پاریس سال 1942. "لوکاس استینر" یهودی مجبور است کشور را ترک کند. همسر او "ماریون" که بازیگر است، تئاتر را مدیریت می کند. او تلاش می کند با اجرای نمایشی، تئاتر را زنده نگه دارد. او برای نقش اول "برنارد" را استخدام می کند. از طرفی در واقع "لوکاس" در زیرزمین آنجا مخفی شده است...
در پاریس اشغالی، یک هنرپیشه زن که با یک صاحب تئاتر یهودی ازدواج کرده است، باید او را در حالی که هر دو کارشان را انجام می‌دهد، از دید نازی‌ها پنهان نگه دارد.
پاریس ، 1942. لوکاس اشتاینر یهودی است و مجبور شد کشور را ترک کند. همسرش ماریون ، بازیگر سینما ، تئاتر را برای او کارگردانی می کند. او سعی می کند تئاتر را با یک نمایش جدید زنده نگه دارد و برنارد گرنجر را برای بازی در نقش اصلی استخدام می کند. اما لوکاس در واقع در زیر زمین پنهان است
دانلود فیلم The Last Metro 1980 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
به عنوان طرحی از یک دوره، این داستان عاشقانه از تصویرسازی ساده و معرف صحنه، قطعه‌ای است که به آرامی سازمان‌دهی شده و به‌خوبی به تصویر کشیده شده است، و شوق تروفو را برای صنعتگری و توانایی آن در گذر از تمام دوران‌های بسیار خشن را تایید می‌کند. داستان در سال 1942 اتفاق می‌افتد و بیشتر حول افراد شاغل در تئاتر مون‌متر می‌چرخد، یک مکان برجسته پاریسی که مانند همه مراکز نمایش در دوران اشغال، در خطر بی‌پایانی بسته شدن در جایی نزدیک دولت ویشی است. تئاتر توسط ستاره‌اش کاترین دونو، همسر رئیس یهودی تئاتر، هاینز بننت، که از کشور فرار کرده است، کنترل می‌شود. تئاتر اخیراً فرصتی برای زندگی جدید داشته است زیرا ژرار دوپاردیو، یک سرگرم‌کننده جدی در حال رشد است که استخوان‌های خود را در Fabulous Guignol ساخته است و برای ایفای نقش اصلی در یک نمایشنامه اسکاندیناویایی استخدام شده است. عمل تبخیر کننده دوپاردیو بدون اطلاع از باقیمانده گردهمایی، زمانی که در تمرین نیست، دست آوردهای مختلفی از خیانت را ترسیم می کند.
فیلمنامه تروفو و سوزان شیفمن در کنار رشته های مختلف به هم پیوسته نمایش داده می شود. اول سرنوشت نهایی تئاتر است. خطر بی پایان آن ناشی از محدودیت اجتناب ناپذیر است، که توسط افراد کاملا منفور، علیه کارشناس تئاتر سامی، ژان لوئی ریچارد، که بررسی های ظالمانه او به طور قابل توجهی بیش از صرفاً اهمیت اساسی دارد، تجسم یافته است. برای تروفو، که کارش را به عنوان یک کارشناس سینما با بدنامی به سرسخت بودن و گاه بی‌رحم بودن شروع کرد، ریچارد واقعاً آدم بدی است زیرا او وظیفه منتقد را برای پیشبرد مهارت در یک کیسه مختلط مضر از ظلم و ستم یک طرفه و بی‌رحمانه تبدیل کرده است. جانبداری. این موضوع به یک رشته جدال بعدی در فیلم The Last Metro متصل می شود، که این موضوع این است که آیا بننت آشکار خواهد شد یا خیر. Deneuve فرد اصلی است که حواسش به منطقه خود است، و هنگامی که او را ملاقات می کند، هم کاری است برای پیگیری ازدواج آنها و هم رویدادی برای او که یادداشت های خود را در مورد راهنمایی نمایشنامه ارائه دهد. متعاقباً، رئیس تلاش های تخیلی خود را پنهان می کند و نیمه بهتر خود را به عنوان عروسک خیمه شب بازی خود درگیر می کند.
فرسایش قلبی نیز در فیلم The Last Metro وجود دارد، زیرا دونو و دوپاردیو شیفتگی ضمنی را ایجاد می کنند که برخلاف نقاشی، فرسایش قلبی را ایجاد می کند. آنها را با هم، مانند بسته شدن غیر مشابه آهنربا مانع آنها می شود. این دو هنرپیشه اولین ستاره های فیلم فرانسوی بودند و تروفو از حضور درخشان آنها در صفحه نمایش برای تأثیرگذاری شناخته شده استفاده می کند و شیفتگی خود را مانند سیم پیانو نسبت به یکدیگر گسترش می دهد که در نهایت وقتی دوپاردیو رفتار ریچارد نسبت به دونو در یکی از نظرسنجی های خود را ادامه می دهد، قطع می شود. از این رو کل محل برگزاری را در معرض خطر قرار می دهد. دونو و دوپاردیو یک جفت صفحه نمایش جذاب می سازند، زیرا آنها کاملاً منحصر به فرد هستند، او شکوه و عظمت فرانسوی غنی، ساخته و پیچیده است، در حالی که او یک راننده فرانسوی عجیب است، با بدن درشت، قیافه های عجیب و غریب، و رفتار خشن. از همان ابتدا در فیلم The Last Metro Deneuve شخصیت خود را با ژان گابین در La Bête Humaine مقایسه می‌کند، که به تروفو اجازه می‌دهد با اکراه مرد راننده‌اش را در یکی از نمادهای سینمای فرانسه شریک کند و علاوه بر این، رنوار، یکی از محبوب‌ترین کارگردان‌هایش را به تصویر بکشد. br/>
در حالی که شخصیت‌های بی‌پایانی در فیلم The Last Metro وجود دارند که خطوط داستانی ترکیبی آنها انرژی آن را به حرکت در می‌آورد، افسانه واقعی خود تئاتر مون‌مارتر است که به شناسایی قدرت هنر و روح مخالف، این دو تبدیل می‌شود. که تروفو تقریباً تا حد یک نقص آن را ستایش می کند. ما می‌توانیم این را در استفاده فیلمبردار مشهور نستور آلمندروس از تنوع ببینیم، که عموماً سایه‌هایی از رنگ‌های طلایی و خاکی است که با استفاده از رنگ قرمز در داخل تئاتر خنثی می‌کند، شومی از شور و شوق پیروزی خیال‌انگیز درست در داخل نمای عموماً مات‌آلود آن. بدون شک این داستان‌های عاشقانه عموماً تند، یک فیلم رضایت‌بخش گروهی است که تضمین شخصیت‌هایش را در یک زمان ناراحت‌کننده تجلیل می‌کند که بسیاری از تماشاگران در آن زمان ممکن است به سرعت آن را بررسی کنند. علاوه بر این، اگرچه یکی از باشکوه‌ترین آثار تروفو نیست، اما در مجموع فیلمی مهم و جذاب است، فیلمی که علاقه‌مندی فیلمساز خارق‌العاده را به ایده خلاقانه و نقش آن در حمایت از پیشرفت بشری تکرار می‌کند.
دانلود فیلم The Last Metro 1980 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
اکثر تهیه‌کنندگان خارق‌العاده این جمله را که «آنچه در مقابل تماشاگران رخ می‌دهد، با آنچه در زندگی واقعی می‌گذرد منعکس می‌شود» مورد توجه قرار می‌دهد. صفحه نمایش درون صفحه؛ تشریح لبه؛ در هر صورت، واقعاً، تعداد بسیار کمی از آنها بهترین فیلم‌های خود را ساخته‌اند که به پیراندلوهای هنری تبدیل می‌شوند. رولان بارت فرزندم گفت: «متن بافتی از نقل قول است» و بدون اینکه بخواهد تماشاگران ساختارگرا یا نشانه‌شناس کول را بنوشند - کمک کنید، امیدوارم مردم از صفر کردن این حجم عظیم روی روایت این فیلم‌ها دست بردارند و مقداری سرمایه‌گذاری کنند. انرژی بیشتر در مورد چگونگی جذب آنها با فیلم ها، فیلم ها، ایده دیدن، ایده ارتباط غیرقابل نفوذ و مبهم بین "توهم" و "واقعیت" است. می‌توانستم درک بی‌نظیر فیلم را در هر جلد ببینم - بسیاری از فیلم‌ها برانگیخته شدند، با این حال من به نوعی با بازگشت به بازسازی سال 1956 یکی که بیش از حد می‌دانست (هیچکاک) و مربی درخشان (ژان رنوار) بازمی‌گشتم. با این حال، خستگی تروفو بیشتر طنین انداز می کند. همه چیزهایی که روی آن تمرکز می‌شود، شبیه به احیای شرایط و موضوعاتی که زمانی ضروری و زنده بودند و اکنون به تمایلات و اسپاسم تبدیل شده‌اند. خوشبختانه برای فرانسوا، او در همین زمان با فانی آردانت آشنا شد و دوباره در ساخت آن نمایشی که واقعاً نادرست بود و قضاوت نادرستی داشت، یعنی «بانوی نزدیک»، احیا شد. هر یک از رویه‌های فیلم آمریکایی سبک قدیمی (بدیهی است که هیچکاک، اما نه فقط او) در آن چارچوب ذهنی با تازگی و احساسی از کشف مجدد استفاده می‌شود که با توجه به اینجا کاملاً ناکافی است. زمانی که صحنه ای که در آن دوپاردیوی مجروح را برجسته می کند، در انتها ظاهر می شود، می توانید ببینید که این صحنه - محکم بنشینید - واقعاً یک نمایشنامه است! - خیلی دور می آید. نه اینکه این به خودی خود وحشتناک است، بلکه حتی این استفاده از آگاهی "برشتی" از ریف "ساختگی" - که عنصر مهمی از نوول ابسکور جسورانه اولیه بود، به آرامی سرگرم کننده تبدیل شده است - نه حتی، واقعا! - ریفی که تروفو باید روی آن تمرکز کند تا با برخی از شباهت‌های نسبتاً قدیمی به کرید موج نو همراهی کند. "بلوغ" یک تیغه دو لبه است. رنوار که در دهه 30 به عنوان «طبیعی‌ترین» تهیه‌کننده فیلم در نظر گرفته می‌شد، در آثار بعدی‌اش تعداد فزاینده‌ای از «تئاترگرایی» را پذیرفت و در نظر داشت که این کار در «مربی درخشان»، تعداد قابل‌توجهی از فیلم‌های بعدی‌اش، بسیار عالی عمل می‌کند. به من احساس جامد و خفته می کند. احساس می کردم Cookout on the Grass اجرای سالمندان Day In The Country است. Mais on doit revenir a nos moutons... من اساساً به اندازه گدار بی رحم نخواهم بود، که به دلیل The Last Metro های بعدی، از معتمد قبلی خود به عنوان یک "جعلی" و "دروغگو" یاد کرد. مهمتر از همه، زندگی در سگ قدیمی در این مرحله وجود داشت (اگر گدار از The Lady Nearby خوشش نمی آمد، او یک دوتیمتر بود؛ مانند فیلم های Sirk یا Ophuls که در زمانی که یک متخصص بود ستایش می کرد. و به دلایل مشابه)، و دوم، The Last Metro لذت های کوچک خود را دارد، با وجود اینکه هنوز چیزهای زیادی وجود دارد که می توانم در مورد آن نابود کنم. من فقط باید آن صحنه از شب ابتدایی «ناپدید شدن»، نمایشنامه اصلی The Last Metro را مشخص کنم. در تماس پرده‌ای، دوربین به اطراف تئاتر نگاه می‌کند و به سبک WPA واقعی می‌دهد: «نگاه افراد با پس‌زمینه‌های مختلف توسط Theater تغییر می‌کنند». ثروتمند! فقیر! همجنسگرا! سر راست! نازی ها! یهودیان!...چیزی با آن عکس اشتباه است... نه کارتیه - برسون، فکر نمی‌کنم این دومین فیلم مناسب برای فیلم «خانواده مرد» نبود! نوع شلیک و آنچه که تعارض را به صورت تکان دهنده بیان می کند. شاید تروفو برای تنفر از نازی‌ها بیش از حد تهی شده بود... شاید او باید از Sirk's A Chance to Cherish و An Opportunity to Pass استفاده می‌کرد تا تا حدودی ظرافت بیشتری به این موضوع وارد کند. در مجموع، می‌دانم که او یک «انسان‌گرا» و همه چیز است، اما...
بازی‌های جالبی. سرگرم کننده های خوشمزه طرح ست خوشمزه فیلمبرداری جالب. چه از آن. The Occupation و The Obstruction مانند یک مهمانی لباس مجلل به نظر می رسد. بدون فشار، بدون انرژی، بدون حرکت، بدون احساس نیاز. Cinéma de Qualité، در مقابل شما، yo!
دانلود فیلم The Last Metro 1980 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
بسیاری از بنرهای وب به عنوان اینجا اعتراض می کنند و تضمین می کنند که ربطی به فیلم ندارد. شاید نه به طور مستقیم با این حال از یک دیدگاه کلی بله. در طول کنترل نازی‌ها بر فرانسه که از محدودیت زمانی کلی قابل استنباط است، جمعیت عمومی مجبور بودند قطار «آخرین مترو» را برای بازگشت به خانه در شب دریافت کنند.
بنابراین، عنوان اساساً به بازه زمانی داستان اشاره می‌کند. واقعاً معمایی نیست و در عین حال بسیار اساسی نیست!
کاترین دونو در نقش ماریون اشتاینر ایفای نقش می‌کند که کنترل یک مرکز نمایش کوچک در بخش Montmarte پاریس را پس از نیمه بهترش، لوکاس (هاینز) به دست گرفته است. بنت) - - رئیس خلاق آلمانی-یهودی شرکت - ظاهراً پس از اینکه دولت همدست فرانسه امیدوار بود او را دستگیر کند، فرار کرده است.
اما لوکاس از ابتدا همچنان در انبار طوفان پنهان می شود. در تئاتر با ماریون که در هر زمانی که در طبقه بالا کار نمی کند به طور مخفیانه از او مراقبت می کند.
این را به عنوان یک اولویت مهم نگه دارید که قبل از اینکه رئیس فرانسوا تروفو ما را با لوکاس آشنا کند، به سرمایه گذاری بسیار طولانی نیاز دارد. این نگران‌کننده‌ترین مسئله در مورد فیلم است - به دلیل فقدان تغییر معقول، همه چیز از صحنه به صحنه بسیار آرام ادامه می‌یابد.
در گسترش حیله‌های سست در میان ماریون و لوکاس، موارد مهم دیگری وجود دارد. قطعه ای از طرح که شامل بازیگر اصلی برنارد گرنجر (ژرارد دوپاردیو با ظاهری بسیار جوان) در نمایشنامه ای است که در حال اجراست.
برنارد به عنوان یک مرد خانم معرفی می شود که تلاش می کند به خلقت ضربه بزند. برنامه ریز، خانمی که در نهایت همجنس گرا می شود. در درازمدت می آموزیم که برنارد در اپوزیسیون پویا است و با مرگ یک رئیس عملیات دریایی آلمان درگیر می شود (همه اینها اساساً خارج از صفحه نمایش اتفاق می افتد).
لوکاس شروع به ترکیب روانی می کند. تا زمانی که روشی را برای نفوذ به دهانه دودکش پیدا می کند و به مرحله ای می رسد که می تواند هر یک از خطوط را بشنود و یادداشت هایی را که برای ماریون ارائه می دهد، به دست کارگردان می دهد.
شاید.
شاید. جذاب ترین فرد در رابطه با فیلم، کارشناس تئاتر نژادپرست داکسیات (ژان لوئیس ریچارد) است که ماریون باید محتاط باشد که از او فاصله نگیرد زیرا او تأثیر قابل توجهی بر بار کنترلی دارد که ممکن است در واقع کل تولید را متوقف کند.
در اینجا چند ثانیه تنش وجود دارد و تروفو به اشتباه انرژی زیادی را روی شخصیت‌های حاشیه‌ای سرمایه‌گذاری می‌کند و همچنین دقایقی از «بازی درون نمایشنامه» را پوشش می‌دهد.
در گسترش به داکسیات متوجه می‌شود که لوکاس از فرانسه درگیر فرار نکرده و در داخل شهر می‌ماند، صحنه‌ای نسبتاً هیجان‌انگیز وجود دارد که در آن متخصصان گشتاپو در زیرزمین طوفانی جایی که لوکاس در حال انباشته شدن است نگاه می‌کنند (البته پس از کمک برنارد برای پنهان کردن لوکاس و دارایی‌هایش از بین می‌روند. من نمی دانم که آیا کل صحنه ای را که در آن برنارد به داکسیات حمله می کند، پس از بررسی قلم سمی او از خلقت ماریون، درک کرده ام یا خیر. آیا داکسیات نمی خواست سریعاً از هیئت کنترل بخواهد که ساخت را تعطیل کند یا احتمالاً تلاش می کرد که برنارد خاتمه یا دستگیر شود؟
قابل پیش بینی است که فرانسوی ها در پایان فیلم با تمام "شور" هیجان زده خواهند شد. علیرغم این واقعیت که من تا زمانی که ماریون و برنارد به لوکاس کمک نکرد، علم زیادی در میان ماریون و برنارد ندیدم، انتخاب غیرمنتظره ماریون برای برخورد فیزیکی با مرد راننده اش، همه نشانه های سپاسگزاری را دارد.
و حتی لوکاس تمام ویژگی های تشکر از برنارد را پس از آزادی دارد، زمانی که ماریون و برنارد به عنوان دلبندان در نمایشنامه جدید لوکاس نقش آفرینی می کنند. هر یک از سه دست به ستایش سعادتمندانه تماشاگر می پردازد که به این معنی است که "هیچ احساس سختی وجود ندارد."
اگر تروفو 30 دقیقه فیلم مناسبی را استخراج می کرد، مطمئناً عملکرد بازی بسیار بهبود می یافت. در دو ساعت علاوه بر آخرین مترو دارای بالشتک زیادی برای انحراف متقاعد کننده است.
دانلود فیلم The Last Metro 1980 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
علیرغم این واقعیت که ما متقاعد شده ایم که فکر کنیم فیلم درباره جنون چیزی است که پاریس در روزهای کسل کننده نفوذ آلمان در طول جنگ جهانی دوم با آن روبرو شده بود، واقعاً اثری است در مورد استقامت در آنچه که این شخصیت هایی که معرفی شده ایم، یعنی عزیزترین تئاترشان، بسیار گرامی داشته می شود. ماریون استاینر، ستاره‌ای که تنهاست، باید با تئاتری که لوکاس اشتاینر دیگر تأسیس کرده بود، در هنگام فرار کنار بیاید.
کشور. از آنجایی که او یهودی است، خطر این را دارد که از یکی از زندان‌های غیرانسانی خارج شود، جایی که اکثریت قریب به اتفاق آنها به سطل لگد می‌زنند. ماریون و شریک لوکاس، ژان لوپ، با تصور اینکه او به آمریکای جنوبی رفته است، نمایشنامه نروژی دیگری را معرفی می کنند که می تواند آخرین تلاش اجرایی لوکاس باشد. عنوان قطعه "ناپدید شدن" به عنوان یک قاعده کلی توسط اشتاینر ساخته شده است و اهمیت عمیق تری دارد که به سادگی برای همسرش شناخته شده است.
برنارد گرنجر جوان، سرگرم کننده ای که اخیرا در شگفت انگیز Guignol دیده می شود، برای بازی معکوس ماریون قفل شده است. پیش از این، برنارد تلاش کرده بود به آرلت ضربه بزند، کسی که برای او مبهم، خالق لباس نمایشنامه است. برنارد نمی‌داند، یا نمی‌داند ساده لوح است که آرلت یک لزبین است که به طور قابل‌توجهی بیشتر روی اصل این قطعه تمرکز می‌کند، نادین. سازمان وارد چارچوب زمانی تمرین شده توسط ژان لوپ می شود.
چیزی که هیچ کس به آن مشکوک نیست این است که لوکاس اشتاینر در زیرزمین طوفانی تئاتر زندگی می کند، جایی که ماریون هر روز دلیلی برای کارگردانی در مورد چگونگی پیشرفت کار و همچنین با توجه به داشتن روابط زناشویی معمولی و به دنبال دارد. به لوکاس توجه کن رئیس راهی را در نظر می‌گیرد که در آن واقعاً می‌خواهد همه آنچه را که در مقابل تماشاگران اتفاق می‌افتد دنبال کند، با تنظیم از طریق یک دریچه هوا که به او اجازه می‌دهد بداند چه چیزی مؤثر است و چه چیزی باید تغییر کند.
یک خصومت با کارشناس سامی داکسیات، زمانی که گاهی برای تماشای نحوه اجرای ماریون اشتاینر در حال اجرای نمایشنامه می آید، مشکوک است که چیزی دقیقاً آن چیزی نیست که می بیند. ژان لوپ تلاش می‌کند به دو شیوه متفاوت بازی کند و سعی می‌کند در نظر داکسیات باشد تا نمایشنامه بتواند انتظارات خود را به دست آورد. با این حال، کارشناس افکار متفاوتی دارد که با آنچه ماریون تلاش می کند در تضاد است. او حتی به این سرنخ می‌دهد که لوکاس اشتاینر هنوز در فرانسه است زیرا هیچ سابقه‌ای مبنی بر خروج او وجود ندارد.
با شروع نمایش، برنارد اذعان می‌کند که عمیقاً به ماریون اهمیت می‌دهد، چیزی که او آشکارا آن را رد می‌کند. ماریون از سرگرم کننده جوان ترغیب نمی کند که هر چند همبازی او باشد. با ادامه همکاری، جریان بین آنها برقرار می شود. آیا آنچه برنارد نسبت به ماریون احساس می کند، برگردانده خواهد شد؟ لوکاس اشتاینر اینقدر نزدیک چی؟ تکمیل تا حدودی یک اشتباه است و کاملاً ساخته شده است.
فرانسوا تروفو داستان خود را در طول جنگ جهانی دوم تنظیم کرد، با این حال واقعاً خیلی عمیق با بحث واقعی ارتباط ندارد. این بیشتر در مورد حفظ روکش به شیوه نمایش است، در مقابل تهدید متجاوزان فرانسه. این یک فیلم در داخل یک فیلم است، شاید شناختی به قدرت آن دسته از سرگرم کننده هایی که افراد درگیرکننده ای را که به سالن ها هجوم آوردند، شاید برای اینکه خودشان را گرم و عادی نگه دارند، انجام دادند. تروفو با هم تیمی استاندارد خود، سوزان شیفمن کار می کرد. نستور آلمندروس این اثر را که بیشتر در نماهای داخلی انجام شده در استودیو و صحنه فوق‌العاده در یک کارخانه شکلات‌سازی ناخواسته دیده می‌شود، ثبت کرد.
کاترین دنوو در نقش ماریون اشتاینر با نگه داشتن استاندارد خود بازی می‌کند. ژرار دوپاردیو دقایق خوبی با برنارد خود دارد. آرلت آندریا فرئول عالی است. ژان پوآره در نقش ژان لوپ و هاینز بننت نقش لوکاس اشتاینر را بازی می کند.
دانلود فیلم The Last Metro 1980 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
من با علاقه ممیزی های The Last Metro را مطالعه کرده ام و به سازندگان آن برای دیدگاه های غیرمعمول و تک تک دانش هایی که با آنها ارتباط برقرار کرده اند، موظف هستم. من با اکثریت موافقم که این اثری است که به خوبی خلق شده است، عکس فوق العاده ای گرفته، بسیار حکایت از آن دوره دارد و هرگز کسل کننده نیست. کاترین دونو خیره کننده است، دوپاردیو جذابیت بی گناهی دارد و هاینز بننت یک مکاشفه است.
همه اینها برای ساختن یک فیلم باورنکردنی کافی نیست، علیرغم این واقعیت که تعداد زیادی از تصاویر حیاتی هستند. مسئله این است که فیلم چیزی را که تضمین می کند را نمی رساند. پس از پیشرفت تدریجی در کیفیت ضعیف، با کشف مسئله کشنده تلاش هماهنگ با نازی ها، با تقویت نگرانی بیننده در مورد سرنوشت زوج اشتاینر، رئیس تصمیم می گیرد تا وضعیت را تغییر دهد و ما را به طور غیرمنتظره ای تعطیل کند. انواعی که (به هر حال برای من) فوق العاده نامناسب بود. این شوک واقعاً سه برابر است، زیرا هر یک از سه قهرمان، کاری پیش‌بینی نشده و غیرعادی انجام می‌دهند، یا احتمالاً با تغییری که ما برای دیدن شخصیت به آن هدایت شده‌ایم.
لوکاس نمی‌تواند تصدیق کند. با تسلیم شدن به حریف، و هیچ وقت نتوانست نقص تئاتر خود را تجسم کند، با این حال به نظر می رسد که با رضایت مازوخیستی، در حالی که شاید خارج از آزادی و آزادگی، خیانت دیگری را که شخص مهمش مرتکب شده است، تصدیق می کند.
ماریون به‌عنوان بانویی به تصویر کشیده می‌شود که به‌شدت نگران سعادت شوهرش است و به‌طور خستگی‌ناپذیری از او دفاع می‌کند. صرف نظر از اینکه آیا او یک شیفتگی غیرقانونی را احساس می کند، توضیح واضحی برای تسلیم شدن به عنوان او در برابر فریب دادن وجود ندارد. این امر شخصیت او را در گذشته احیا می کند. زوج‌هایی که در طول درگیری منزوی شده‌اند، مرتباً به دنبال تسکین بودند، اما ماریون و لوکاس با هم هستند.
برنارد به وضوح دوقطبی است. او با هم کار می کند (هر چند ما نمی دانیم چرا)، سپس، در آن نقطه، یک چرخش را انجام می دهد و به مخالفان می پیوندد! ما نمی دانیم چرا او این کار را به همین ترتیب انجام می دهد. آیا چمن سبزتر به نفع ناسیونالیسم است؟
برای پاداش دادن به همسر متغییر خود و مرد راننده با خلق و خوی او، لوکاس، سخاوتمندی خود را با ساختن نمایشنامه ای در مورد این موضوع، از ماموریت فوق العاده ای که در دست دارد، نشان می دهد. در آخرین صحنه، ماریون پیروز، دو مرد را دریافت می کند و مطمئناً یک ضربه بازی می کند. افرادی که به یهودیان اعتماد دارند ممکن است این را جزئی بدانند، زیرا رئیس یهودی تبدیل به کارگر شخص مهم خود می شود و او زمانی از معشوقه نازی حمایت می کرد. من مطمئن هستم که رئیس در این راستا منظورش را نداشته است، با این حال، صادقانه بگویم، نمی‌فهمم که او چه می‌گوید، پس باز هم، در واقع خیانت عواقب ناامیدکننده‌ای ندارد. صرف نظر از اینکه یک نمایشنامه موفق بهترین انتقام است.
آیا از ما انتظار می رود که این نکته را در مورد مهارت تقلید از زندگی یا در مرکز اجرا به عنوان درمان یا در مورد افرادی که با مشکلات اسفناک سازگار می شوند، درک کنیم؟ منطقی است که بگوییم همه چیز همین است. به ویژه در مورد نمایش بدون توجه به اتفاق افتادن است. شخصیت‌های The Last Metro به نفع همه هستند، یعنی تئاتر خاص.
اما فیلم به این دلیل که رئیس نمی‌تواند خود را مجبور به نصیحت کند، نقطه‌ی مرکزی اخلاقی را از دست می‌دهد. بنابراین، او از نشان دادن افراد نه به عنوان افراد معیوب، بلکه به عنوان افراد جدا شده از دلخوری ها و افراد مبتلا به هرگونه قضاوت شخصی که باعث ایجاد احساس مسئولیت می شود، باز می گردد. این تفاوت به‌طور چشمگیری با فیلم‌های اریک رومر است که در آن شخصیت‌ها همگی یک نبرد درونی و نیاز مداوم به بررسی اعمال خود را تجربه می‌کنند.
می‌توان گفت که کمبود یک نبرد درونی عنصر قابل‌توجهی است. فیلم، نتیجه نهایی را به ارمغان می‌آورد که ظاهراً تکان‌دهنده است و در عین حال آنقدر صمیمانه از هم جدا شده است که پیام آن با توجه به واقعیت‌های کنونی بی‌ربط است.
دانلود فیلم The Last Metro 1980 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
با شرکت در نظرسنجی برای بهترین فیلم های سال 1980، ترتیب فیلم های آن سال را بررسی کردم. با دیدن دو اثر دیگر او در 10 سال، (1981 The Lady Nearby و 1983's Privately Yours - هر دو به همین ترتیب بررسی شدند) تصمیم گرفتم بفهمم که فرانسوا تروفو چگونه در دهه آغاز شد. دومی در یک مجموعه سه تایی "اجرای" تنظیم شده از روز برای شب (1973 - به همین ترتیب ارزیابی شد) و L'Agence Enchantment (که هرگز به دلیل درگذشت او ساخته نشد) مقاله نویس / (با هم تیمی معمولی سوزان شیفمن، که ژان کلود گرومبرگ به او ملحق می شود) نویسنده نویسنده، فرانسوا تروفو، دوباره متحد می شوند. با فیلمبردار معمولی خود در این دوره، نستور آلمندروس، و با ادامه نماهای غیرقابل انکار خود در تئاتر می نشیند.
تروفو با رفتن به پشت پرده، نماهای طولانی هیپنوتیزم کننده و فوق العاده شیک را روی صحنه می برد. که در کنار گسترش عوامل محیطی راحت با بررسی هر گوشه تیز، شرایط محدودی را نیز ترسیم می‌کند که ماریون در آن تلاش می‌کند تا نیمه بهتر خود را به طور ایمن پنهان نگه دارد.
در معرض خطر دائمی اسیر شدن برای صحنه با بسته شدن، تروفو با کلوزآپ‌های مایع زیر نورهای داغ جلوی صحنه می‌رود و درگیری‌هایی را که گرنجر و ماریون در خارج از صحنه به اشتراک می‌گذارند، درگیر می‌کند و در سایه‌خوان قابل توجه می‌شود.
اولین بار از دو باری که با هم کار کردند، ژرار دوپاردیو (که در مورد صدای ستایشگر، فاش کرد که نکته اصلی او به تروفو گفت: "فیلم شما (عشق در فرار (1979 - بررسی های اضافی) بیش از حد بورژوازی بود!" یک نمایشگاه فوق العاده ارائه می دهد. به عنوان گرنجر، که ذهنیت متکبرانه و زن مرد بدخواهش توسط دوپاردیو به انرژی برای پیوستن به مقاومت فرانسه تبدیل شده است.
اتحاد مجدد با تروفو جالب از زمان پری دریایی می سی سی پی (1969 - بررسی های دیگر) کاترین دونو به ذهن شما کمک می کند. به لطف دنیو که نقاب هیجانی شل شده را در دست دارد که ماریون هنگام حضور در مقابل تماشاچیان می پوشد، با ناآرامی رو به رشد پشت آن، از بینش تازه در مورد روند فروپاشی «منطقه آزاد» (جایی که به او اعتماد می کند) نیمی از بهتر این گزینه را خواهند داشت که به طرز ماهرانه ای وارد فرانسه شوند تا از آن به اسپانیا فرار کنند.
روزنامه نگاران با به رسمیت شناختن نوع رویایی فیلم فرانسوی در اواسط دهه 40، صحنه را به عنوان محصور کننده روح نمایش می دهند. فرانسه آزاد، جایی که بازیگران/گروه در برابر تحقیر این کشور ایستاده اند، با ظرفیتی پرانرژی و وفادار برای تحمل یکدیگر و نابرابری هایشان، چرا که به گروه فرار می کنند.
اوردن فیلمنامه نویس قبلی خود. روی صحنه، ژان لوئی ریچارد در نقش داکسیات (با توجه به دشمن واقعی عبارات سامی، تحلیلگر دهه 40 آلن لوبرو، که نام مستعارش میشل داکسیات) را دارد، یک چرخش بزرگ ارائه می‌کند که چهره‌ای ضعیف از یک بورژوازی پر زرق و برق دارد که تحسین‌کننده است. بیان هنری، که کمک اساسی او به اشغال را می گیرد.
با نشستن بیشتر فیلم در تئاتر، فیلمنامه تروفو، شیفمن و گرومبرگ تصویری از پس زمینه تاریخی را روی صحنه نمایش می دهد. اشغال، با دشمن خیره‌کننده سامی‌گرایی که در صفحات اول روزنامه‌ها فریاد می‌زند، رادیو، و انبوهی هولناک که به گوش داکسیات نیاز دارند، کمک خود را برای اشغال ابراز می‌کنند، با معمولی کاملاً وحشتناک.
دانلود فیلم The Last Metro 1980 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
ما در اروپا اغلب به خاطر نمی آوریم که حکم هماهنگی یک افتخار است. افرادی در میان ما هستند که در زمان جنگ زندگی کرده‌اند، که در واقع خاطرات گرسنگی و نبرد برای استقامت را با آنها منتقل می‌کنند. "Le dernier métro" به طور کلی این را نشان می دهد، و حتی بیشتر.
این عنوان از یک حقیقت اجتناب ناپذیر واقعی در فرانسه در طول درگیری گرفته شده است. به دلیل قطع مداوم برق و عدم گرم شدن هوا، ساکنان در سالن‌های سینما تجمع می‌کردند. برای اجتناب از نتایج ناشی از به چالش کشیدن تحریم‌های جریان نازی‌ها، تماشاچیان باید آخرین مترو را برای خانه برمی‌داشتند. تئاتر برای آنها مکانی بود که برای مدتی نمی‌توانستند دغدغه‌های خود را به خاطر بسپارند.
The Last Metro حول محور نبرد همسر یک صاحب تئاتر یهودی (کاترین دونو در بهترین شغلش) می‌چرخد. مرکز عملکرد خود را در زمان کنترل آلمان بر فرانسه باز نگه دارد. نیمه بهتر او، لوکاس اشنایدر (هاینز بنت) زیر تئاتر در زیرزمین زندگی می کند، زیرا در غیر این صورت، آلمانی ها او را به اردوگاه مرگ می برند. در کارش، یک سرگرم کننده جوان با بازی ژرار دوپاردیو به او کمک می کند که به گروه تئاتر او می پیوندد تا انرژی خود را در این مواقع پر دردسر تمرین کند. که برای یک مقاله همکاری گرایانه کار می کند، و علاوه بر این، محیط های کم روزمره. ناامیدی از قدرت ضربه معمولی است که توسط درگیری به تئاتر وارد می شود، و فقط از طریق ناظر باهوش ریموند است که این موضوع با آراستن صحنه با چراغ های وسایل نقلیه حل می شود.
The Last Metro نیز به طور ضمنی به بررسی می پردازد. موضوع حساس تلاش مشترک با اشغالگران. فرانسه دخالت بسیار وحشتناکی در اشغال داشت، زیرا تعداد زیادی از ساکنان معمولی، اما علاوه بر این متخصصان و تولیدکنندگان مشهور با آلمانی‌ها همکاری کردند تا از نظم و انضباط دوری کنند یا حتی عبور کنند. در سال 1976، روایتی با نام "Chantons sous l'occupation" در مورد این موضوع در فرانسه غوغایی ایجاد کرد، زیرا جلسات افراد مشهور از جهان کار را برجسته می کرد و به فعالیت های همکاری گرایانه آنها در طول جنگ مشروعیت می داد.
کارگردان فرانسوا تروفو برای نشان دادن دو طرف فرانسه در طول درگیری بسیار سخت کار کرد، شخصیت دوپاردیو برای پیوستن به Obstruction از تئاتر عبور کرد و افراد مختلف از داکسیات از داکسیات درخواست لطف کردند (مثل گرفتن موقعیت برای جوانان خود). علاوه بر این، به ویژه، او به صراحت نشان نمی دهد که چه کسی اخلاقی است. این دو نوع رفتار مشروع هستند، زیرا توسط مؤلفه‌ای مشابه هدایت می‌شوند: دیوانگی با شرایط زندگی شخصیت‌ها.
در پایان، «Le dernier metro» فیلمی است که تحسین‌شده‌ای را نشان می‌دهد. رئیس در بهترین حالت خود، با احترام به موضوعی حساس نزدیک می شود و حقیقت نبرد را برای ساکنان معمولی، به ویژه صنعتگران نشان می دهد. تئاتر در بحبوحه جنگ، این همان چیزی است که تروفو در سطحی سطحی نشان می دهد. در هر صورت، در واقع، آنچه می‌بینیم تئاتر زندگی است که قهرمانان آن سرگرم‌کننده‌ها و ناظران آن تماشاگران هستند. در جنگ، نه فقط سرگرم کننده های واقعی اینطور بازی می کردند. همه یک برنارد، یک لوکاس اشنایدر، یک خانم اشنایدر، یک داکسیات خواهند بود، که در آخرین مترو در حال بی‌حالی و ایستادگی هستند.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر ابتدا وارد اکانت خود شوید.