دانلود فیلم The Goalie's Anxiety at the Penalty Kick 1972

اضطراب دروازه بان در ضربه پنالتی یوزف بلوخ دروازه بان در طول بازی به دلیل بازی نادرست اخراج می شود. میدان را ترک می کند و می رود تا شب را با صندوقدار سینما بگذراند...

اضطراب Goalie در ضربه مجازات یک فیلم نمایشی آلمانی در سال 1972 است که توسط ویم وندرز کارگردانی شده است.

دانلود فیلم The Goalie's Anxiety at the Penalty Kick 1972 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

شاید شیرین کاری در عنوان باشد. تصادفی یا عمدی؟ دروازه‌بانی بدون هدف که به فیلمی بدون هدف می‌رسد. Die Tension Des Tormanns Beim Elfmeter ("عصبیت دروازه بان در ضربه مجازات") داستانی است درباره چیزهایی که خود ویرانگر هستند و هیچ کس روی آنها تمرکز نمی کند، افرادی که انگار همه چیز خوب است در حالی که در دنیایی در حال فروپاشی زندگی می کنند. دروازه‌بان این عنوان جوزف بلوخ (آرتور براوس) است، مردی بی‌همدل و وحشی که پس از یک جنون بی‌عدالتی قتل به دلایل سیاه (احتمالاً هیچ‌کدام) با کشتن یک منشی زن - که او رفت، از مسابقه حذف شد. در طول شب با - و یک بچه کم شنوا - هنوز برای من مبهوت است به این احتمال که او نقشی در مرگش داشته باشد که بعداً به عنوان یک اتفاق ناگوار اداره می شود.

آنچه در جریان است، فرار بلوخ از یک نقطه به نقطه دیگر، اقامت در مسافرخانه، بی ادبی با افراد و زمان های مختلف است که توسط افراد خارجی مورد ضرب و شتم قرار می گیرد و پس از تحریک آنها، یا توسط دزدان غارت می شود. دانستن نحوه پاسخگویی و ایجاد روابط با خانم های مختلف. اکنون و دوباره اطلاعات کمی در مورد تلفات او در اخبار وجود دارد، و به نظر می رسد که او حواسش را پرت می کند و دائماً نیاز به مطالعه روزنامه ها دارد. پس چه کاری باید انجام دهد؟ هدف او چیست؟ به نظر من، هیچ کدام به استثنای گریز - اما چه کسی او را دنبال می کند؟ چه کسی با تظاهرات گیج کننده او آشناست؟ به این ترتیب، او به سادگی به قدم زدن بی‌نظیر ادامه می‌دهد و چیزها را از نظم خارج می‌کند.

به راحتی یکی از شکننده‌ترین ساعت‌های ویم وندرس و یکی از سخت‌ترین ساعت‌های اوست، زیرا هیچ چیز جذابی نمی‌سازد. بعضی اوقات حتی دیدن غیر قابل ستایش، مملو از فعالیت های بیهوده، شرایط نامناسب معرفی شده و تظاهرات غیرقابل توجهی است که چیزی به طرحی که تعداد زیادی برای نمایش ندارد اضافه نمی کند. چیزهای کمی وجود دارد که وندرس در حین ساخت نمایش خارج از پایگاه خود به درستی آن را درک کرده است. او قصد و دلیلی برای اینکه چرا شخصیت اصلی او به کشتن افراد می رود، ارائه نمی دهد. چه کسی می تواند به یک قاتل انگیزه بدهد؟ چه کسی ممکن است یک اشتباه را معقول بداند؟ اینطور نیست، اساساً نفرت انگیز است و بسیار شبیه فیلم غیرقابل توضیح است.

کسانی که می‌دانند چگونه می‌توانند به اتمام برسند، شوک می‌گیرند، با این حال فقط افراد بصیر واقعاً آن را دریافت خواهند کرد. آخرین صحنه مطلق، زمانی که جوزف با بی حوصلگی یک مسابقه فوتبال را تماشا می کند و با شخص دیگری ملاقات می کند، او کل فیلم را به شیوه ای عملاً بت بازی می گوید. او تشبیهی می‌سازد که نوری را روی ما در میان جمعیت متمرکز می‌کند. او برای مرد روشن می کند که چرا تماشاگران در حوالی بازی باید روی دروازه بان باشند نه اینکه در بازیکن یا توپ باشند. مرد به این کار ادامه می دهد و پاسخ می دهد که بیش از حد دردسر ساز است، که یوسف پاسخ می دهد: "شما به آن عادت می کنید. هر طور که باشد، مسخره است!". در مورد فیلم هم همینطور. نشانه‌های زیادی وجود دارد که این مرد یک قاتل است، او بین رفتارهای غیرقابل پیش‌بینی مختلف حرکت می‌کند، تقریباً نتیجه نهایی این است که پلیس متوجه می‌شود و حتی با یک مشکل جزئی به یکی از مقامات کمک می‌کند، اما همه اطرافیان از دیدن او غفلت می‌کنند یا فعالیت های او افراد فقط خیلی به او اعتماد دارند. ما، به عنوان جمعیت، نمی توانیم با آن ولگردی کنیم، ما چشمانمان را به دروازه بان نگه می داریم. آن صحنه ژرفای زیادی دارد، واقعاً افتضاح است که فیلم خیلی شبیه آن لحظه نیست.

حواس‌پرتی (و نه مثبت)، تا حدودی اطلاعات نادرست است، اما تا حدی باعث ایجاد «عصبی بودن دروازه‌بان» می‌شود. در ضربه تنبیه» به عنوان رویکردی خلاقانه برای شکستن روایت‌های نمایشی با داستان تقسیم‌شده‌اش مملو از تبادلات عادی و برخی فرضیات زمانی که همه چیز ساکت است ارزش دارد. دردسرساز، عجیب و غریب و به طور عجیبی نه تهدید آمیز به عنوان فیلم های روانی اغلب اغلب خواهد بود. به همین ترتیب به دلیل موسیقی متن آن در صحنه های متعدد جوک باکس، با آثار هنری پاپ و راک، ارزش دیدن را دارد. از اولین نمره از موضوع اصلی متنفر بودم، با این حال، بسیار آزاردهنده بود. من تحلیلگرانی را که آن را با رمان پر زرق و برق کامو «غریبه» مقایسه می‌کنند، نمی‌دانم، زیرا شخصیت اصلی رمان بیشتر از اینکه دروازه‌بان، توضیحاتی در پشت قتل داشته باشد، توضیح داده است. با این حال وندرس تا حدودی عالی است. 6/10