دانلود فیلم The Great Gatsby 2013 (گتسبیِ بزرگ)

نیک کاراوی (توبی مگوایر) که در جزیره لانگ زندگی می‌کند، مجذوب گذشته مرموز و سبک زندگی اسراف کارانهٔ همسایه خود جی گتسبی (دی کاپریو) می‌شود. او به سمت گتسبی کشیده می‌شود تا شاهدی بر تراژدی زندگی او باشد...

یک کهنه سرباز جنگ ناخواسته به درون گذشته و سبک زندگی همسایه میلیونرش کشیده می شود و ...

یک نویسنده و تاجر وال استریت، نیک، خود را جذب گذشته و سبک زندگی همسایه میلیونر خود، جی گتسبی می‌کند.

یک نویسنده و تاجر وال استریت، نیک کاراوی، در میان مهمانی‌های آشوب‌آمیز عصر جاز، جذب گذشته و سبک زندگی همسایه میلیونر مرموز خود، جی گتسبی می‌شود.

"نیک کروی" غرق در گذشته و شیوه زندگی همسایه ثروتمند خود "جی گتسبی" می شود.اما او می تواند از شکافهای زندگی او،جائی که دیوانگی،وسواس و تراژدی قرار دارد ببیند...

دانلود فیلم The Great Gatsby 2013 (گتسبیِ بزرگ) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

"گتسبی بزرگ" درامی به کارگردانی باز لورمان با بازی لئوناردو دی کاپریو و توبی مگوایر است که در سال 2013 ساخته شده است. یک سال و نیم پیش ، سالها پیش ، من به این اقتباس رمان یک ساعت مچی داده ام و فکر کردم که خوب است ، اما نه به اندازه ای که امیدوارم برجسته باشد. خوب ، در مرحله ای بود که من همیشه انتظار داشتم تک تک ویژگی های دی کاپریو یک شاهکار باشد ، بنابراین این همان چیزی است که احتمالاً انتظارات من را در روزهای گذشته شکسته است. یکی دیگر از عواملی که باعث سردرگمی و سوerstand تفاهم من از فیلم شد احتمالاً این بود که ، در آن زمان ، من حتی در مورد رمان اصلی اثر اف اسکات فیتزجرالد که گتسبیِ بزرگ براساس آن ساخته شده ، چیزی نشنیده ام. من حتی نمی دانم چه عاملی باعث می شود بدون اینکه قبلاً کتاب را خوانده باشم ، به این اقتباس ساعت بدهم ، زیرا این کاملاً ضد عادت است که من ابتدا مقالات را می خوانم. بیشتر ، من می خواهم این کار را انجام دهم تا بتوانم مقایسه ای بین این دو انجام دهم و از آنجایی که احساس کردم شخصیت جی گتسبی هنوز هم پس از آن و بطور عجیب و غریب حتی اخیراً من را مجذوب خود کرده است ، تصمیم گرفتم رمان اصلی فیتزجرالد را بخرم و آن را بخوانید خوب ، حتی اگر به زبان انگلیسی بود (همانطور که گفتم ، نسخه اصلی آن را خریداری کردم) فقط در عرض چهار روز توانستم آن را درک و تمام کنم. از ابتدا تا پایان غم انگیز ، کاملاً جذب آن شدم و تقریباً غیرممکن بود که آن را به هر طریقی کنار بگذارم. آنچه فیتزجرالد خلق کرد از نظر حقوقی یکی از بزرگترین رمان های قرن بیستم است. شخصیت های واقعی ، درگیری دراماتیک ، شیوه ای که او همه اینها را در قالب کلمات بیان می کند ، فقط فوق العاده و زیبا شکل گرفته اند. حتی اگر در کمتر از یک هفته رمان را تمام می کردم ، شخصیت ها برای قلب من عزیز شدند و دلم برای آنها تنگ می شود. عجیب است که چه ادبیات بزرگی می تواند به دست آورد ، نه؟ با توجه به تأثیری که بر روی من باقی مانده بود ، تصمیم گرفتم تحت آن شرایط جدید ، یک بازبینی دوباره به آن بدهم. با کمال تعجب ، فیلم برای من بدتر نشد ، برعکس ، حتی بهتر هم شد. این مزیت من بود که این بار از داستان مطلع شدم و نشان می دهد. گرچه هنوز فیلم کاملی نیست ، اما من آنقدر شجاع هستم که ادعا کنم از لحاظ فنی یک اقتباس کامل است. شخصیت ها دقیقاً مانند من هستند که آنها را در ذهن خود تصویر کرده ام (در حالی که دیزی در تصور من بیشتر شبیه میشل ویلیامز بود) و بازیگران و بازیگرانی که آنها را به تصویر می کشند فقط آنها را بازی نمی کنند بلکه آنها را مجسم می کنند. دی کاپریو به عنوان یک میلیونر مرموز عنصر درخشان ظاهر می شود ، مگوایر نقش نیک کاراوی را مشاهده می کند و کری مولیگان به عنوان محبوب محبوب دو جانبه با شکوه است. همچنین ، الیزابت دبیکی برای نقش جوردن بیکر متولد شد ، اما بزرگترین شگفتی مردی است که وحشی متخاصم تام بوکانان را به تصویر می کشد. احتمالاً می توانید وقتی چند بازیگر داشته باشید که بدون دلیل خاصی تحمل دیدن آنها را در صفحه ندارید ، می توانید رابطه برقرار کنید ، در مورد من ، یکی از آنها جوئل اجرتون است. ممکن است این بازی فاجعه بار او در "Gods Of Egypt" باشد (جایی که من ابتدا با او روبرو شدم) اما من واقعاً قادر به تحمل او به عنوان بازیگر نیستم. نه او به عنوان یک شخص ، من شخصاً او را نمی شناسم و احتمالاً پسر خوبی است ، اما به عنوان یک هنرمند فقط او را دوست ندارم. به همین دلیل است که من در گتسبیِ بزرگ بسیار تحت تأثیر او قرار گرفته ام ، زیرا او فقط با یک بازی موفق شد مرا از انزجار نسبت به او کاهش دهد. آنچه می خواهم بگویم این است که همه و همه نقش ها کاملاً خنثی شده اند ، نه تنها از لحاظ ظاهر بیرونی ، بلکه از نظر استعداد آنها. همه آنها خصوصیات نقش های مربوط به خود را به ظاهر بی عیب و نقص مجسم می کنند ، گویی که آنها تازه از مغز من به داخل صفحه پریده اند. اصالت و به تصویر کشیدن کامل شخصیت های اصلی تنها چیزی نیست که گتسبیِ بزرگ توانست فوق العاده از آن اقتباس کند ، بلکه این داستان آنهاست که مرا متحیر می کند. بیایید این را بگوییم ، گتسبیِ بزرگ به طور باورنکردنی نسبت به منبع اصلی آن صادق است و هر صحنه از رمان را نشان می دهد ، فقط. در حال رسیدن به این نکته است که تقریباً بیش از هفتاد درصد گفتگوی گفتاری مستقیماً از رمان گرفته شده است و من از شما می پرسم: چه چیز دیگری می توانید آرزو کنید؟ شما دقیقاً همان چیزی را می دانید که از منبع اصلی می دانید و می توانید تمام آن را زنده کنید - به معنای واقعی کلمه! برای طرفداران هاردکور ، چندین جزئیات کوچک نیز برای ردیابی وجود دارد که از رمان گرفته شده اند و مستقیماً توسط شخصیت ها ذکر نشده اند ، اما به طور گسترده ای در کتاب شرح داده شده اند (گتسبی به مدت سی ثانیه به دیزی نگاه می کرد - آنها عکس را دقیقاً به همان اندازه طولانی ساختند ، برای مثال). حدس می زنم آنچه که احتمالاً بسیاری از مردم نمی توانستند با آن کنار بیایند سبک کارگردانی مسلماً عجیب و دیوانه وار Luhrmann بود ، اما من به عنوان یک طرفدار بزرگ فیلم "مولن روژ" به عجیب بودن او عادت کرده ام. البته ، چند صحنه بسیار سریع اجرا می شود ، به خصوص در آغاز و این باعث می شود که تماشای آن ناخوشایند باشد ، اما جدا از این ، بقیه داستان از نظر من کاملاً سریع است - درست همانطور که در رمان است. اگر یک تخلف غیرقابل بخشش در گتسبیِ بزرگ وجود داشته باشد ، بدون شک باید موسیقی مورد استفاده در گتسبیِ بزرگ باشد. از بین تمام آهنگهای کلاسیک زیبایی که فیتزجرالد در رمان خود ذکر کرد ، آنها مجبور بودند از موسیقی پاپ قرن بیست و یکم استفاده کنند. بسم الله چرا؟ در مورد "مولن روژ" تا حدی جذاب بود که آنها عمداً با گنجاندن بازدیدهای نمودار دهه های هشتاد و نود ، تجرد ایجاد کردند ، اما این در متن ماهیت سورئال کلی فیلم متناسب بود ، در این حالت کاملاً مناسب نیست. این کاملاً مضحک بود که مردم را در درامی جدی که در سال 1922 با رقص "یک حزب کوچک هرگز کشته نشد" از فرگی رقصید ، رخ داد. این به طور جدی اصالتی را که قبلاً ایجاد شده بود برهم زد. خوشبختانه این قساوت فقط در آغاز اتفاق افتاد و از آنجا به بعد کمرنگ شد. خوب ، حداقل سبک کلی فیلم این اشتباه غلط عظیم را جبران می کند. منظورم این است ، بیا: تصویری ، لباس ها و فیلمبرداری با شکوه و عظمت جلوه و افسانه بودن ، بلکه آسیب پذیری پنهان و مالیخولیای داستان را می گیرد و دقیقاً همانطور است که فیتزجرالد از آنها تصویر کرده است. جوایز اسکار برای بهترین دستاورد در طراحی لباس و طراحی تولید بیش از آنچه شایسته است ، حداقل گفته می شود. این فقط این نیست ، آنها همچنین موفق شدند که پنجمین درگیری جی گتسبی را که جلال گذشته را ستایش می کند ، با ایده های دست نیافتنی وسواس دارد و سرانجام به عنوان یک شهید درگذشت ، تصرف کنند. همانند رمان ، پایان فیلم من را نیز فوق العاده غمگین کرد و همان اظهار ناامیدکننده ای را که نویسنده بیان کرد ، بیان می کند: پول و ثروت همیشه بر شخصیت غلبه دارند. بله ، همان انتقاد اجتماعی که فیتزجرالد در این اقتباس نیز نشان می دهد و هنوز هم در نقاط صحیح قرار دارد. در مجموع ، این نمایش عاشقانه نه تنها بسیار جالب توجه است و هم باعث ایجاد پوسیدگی در چشم می شود ، بلکه می داند چگونه با مصالح پیچیده منبع خود با احترام فراوان رفتار کند (البته به جز انتخاب آهنگ ها) و به طرز ماهرانه ای به اندازه کافی اضافه می کند تا آن را برای مخاطبان فیلم قطعی تر کند (مثلاً ساختن نیک به نویسنده "رمان" ، به عنوان مثال). بدون شک دقیقاً همان رمان است و کمی تغییر نکرده است و به نظر من همین باعث شده است که به طرز باورنکردنی از آن لذت ببرد. مسئله این است که ، در حالی که از نو تصور می کنید چیزی هرگز نمی توانید همه را راضی کنید. در حالی که با اقتباس از یک منبع ادبی ، هرگز نمی توانید همه را راضی کنید: برخی وجود دارند که می گویند استفاده از منبع یک به یک به سادگی فقدان خلاقیت را نشان می دهد ، برخی نیز فکر می کنند تغییر شدید آن بی احترامی است . هر کاری که می کنید ، فقط نمی توانید برنده شوید. من شخصاً فکر می کنم که برای تسلط بر هر دو روش ممکن است و ممکن است یک فیلم عالی خلق شود و در این صورت دیدن یک تحقق دقیق بسیار درخشان است. منظورم این است که شما هم به نمایشنامه شکسپیر نمی روید و شکایت می کنید که همان کتابهاست ، می دانید؟ از نظر شخصی که رمان اصلی را بسیار دوست دارد ، این اقتباس کامل است و جای تقدیر بیشتری دارد. نه خیلی طولانی است و نه خیلی کوتاه (اعتبارات پایانی تقریباً 13 دقیقه اجرا می شود (!) ، بنابراین از زمان اجرا دلسرد نشوید) و اصلاً کسل کننده نیست. حتی یک بار هم نه. این یک اقتباس کامل است اما هیچ فیلم کاملی نیست ، هنوز هم فکر می کنم بسیار کمرنگ است.

دانلود فیلم The Great Gatsby 2013 (گتسبیِ بزرگ) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

THE GREAT GATSBY هیچ فیلمی وجود ندارد که من آمادگی آن را داشته باشم که از گتسبیِ بزرگ بدم بیاید. چگونه جرات برخی از Aussie به اینجا می آیند و به ما در مورد معنی یکی از آثار بزرگ ادبیات آمریکا. به خصوص این اوسی ، باز لورمان ، كه معروف است بیش از حد ، بیش از حد تبلیغ می كند و محصول تئاتری خود را بیش از حد پخته و به یك واژگانی پر زرق و برق از مفهوم كوچك و كم نتیجه می رساند. (به عنوان مثال مولن روژ) جی گتسبی به جز موارد شخصی خود ، به روشی فراتر از تصورات ، به موفقیت رسیده است. در سنت واقعی هوراسیو الجر او سخت تلاش کرده است تا خود را بهبود ببخشد ، اما وقتی گذشته او به او خزید و تصویر خود را که به خوبی ساخته شده است تهدید می کند ، او به آرامی و بدون زحمت آن را تغییر می دهد ، گذشته خود را تغییر می دهد و تا زمانی که به واقعیت تبدیل نشود ، در آن زندگی می کند. او از هر لحاظ خود انسان آمریکایی است. او اسطوره موفقیت آمریكا است كه هم شخصی سازی شده و هم انحرافی است.

برخلاف قهرمانان الجر ، او از راست و باریك پیروی نكرده است. او ثروت خارق العاده خود را از طریق بوت بلاگ و کلاهبرداری سهام بدست آورده است.

این اعتقاد که او می تواند گذشته خود را تغییر دهد ، آن را به همان شکلی که تصحیح می کند ، به وی روکش احترام بخشیده است که او را به جای ارتباطات دنیای زیرین خود قرار داده است. اما برای آنها نیست که گتسبی این دگردیسی چشمگیر را کرده است. نه ، او همه کارها را کرد ، و منظور من همه چیز است ، به عشق یک زن.

دیزی عشق بزرگ گتسبی بود ، اما او را از دست داد ، و اکنون در یک تلاش آخرالزمان او می خواهد گذشته خود را برای آخرین بار اصلاح کند. او قصد دارد او را دوباره به دست بیاورد و چیزهایی را که باید بود بسازد.

لئو دکاپریو تنها بازیگر این نسل است که می تواند نقش گتسبی را بازی کند ، همانطور که رابرت ردفورد فقط می توانست نقش نسل گذشته گتسبی را بازی کند. گتسبی از ردفورد نسبت به گذشته خود متمایل و ناامن به نظر می رسید. با ابراز تاسف از اینکه باید برای رسیدن به هدف خود دروغ زندگی کند. گتسبی از کاپریو نیرومند ، قاطع است. او مردی مصمم و دارای موفقیت چشمگیر و توانایی بالایی است. او برنامه ای دارد و بنا به دلایل درست ، آن را اجرا می کند و تا آنجا که به او مربوط باشد. برای خودم ، این بهترین و قدرتمندترین عملکرد DeCaprio است.

این تصمیم (هم د کاپریو و هم لوهرمان) برای پایین آوردن گتسبی از یک نماد ادبی اثیری به انسانی گوشت و خون باعث شدت فیلم به نسخه 1974 و بیشتر انتقادات ادبی کتاب می شود. که من تا به حال خوانده ام ، هرگز درک نکرده ام. این یک شوالیه سفید درخشان نیست که دختری را که در مضیقه است نجات دهد. این یک کشمکش بند انگشت برهنه برای دست دیزی است و او مجبور است که انتخاب کند.

تام بوکانان (جوئل اجرتون) آنتاگونیست گتسبی است. او و دیزی زمانی ازدواج کردند که دیزی دیگر نمی توانست منتظر بماند تا گتسبی خود را لایق او بداند. تام به اندازه ثروتمند ، شاید حتی ثروتمندتر از گتسبی است ، اما پول او قدیمی است ، او یک اشراف زاده با احساس استحقاق عمیق است. او دارای موقعیت و ثروت است زیرا قرار است صاحب منزلت و ثروت شود و قرار نیست همه اینها و مطمئناً همسرش را نیز به خاطر این غاصب جدید پول گتسبی ، بدون جنگ تسلیم کند.

بروس درن تام را به عنوان نوعی مهره توطئه نژادی حلقه دار (تخصص درن) بازی کرد ، اما Edgerton امتیاز بسیار سخت تری به تام می دهد. وقتی تام از فلسفه های نژاد پرستانه خود حمایت می کند ، می توان فکر کرد که روزی ممکن است در مورد آن کاری انجام دهد.

دیزی (کری مولیگان) نقش سختی است. برای تمام مدتی که گتسبی تلاش می کند اثبات کند که او برای دیزی به اندازه کافی خوب است ، مخاطب ، برای کتاب یا فیلم ، از راهی خارج می شود که او به اندازه کافی برای او مناسب نیست. میا فارو در نقش دیزی به عنوان یک کلاهک هوا و یک دینگبات بازی می کرد ، اما مولیگان به دیزی کمی ستون فقرات بیشتری می بخشد ، و به شخصیت ها شخصیت هایی می دهد که در جایی که منافع شخصی او وجود دارد ، ایده خوبی دارد.

لورمان و کریگ پیرسی ، نویسنده مشترک ، با چند اضافات و وسایل تقریباً به متن نزدیک هستند ، به ویژه برای ما که کتاب را می خوانیم ، می دانیم که این نیک کاراوی است (توبی مگوایر) که داستان را تعریف می کند ، و شاهد دست اول همه وقایع است ، اما ما هرگز نمی دانستیم که وی از کجا داستان را تعریف می کند. لورمان به ما می گوید که این یک بیمارستان بهداشتی است که در آن نیک از شدت اعتیاد به الکل در حال خشک شدن است.

در مورد شهرت بیش از حد لورمن: خوب ، او قطعاً احزاب گتسبی را بیش از حد تجسم می کند ، اما تصور می شود که آنها بیش از حد هستند ، مادی گرایی بیش از حد بخشی از داستان است. مواقعی وجود دارد که لورمان نمی تواند در برابر خودش مقاومت کند و احساس می کند که باید موضوعات را با شکوفایی بصری نقطه گذاری کند ، اما به نظر من آن را خیلی حواس پرت نکرده است. تصمیم او برای 3D شدن اما فکر می کنم عاقلانه بود. به نظر می رسد شخصیت ها از صفحه بیرون می آیند و در کنار شما قرار می گیرند. شما شخصاً آنها را می شناسید ، و بعد از همه اینها یک داستان کاملاً شخصی است.

من فکر می کنم این داستان خیلی خوب از آزمون زمان جان سالم به در برده است زیرا در اصل یک داستان عاشقانه است. نظر بینندگان یا خوانندگان از شخصیت ها هرچه باشد ، گتسبی و دیزی عاشق یکدیگر هستند ، اما فیتزجرالد علاقه ای به دختر ملاقات پسر نداشت ، پسر دختر را از دست می داد ، پسر دختر می شود و همه آنها برای همیشه خوشبخت زندگی می کنند. در جایی که فیتزجرالد به آرزوی خود برای ایجاد هنر عالی رسیده است ، این سeringال است که آیا زندگی در یک دوره آگاهی طبقاتی ، حتی جنگ طبقاتی ، که ناشی از یک مادی گرایی اجباری در دنیایی است که به سرعت تغییر می کند و ما نمی توانیم قبل از اینکه بخواهیم به جوابی برسیم حتی سوال را فرموله کنیم. لوهرمان به این مضامین وفادار مانده و کنجکاوی شدیدی در مورد آنها را از خود نشان می دهد.

آنچه او خلق کرده است یک اثر هنری است که به تنهایی بسیار خوب ایستاده است.

http://blognmovies.tumblr.com/ را ببینید

دانلود فیلم The Great Gatsby 2013 (گتسبیِ بزرگ) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

گتسبی بزرگ اثر F. Scott Fitzgerald یک کتاب عالی، نه، شگفت‌انگیز، داستانی زیبا و به همان زیبایی نوشته شده است و یکی از آن کتاب‌هایی است که می‌توانید در آن یک‌جا بخوانید و اصلاً احساس خستگی نکنید. در بررسی سه نسخه قبلی، گفته شد که من کاملاً مطمئن نبودم که آیا این کتاب یکی از بزرگان ادبی تمام دوران است یا خیر. پس از خواندن دوباره آن در آماده سازی برای گتسبیِ بزرگ - با توجه به اینکه گتسبیِ بزرگ بر اساس یک داستان عالی ساخته شده است، اگرچه آن را نیز باز لورمن (که شما سبکش را دوست دارید یا نمی پسندید) - سزاوار این تمایز و همچنین یک مدعی برای بهترین رمان آمریکایی است. .

قبل از دیدن گتسبیِ بزرگ ها، نسخه های 1974، 1949 و 2000 را دیدم. همه چیزهای خوبی داشتند، اما تعداد نسبتاً زیادی نقص داشتند، نه واقعاً عدالت را در کتاب انجام می دادند. این به هیچ وجه به این معنی نیست که گتسبیِ بزرگ 100٪ بی نقص است زیرا اینطور نیست و به طور کامل عدالت را در مورد کتاب رعایت نمی کند. با این حال، علیرغم برخی نکات سبک‌شناختی مشکوک، روح کتاب و نثر و همچنین عصر جاز به گونه‌ای است که سه نسخه دیگر واقعاً آنقدر خوب عمل نکرده‌اند. اگرچه به راحتی می توان فهمید که چرا مردم از آخرین نسخه گتسبی بزرگ انتقاد می کنند.

20-30 دقیقه اول بسیار عجولانه و مملو از ویرایش است که آنقدر گیج کننده است که می تواند باعث تشنج شود. چند لحظه خوب در موسیقی متن وجود دارد، مانند برخی از موسیقی پس‌زمینه و کمی گرشوین (استفاده از راپسودی در آبی هوشمندانه بود)، اما هیپ هاپ/رپ بیش از حد مورد استفاده قرار گرفت، طاقت‌فرسا و نابهنگام بود (اعتراف می‌کنم همچنین که من از آن سبک موسیقی متنفرم، بنابراین تعصبی وجود دارد). CGI بیش از حد زیاد بود و مورد نیاز نبود، همچنین کمی بیش از حد کارتونی به نظر می رسد. توبی مگوایر ضعیف‌ترین فرد نیک کاراویز است (بهترین آنها سم واترسون است)، ناظر و چسب داستان، او بیش از حد گشاد است و بیش از حد خالی است و واقعاً وقار، بی‌دقتی و ناهنجاری اجتماعی را منتقل نمی‌کند. .

از سوی دیگر، فیلم در بیشتر موارد عالی به نظر می رسد، به زیبایی فیلمبرداری شده است و لباس ها و دکورهای مجلل هیچ گاه از زیبایی کم ندارند. صحنه های مهمانی عموماً دارای زرق و برق و زرق و برقی هستند که هر مهمانی دهه 20 می تواند داشته باشد. همچنین از نظر جزییات دوره، معتبرترین مدل در دهه 20 است، مانند لباس دیزی و موهای کوتاه شده. جایی که گتسبی بزرگ (2013) بهترین امتیاز از چهار اقتباس را به دست می‌آورد، در به تصویر کشیدن عصر جاز است، زرق و برق‌آمیز است اما حس سرگرمی، خطر و هیجانی نیز وجود دارد که قبلا وجود نداشت. در حالی که سبک لورمن روی روح داستان نوشته شده است، اساساً وجود دارد.

روایت نیک دارای خطوط زیادی است که مستقیماً از کتاب خارج شده است و بسیاری از دیالوگ ها یکسان هستند (اظهارات ورزشی قدیمی دریافت بیش از حد هر چند مسلما). داستان زندگی، احساسات و شوری دارد که فیلم 1974 به دلیل وفاداری بیش از حد نداشت. و ساختار و ماهیت در مورد گتسبی هنوز یک معما است (همیشه بخشی از جذابیت کتاب بود، دهه 2000 با فاش کردن پیشینه گتسبی و اینکه چه کسی خیلی زود است، این کیفیت را خراب کرد). از 20 تا 30 دقیقه اول یک وسوسه واقعی برای خاموش کردن فیلم وجود دارد، اما اگر با آن بمانید سرعت آن کاهش می‌یابد و نسبت به آنچه قبلاً دیده شده بود، پیشرفت زیادی می‌کند. برخی از وسایل آسایشگاهی خوششان نمی‌آید، در واقع نیک گفتن داستان به گذشته برای شخص دیگری، ابزار داستان‌گویی بدی نبود و بهتر از نسخه 2000 بود.

همانطور که در مورد بازیگری، بسیار خوب است و منسجم ترین بازیگران از بین چهار نسخه است. فقط مگوایر آنطور که باید می‌کرد خوب برخورد نکرد. لئوناردو دی کاپریو به عظمت شخصیت خود ادامه می دهد. این احساس وجود دارد که او تا حدودی به رفتارهای رابرت ردفورد ادای احترام می کند، اما در عوض دی کاپریو در این نقش بسیار کاریزماتیک تر است و احساس رمز و راز، جذابیت بیشتر، اشتیاق بیشتر و احساس غرور در آن بسیار بیشتر است. این همچنین تنها موردی از چهار اقتباسی است که در آن متوجه شدم واقعاً گتسبی را دوست دارم و با او ارتباط دارم. کری مولیگان همچنین بهترین دیزی است، شخصیتی که قبلاً اصلاً خوب بازی نمی شد. با مولیگان او زیبا است و خیلی بی‌تفاوت یا تند بازی نمی‌کند، جذابیت و روحیه‌ای در او وجود دارد، اما او ما را فراموش نمی‌کند که دیزی کم عمق و خودخواه است. شیمی بین این دو قانع‌کننده‌تر از نسخه‌های دیگر است، به نوعی سرد است، اما به این معناست که عشق آنها ناسازگار است.

جوئل ادگرتون دومین بهترین است. تام بعد از بروس درن. او از نظر فیزیکی بیشتر به این شخصیت شباهت دارد، اما پس از درن تنها بازیگری است که در واقع نگرش و رفتار تام را دقیقاً به درستی دریافت کرده است، او یک آدم بی‌رحم واقعی است اما به جای اینکه بیش از حد نرم و لطیف باشد، درخششی از لطافت دارد. جیسون کلارک در نقش جورج خوب است، او یک طرف عذاب‌آور را نشان می‌دهد، اما همچنین احساس می‌کند درخشان‌ترین لامپ در بلوک نیست. الیزابت دبیکی زیبا و شوخ است و به جردن عمق و اطمینان می بخشد، علیرغم اینکه تا حدودی از آن استفاده نمی شود، و Isla Fisher به درستی در نقش Myrtle، اگر نه به اندازه کارن بلک، جذاب است. لورمن کارگردانی کارآمدی را انجام می‌دهد و بسیاری از درام‌ها اجازه دارند نفس بکشند و در عین حال سبک خودش را به آن بیاورند، اگرچه صحنه‌هایی وجود دارد که بیش از حد آن زیاد است. برای شروع سرعت حرکت با سرعت انجام می شود، اما زمانی که سرعت آن کاهش می یابد، مشکل چندانی وجود ندارد.

به طور کلی، فیلم سینمایی فوق العاده ای که می توانست باشد نیست، اما به نظر من بسیار لذت بخش و بهترین بود. چهار اقتباس بهترین نسخه همیشه کتاب خواهد بود. 6.5/10 بتانی کاکس

دانلود فیلم The Great Gatsby 2013 (گتسبیِ بزرگ) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

"در سال‌های جوان‌تر و آسیب‌پذیرتر، پدرم به من توصیه‌هایی کرد که از آن زمان در ذهنم تکرار می‌کنم. او به من گفت: "هر وقت خواستی از کسی انتقاد کنی، فقط به یاد داشته باش که همه مردم این دنیا مزایایی که شما داشته اید را نداشته ام.» من اغلب متقاعد شده ام که باز لورمن خواندن نمی داند، اما من از مزیت سواد دارم. با این حال، من نیک کاراوی نیستم و مجبور نیستم به توصیه پدرش که رمان کلاسیک فیتزجرالد "گتسبی بزرگ" را باز می کند، پیروی کنم.

اولین مشکل بزرگ با این نسخه سینمایی این است که نیک توبی مگوایر نیست. همان نیکی که از رمان می شناسیم و دوستش داریم. این نیک یک آدم ساده لوح دمدمی مزاج و آشفته است که دیوانه شده و تصمیم گرفته نویسنده شود. صدا و روحیه اش همه اشتباه بود. نیک دیگر نقطه نظر قابل اعتماد ما برای روش های خودخواهانه و بی حوصله پول قدیمی و پول جدید دیزی، تام، جردن و گتسبی در ایست اگ و وست اگ نیست.

در مورد سبک مجلل دکورها و تصاویر فیلم و حتی بیشتر در مورد موسیقی متن مضحک بسیار گفته شده است. اما بیشتر کار می کند. فکر نمی‌کنم کسی بتواند انکار کند که پول بی‌بند و بار، عمارت‌های گران قیمت، لباس‌های درخشان و طراحی رقص با موسیقی پر جنب و جوش، کل داستان را سرگرم‌کننده‌تر می‌کند.

من هنوز نمی‌دانم هدف سه بعدی چیست. پاپیون نیک و سبک تیراندازی عجیب و غریب (بیشتر در اوایل برجسته) همه چیز را کارتونی جلوه داد. گاهی به نظر می رسید که آنها با ماشین زرد گتسبی از میان صحنه فیلم "Who Framed Roger Rabbit" رانندگی می کنند. استایل های کارتونی بیشتر بر نیک تأثیر گذاشت. قرار است مهمانی‌های گتسبی حداقل کمی سورئال باشد.

مشکلات قطعاً در آغاز زمانی به وجود می‌آیند که لورمن تصمیم می‌گیرد از ویرایش معمولی فلش خود استفاده کند و برخی از صحنه‌های مهمانی را از نظم خارج کند. تصادفی بودن همه اینها و فاصله گرفتن نیک از راوی مورد اعتماد ما، تنها تأیید مجدد این بود که این در واقع همان فاجعه ای بود که بسیاری انتظار داشتند.

اما بعد با گتسبی آشنا شدیم. و مهمتر از آن، ما با دیزی آشنا شدیم. و مهمتر از آن، گتسبی با دیزی ملاقات کرد. برآورده کردن انتظارات در مورد گتسبی به معنای واقعی کلمه غیرممکن است - هم این مرد بر اساس زمزمه‌های وحشیانه‌ای مبنی بر اینکه او یک قهرمان جنگی است و هم شخصیت ادبی آن چنان در فرهنگ عامه جا افتاده است که صفت "عالی" را در مقابل خود به خود اختصاص داده است. نام. لئوناردو دی کاپریو به همان خوبی که هر کسی می تواند از او انتظار داشته باشد، کار خوبی انجام می دهد. او مرا جذب کرد، و از آنجایی که نیک نمی توانست این کار را انجام دهد، حتی بیشتر از آن چیزی بود که من از او بخواهم.

یکی از موضوعات مهمی که در سراسر رمان می درخشد، موضوع امید است. حتی لورمن این را با اشاره نیک گتسبی به عنوان امیدوارترین مردی که تا به حال دیده است، تشخیص می دهد. و سپس یک شات از نور سبزی که از روی آب و از میان مه از انتهای اسکله دیزی می درخشد دریافت می کردیم. تنها چیزی که در تفسیر دی کاپریو از گتسبی کم بود این امید جدی بود. احساس می‌کردم یک عکاس در عکاسی مدل هستم: "حالا به من نگاهی امیدوار کن! نه، این عصبانیت است. به من امید بده! نه، این غم است. به من امید بده! ناامیدی."

گتسبی مشتاق دیزی بود. و ما هم همینطور. دیزی کری مولیگان احتمالا دقیق‌ترین شخصیتی بود که از رمان دوباره تصور شد. از صحنه مقدماتی خود که روی کاناپه دراز کشیده بود و باد پرده های سفیدش را خش خش می کرد و حلقه الماسش در نور روز برق می زد و سپس به نیک خیره شد، صفحه را با زیبایی اثیری و معصومیت ساختگی خود پر کرد. فکر نمی‌کنم عجیب باشد که فیلم در صحنه‌هایی که فقط گتسبی و دیزی هستند، بهترین شکل خود را به خود می‌گیرد.

سخت است که در ابهت گتسبی غوطه‌ور نشویم، عظمت داستان. و بزرگی جلوه های بصری فیلم. این داستان زیبایی است و در صفحه بزرگ زیبا به نظر می رسد، اما پس از آن این ظن آزاردهنده به وجود می آید که لورمن واقعاً هرگز رمان را نخوانده است. به هر حال، نیمی از نقل‌قول‌ها فقط بازنویسی شده‌اند و خطوط واقعی فیتزجرالد نیستند، و تمام صحنه‌ها و تصاویر معروف فقط آنهایی هستند که در آگاهی عمومی نفوذ کرده‌اند (شاید مستقیماً از یادداشت‌های صخره‌ای). این باید به عنوان راهی برای معرفی نسل دیگری با این اثر هنری موفق عمل کند، و من آنها را به خاطر آن تحسین می کنم، اما این به کسانی که قبلاً کتاب را به خوبی می شناسند، نمی رساند.

دانلود فیلم The Great Gatsby 2013 (گتسبیِ بزرگ) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

یک فیلم پر سر و صدا فوق‌العاده پر از دیالوگ‌های مزخرف، موسیقی مدرنی که در صحنه و عمل کردن مانند کارتون‌ها بی‌معنی است. این کارگردان تماماً بر روی ماده است، به نظر می رسد او آن را روی 10 ضربه اسید کارگردانی کرده است. هیچ چیز اصلی، هیچ چیز جدیدی در مورد آن نیست. این فیلمی برای افراد ساده لوح و ضعیف الفکر است.

فراتر از باور کسل کننده است. القا کننده سردرد بعد از بیست دقیقه می خواهید به سر خود شلیک کنید. من نمی توانم کسی را تصور کنم که واقعاً این را دوست داشته باشد و مجبور شود برای مقابله با نظرات 10 ستاره افرادی که مطمئناً نمی دانند فیلم های خوب درباره چه چیزی هستند، یک ستاره به آن بدهد.

به سادگی گتسبی را خراب کرد. کتاب هرگز اینگونه نبود، اما هر کسی زیر 30 سال فکر می کند که جالب است. موزیک رپ؟ واقعا؟

دانلود فیلم The Great Gatsby 2013 (گتسبیِ بزرگ) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

این در دهه 1920 اتفاق می افتد. نیک کاراوی (توبی مگوایر) آن را از یک آسایشگاه روایت می کند. این در مورد جی گتسبی (لئوناردو دی کاپریو) است که بسیار ثروتمند است و علاقه زیادی به دیزی (کری مولیگان) دارد. مشکل این است که او با شخص دیگری ازدواج کرده است.

رمان عالی است، اما گتسبیِ بزرگ آن را کاملاً ضایع می کند. تغییرات بدی در داستان ایجاد می کند و خیلی طولانی می شود. همچنین بسیار زیاد است. مهمانی‌های بی‌پایانی در عمارت گتسبی برگزار می‌شود و بی‌وقفه به صورت شما هل داده می‌شوند. چند بار مجبور شدم چشمانم را ببندم چون خیلی اتفاق افتاده بود! من آن را به صورت دو بعدی دیدم - در سه بعدی تماشای آن ممکن است غیرممکن باشد. وقتی در صورت شما نباشد کسل کننده است و با سرعت حلزون حرکت می کند. برای بدتر شدن اوضاع، مگوایر بسیار بد است. در نقش خود کاملاً خالی از چهره است. مولیگان (که می تواند خوب باشد) حتی بدتر بود! من هرگز متوجه شخصیت یا انگیزه های او نشدم. از طرفی دی کاپریو در نقش گتسبی عالی بود. او تبدیل به یک بازیگر شگفت انگیز شده است. خیلی هم خوش قیافه اما گتسبیِ بزرگ بیشتر به بصری می پردازد - نه داستان. این غیرممکن ها را مدیریت می کند - در عین حال خسته کننده و بیش از حد است! به جای آن کتاب را بخوانید.