دانلود فیلم The Alive and the Dead 1964

خبرنگار روزنامه نگار ایوان سینسوف خبر از حمله خائنانه آلمان نازی در طی جشن تعطیلات جنوبی. او به عنوان یک خبرنگار جنگی، شاهد رویدادهای دشوار ماههای نخست جنگ است - بسیاری از خروجها در سال 1941.

دانلود فیلم The Alive and the Dead 1964 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

در زمانی که من جوان بودم، در یک کشور سوسیالیستی، در دهه هولناک دهه 80، فیلم‌های بی‌پایان درگیری شوروی، مانوی و تبلیغاتی، قبلاً از سینماها (و همچنین از برنامه‌های تلویزیونی) بیرون رانده شده بودند. بنابراین من 23 ساله بودم که خاطره انگیزترین فیلم شوروی خود را با موضوع جنگ جهانی دوم (یک فیلم سیوهرای یا چوخرای، "چهل و یکمین"، که مخصوصاً از آن لذت بردم) را دیدم. فیلم‌های سینمایی WW 2 شوروی طرفداران خود را دارند - و نه به دلایل فلسفی. آیا چیز دیگری در آنها وجود داشت - غیر از تبلیغات و برجسته بودن؟ آنها به طور مفصل شبیه یکدیگر هستند - سبک ولتاژ بالا، برنامه های کم هزینه، داستان های اغراق آمیز، استثنایی مستقیم، خطوط استاندارد، مطالب ناگوار، انرژی مثبت قابل تحسین. از نظر ذهنی، برخی عالی بودند، برخی دیگر - کمتر به این ترتیب، برخی دیگر - عادی، برخی دیگر - وحشتناک، و شاید متعدد - به طرز وحشتناکی بی معنی و توهین آمیز بودند. آنها تاریخ نیستند، بلکه فولکلور هستند. در دهه 50، آنها دیگر کشورهای سوسیالیست را تحت تأثیر قرار دادند. افرادی که بسیاری از چنین فیلم‌هایی را دیده‌اند، تصدیق می‌کنند که با وجود اینکه سوژه‌ها بی‌معناست، فیلم‌ها تا حدودی بسیار زیاد و با برنامه‌ای کم هزینه ساخته شده‌اند. و دیگران آنها را تحقیر می کنند و در آنها فقط ابزارهای تبلیغ پیدا می کنند.

افراد معمولی در بیشتر موارد زیاد مطالعه نمی کنند. با این حال آنها فیلم می بینند. پس این روش تلقین آنهاست. در 100 سال بیستم، تحت ظلم‌های رادیکال (روسیه - عمدتاً از لنین تا برینف، ویتنام، کره شمالی، چین)، از این فیلم‌ها به دلیل جذابیت بسیار واضح معروفشان، به عنوان ماشین‌های تبلیغاتی گمراه‌کننده عظیم، ابزارهای برنامه‌نویسی تیز استفاده شده است. برای برانگیختن انواع مختلف سوسیالیسم عمومی و ذهن آگاهی پرانرژی و برای پرکردن شخصیت ها از ابتذال و بی عقلی تبلیغاتی و شعارهای هیولایی؛ از راه دیگر، معادل آن برای فیلم هالیوودی معتبر است (و صحبت از چیزی شبیه به یک الگوی لیبرال مستقیم سیاسی، از ترامبو تا شان پن، اشاعه‌دهنده‌های بی‌پایانی در این نزدیکی کار می‌کنند؛ Teachout این افراد را تحقیر می‌کند، ایبرت از آن‌ها استقبال می‌کند، من یک مطالعه‌کننده و تحسین‌کننده هستم. هم Teachout و هم Ebert، و من Teachout را بهتر از Ebert می دانم). سپس، در شرایط ملایم‌تر، در سیستم‌های کمونیستی معتدل، مدارس فیلم دولتی شگفت‌انگیز رشد کردند (لهستان، چک، مجارستان، حتی یوگسلاوی تا حدودی؛ آشکارا، روسیه و دیگر جمهوری‌های شوروی پس از دهه 50).

از آنجایی که هرگز از تکرار کردن دست نمی کشم، من از طرفداران سرسخت فیلم شوروی هستم.