دانلود فیلم The Devil, Probably 1977

"چارلز" وقتی متوجه عمق انزجار خود از جمعه انسانی که در آن زندگی می کند می شود تنها راه موجود را خودکشی می بیند...

چارلز سیاست ، دین و روانکاوی را پیموده و همه آنها را رد می کند. هنگامی که عمق انزجار خود را با زوال اخلاقی و...

چارلز در سیاست، مذهب و روانکاوی پیش می رود و همه آنها را رد می کند. هنگامی که او به عمق انزجار خود از زوال اخلاقی و فیزیکی جامعه ای که در آن زندگی می کند پی می برد، تصمیم می گیرد که خودکشی تنها گزینه است...

گروهی از جوان سرخورده پاریسی به دنبال رضایت در فعالیت های سیاسی، مذهب، عاشقانه، موسیقی و مواد مخدر هستند.

دانلود فیلم The Devil, Probably 1977 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

"برای من، چیزی وجود دارد که خود تخریبی را قابل تصور می کند - حتی قابل تصور نیست، هرچند کاملاً مهم است: این بینش خلاء است، احساس خلاء که تحمل آن دشوار است." - رابرت برسون

احتمالاً شیطان اثر روبر برسون، فریاد شدیدی از ناامیدی است که بر جهانی بدون ارزش متمرکز شده است. در The Devil, Probably محصول 1977، چارلز (آنتوان مونیه) یک جوان حدودا بیست ساله، علیه نابودی سیاره زمین توسط جامعه شورش می کند و مرگ خود را به عنوان یک مخالف سازماندهی می کند. چه چیزی او نیاز دارد؟ او می‌گوید: «هیچ چیزی نمی‌پرسم»، «من از هیچ چیز حرف نمی‌زنم. اگر کاری انجام دهم، در آن مرحله، در دنیایی که تهوعم می‌کند، ارزشمند خواهم بود». برسون کار خود را به عنوان "فیلمی در مورد بلایای نقدی، چشمه ای از مخفیانه های خارق العاده در این سیاره، چه برای سخت افزار جنگی بیهوده یا آلودگی احمقانه محیط زیست" به تصویر می کشد. عنوان از صحنه‌ای در یک حمل‌ونقل می‌آید که چارلز به کمک مسافر خود می‌گوید «دولت‌ها کوته‌بین هستند» و مسافران مختلفی در گفتگو شرکت می‌کنند. یکی می‌گوید که دولت‌های دولتی را مقصر نمی‌داند، "این اکثریت هستند که برای مناسبت‌ها تصمیم می‌گیرند. کسی می‌پرسد، "پس کیست که بشریت را شوخی می‌کند؟ چه کسی از دماغ ما رانده است؟» و مسافر اصلی با ناهماهنگی غیرقابل انکاری پاسخ می دهد: «احتمالاً شرور» و پس از آن وسیله حمل و نقل در میان لامپ بوق های به صدا در می آید.

فیلم شروع می شود. و در مه و نور تمام می شود رقت انگیز است. آدم برای تنوع در فیلم The Devil, Probably برسون استفاده نمی شود، اما لحن اینجا تقریباً وجود ندارد و پاریس هرگز سردتر یا ناامیدتر به نظر نمی رسید. در سن، دو مقاله کاغذی رگه‌هایی روی صفحه نمایش داده می‌شود. روزنامه‌ها با از بین بردن هرگونه تنش، مرگ یک جوان در پاریس را گزارش می‌کنند، یک مقاله می‌گوید این یک خود تخریبی است، دیگری یک قتل. سپس ما یک سال نیم برمی‌گردیم. قهرمان اصلی، چارلز، در گردهمایی درباره آب و هوا به همراهانش می‌پیوندد. هر یک از آنها ضبط‌هایی از انسان را که آب و هوا را آلوده می‌کند و صحنه‌هایی از نابودی اتم را تماشا می‌کنند. آنها درام بانگو می‌نوازند و بدون دلیل روشن درباره دین بحث می‌کنند. هر صحنه مختصر است. و به اندازه کافی ما را از نظر احساسی شامل نمی‌شود.

به نظر می‌رسد چارلز یک دانش‌آموز معمولی است، اما رفتاری از غالب بودن وحشتناک دارد که می‌تواند از طریق صداقت حاصل شود. او واقعاً لاغر و بسیار جذاب است و انتظار نمی رود که یک سرگرم کننده جذاب به عنوان نقش اول فیلم برسون ببیند. او هسته‌ای از همراهان دارد، میشل، آلبرته، ادویج که نگران او هستند، با این حال او چیز کمی را به عنوان معاوضه پیشنهاد می‌کند، هیچ تمایلی به بیرون از خود نشان نمی‌دهد و به نظر می‌رسد که همه در حالت روانی حرکت می‌کنند. از همه نظر نگران این بود که چارلز به کجا می رود، همراهانش برای ملاقات او با یک متخصص آماده شدند، اما او به دکتر شبیه سازی (رجیس هانریون) می گوید که نگرانی او فقط این است که "چیزها را خیلی واضح ببیند". او از جزوه‌ای تا شده در جیبش مطالعه می‌کند، به متخصص می‌گوید در صورت از دست دادن جانش چه چیزهایی را از دست می‌دهد: ترتیب خانوادگی، مناسبت‌های بسته، اجتماعی، پوشیدن، ریشه‌شناسی، کتابخانه مرد توسعه‌یافته، همه اختلالات ورزشی، هزینه کارت‌ها، و غیره. جوان می‌گوید که ناامید نیست، که او فقط به «حق عمل طبیعی نیاز دارد. مجبور نباشد از هر گونه تظاهر به نیاز بیشتر... برای جایگزین کردن آرزوهای واقعی با آرزوهای گمراه‌کننده در پرتوی آمار". در یک عکس طنز غیرمعمول برای برسون، متخصص به چارلز می گوید که با فرض اینکه در کودکی تنبیه شده است، شاید دلیل این است که تمایل او توسط جامعه سرکوب شده است و از او می پرسد: "وقتی تمام شد، آیا خودت را شهید می بینی. ؟" پاسخ: "فقط یک آماتور."

در مسیر مخالفت قطعی خود، هموطن جوان کنسرتو پیانوی فوق العاده موتسارت را از پنجره ای باز می شنود. او برای ردیابی سرچشمه زیبایی متوقف می‌شود و رد می‌شود. وقتی می بیند که موسیقی تازه از تلویزیون می آید، به سفر خود به تصمیم اجتناب ناپذیر خود ادامه می دهد. اوج، اصلاً شبیه دیگر فیلم‌های برسون نیست که حسی از ظرافت عمیق را القا می‌کنند، مرا بی‌درگیر کرد، بیش از آنکه متاثر شود. در نقطه ای که چارلز شروع به بحث در مورد عدم وجود احساسات درخشان خود می کند، او در مرکز یک جمله متوقف می شود و برای دنیا مناسب نیست که چرا تصور می کند به دیوار آجری برخورد کرده است. در پایان او درست خواهد بود درست مرده است. مرگ او، اما خوش فرم، هیچ ماده مضری را مرتب نمی کند، جز قطع یک درخت منفرد، یا از وجود یک بچه مهر محافظت می کند.

دانلود فیلم The Devil, Probably 1977 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

رابرت برسون در 70 سالگی دوازدهمین مولفه خود را ساخت که به همین ترتیب نشان دهنده آخرین فیلم بعدی او بود. این سبک به دلیل نظری که در مورد افکار و شخصیت‌ها دارد، برسون بدون تحریف است. "میزان صحنه" دقیق، پیشرفت ایده آل احساس و توسعه شگفت انگیز حالت، سبک شناسی برسون را توصیف می کند. شیطان احتمالاً از نظر دیدگاهش یکی از بدبخت ترین فیلم های برسون است. جوانان پاریسی و آگاهی آن را به تصویر می کشد، اما در قلمروهای مشابه موضوعات متعددی را به تصویر می کشد، به عنوان مثال، آلودگی، فراوانی صنایع چوب، قصابی بچه مهرها، خطر فاجعه زیست محیطی، پوسیدگی مذهب و مسائل قانونی، وحشیگری هر یک از افراد اجتماعی. بنیاد و حماقت جامعه خریدار. به هر حال، همانطور که معمولاً در فیلم The Devil, Probably های برسون، مبارزه اساسی در درون انسان - در منطقه تمایل فردی، اعتماد به نفس و اخلاقیات - در جریان است.

قهرمان فیلم یک نفر نخواهد بود. بخشی از این عموم مردم او نیازی ندارد در این زندگی روزمره بیهوده که ارزش هایش به نظر مضحک است، مبارزه کند. در واقع‌گرایی و ویژگی‌های کم عمق، او تلاش می‌کند تا رهایی اخروی را از دست عزیزانش ردیابی کند - اما نمی‌تواند، به این دلیل که همه آنها در حال حاضر اسیر این عموم مردم هستند. در نهایت همراهانش به او توصیه می‌کنند که به یک متخصص مراجعه کند - قله قدردانی با اختلالات بینایی در واقعیت ما. ملاحظات مربوط به خود ویرانگری مغز او را پر می کند، حتی این که او نمی تواند تحمل کند که قادر به دیدن، بینش و شنیدن نیست - موسیقی موتزارت. او در پایان می‌فهمد که هر فعالیت محترمانه‌ای در دنیای بد، فقط باعث تحقیر آن می‌شود و طبیعتاً برای دنیای مادی‌گرا، باید مرگ خود را بخرد.

یک برداشت مهم این است که در بهبود احساس برسون به ندرت دوربین خود را حرکت می دهد. او مونتاژ را تغییر می دهد و از مونتاژ استفاده می کند که همه چیز برابر باشد. این احساس برسونی است. بی عیب بودن دولت و سازمان چند عکس قابل توجه در فیلم The Devil, Probably وجود دارد و آنها با هم ترکیبی مسحور کننده را تشکیل می دهند - تخصص انسجام. فیلم با تصویری شروع می شود که در آن یک قایق از ناکجاآباد وارد ایالت می شود و با تصویری که مردی ایالت را ترک می کند به پایان می رسد. اعتدال باید هم در حس و هم در حساب قابل مشاهده باشد، و از جو کلی ناراحت کننده فیلم حمایت می کند.

شیطان، احتمالاً دیدگاهی بدون شک نسبت به نابودی پیشرفت بشر دارد، اما در معادل، نشان می دهد که در واقع اعتماد وجود دارد. با چه روش دیگری بشریت می‌توانست چنین نمایشی بسازد؟ تصاویری که متوجه می‌شویم تماشاگر را وادار می‌کند که فکر کند، به دقت مشاهده کند و برتری را در چیزهای ساده ببیند. هیچ ستایش و تمایلی برای نجات قهرمان مانند قبل از فیلم های برسون وجود ندارد، اما مرگ غیر عاطفی او به عنوان پایان زندگی و راز آن شناخته می شود.

در طول موفقیت قهرمان داستان، او به هر حال ناامیدانه بمباران می شود به این دلیل که هیچ رستگاری اخروی برای او وجود ندارد. این پیشنهاد فیلم است، زیرا ممکن است، به عنوان یک اگنوستیک، مسیحیت فیلم با هیچ کششی از تخیل من را آزار نداد. قهرمان نیز می تواند به طور مشابه به دنبال استدلال باشد، برای اهمیت عمیق تر در زندگی روزمره - نه واقعاً از مذهب. در واقع، حتی اگر عنوان اشاره ای به کاتولیک برسون دارد، می تواند به عنوان یک داستان اخلاقی مورد مطالعه قرار گیرد. شیطان همان کسی است که در این جامعه خریدار مضحک ما را تحت سلطه خود درمی آورد. چیزی بسیار فراتر وجود دارد، چیزی که از محدودیت‌های دین می‌گذرد.

اکولوژی و دیگر دغدغه‌های اخیر صرفاً جنبه‌ای از ماجرا هستند. The Devil, Probably در نوع بشر بسیار فراتر می رود و بر موضوعاتی مانند ظرافت رئالیسم، فشار زندگی شهری، نگاه روحی، بی اهمیتی و گشایش زندگی جاری تمرکز می کند. علاوه بر این، The Devil, Probably به دلیل دیدگاه شکاکانه اش از محو پیشرفت بشر، یک اثر هنری برجسته است که نشان می دهد در واقع شناخت انسان وجود دارد که ما را از زنجیر واقع گرایی و حماقت رها می کند.