دانلود فیلم The Lady Refuses 1931

پدر زنی را برای فریب دادن و دور کردن پسرش از حفاری طلا استخدام میکند

دانلود فیلم The Lady Refuses 1931 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

تمایل در میان برنامه‌های ناطق اولیه ایالات متحده به داشتن تنظیمات انگلیسی که در آن سرگرم‌کننده‌ها «انگلیسی» صحبت می‌کردند (از طریق عصبی بودن درباره قابل درک بودن «آمریکایی») کمک فوق‌العاده‌ای برای هر یک از مجری‌های انگلیسی که در نزدیکی هالیوود می‌ماندند بود، با این حال نتایج عجیبی به همراه داشت. به همین ترتیب جنایتکار کاکنی غیرقابل قبولی را ببینید که کاگنی جوان را در آن فیلم باشکوه همان سال، دشمن عمومی، از مسیر خارج می کند. بدیهی است که کاگنی مدرک غیرقابل انکاری بود که نشان می‌داد نیازی به صحبت کردن «انگلیسی» یا بیان محتاطانه (مانند مادر کوچکش در یک فیلم مشابه) نیست، اما قبل از این که استودیوهای دائماً تاسف‌بار ایالات‌متحده این پول را کاهش دهند.
در The Lady Refuses که در لندن اتفاق می‌افتد (و ظاهراً واقعاً تا حدی در آنجا ضبط شده است)، یک مرد شریف انگلیسی صاحب فرزندی می‌شود که به طرز عجیبی بزرگ شده و تبدیل به یک آمریکایی بی‌نظیر، نامطلوب و احمق شده است. او برای هیچ توضیح عالی که بتوان تصورش را کرد، به شدت محبت آمیز است. او به طور تصادفی با یک خانم جوان آمریکایی فرسوده و فرسوده (که بدون شک تعداد زیادی از آنها در آن نقطه در خیابان های لندن قدم می زدند و کار می کردند) اتفاق می افتد، او از او استفاده می کند تا نسل وحشتناک خود را از راهی جدا کند. زندگی ای که بیشتر احمقانه به نظر می رسد تا شیطانی و ظاهراً در میان یک استان کامل آمریکایی (علاوه بر یک روسی نفرت انگیز) که به طرز گیج کننده ای خود را در لندن معرفی کرده است، زندگی می کند. خانم (بدون جوجه)، به‌طور تکان‌دهنده، منطقی و آشکارا به جای پسر بداخلاق تسلیم پدر فریبنده می‌شود... اما او واقعاً یک خانم وقت معقول‌تر برای رئیس خدمتکار بود. متأسفانه به نظر می رسد که این هدف معقول برای هیچ کس اتفاق نیفتاده است.....

The Lady Refuses تقریباً به همان اندازه چرندیات است، درست مانند همه فیلم های «پیش کد» ایالات متحده. نظارت در تجارت ایالات متحده مدتها قبل از کد Roughages وجود داشت و Feeds کد خود را در اواخر دهه بیست تدوین می کرد، علیرغم این واقعیت که واقعاً اینطور بود که قبل از حدود سال 1932 به طور ناقص تأیید می شد، اما تمایز این امر در واقع بسیار ناچیز بود. . آنچه بیشتر تغییر کرد، ذهنیت‌های اجتماعی در ایالات متحده بود، که به طور مداوم معتدل‌تر بود و نظارت بر خود بسیار قابل توجه‌تری را به همراه داشت. تمام چارچوب "هیز" در حقیقت یک دوره نظارت بر خود بود و آشکارا به طور مداوم در کمک به کسب و کار بود. بنابراین نظارتی که بین دهه‌های سی و پنجاه تأثیر داشت (زمانی که همه چیز شروع به از بین رفتن کرد) صرفاً یک همدستی بین دور نگه داشتن تدریجی ریسک از استودیوها و یک فیلم بی‌خطر امن بود که به روی جهان باز می‌شد.

اما استفاده از آن چارچوب چیزی نبود، اما در هر صورت، ناتوانی در به خاطر سپردن تعداد فزاینده فیلم‌های B و فیلم‌های سوءاستفاده‌کننده که کاملاً Roughages و مدار استاندارد را دور می‌زنند، تمایز بین " پیش کد" و "پست کد" که افراد بی شماری دوست دارند ببینند در واقع تا حد زیادی در ذهن خلاق خودشان است. کافی است به طور خلاصه به فیلم‌های «پست کد» مانند برنامه‌ای برای زندگی یا عدم تقدیس یا انحراف فکر کنید و آن‌ها و این انبوه مزخرف ظاهراً «پیش کد» را در مقابل هم قرار دهید و به راحتی از این نکته پی خواهید برد...

مشهورترین تصویر انتزاعی از فاحشه بزرگ دل در برابر محبت، داستان سادی تامپسون سامرست موام بود که در سال 1928 و بار دیگر در سال 1932 (به عنوان Downpour) و بار دیگر در سال 1946 با چند تنوع و یک بازیگر کاملاً تاریک توسط اسپنسر ضبط شد. ویلیامز (در نقش گریمی گرتی از هارلم ایالات متحده آمریکا). در همان زمان، به ملودی برادوی تبدیل شد (1944-1945)، در فیلم The Lady Refuses کاملاً وحشتناک سال 1949 عشق شاد و فیلم‌های پس از آن توسط کرتیس برنهارت در سال 1952 مورد تمسخر قرار گرفت.

Archainbaud چیزی شبیه به آن بود. یک هک با این حال او نادان نبود. The Silver Swarm در سال اول، نوعی وسترن معاصر کلوندایک در پرتو رمان کنار اقیانوسی رکس ("The Spoilers")، حاوی برخی فیلم‌های داستانی خارق‌العاده از ماهیگیری/کنسروسازی ماهی قزل آلا است، علی‌رغم این واقعیت که من گمان می‌کنم ممکن است چنین باشد. قطعه ای را مدیون فیلم 1920 رمان مشابهی از Straight to the point Lloyd (گمشده؟) هستیم. فیلم قبلی نیز به طور قابل توجهی حاوی نمایش قابل توجهی قانع‌کننده‌تر و قانع‌کننده‌تر از «آن نوع دختر» است (با بازی ایولین برنت). نمایشگاه‌هایی که با مقایسه با گیلبرت امری در مقابل نمایشگاه‌های بعدی «افزایش یافته‌اند».