دانلود فیلم The Living Corpse 1929

شخصیت اصلی فیلم "فیدور پروستف" همیشه از اینکه همسرش "لیزا" بین او و "ویکتور کارنین" انتخاب نمی کند آزار می بیند. او می خواهد دست به خودکشی بزند اما جراتش را ندارد. او که از زندگی خود فراری است با یک خواننده کولی آشنا شده و...

دانلود فیلم The Living Corpse 1929 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

جسد زنده اثر تولستوی، زمانی که یک نمایشنامه بسیار معروف (جان بریمور این کار را در برادوی انجام داد) با چیزی شروع می‌شود که می‌تواند دلیل یک کشف مشروع باشد - شخص اصلی، پروتاسو (با بازی رئیس وی. آی. پودوکین)، باید از او جدا شود. نیمه بهتر او، بنابراین او اجازه دارد با معشوقه‌اش ازدواج کند، اما هم کلیسا و هم مقررات جدایی مشترک طرحی برای ساده‌سازی این موضوع بین بزرگ‌سالان دارند که به‌طور غیر شهودی مشکل‌ساز است.

اما آنچه واقعاً در مورد آن است فاصله اخلاقی است. در طول داستان، پاسخ‌های قانونی برای دشواری‌ها خود را معرفی می‌کنند، با این حال پروتاسو آنها را عموماً چنان تحقیرآمیز، دو چهره و بیگانه نسبت به احساس مرسوم بودن خود می‌بیند که نمی‌تواند «معقول» را وادار کند که در یک جامعه بد چه کاری باید انجام شود. . از جهات متعددی به من کمک کرد تا آخرین فیلم (و قابل توجه) برادران کوئن، یک مرد جدی را به یاد بیاورم، به همین ترتیب به دلیل تمایل یک همسر برای جدایی و ازدواج با عزیزش - پروتاسو تلاش می کند مردی جدی باشد، یک مرد اخلاقی. و انسان توانا، با این حال افراد همچنان در برابر او حاضر می شوند و می گویند "این کار معقول است"، که دائماً به معنای واقعی کلمه است، "این یک چیز کهنه است که اگر شما با انجام این کار خود را خراب کنید، برای من بسیار مفید خواهد بود. "

تاریخ فیلم، بدون هیچ مدرک خاصی، اعتبار اکثریت قریب به اتفاق The Living Corpse را به پودوکین بخشیده است، در حالی که در واقع، رئیس مقاله‌نویس فئودور اوتسپ/فدور اوزپ در حال حاضر چهره بلندتری بود. شباهت های واضحی به فیلم های گذشته و بعدی خود، بلیط زرد و قاتل دیمیتری کاراماسوف دارد. اگرچه می‌توان تماس‌های پودوفکینسکی را در چند توالی مونتاژ مشاهده کرد، اما سبک فیلم بیشتر به لحاظ عاطفی ذهنی است تا آموزشی-هگلی شوروی-که منعکس کننده شرایط روانی شخصیت اصلی آن است.

وقتی او کسل‌کننده و بداخلاق است، فیلم نیز همینطور است - جامعه ای از بین رفته طبقه متوسط ​​را با نگاهی سختگیرانه به داستان های ناخوشایند جلب می کند. هنگامی که پروتاسو به یک بار می رود، اولین چیزی که می بیند این است که یک دریانورد در حالی که بچه اش از او التماس می کند که به خانه بازگردد، مست می شود. علاوه بر این، سه دلال دلال که با ایجاد صحنه خیانت به او کمک می‌کنند تا با جدایی کار کنند، چهره‌های پیش‌گویی از جورج گروس هستند، به‌ویژه یکی با چیدمان عریض دو برابری دندان‌ها. ادب پستی که با آن تلاش می‌کنند تا تجارت خود را اجرا کنند، معادل هر چیزی در پابست یا لنگ برای زوال اخلاقی است - و به طور مشابه در احساس وایمار-ژرمنی. (The Living Corpse واقعاً توسط یک شرکت سازنده شوروی در آلمان فیلمبرداری شده است.)

اما زمانی که او استقلال را از شرایط وحشتناک خود تجربه می کند - مانند زمانی که او از یک کلوپ رقص سرگردان بازدید می کند - سبک به گونه ای فراتر می رود که به طور قابل توجهی کمتر شبیه تروتسکی‌های خویشاوند اوست، و غیرقابل انکار بیشتر شبیه شرکای قدیمی روسیه سفید اوزپ مانند الکساندر ولکوف و وی. تورجانسکی که در آن زمان در فرانسه مشغول به کار بودند. برش سریع، کین ولکوف یا ناپلئون گانس (که ولکوف و تورجانسکی هر دو در آن کمک کردند) را توصیه می‌کند، در حالی که کار دوربین دستی که در چند گروه، شادی یا ناراحتی را پیشنهاد می‌کند، به فرد کمک می‌کند منحصراً ناپلئون را به یاد نیاور، اما منیلمونتانت دیمیتری کیرسانوف.

ساختن فیلمی با چنین تیزبینی ذهنی، که در آن نمایش از حالت های درونی بر خلاف موقعیت های بیرونی داستان می آید، در روزهای آرام به اندازه کافی غیر معمول بود، اما دیگران (به طور برجسته استیلر و پابست). ) بدون شک این کار را انجام داد. به هر حال، دشوار است که یک فیلم دیگر را در نظر بگیریم که در آن حالات درونی تا این حد با سبک فیلم و در طراحی متفاوت و خلاقانه‌ای در آن ادغام شده باشد. این یکی از آن سکوت‌های دیرهنگام است که شما را در مورد رسانه‌ای که وجود داشت - در پایان آن - متعجب می‌کند.