دانلود فیلم The Colour Of Magic 2008 (رنگ جادو)

توریستی ساده لوح به نام "توفلاور" مشغول گذراندن تعطیلات در شهر "آنخ مورپورک" است که یک آتش سوزی او را مجبور می کند به همراه جادوگری عجیب از شهر فرار کرده و پا در سفری جادوئی و اسرارآمیز بگذارد...

رنگ سحر و جادو یک جادوگر ترسو وارد یک زندگی ماجراجویی می شود. داستانی از دو کتاب اول مجموعه فانتزی تری پرچت...

دانلود فیلم The Colour Of Magic 2008 (رنگ جادو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

باید بپذیرم که وقتی از طریق فروشگاه ویدیویی تعجب می کردم که آنها یک نسخه زنده از رمان های اصلی دنیای دنیای تری پراتشت ساخته اند (رنگ جادو شامل دو کتاب اول است ، رنگ جادو و نور خارق العاده) کاملاً هیجان زده شدم. من معتقدم که من یک نسخه متحرک دیده ام اما فکر کردم خیلی جالب است که ببینم کتابها در واقع به یک فیلم تلویزیونی تبدیل شده اند. من حدس می زنم که این اتفاق زودتر از دیرتر با توجه به محبوبیت رمان های Discworld اتفاق می افتاد و پس از محبوبیت Lord of the Rings ، هالیوود در موارد متعددی سعی در تکرار موفقیت داشت.

Discworld ، باید اعتراف کنم ، یکی از اصلی ترین رمان هایی است که از زمان موفقیت خارق العاده ارباب حلقه ها ظاهر شده است و من گمان می کنم که موفقیت آنها فقط به خاطر سبک نوشتن پراتشت نیست ، بلکه به همین دلیل کاملاً عالی است. سرگرم کننده من تمایل دارم که Discworld را برای دنیاهای خیالی راهنمای Hitchhikers بنامم. طرح به خودی خود بسیار اصیل نیست زیرا شامل تلاش و نجات جهان می شود ، اما خود جهان و شخصیت ها ، اگرچه بار دیگر کاملاً اصیل نیستند ، اما همچنان از رمان های خیالی معمولی جدا هستند.

شخصیت هایی است که من در اینجا به آنها نگاه خواهم کرد ، از Rincewind شروع می کنم. اکنون Rincewind جادوگری است که تقریباً جادوگری ناموفق دارد. او مانند یكی از دانشجویان دائمی است كه هرگز دوره دانشگاهی را با موفقیت به اتمام نرسانده است و بنابراین بقیه عمر خود را صرف تلاش برای بیرون آمدن از دانشگاه كرده است. دلیل آن این است که ، به جرات ، او یک کتاب طلسم قدرتمند (که شامل هشت جادویی است که Discworld را با هم نگه می دارد) افتتاح کرد و یکی از طلسم ها از کتاب به ذهن او پرید ، و از آن زمان او هرگز نتوانسته است بر جادو تسلط داشته باشد ( زیرا طلسم در سر او به او فضای کافی برای یادگیری هر جادو دیگر را نمی دهد. بعلاوه ، Rincewind یک قهرمان نیست ، او یک ترسو است ، و وقت خود را صرف تلاش برای فرار از خطر می کند تا فقط خودش را ببیند که در وسط سیلی می زند او مردی با هدف یا کاری نیست که صرفاً زنده ماندن باشد. در کتاب های بعدی (و نه همه رمان های Discworld پیرامون Rincewind ساخته شده اند) او تفاوتی ندارد ، اما من دور می شوم.

بعدی ما Twoflower را داریم. او توریستی است که از قاره افسانه ای طلا سفر کرده است تا فقط برای تماشای اطراف خود از آنهک مورپورک دیدن کند. این ، مانند بقیه Discworld ، در جنبه های فرهنگ ما با استفاده از Discworld به عنوان وسیله نقلیه سرگرم کننده است ممکن است تصور شود عجیب است که کسی در نیمه راه هکتار سفر کند جهان به سادگی برای دیدن چیزی است ، اما ما یک صنعت کامل به این موضوع اختصاص داده ایم. با این حال ، شخصاً تا زمانی که این کار را انجام ندهید ، شخص واقعاً ماهیت گردشگری را درک نمی کند. افراد مسلماً حداقل تا قرن هجدهم این کار را انجام ندادند و حتی در آن زمان سفر کند بود و مردم به هر دلیلی فراتر از تجارت یا جنگ هرگز دور نمی رفتند. با صنعتی شدن و افزایش سرعت سفر ، همه چیز تغییر کرد ، اما قبل از آن ، اگر کسی نیمی از دنیا را سفر کند ، به طور کلی برنخواهد گشت.

فرد تعجب می کند که آیا Twoflower قرار است ژاپنی یا آمریکایی باشد. من همیشه او را به عنوان آمریکایی در نظر می گرفتم ، اما در جایی خواندم که او قرار است ژاپنی باشد ، که جای تعجب نیست از همان زمان نوشتن کتاب ، مردم همه ژاپنی ها را به عنوان یک جهانگردان همیشگی می دیدند. در حقیقت به نظر می رسید در آن زمان استرالیا بر پشت توریست ژاپنی سوار می شود. از زمان سپری شدن زمان ژاپن در آفتاب اقتصادی ، اوضاع تغییر کرده است ، اما اکنون شاهد جایگزینی آنها توسط گردشگران چینی هستیم. من شخصاً دوست دارم در نیمه راه دنیا سفر کنم و به چیزهایی نگاه کنم ، اما برای من چیزهای بیشتری وجود دارد تا اینکه فقط به آنها نگاه کنم و بگوییم "جی ، خیلی زیبا نیست".

تعداد دیگری از شخصیت ها نیز وجود دارد ، مانند کوهن بربر. حدس نمی زنم که این قرار است چه کسی باشد ، اگرچه باید توجه داشت که او در واقع بسیار پیر است. با وجود سن ، او هنوز هم یک مبارز بسیار بسیار مثر است. از بین همه شخصیت ها من کوهن را بهترین دوست داشتم ، فقط به این دلیل که او تقریباً بی نظیر است. چه کسی تاکنون از قهرمان یک رمان فانتزی یک بربر سالخوردگی شنیده است که نمی داند چه وقت زمان بازنشستگی است. سرانجام چمدان وجود دارد. به طور معمول چمدان ها وسایل پس زمینه هستند ، اما در Terry Pratchett نیست. چمدان یک لوازم جانبی نیست بلکه یک شخصیت در نوع خود است و در آن یک شخصیت روان پریش و غیرقابل کنترل است. او همچنین نسبت به Rincewind وابستگی شدیدی ایجاد کرده است ، وحشتناک تر.

ببینید ، من رنگ جادو را دوست داشتم ، فکر می کردم این کار کاملاً خوب انجام شده است و اگرچه ممکن است سوالاتی در مورد میزان وفاداری آن وجود داشته باشد کتابهای اصلی است ، من شخصاً فکر کردم آنها می توانستند کارهای خیلی بدتری داشته باشند. شخصیت Rincewind به خوبی به تصویر کشیده شد ، و در حالی که من آن چیزی نبودم که در ذهنم به ذهنم خطور کرده بود (فکر می کردم او خیلی جوان تر است) اما این خیلی منطقی بود. خنده دار است که تماشای فیلم هایی از این دست باعث می شود دوباره به خواندن این کتاب ها برگردم ، اگرچه باید اعتراف کنم که تعداد زیادی کتاب دیگر در قفسه خود دارم که دارای اولویت بیشتری نسبت به بازخوانی رمان تری پراتشت هستند. .

دانلود فیلم The Colour Of Magic 2008 (رنگ جادو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

"مضامین و داستانهای جداگانه" را فراموش کنید و عذرخواهی را برای آنها فراموش کنید. طرفداران پرتشت نمی توانند احمقانه از این موضوع خسته شوند و من نمی بینم که چگونه افراد غیر از سن بالای 10 سال می توانند سرگرم شوند. در جایی که نوشته های پراتشت واضح ، هوشمندانه و شوخ طبعانه است ، رنگ جادو رمانتیک ، احمقانه و کسل کننده است. بله ، وادیم ژان در زمینه تصمیم گیری در مورد اینکه کتابها را به فیلمنامه تبدیل کند چه چیزی را نگه دارد و چه چیزی را باید کنار بگذارد ، کار بسیار خوبی انجام داد. برخی از گفتگوها حتی هوشمندانه ارائه می شود. اما این کافی نیست.

رمان های اولیه Discworld به سختی چیزی دارند که بتوانید آنرا طرح کنید. آنها فقط "یک چیز پشت سر هم اتفاق می افتد" تا زمانی که یا به چیزی برسید که احساس رزولوشن داشته باشد یا مکان خوبی برای توقف باشد. آنها به جای طرح محور بودن ، جناس محور هستند. برخی از جناسهای اصلی به خواندن آنها بستگی دارد ، اما بیشتر آنها را می توان تجسم کرد ، یا حداقل با نسخه تصویری ، که کف دست است ، جایگزین کرد. تقریباً هر وقت کسی در رنگ جادو چیزی می گوید ، یا مکثی برای اثر ایجاد می شود (خراب کردن گام زدن) یا چیز دیگری روی خط قدم می گذارد (زایمان را خراب می کند). و هیچ چوب دستی وجود ندارد - وقتی اتفاقی می افتد ، عملاً در حرکت آهسته است ، احتمالاً بچه های زیر 10 سال آن را از دست ندهند. اما حتی داستان های پراتشت که برای کودکان نوشته شده است (که اینها نبوده اند) میزان بی خردی مخاطب آنها را در رنگ جادو فرض نمی کند.

لذت یک رمان Discworld فقط در جناب آشکار نیست ، کنایات ، استعاره ها ، ارجاعات طنزآمیز و سایر "بازی با کلمات" که وی استفاده می کند ، در کشف موارد پنهان است که باعث می شود از این که متوجه شده اید واقعاً از خود راضی هستید. این مردی است که شخصیت "هویج" را در کتاب شماره 7 معرفی کرده و کسی را مجبور کرده است که "به شیوه ای جدید به او نگاه کند و انقلابی را آغاز کند" در کتاب _پانزدهم_. اگر با فیلسوفان فرانسوی خود آشنایی ندارید و شانس پیدا کردن نقل قول در یک تقویم را ندارید (همانطور که من نوشتم) پس مرجع را تشخیص نخواهید داد. اما چه نوع ذهن پیچیده ای بین راه اندازی و تحویل یک جناس شش کتاب می نویسد؟ چه رسد به چنین مبهمی؟ تری پراتشت و هیچ کس دیگر.

اما جدا از نداشتن هوش ، فیلم فاقد عنصر حیاتی دیگری از Discworld است: شخصیت. در رمان ها ، رینس ویند عملاً یک ورزشکار است (از آن همه دویدن) و احتمالاً در اوایل سی سالگی است - این مدتها پیش نبود که ، به عنوان یک جوان در سن طبیعی ، جرات جسمی را داشت که نباید داشت. در فیلم The Colour Of Magic شخصیت اجرا نمی شود زیرا بازیگر نمی تواند. او خیلی پیر است. و بیشتر شوخ طبعی Rincewind به دویدن بستگی دارد! خطوط او تقریباً همیشه روی دوش او انداخته می شود. از طرف دیگر ، Twoflower حداقل به همان اندازه بد بازی شده است. او از امپراتوری آگاتا می آید ، که بر روی "جهان و آینه جهان" که همان دنیای دنیاست ، تمام استعاره ها ، کلیشه ها و تعصبات غرب (به ویژه انگلیس) را برای شرق - به ویژه چین و ژاپن نشان می دهد. هوم ، فکر نمی کنی می توانستی یک آسیایی را انتخاب کنی؟ یا هنوز به روزهایی برمی گردیم که سفیدپوستان همه نقش ها را بازی می کنند ، هرچقدر هم که برای آنها بدخواه نباشند؟ این شخصیت حتی به عنوان یک توریست خوب ظاهر نمی شود! در عوض او مانند 5 ساله به نظر می رسد و رفتار می کند که سعی می کند خود را احمق جلوه دهد.

آنچه واقعاً ناامیدکننده است این است که همه این بازیگران واقعاً واقعاً در کارشان مهارت دارند. این فقط شغلی نیست که باید به این بازیگران خاص داده می شد. به عنوان مثال تیم كاری با خطوط و شخصیت خود بهترین تلاش خود را انجام می دهد (و بهترین او بسیار بسیار خوب است) ، اما این قدم زدن او را به قدری بهم می ریزد كه حتی نمی تواند شما را بد خلق كند. صحبت از تلاش بیهوده! تقریباً کافی است که شما را گریه کند.

تلاش دیگر وادیم ژان ، The Hogfather ، ساعت بسیار بهتری است زیرا او انتخاب بازیگران را به درستی - یا حداقل ، به اندازه کافی مناسب - انجام داده است. اما قدم زدن به همان اندازه بد است. به نظر می رسد کسی با لکنت زبان ، برای شما یک رمان را بلند بلند می خواند و بعد از هر سطر یک ثانیه مکث می کند.

می توانست خیلی بهتر باشد.

دانلود فیلم The Colour Of Magic 2008 (رنگ جادو) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

خب... قبلاً در چند نکته گفته شد و صرفاً واکنشی است بر آن دلایل. 1.) فیلم وحشتناکی نیست: چند شخصیت به خوبی نمایش داده می شوند، مانند کوهن و شاید وتیناری (بدون توجه به این که آیا آلن ریکمن را در آن نقش ترجیح داده ام یا نه. ست ها به خوبی روشن شده اند و مجموعه ها عالی هستند. این یک فیلم خوب است که در تضاد با فیلم های متفاوتی است که این روزها می بینید.

2.) فیلم وحشتناکی است. به احتمال زیاد "پدر گراز" را ترجیح می دهید، نمی توانید این یکی را تحمل کنید. هاگفادر برای به تصویر کشیدن یک رمان بیش از 300 صفحه به 3 ساعت زمان نیاز داشت. آنها نیاز به برش قطعات داشتند و چند بخش مناسب نبودند، اما در واقع، به طور کلی مشابه بود. در آن چارچوب ذهنی جادو اینطور نیست". توضیح این است: سعی می کند دو کتاب با 250+ صفحه را در 3 ساعت به هم بپیوندد. با این حال، مثال به دست آمده از Hogfather باید این باشد که شما نمی توانید تقطیر کنید. یک کتاب در 3 ساعت، واقعاً نمی‌توانید با 2 کتاب این کار را انجام دهید. بخش‌های مهمی که اساساً حذف شده‌اند، هنوز پوسته Shade of Wizardry و The Light Incredible باقی مانده است. Rincewind چگونه از پدربزرگ پیر آگاه است؟ - در کتاب وحشیانی که به او کمک می کنند، به او می گویند. او چگونه می تواند راه را برای اتاق اکتاوو باز کند؟ - در کتابی که او ایجاد کرده است که راه ورودی باید باز شود. من می توانم تعداد زیادی از این سوالات را نام ببرم...

اما این بدیهی ترین قسمت نیست. وحشتناک ترین قسمت این است که آنها صحنه ها را به طور مداوم تغییر می دهند. در صورتی که کتاب را بخوانید، کاملاً گیج خواهید شد. اجازه دهید چند نمونه را نام ببرم:

• Trymon توسط Beasts of the Prison Aspect آنطور که در کتاب است تحت تأثیر قرار نمی گیرد. رینسویند او را در نبرد با دست در مقابل بازو شکست نمی دهد و او این کار را نمی کند. با لگد زدن به سطل که در اوج کار می‌افتد، Rincewind از Octavo برای منحرف کردن یک طلسم استفاده می‌کند که سپس به Trymon برمی‌گردد و او را به سمت سنگ می‌برد. نه جنگی، نه چیزی، فقط به این سادگی که

• موضوع با او روی پشت بام است و تریمون روی نوار موزی می لغزد و باعث می شود که کار به پایان برسد.

• Ysabell در Death's Space غایب است، جنگ، بیماری و گرسنگی نیز وجود ندارد - چمدان کوهن را به سمت Rincewind و Twoflower می کشاند (هیچ موردی وجود ندارد. توضیح عالی برای این که چرا باید این کار را انجام دهد و هیچ‌کس آن را معنی نمی‌کند)

• پیچ و مهره جادویی که Weatherwax استفاده می‌کند، این پیچ را باز نمی‌گرداند. مانند کتاب ها (تریمون او را می کشد که همه چیز برابر باشد) - رینسویند و توفلاور به دلیل آزادی فکر و برخلاف میل کرولیان سوار بر زیردریایی-چیز می شوند

• صحنه‌های شهر هنگام رفتن به آنخ مورپورک کاملاً گم شده است (به غیر از ایجاد دندان مصنوعی و نبرد با افراد ستاره که در AM اتفاق می‌افتد، همه چیز در نظر گرفته می‌شود)

• صحنه‌های خانه شیرینی زنجفیلی که جادوگران با رینسویند ملاقات می‌کنند گم شده‌اند - در عوض کوهن با کشتن همه آنها را نجات می‌دهد (در کتابی که آنها به تصویر می‌کشند) نحوه فرار و گذر جادوگران).

• لاک‌پشت‌های ستاره‌ای کوچک در کتاب مشخص نیستند، بلکه در فیلم The Colour Of Magic هستند. ستاره سرخ در نهایت به جای اینکه A'Tuin خارق‌العاده در حال بلند شدن است، تبخیر می‌شود

• Twoflower طلسمی برای Rincewind (مثل یک نگهبان) می‌گیرد. که باعث می‌شود او به حالت مرگ‌مانند برود