دانلود فیلم The Pleasure of Love in Iran 1976

داستان فیلم در مورد عشق زن و شوهری است که در ایران و کاشی کاری هایش به دنبال عشق میگردند....

دانلود فیلم The Pleasure of Love in Iran 1976 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

«Plaisir d'amour en Iran» یا «لذت محبت در ایران» یک فیلم کوتاه شگفت‌انگیز واقع‌گرایانه فرانسوی محصول سال 1976 است که مدت زمان آن تا حدودی بیش از 5.5 دقیقه است، بنابراین عنوانی طولانی برای یک فیلم کوتاه است. شما می‌توانید آن را به‌عنوان یک روایت نیز طبقه‌بندی کنید، من فکر می‌کنم، با این حال من در حال مبارزه با یک قطعه با شخصیت‌پردازی The Pleasure of Love in Iran در آن ظرفیت هستم. من فرض می کنم در صورتی که این دو مطمئناً یک زوج باشند، دقیق است. Mairesse از آن زمان به بعد یک سرگرم کننده واقعاً سازنده بوده است و اکنون در 60 سالگی است. رفیعی آهنگسازی و هماهنگی فیلم‌های خود را انجام داده و به‌علاوه بازیگری کرده است، البته نه تا آنجا که ممکن است، اساساً همانطور که imdb نشان می‌دهد. لیوتار، شخصی که شعر را در اینجا ارائه می کند، به علاوه هنوز زنده است و در حال بازیگری است. بنابراین، این یکی از مدت‌ها قبل، درباره زن و شوهری است که در حال سفر به ایران و دیدن مکان‌های دیدنی هستند. آنها آشکارا ژست های مهربانانه ای برای یکدیگر دارند و به همین ترتیب شیفتگی حسی باورنکردنی وجود دارد که بیشتر درباره آن می شنوید تا ببینید. آنها در مورد کف و سینه خود بحث می کنند و در یک رویداد از ابتدا زن به آلت مرد به عنوان یک مناره اشاره می کند. خوب.. شما می توانید برای خودتان انتخاب کنید با این فرض که این را تخیلی در نظر می گیرید. گفته‌های داستان‌نویس در پایان محتمل است و فیلم نیز عموماً ظاهر بسیار مناسبی دارد. در مواقعی، صرف نظر از اینکه آیا آنها بین 2 سازه قدیمی و سینه‌ها ارتباط برقرار می‌کنند، با توجه به این واقعیت که پشت بام‌های قبلی شکل مناسبی دارند. یک فیلم با پیشرانه فیزیکی. من واقعاً بیش از حد خیره نشدم، با این حال همه چیز را ناامید کننده نیست. یک ثانیه که من واقعاً مشکل‌ساز یافتم، نقطه‌ای بود که او چیزی را بیان می‌کرد که شبیه پتوی خیس است، علیرغم همه چیز به احتمال زیاد این روایتی است که او درباره عناصر جنسی بحث می‌کند. این نه قافیه داشت و نه دلیل و احتمالا ساختگی ترین عکس فوری فیلم بود. این یکی از بسیاری از آثار آگنس واردی، تهیه‌کننده فقید (و در نهایت برگزیده اسکار) است، که یک تهیه‌کننده کوتاه بسیار سازنده است و این یکی از کوتاه‌ترین آثار اوست. من آن را تایید نمی کنم. پیشنهاد نمی شود.