دانلود فیلم The Doors 1991

سرگذشت «جیم ماریسن»، شاعر و دانشجوی سینما، که با تشکیل گروه موسیقی «دورز»، با اشعار و صدای خودش، به شهرت جهانی دست پیدا می کند...

ادای احترام الیور استون به گروه راک 1960 در The Doors نیز به عنوان بیوگرافی خواننده فقید این گروه ، "شاعر الکتریک" جیم موریسون ، دو برابر می شود. The Doors موریسون را از دوران دانشجویی فیلم در لس آنجلس تا زمان مرگ در پاریس ، فرانسه در 27 سالگی در سال 1971 دنبال می کند. برادر دوقلوی خود را از دست داد ، اما همچنین بسیار شبیه او است که آواز خود را بسیار خواند. نوشته شده است که حتی درهای بازمانده نیز در تشخیص آواز کیلمر از صدای اصلی موریسون مشکل داشتند

داستان گروه راک معروف و تاثیرگذار دهه 1960 The Doors و خواننده و آهنگساز اصلی آن، جیم موریسون، از دوران دانشجویی فیلم UCLA در لس آنجلس تا مرگ نابهنگام او در پاریس، فرانسه در سن 27 سالگی در سال 1971...

فیلم داستان گروه مشهور و بانفوذ راک دهه 1960 و خواننده اصلی و آهنگساز گروه "جیم موریسون" را روایت می کند...

پس از یک تجربه روانگردان در صحرای کالیفرنیا، جیم موریسون (وال کیلمر)، خواننده گروه The Doors، و هم گروه هایش شروع به اجرای برنامه در لس آنجلس می کنند و به سرعت تبدیل به یک حس می شوند. با این حال، زمانی که جیم شروع به کنار گذاشتن مسئولیت‌های موسیقی خود و دوست دخترش، پاملا (مگ رایان) می‌کند و به نفع اعتیادهای خطرناکش و محبت‌های پاتریشیا (کاتلین کوینلان) اغواگر و غیبی، گروه شروع به نگرانی درباره رهبر خود می‌کند.

دانلود فیلم The Doors 1991 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

در صورتی که به هر فرد شیک پوشی از دهه 1960 خطاب می کردید، متوجه خواهید شد که جیم موریسون، رهبر گروه راک اندرول The Entryways چه افسانه ای بوده است. او به شوخی های نمایشی اش معروف بود و تا زمان مرگ نامطلوبش در 27 سالگی به وجود قرص و ظرف ادامه داد. او فهرست حیرت انگیزی از ملودی ها را که افراد در واقع به زمان حال توجه می کنند، کنار گذاشت. "پایان" یک آهنگ سنگی غیرقابل تصور است که برای من مهم شد. برای مدت طولانی، افراد سعی کرده اند از این خیال سود ببرند. وارد الیور استون، مردی که در پشت واحد ضربه سخت قرار دارد و در چهارم ژوئیه به دنیا آمده است. استون برای مدتی طولانی سعی کرد فیلمی واقعی درباره موریسون بسازد. نمی توانم بگویم که به خصوص از فیلم آخر راضی بودم. استون برای تمام مدت از سمت ابری موریسون لذت می‌برد و باعث می‌شود که او به نظر دیوانه‌ای باشد. خود وال کیلمر در نقش موریسون بازی می کند. او به نظر می رسد و حتی شبیه موریسون است. به طرز غم انگیزی، او در جایی نزدیک به یک محتوای کم عمق، که توسط خود استون ساخته شده بود، رها شد. نوازندگان ماندگار اعدام کیلمر را مورد توجه قرار دادند و در کمال تعجب به آن احترام گذاشتند. با این حال، بخش بزرگی از آنها مسیر استون را محکوم کردند، اما با صداقت، بیم منزارک، کیبوردیست که در واقع به کیلمر برای کمک به آمادگی خطاب نمی‌کرد. صحنه‌های متعددی که جیم موریسون در وحشتناک‌ترین حالت خود داشت، به اشتباه بازنمایی یا حتی کاملاً ساخته شده بود. این کاملاً هم گروهی را که برخی حتی برای هماهنگی The Doors به استون ضمانت کردند، بی‌نظیر کرد. در حالی که ممکن است من به نوعی احساسات خصوصی نسبت به موریسون نداشته باشم، محتوا شکست خورده است. خوشبختانه، کیلمر تلاش شجاعانه‌ای را برای به دست آوردن این سستی انجام می‌دهد.

استون در درخواست برای شروع فیلم، باید بر دسته‌ای از درهم‌تنیدگی‌های قانونی با آزادی‌ها غلبه کند. به عنوان مثال، نگهبانان پاملا کورسون (عشق جیم) به استون اجازه نمی‌دهند که آیه جیم را وارد کند، مگر اینکه رئیس معامله کند تا از تقصیر کورسون برای مرگ احتمالی جیم جلوگیری کند. در واقع، کورسون پذیرفته شده است که داروهایی را که او را کشته است به مرد داده است و او خودش را متهم کرده است. در درون خود هم گروه ها، دیدگاه های متضادی وجود داشت. Manzarek آماده بود تا دستاوردهای گروه را خدایی کند ... اما نه با مسئولیت استون. از طرف دیگر، گیتاریست بابی کریگر نیازی به فیلم بیوگرافی نداشت... مگر اینکه استون هماهنگی کند. با توجه به اینکه اسکورسیزی و دی پالما تلاش کردند تا آزادی هماهنگی را به دست آورند، موضوع یک محصول داغ بود، اما استون برنده آن روز شد زیرا او همچنین محتوایی را که توسط رندال جانسون ساخته شده بود، به دست آورد. قبلاً گفتم محتوا آزادی‌های خاصی (یا بسیاری) دارد، با این حال چیزی مانند استون فیلم را از نظر ظاهری جذاب نگه می‌دارد. سفر به صحرای موهاوی مستقیماً توهم زا است. صحنه های نمایش ظاهراً (البته غیرقانونی) تأثیرگذار هستند.

ری مانزارک (کایل مک لاکلان) و جیم موریسون (وال کیلمر) در سال 1965 در UCLA با هم آشنا شدند و تصمیم گرفتند یک گروه موسیقی را شکل دهند. با افزایش بابی کریگر (بلانت ویلی) و جان دنزمور (کوین دیلون)، گروهی که به نام The Entryways شناخته می‌شود، کار خود را آغاز کرد. جیم به خاطر شعرهای بحث برانگیز و هیستریک های دراماتیکش معروف شد، با این حال بدون شک با وجود مقدار زیاد دارو و مشروبات الکلی، جذاب بود. خیلی زود، گروه به اتفاقی که برای جیم می افتد فکر می کند. جیم در میان کل جمعیت بسیار شناخته شده است اما به طور مداوم با قانون اختلاف نظر داشت. در کنار جیم، معشوقه دیرینه او، پاملا کورسون (مگ رایان) می ماند. با این حال، از آنجایی که یک نیمه خداست، از همکاری دارویی با خبرنگاری به نام پاتریشیا کنیلی (کاتلین کوینلان) لذت می برد.

حتی با وجود اینکه محتوا جیم موریسون را در یک نور مثبت به تصویر نمی کشد، شما نمی توانید این کار را انجام دهید. انکار کنید که اعدام وال کیلمر چگونه است. او ساعت ها و روزها را سپری کرد و 50 آهنگ از گروه به دست آورد، البته فقط از 15 ملودی استفاده شد. او با صدای موریسون آواز خواند و نتایج باورنکردنی بود. حتی گروه هم گزینه ای برای متمایز کردن او نداشت. مگ رایان معمولاً به خاطر شارژ سبک‌ترش شناخته می‌شود، اما به نظرم او با کار لذیذ پاملا کورسون نمایش خوبی داشت. احتمالاً می‌توانید فیلم را «جیم موریسون» بنامید و به دلیل محدودیت زمان نمایش برای نوازندگان، عنوان آن باقی می‌ماند. سرگرمی‌های مجزا شخصیت‌هایشان را حداقل معتبر می‌کردند.

در مجموع، در صورتی که کسی به الیور استون اجازه نمی‌داد تا در لذت‌های گناه‌آمیز خود از آنجا دور شود، The Entryways ممکن بود تا حد زیادی بهبود یابد. من اکثر فیلم های استون را دوست دارم، اما این یک اشتباه مثبت است، به خصوص با توجه به مسئولیت وال کیلمر. در هر صورت او در ظاهر فیلم را جذاب ساخت. کیلمر در یک نمای بلند شگفت انگیزترین جنبه فیلم است. ایفای نقش مردی مانند جیم موریسون که تقریباً افسانه ای است، مطمئناً کار ساده ای نیست. ایستادن با گوش دادن به صدای کمربند "آتش من را روشن کن" نشان می دهد که او برای این ماموریت آماده است. کاش الیور استون بود.

دانلود فیلم The Doors 1991 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

منظورم از مستقل موارد زیر است. نظرسنجی من از فیلم، بررسی من از فیلم ورودی‌ها، و به‌ویژه خواننده‌ای است که در این مقطع از تاریخ آمریکا تقریباً یک افسانه است، یک دیونوسوس برتر. با این حال، جیم موریسون تا آنجا که مواقعی بیش از حد به زمان حال نزدیک بود، زندگی او به عنوان یک قطعه و فراتر از The Entryways، یک فانتزی بود. یک افسانه، در واقع، مشروط به دیدگاه شما در مورد نمادهای راک. کتاب‌های زیادی درباره جیم و ورودی‌ها وجود دارد که من مطالعه نکرده‌ام، و باید مطالعه کنم، زیرا سی‌دی‌هایشان را دوست دارم. بیشتر از این، چون من فیلم را تا این حد دوست دارم. با این حال، آخرین تکه ادعایی که من به تازگی بیان کردم، از اندازه گیری فوق العاده ای از تجزیه و تحلیل استقبال می کند، چنان که اعتقادات طرفداران مختلف Entryways اساساً به تمرین تبدیل می شود. جماعت The Entryways که ناظر فیلم را سنگسار کرده اند بسیار خشمگین هستند یا در یک زمان بودند. Beam Manzarek یک مدل به طور کلی عالی است. فکر نمی‌کنم که او را در سال پانزدهم در انتشار مجدد ندیده باشم. من منظرک را در هیچ یک از عناصر خارق العاده نمی بینم. علیرغم این واقعیت که من فیلم را دوست دارم، آنقدر زیاد که آن را چندین بار یا بیشتر دیده ام، باید به مردی توجه کنم که نزدیک ترین قسمت به جیم موریسون بود. آنها به طور کلی موریسون را می پرستیدند، همه اعضای گروه، حتی جان دنزمور. من قبول دارم که درامر به طور موثر احساسات را جبران می کند. با در نظر گرفتن همه چیز، گردهمایی جیم موریسون و The Entryways نبود. به این ترتیب، فیلم با The Reptile Kind در روزهای آخر زندگی اش شروع می شود، تا حدودی سنگین تر، مشروب خوردن شاید مثل قبل، و با روح سرخپوست با بازی رد فلوید کرو وسترمن همراه می شود. آمریکایی محلی تاثیر فوری بر فیلم دارد. روح در حال تماشای موریسون است و به نظر می رسد از او مراقبت می کند. با این حال، آماده برای کمک موثر نیست. The Doors جیم موریسون را در یک سیم پیچی نزولی نشان می دهد. همانطور که گفتم، این یک بررسی مستقل از فیلم است. بسیاری از اتفاقات رخ داده است، اما بسیاری از موقعیت ها و احساسات قابل درک نیست. این در واقع یک فیلم قابل توجه بود، با لباس فیلم های هالیوود، و به وضوح افرادی هستند که هنوز زنده هستند (یا در ارتباط بودند) با The Entryways که مورد توهین قرار گرفتند. افراد مشهور متعددی وجود داشته اند، اعم از این که سرگرم کننده، مجری، شوخی، قانون گذار، هنرمند و مقاله نویس بوده اند که موضوع فیلم ها بوده اند. به هر حال، آن افراد، مانند جکسون پولاک یا نیکسون یا اندی کافمن، تا جایی که به کسی مربوط می‌شود، هرگز تا پس از مرگشان در فیلم The Doors‌های مستند حضور نداشتند. این تمایز بزرگ بین موریسون و کسانی است که اخیراً نام بردم. ظاهراً افراد ماندگار The Entryways به جز Manzarek برای فیلم بودند. شاید بعداً دیدگاه خود را تغییر دادند. فیلم The Entryways نفسم را بند آورد، به این دلیل که فیلم قابل توجهی بود. چیزی که به طور غیرمنتظره ای در مورد این واقعیت خنده دار است این است که The Doors در بنیاد فاندامنتال جمع آوری و تنظیم شده است و در حال حاضر جایی در Lionsgate دارد. فوق العاده موفق بود... هیچ کس نمی فهمد عناصر فیلم در خط مقدم افکارشان قرار دارند. در کتابخانه آنها جا نمی شد. منحصربه‌فرد بودن گروه لس‌آنجلس از نظر فیلم این است که پس از دیدن فیلمی درباره The Entryways، این نمایشی است که هیچ گروه دیگری واقعاً نمی‌تواند از آن بالاتر باشد. برای دیدن فیلمی درباره The Byrds یا The Plane یا The Thankful Dead... که به احتمال زیاد ممکن است هرگز رخ ندهد. توضیح می‌تواند این باشد که هر یک از آنها نویسنده/خواننده وحشی با چنین اتفاقات زیادی در زندگی خود نداشته است... یا آن گروه‌های کالی ممکن است اخیراً به چند دلیل به این فکر پاسخ منفی داده باشند. من آدمی نیستم که از فیلم Entryways عصبانی باشم. این بیش از حد منحصر به فرد است، و باعث نمی شود که من احساس بی حسی کنم. به ندرت تصاویر قابل توجهی در مورد باندهای موسیقی آمریکایی وجود دارد.

دانلود فیلم The Doors 1991 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

به عنوان یک موضوع مهم، اجازه دهید شروع کنم و به شما اطلاع دهم که من یک طرفدار فوق‌العاده Entryways و Morrison هستم و می‌پذیرم که موریسون نویسنده‌ای لذت‌بخش، خواننده درخشان (یا خواننده در هر صورت)، فردی فوق‌العاده مشتاق و حیوانی برجسته بود. . در حال حاضر این به طور مرتب نشان می دهد که این نکته ای است که من باید شروع کنم به انتقاد از فیلم الیور استونز، زیرا "فقط جیم را به عنوان یک احمق گیج کننده دارو نشان می داد که برای همه اطرافیانش ضعیف بود و مستحق مرگ غیرمنتظره ای بود که برای او اتفاق افتاد" و بنابراین. چهارم.. همه چیز را در نظر بگیرم، امروز این لجبازی را نخواهم داشت.

در حقیقت، من طرفدار The Doors هستم و آن را به‌طور استثنایی نادرست ارزیابی می‌کنم. من، اول از همه، فیلم را نه به عنوان یک بیوگرافی از زندگی جیم موریسونز، بلکه زندگی نامه ای از فانتزی و افسانه جیم موریسونز می بینم. همه ما روایت های فراوانی از داروها و مشروبات الکلی را که انجام داده بود، هر یک از ترفندهای دیوانه وار (آویز شدن از بالکن و آتش زدن اتاق ها)، بی بندوباری های جنسی غیرعادی و نامنظم او، و بدیهی است که بدنام را شنیده ایم. نمایش میامی این قسمت‌ها و موارد دیگر در فیلم The Doors قرار می‌گیرند، همانطور که ما به خاطر می‌آوریم که آنها مطابق با دیدگاه طردشدگان ما هستند. هیچ چیز حل و فصل نشد و هیچ درکی به دست نیامد، فقط یک چشم انداز مستقیم در مورد چگونگی آماده شدن ما برای یادآوری او. یک رویکرد ساده تر برای بیان آن این است که فیلم مونتاژی از خاطرات است که ما، به عنوان طرفداران، هنگام یادآوری افسانه ورودی ها خواهیم داشت. داستان قطعی رابطه جنسی، مواد مخدر و راک اند رول. بنابراین، اگر به دنبال یک «دختر حفار ذغال سنگ» هستید تا بتواند زندگی واقعی موریسون ها را درک کند، پیشنهاد می کنم از The Doors دوری کنید و یکی از بیوگرافی های متعدد موریسون را از کتابخانه دریافت کنید (Nobody Here Get's Out Alive چنین خواهد بود. انتخاب خودم).

فیلم از جایی شروع می‌شود که، تا جایی که جیم به ما می‌گوید، زندگی‌اش شروع شد. در یک بیابان بین ایالتی جایی که او و خانواده اش با دیدن یک منطقه فاجعه بار که باعث کشته شدن تعدادی از سرخپوستان پوئبلو شد، عبور کردند. جیم بعداً موافقت کرد که این تصویر لحظه ای اصلی از زندگی او بود و پذیرفت که روح یکی از سرخپوستان در حال نابودی به بدن او وارد شده است. ما واقعاً این روح هندی را در فیلم The Doors می بینیم و می توانیم ببینیم که تا آنجا که ممکن است جیم را دنبال می کند. ما هیچ چیز دیگری از جوانی جیمز نمی بینیم و مستقیماً به مکان تعیین شده زیر در افسانه موریسونز آورده می شویم، یعنی ترک مدرسه فیلم UCLA. این الگوی رفتن از یک نقطه تعیین شده به نقطه دیگر تا آنجا که ممکن است تا آخرین نقطه ای که در پاریس از آن آگاه هستیم ادامه دارد.

وال کیلمر، که به طرز قابل اعتمادی افسانه ای است، هر لحظه صفحه را می گیرد. با نمایشگاه مرحوم صنعتگر. علاوه بر این واقعیت که او از نظر ظاهری شگفت‌انگیز است، تکرار جیم است، اما او به همین ترتیب آوازهای خودش را انجام می‌دهد که تقریباً از موریسون قابل تشخیص نیست. یکی دیگر از نمایشگاه‌هایی که ارزش تمرکز روی آن را دارد، کریسپین گلاور در نقش اندی وارهول است، او برای مدت بسیار کوتاهی روی پرده است، اما چه دوره‌ای بود. با فرض اینکه آشنایی قابل توجهی با وارهول دارید، وقتی او را می بینید متوجه خواهید شد که در مورد چه چیزی صحبت می کنم. بیشتر موسیقی متن موسیقی خود Entryways است، در واقع تقریباً مانند یک موزیک ویدیو برای گروه در کسری از زمان پخش می شود و مقدار زیادی از تبادل بیان شده حتی آیات و آیات خود جیمز است. همه چیزهایی که استون در نظر گرفته می‌شود برای نمایش یک سبک زندگی سنگی بسیار سخت کار کرده است.

برای خلاصه کردن آن، در صورتی که به موسیقی The Entryways، نمایشگاه‌های خارق‌العاده، و تحقیقی جذاب علاقه دارید، The Doors را ببینید. وجود یک افسانه قهرمان کلیشه ای... به سادگی سعی کنید آن را درک کنید، فیلمی از یک فانتزی است نه یک مرد.

دانلود فیلم The Doors 1991 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

به عنوان یکی از طرفداران اصلی Entryways که مشتاق پایه‌گذاری The Entryways و همچنین موسیقی خارق‌العاده آن‌ها هستم (البته، من مشکلی در قبولی ندارم، نه چندان زیاد)، به واکنش‌های بیم منزارک در مورد ناامیدی از فیلم الیور استون فکر می‌کنم. از طرفی بهتر جیم موریسون را به صفر برسانیم، نه اینکه بگوییم یک مورد فوق العاده وحشتناک وجود نداشت. او در کتابت و شعر بسیار متبحر بود و این خود و همچنین تعهدش به ابیات درز باید معرفی می‌شد و ظاهراً ممکن بود واقعاً چنین تمام شده باشد. (ورودی‌ها در آنجا گسترش می‌یابند، شما با چالش قابل توجه جیم [برای افرادی مانند ما] آشنا هستید تا هر کتاب علمی را روی قفسه‌اش بیاورد و او را آزمایش کند.) و مطمئناً در صورتی که نتیجه‌گیری بیشتر از این باشد، اهمیتی نمی‌دهم. فیلم، بر خلاف برش در صحنه های مختلف. من از شروع تا پایان یک فیلم 30 ساعته درباره ورودی‌ها سربسته می‌مانم. جیم به عنوان یک آدم تند و تند در تمام طول فیلم هیچ محدودیتی ندارد، با این حال گفته می‌شود که او می‌توانست زیرک و ظریف باشد، زمانی که دمدمی مزاج نبود، پس چرا این را تبدیل به مرکز نیمه اول (یا اول سوم) نکنیم و قسمت آخر را دنبال کنیم. انحطاط؟

اما کار یک فیلم درگیر شدن است، و The Entryways نشانه ای را از دست نمی دهد و با یک نمایشگاه بازیگری باورنکردنی گذشته توسط وال کیلمر در نقش جیم شروع می شود. در صورتی که تصویر شخصیتی کاملاً تنظیم نشده باشد، به طور مثبت در چیزی که جیم دیده بود، دقت وجود داشت. قیافه، ویژگی ها، چهره، صدا و بیان، همگام سازی لب ها و آواز خواندن، هر چیزی که مربوط به متقاعد شدن باشد - همه آنها اینجا بودند و در سطح اسکار بودند، البته دنیای فیلم هرگز نمی توانست آن را به حال خود رها کند. مگ رایان در کارش به عنوان پم بیشتر متقاعد کننده بود تا در فیلم The Doors دیگری که من او را دیده ام. تغییر ممکن بود چیزی بیشتر باشد، با این حال فیلمبرداری نفس گیر، حیرت انگیز و رنگی بود، با صحنه های نمایشی خارق العاده. (همچنین، برای من فرقی نمی‌کند که آن خانم‌های جوان متحرک به ندرت رخ داده‌اند یا هرگز واقعاً رخ نداده‌اند.) انتخاب آهنگ شگفت‌انگیز بود. من فکر می‌کردم صحنه‌های هندی در گلگیر و صحرا، صحنه Bourbon a Go، خانه امن جدید و میامی، فیلم «جشن مارمولک» و غیره همه عالی بودند. علاوه بر این، خوب است که چیزهای دیوانه کننده ای داشته باشید (من مدل نمی دهم، تا از اسپویلرها دوری کنم) - به احتمال زیاد او آن را انجام نداده است، می دانید، نزدیک است، یا چیزی که او به طور موثری انجام داده است. می توانستم این کار را انجام دهم.

من به دقت در زندگی روزمره متعصب هستم - - ضبط شده به صورت چاپی، در استناد به دیگران، و غیره. به هر حال، آیا در فیلم The Doors‌ها، مسئله اصلی این نیست که آیا اشتباه باعث قطع عضو قابل توجه و قابل توجهی می‌شود؟ از این رو، تأکید اضافی "بالاتر" روی اد سالیوان - که اهمیت می دهد، سرگرم کننده بود. "بیا بیو آتش من را روشن کن"؛ صحنه فیلم UCLA، که در واقع او را یک عزیز هیتلر به نظر نمی‌رساند (با این حال قبول دارم که با "من ترک کردم" که اتفاق نیفتاد، درگیر شدم). کامپوزیت پاتریشیا کنیلی; معرفی اندی وارهول جایی که خطای معنی‌داری وجود داشت، همانطور که قبلاً گفتم، در تصویری نابرابر از جیم بود - عدم وجود جنبه علمی (و مطمئنم، چند ویژگی مثبت دیگر). شاید زمانی ما آن را در فیلم The Doors ببینیم، نه صرفاً در کتاب.

دانلود فیلم The Doors 1991 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

نمی توان رد کرد که جیم موریسون در سطح شهرت خود نمادی منحصر به فرد و شگفت انگیز از صحنه موسیقی دهه 1960 بود. خانم ها به او نیاز داشتند و مردها باید او باشند. دور از گیرنده، زندگی جیم موریسون با سوء مصرف مشروبات الکلی، مصرف مواد مخدر، تثبیت مرگ، زن ستیزی و رفتار غیرمعمول که او را با اختلافات مختلف با قانون مواجه می کرد، عذاب می داد. الیور استون برای گفتن داستان توهم‌زای زندگی کوتاه جیم موریسون و گروهش The Doors از همه جا و کاوش در منازعات عذرخواهی نمی‌کند.

The Doors بر زندگی جیم موریسون متمرکز است (وال کیلمر، تاپ اسلحه) و همچنین نوازندگان خویشاوند او از جمله جان دنزمور (کوین دیلون، کمپانی)، بیم منزارک (کایل مک‌لاکلان، بلو ولوت)، و رابی کریگر (مستقیم به نقطه ویلی، داستان خام). The Doors علاوه بر این رابطه او با پاملا کورسون (مگ رایان، بی‌قرار در سیاتل) و پاتریشیا کنیلی (کاتلین کوئینلان، آپولو 13) را به تصویر می‌کشد. همانطور که Entryways بسیار موثر می شود، جیم به تدریج با تصویر خود به عنوان "پادشاه خزندگان" مجذوب می شود و شیوه زندگی او به سوء مصرف مشروبات الکلی و داروها سقوط می کند. جیم موریسون نیز زیر پوست بسیاری از مالکان و روسای باشگاه از جمله نوازندگان و همراهان خود از رفتار عجیب و عصبانی جیم و همچنین تأخیر او در تمرین‌ها و نمایش‌ها خسته می‌شوند. جیم نیز پس از دستگیری به دلیل رفتار ناپسند روی صحنه، در آب داغ با قانون به آب می زند.

وال کیلمر یکی از بهترین نمایشگاه های خود را در نقش جیم موریسون برگزار می کند. شباهت آنها اساساً مشابه یکدیگر است و وال کیلمر با احترام به افسانه ای که میراث او را خدایی کرده است، ارزش فیلم را انجام می دهد. علاوه بر این، تماشای و توجه به تعداد زیادی از ملودی های قدیمی که در فیلم The Doors احیا می شوند عجیب بود.

بقیه بازیگران مکمل فیلم را به خوبی متعادل می کنند. به طور خاص، مگ رایان دلپذیر در نقش پاملا کورسون، معشوقه جیم موریسون، فوق العاده بود. ترکیبی از سرگرم کننده و سرگرم کننده در مشاغل کوچک وجود دارد از جمله کریسپین گلاور (بازگشت به آینده)، کلی هو (Support 2 The Grave)، خواننده بیلی آیکون، مایکل مدسن (Repository Canines)، دبی مازار (اسکورت)، مایکل وینکات (Support 2 The Grave) کلاغ)، جوزی بیست (ملروز اسپات) و تیتوس ولیور (بوش).

کارگردان الیور استون کسی نیست که از بحثی که به ویژه توسط فیلم هایی مانند Unit (1986) به دنیا آمده است، اجتناب کند. چهارم ژوئیه (1989)، JFK (1991) و اعدامیان عادی (1994). تعداد زیادی از خانواده جیم موریسون، همراهان عزیز و حتی تک تک نوازندگان ارزشی در نحوه به تصویر کشیدن جیم موریسون ندیدند و فیلم باعث ناراحتی زیادی شد.

The Entryways از جیم موریسون و گروهش The Entryways تجلیل می کند و این امر تا حد زیادی به دلیل تلاش های رئیس اولیور استون که داستان را در پرده بزرگ دوباره جوان کرد و وال کیلمر در یکی از آنها مطرح شد. برجسته‌ترین نمایشگاه‌های او ظرفیت‌های او را به‌عنوان یک سرگرم‌کننده باکیفیت با جوان‌سازی داستان غم‌انگیز جیم موریسون که قرار بود به زندگی کوتاهی ادامه دهد، نشان می‌دهد.

دانلود فیلم The Doors 1991 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

من عاشق The Entryways بودم و یک بار آنها را زنده دیدم. موریسون چند سال از من تثبیت‌تر بود، بنابراین او بخشی از "فرهنگ" من در آن مقطع بود و موسیقی آنها با وجود همه عذاب‌های فوق‌العاده، هنوز به هیچ وجه شبیه دیگران نیست. من به خصوص هنوز به یاد می آورم که در آن نقطه ای که شنیدم او از او گذشت کجا بودم. من به شدت ناراحت بودم در حال حاضر سال 2022 است و من بالاخره زمانی پیدا کردم که The Doors را ببینم، که زمانی به هر قیمتی از آن دوری می‌کردم تا اینکه آن را نادیده گرفتم و فعلاً به آن علاقه داشتم. یکی از دلایل بیزاری من این است که هرگز روی کیلمر تمرکز نکردم. من هرگز تحسین او را درک نکردم، زیرا طبیعتاً گمان نمی‌کردم که او تا حدودی سرگرم‌کننده است، با این حال شنیده‌ام که او در Gravestone فوق‌العاده است، با این حال من هرگز از چیزی که او را در آن دیدم خیره نشدم. سپس، در آن نقطه، سال‌های عجیب و غریب خود را در حدود ساعت حضور او و براندو در جزیره دکتر مورو، که به طرز غم‌انگیزی دیدم، گذراندم. به هر حال، این یک تب طولانی برای یک فیلم است و به طور کلی، کار می کند. برای من نگران‌کننده‌ترین گزینه این است که آخرین گزینه این است که به شکل مفیدی چنین ارتباطات بی‌شماری را جمع‌آوری می‌کند، با این حال موسیقی شگفت‌انگیز است و به‌طور مبتکرانه‌ای به‌عنوان موسیقی پایه استفاده می‌شود. علاوه بر این، همانطور که معمولاً گفته شد، این بهترین ثانیه کیلمر است و مطمئناً مطابق دیدگاه من است. به نظر می رسد که او به شخص دلبسته است. من نتوانسته بودم هنرمندان مشهور را در این زمینه به یاد بیاورم. مگ رایان به سادگی اشتباه گرفته شده است. کاتلین کوینلن که مدت‌ها قبل در «Actors' Value» در شهر نیویورک ملاقات کردم، بلافاصله پس از ملاقات او، من هرگز به تو تضمین ندادم یک گل رز، احیاکننده و لذت بخش بود، همه چیز را در نظر بگیریم، اما این کوینلنی نیست که من ملاقات کردم یا داشتم. در هر نقطه دیده می شود. مطمئن نیستم در موردش چه فکری باید بکنم و نه کسی که بازی می کند. هیچ یک از افراد حاضر هیچ ارتباط واقعی برقرار نمی کنند. این واقعا یک فیلم الیور استون است! در میان او و کیلمر، متاسفم که اینقدر طول کشید تا این را ببینم. این بیوگرافی یک هموطن جوان ماهر، زیرک و سرکش که در یک سیم پیچ ثابت نزولی قرار دارد، به طور مداوم کار نمی کند، با این حال آنچه انجام می دهد گاهی تکان دهنده است.

دانلود فیلم The Doors 1991 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

در صورتی که هر کسی بتواند امید به زندگی یک فرد منفرد را به پایان برساند و آن را به یک برجسته 2 ساعته کوچکتر کند... یک برجسته سازی دقیق 2 ساعته، من به شدت خیره خواهم شد. من اعتبار The Doors را خوب می دانم که مطمئناً ارزش دیدن دارد. وال کیلمار واقعاً سخت کار می‌کند، برای بخشی از صحنه‌ها آواز خود را انجام می‌دهد، تصویری خارق‌العاده از یک گروه آماتور که در تلاش برای همکاری و مدیریت تمایز لحظه‌ای و ثروت در حین مدیریت مسائل واقعی خواننده اصلی است.

توجه کنید که گفتم "از یک گروه آماتور" و نه The Entryways. همه گروه ها از کم شروع می شوند و به عنوان سوال با انتظار معروف شدن هستند. برخی احتمالاً بیشتر از قبل از قبل تنظیم شده بودند، برخی دیگر کمتر از برخی دیگر تمایل به تبدیل شدن به خانواده سلطنتی نمایش بیز ندارند. من یکی از علاقه مندان اصلی The Entryways و موسیقی آنها هستم، زیرا مطمئن هستم که تعداد زیادی از شما شاید، اما به یاد داشته باشید که این افراد فقط چهار نفر هستند، که سه نفر از آنها مجری بودند و یکی از آنها جزئی از همه چیز بود.
The Doors آنها را به صورت دسته جمعی از افراد "عادی" به تصویر می کشد که وارد صحنه موسیقی می شوند. مجموعه‌ها و نواحی باورنکردنی، بازسازی‌ها و دقایق بسیار جذابی که حول و حوش جیم و میل مداوم او به نوشیدن می‌چرخند. در هر صورت، اگر مایل به آشنایی با جیم هستید و علاوه بر یک فیلم خوب، خاطراتی از او بخوانید، چند تا از آنها را بخوانید، بفهمید همسرش چه می‌گویند، تفکرات نوازندگانش یا حتی پیام نمایندگانش درباره او. . داستان‌ها و مناسبت‌های مقایسه‌ای را جستجو کنید و به کانون‌های دیدگاه آن‌ها نگاه کنید، با درستی آن‌ها متوجه شوید که چه کسی هستند و ببینید چه کسی صادق است، چه کسی اغراق می‌کند، چه کسی حدس می‌زند و چه کسی کاملاً دروغ می‌گوید. تا آنجا که من می دانم، و در صورتی که اشتباه می کنم، درست است... هر چند که ممکن است، من قبول ندارم که الیور استون و جیم موریسون تا به حال با هم همراه بوده اند؟ اگر به نحوی توانستید به سطل لگد بزنید و کسی درباره شما فیلم بسازد، فکر می‌کنید چه بخشی از زندگی‌تان در فیلم The Doors‌ها مشهور شوید؟ آن هالیوود است.