آل پاچینو، سوار بر موجی که برنده جایزه بهترین فیلم در سال 1972، پدرخوانده، یک پلیس در میان بسیاری دیگر است. یک عدد در میان بسیاری از اعداد دیگر اما یک پلیس با تفاوت. کارگردان سیدنی لومت، شخصیت معمولی و معمولی یک فیلم پلیسی سخت جوشان را تشخیص می‌دهد و در دهه 1970 و تمام اینها، شناسایی آن کاریکاتور حتی در حال حاضر چندان دشوار نیست. اما لومت سرپیکو را به‌عنوان تعادلی در مقابل آن تصویر معرفی می‌کند و علی‌رغم نقش سرپیکو که در نهایت به‌عنوان یک پلیس نیویورکی است، با فضایی از صداقت و پاکی مواجه می‌شود.
لومت این کار را با القای مخاطب انجام می‌دهد. با این احساس متمایز که سرپیکو بیشتر سخنگو است، پس یک جنگنده. بعداً در فیلم Serpico و در واقع در زندگی‌اش، فرانک از طریق صحبت کردنش مبارزه خواهد کرد. سرپیکو در مبادلات اولیه به زندگی خود ضربه نمی زند، بلکه بیشتر از هر چیز دیگری سوال می پرسد و صحبت می کند. اگر کاریکاتور معمولی یک پلیس سخت جوشان کاریکاتوری است که در همه جا هجوم می‌آورد، اول شلیک می‌کند یا حمله می‌کند و بعد چند سوال می‌پرسد، سرپیکو برعکس این است. سرپیکو از این بالاتر می‌رود، در درجه اول به این دلیل که او باهوش‌تر از شخصیت پلیس سخت‌جوش است و در بین بقیه متمایز است. صحنه هایی که صداقت و درستی سرپیکو را به بهترین نحو نشان می دهد زمانی است که او یک جنایتکار جوان را به دنبال ضرب و شتم یک ایستگاه پلیس از پشت کامیون پلیس بیرون می کشد و او را برای صرف قهوه می برد.
یک نمونه دیگر در ایستگاه است. حمام هنگامی که یک حادثه تام در حال رخ دادن رخ می دهد، اما فیلم دارای یکپارچگی است که در برابر نگاه کردن به نقطه نظر شخصیت های مونثی که به آن نگاه می کنند مقاومت کند - سرپیکو درگیر است و هر صحنه ای با او، احساس می کنیم که با ظاهری تمیز و صادق روبرو خواهیم شد. ، بسیار شبیه شخصیت و باورهای روشن او. پس چه اتفاقی می‌افتد وقتی فردی تهدید می‌کند که مرزهای کلیشه‌ای را زیر پا می‌گذارد؟ خوب، سؤالاتی پیش می آید: اگر جزئی از هنجار نیستید، جزئی از چه چیزی هستید؟ سرپیکو در نهایت باعث می‌شود که شخصیت‌هایش جنسیت سرپیکو را زیر سوال ببرند: اگر بدن سختی ندارید. اول شلیک کن و بعدا سوال بپرس "مرد"، بعد تو چی هستی؟ سرپیکو باید با تضاد و کنایه‌های مربوط به تمایلات جنسی‌اش مقابله کند و می‌خواهد در برابر افتادن در یک تایپ‌کست مقاومت کند، این منبع خوبی برای تضاد است، زیرا فیلم اولویت‌هایی را برای شخصیت سرپیکو تعیین کرده است.
واقعاً چیست؟ بسیار جالب در مورد فیلم، بی توجهی شدید آن به فرمول است. فیلم به جای پیشرفت به عنوان یک داستان یک مسیره در مورد مردی که تلاش می کند بر فردگرایی غلبه کند، مجموعه ای از تصمیمات است. تصمیمات اخلاقی که همگی به سرپیکو به عنوان یک شخصیت صادق و برجسته بازمی‌گردند. سناریوهای خاصی مانند ازدواج با عشق زندگی خود با لوری (ادا یانگ)؛ آیا او پس از انجام بیشتر کارهای مربوط به سرکوب کردن یک افسر را "دستگیری" می کند یا نه و وقتی پاکت پول می رسد، به عنوان کاتالیزور برای چیزهای بزرگتر در آینده عمل می کند.
با با توجه به مطالعه آن در مورد یک مرد که قراردادها را نادیده می گیرد، Serpico به عنوان یک فیلم هنوز هم لبه ی سختی دارد، اما بیشتر برای پلیس های دیگر تجویز می شود. ضرب و شتم حمام در اتاقی دیگر به طور کامل به عنوان یک مثال خوب عمل می کند. اخیراً، من فیلمی از جیسون استاتهام به نام جنگ را دیدم که در آن خودش به عنوان یک پلیس، یک مرد فقیر را در حمام رستوران کتک می‌زند. قهرمان‌های بی‌نام و بی‌چهره که دیگران را به خاطر انتقام از چیزی که در وهله اول با آن ارتباطی نداشت، احمقانه کتک می‌زنند. به نظر می رسد روزهایی که در آن فیلمی مانند سرپیکو جرأت می کند پلیس های خود را به صحبت یا تعامل با دشمنانشان ببرد، گذشته است. مهم نیست، Serpico با تمام ارزشش هنوز فیلم خوبی است.
دانلود فیلم Serpico 1973 (سرپیکو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
"این برای چیست؟ برای اینکه پلیس صادقی هستید؟ هوم؟ یا برای اینکه آنقدر احمق هستید که به صورتتان شلیک می شود؟ شما به آنها می گویید که می توانند آن را هل دهند."
اگر در طول این مدت زنده بودید. در دهه 70 هیچ سوالی در ذهن من وجود ندارد که بازیگر مورد علاقه شما آل پاچینو بوده است. او در آن دهه حکومت کرد. بازی او در سریال سرپیکو در نقش شخصیت اصلی، پلیسی صادق که از مشارکت در سیستم فاسدی که اداره پلیس نیویورک را احاطه کرده بود خودداری کرد، از نظر بسیاری بهترین کار او محسوب می شود، که با در نظر گرفتن فیلم های دیگر او حرف های زیادی می زند. در طی آن دوره چهار ساله: هر دو فیلم پدرخوانده، بعد از ظهر روز سگی و مترسک. او برای بازی هایش در چهار سال متوالی نامزد دریافت جایزه اسکار شد و در کمال تعجب دست خالی بیرون آمد. تا اینکه هشتمین نامزدی او در سال 1993 برای بازی اصلی اش در فیلم Serpico بوی زن بالاخره حقش را دریافت کرد (بخشی که در آن او همچنین نامزد گلنگری گلن راس شد). شگفت آور است که به دوران حرفه ای او نگاهی بیاندازیم و ببینیم که او در طول زمان چه تعداد اجرای عالی ارائه کرد، به ویژه در اوایل دهه 70. سرپیکو فیلمی است که باید در درجه اول به خاطر بازی پرانرژی او دیده شود، که پیش بینی می کرد چه حرفه درخشانی در پیش دارد. ناراحتی نداشت که سیدنی لومت بزرگ این داستان واقعی را بر اساس کتاب بیوگرافی نوشته پیتر ماس کارگردانی می کرد. انتخاب های او برای لوکیشن در سراسر مناطق مختلف نیویورک به فیلم حس اصالت را برای این ژانر فیلم داد. لومت علاقه مند بود بر روی این شخصیت تمرکز کند و تاثیر احساسی سیستم فساد بر او را به واقع بینانه ترین شکل ممکن به تصویر بکشد و موفق شد. بیش از 40 سال از انتشار Serpico می گذرد و موضوعات آن تا به امروز مرتبط است.
سرپیکو با یک افسر خون آلود شروع می شود که به سرعت در پشت ماشین پلیس به بیمارستان منتقل می شود. متوجه شدیم که او یک پلیس مخفی به نام فرانک سرپیکو (آل پاچینو) است و به صورتش شلیک شده است. هنگامی که یکی از بازرس پلیس این خبر را دریافت می کند، واکنش فوری او این است که یکی از افسران همکار باید به او شلیک کرده باشد. صحنه بعدی یک نمای نزدیک از چشمان سرپیکو است که هنوز در حال حرکت هستند و سپس فیلم ما را به دهه 60 می برد، جایی که نسخه جوان تری از او را می بینیم که به عنوان افسر پلیس از آکادمی فارغ التحصیل شده است. از همان ابتدا می توانیم بگوییم که سرپیکو با انگیزه و صادق است. او آرزوی کارآگاه شدن را دارد، اما دنیای آرمان گرای او زمانی که شاهد رشوه گرفتن افسران همکارش از قماربازان و فروشندگان مواد مخدر است، از بین می رود. آنها به او پیشنهاد پول می دهند، اما او قبول نمی کند، که به نوبه خود دشمنان جدیدی از او می سازد. اقدام بعدی او کمک گرفتن از یک افسر مورد اعتماد به نام باب بلر (تونی رابرتز) است که او را با افسران بالاتری قرار می دهد تا بتواند رفتار فسادانگیز شرکای خود را به آنها گزارش دهد، اما تنها کاری که آنها انجام می دهند انتقال او به بخش های جدید است. . وعده‌های آنها برای تمیز کردن بخش به جایی نمی‌رسد و ناامیدی فزاینده فرانک شروع می‌کند به رابطه او با نامزدش لوری (باربارا ادا یانگ) که چندین سال با نتایج مشابه می‌گذرد. با دوستان بسیار کمی و دشمنان بسیار، فرانک می داند که روزهای او به عنوان افسر پلیس به پایان رسیده است، اما او امیدوار است که روزی حقیقت فاش شود.
لومت ماهرانه در اینجا بدون استفاده از قاشق غذا دادن به مخاطب، گذر زمان را به شیوه ای نسبتاً متقاعدکننده به تصویر می کشد. ویرایش به شیوه ای عالی انجام می شود و دگرگونی فیزیکی آل پاچینو نشانگر بی اعتمادی او نسبت به سیستم است. او موتور محرکه فیلم و دلیل اصلی موفقیت فیلم است. او در لحظات ظریف و آرام می درخشد، مانند زمانی که به سادگی از گوش دادن به اپرا در حیاط خانه اش لذت می برد و با همسایه همسایه اش صحبت می کند، یا در طول صحنه های احساسی قدرتمندی که در آن تمام خشم و ناامیدی خود را به دامان نامزدش می اندازد. یا جنایتکاری که او به تازگی در خیابان ها او را منهدم کرده است. سرپیکو با ارائه یک فیلم واقعی تر و واقعی تر، ژانر و روشی که برخی از فیلم های اکشن به کار می رفتند، شکل داد که به موضوعی که در حال پرداختن بود طنین انداز می کرد. فیلمنامه نویسانی که اقتباسی صادقانه ارائه کردند و صرفاً برای سرگرم کردن تماشاگران نبودند، بلکه برای رساندن یک پیام در آنجا نبودند، به طور جدی با این مطالب برخورد می کردند. این همان چیزی است که سرپیکو را تا به امروز به یک فیلم خاطره انگیز و قابل تامل تبدیل کرده است. آل پاچینو تنها بازیگری است که واقعاً در اینجا برجسته می شود زیرا تمام تمرکز روی او است و با گذشت زمان بقیه شخصیت ها وارد و خارج می شوند، اما او دلیل کافی برای بررسی فیلم است.
http://estebueno10.blogspot.com/
دانلود فیلم Serpico 1973 (سرپیکو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
در 30 سال گذشته به قدری فیلم‌هایی با مضمون پلیسی کج‌رو وجود داشته است که سرپیکو بسیاری از شوک و هیبت خود را از دست داده است. موهای بلند، لباس‌های وحشی، مهره‌ها و غیره واقعاً قدمت سرپیکو را دارند، از نظر ظاهری بسیار اوایل دهه 70 است. این تقریباً تبدیل به یک "قطعه دوره" شده است، گویی که در دهه 20 خروشان است، به جز دهه هفتادی.
تنها کاری که باید انجام دهید این است که به صحنه مهمانی در اینجا نگاه کنید و نیم نگاهی به آن خواهید داشت. اوایل دهه 70، و بیشتر آن خوب نیست. آنچه که خوب است، البته بازی آل پاچینو است. کمتر فیلمی وجود داشته است که او در آن بازی کند که استعداد بازیگری او را به طور کامل نشان نداده باشد. این یکی، همراه با Dog Day Afternoon و تعداد کمی دیگر، او را روی نقشه قرار دادند و او را به یک ستاره بزرگ تبدیل کردند. او از آن زمان تاکنون یک "ستاره" بوده است.
این یک فیلم نسبتا طولانی است، اما مانند پاچینو، به ندرت خسته کننده است. نام شخصیت پاچینو، «سرپیکو» مترادف با «پلیس صادق» شده است. این نشان می دهد که سرپیکو چه تأثیر قوی بر میلیون ها نفر داشته است.
ریتی؟ آره. ناسزا؟ آره؛ بیاد ماندنی؟ قطعا. وقتی از «کلاسیک‌های» مدرن صحبت می‌کنید، سرپیکو یکی از آنهاست.
دانلود فیلم Serpico 1973 (سرپیکو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
سرپیکو توانست خیلی بیشتر از من به عنوان پلیس دوام بیاورد... من به مدت 7 سال توانستم این کار را انجام دهم اما افسر زن در SC در دهه 1980 نیز یک راهپیمایی نبود! من اکنون در سطح کالج جامعه عدالت کیفری تدریس می کنم و 13 سال در کلاس های اخلاق تدریس کرده ام. فرانک سرپیکو همیشه بخشی از آن دوره است و فیلم همیشه نمایش داده می شود. در حالی که فیلم "قدیمی" است، همچنان پابرجاست. دانش‌آموزان من همیشه در مورد آن هیاهو می‌کنند و برخی از آنها حتی کتاب پیتر ماس را می‌خوانند بدون اینکه مجبور شوند! امروز فیلم رو تموم کردیم ما بحث را از جمعه آغاز می کنیم و مثل همیشه پر جنب و جوش خواهد بود. این به خوبی ارزش تماشا/خواندن را دارد و اشتباه نکنید که "الان نمی تواند اینطور باشد". اخبار را تماشا کن
نظرات کاربران
برای ثبت نظر ابتدا وارد اکانت خود شوید.