"مو" دختری کوچکی که به عنوان پیشخدمت به خانه جدیدی می رود.مادر خانواده هنوز در غم از دست دادن دخترش است که همسن "مو" بود.در ذهنش او "مو" را به عنوان دخترش می شناسد.10 سال بعد او به خانه پیانیست جوان و همسرش فرستاده می شود.مرد عاشق او شده و...
سایگون، دهه ی 1950٫ «مویی» ده ساله (سان لو) از دهکده ی خود به شهر آمده و در خانه ی یک خانواده ی طبقه ی متوسط پیشخدمتی می‌کند. تنها ممر درآمد خانواده از حجره ی کوچک نخ ریسی مادر تأ مین می‌شود. پدر نیز آدم بی کاره ای است که تا به حال سه بار پس انداز خانواده را برداشته و ناپدید شده است.
یک دختر خدمتکار ویتنامی، زندگی در دو خانواده مختلف سایگون را مشاهده می کند: اولی، یک زن فروشنده پارچه با سه پسر و شوهری که اغلب غایب است. دومی، یک پیانیست جوان خوش تیپ با نامزدش...
دانلود فیلم The Scent of Green Papaya 1993 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
The Scent of Green Papaya که احتمالاً کامل‌ترین فیلم ساخته شده است، حس هماهنگی و ماورایی دست‌نخورده را به خود جلب می‌کند، که ناشی از احساس ثابت شخصیت اصلی از شگفتی، آگاهی از عناصر محیطی او و لذتی است که او می‌تواند در انجام کارهای اولیه روزمره داشته باشد. علاوه بر این بیانیه ای از ماهیت واقعی رسانه است، زیرا هیچ فشار یا فوکوس طرح محدودی وجود ندارد، و دوربین واقعیت آن را در فرصتی شگفت انگیز و با علاقه شگفت انگیز (به تناسب فرد اصلی که با علاقه پر شده است بررسی می کند. برای محیط عمومی اش، اغلب فرصتی پیدا می کند که فقط به مقالات اطرافش خیره شود، همانطور که یک دوربین ایده آل باید این کار را انجام دهد). برخی می گویند که «مشکل» The Scent of Green Papaya این است که نیاز به فشار دارد، که از نظر من رفتاری عجیب و غریب است - به چه دلیل یک فیلم باید «نیازمند» سختی های محدودی داشته باشد تا عالی دیده شود؟ (مخصوصاً وقتی که فیلم وسیله مناسبی برای برقراری ارتباط هم با واقعیت و هم برای انتقال دیدگاه‌ها باشد - برای این موقعیت، فیلمساز نیاز به برقراری یک احساس آرامش دارد که کاملاً واقعی، واقعی و متناسب با رسانه است). راستش را بخواهید، با فرض اینکه The Scent of Green Papaya کاستی کوچکی داشته باشد، در عرض چند ثانیه فشاری به وجود می‌آید که از احساس بی‌نظمی هماهنگی و کامل بودن فردی که فیلم به‌طور بی‌نقصی با هم ارتباط برقرار می‌کند، کم می‌کند. علاوه بر این، به طور ضمنی گفته می شود که این یک "شعر" بی عیب و نقص است که یک تمایل و شرایط خاص را به رسمیت می شناسد (شرایطی از بودن که به ماهیت واقعی رسانه دوربین متصل است) و طرح آن تمرکز نیست (و نه در فیلم The Scent of Green Papayaی که تلاش می‌کند واقعیت را به تصویر بکشد و افکار/احساسات را به گونه‌ای که مناسب رسانه است بیان کند، توصیه می‌شود. به همین ترتیب واضح است که هر پلان لذت بخش، ترسیم شده است، و پیشرفت فیلم (در تغییر، بازیگری و موسیقی) منظم، رسا، ملودیک و در یک کلام "بی نقص" است.
همه ما باید در آگاهی خود از محیط عمومی و ظرفیت خود برای کشف حسی پایدار از هماهنگی با حقیقت وجود روزانه، بیشتر به این شخص اولیه و این دوربین شبیه باشیم. شاید بهترین کاری که فیلم می تواند برای ما انجام دهد این باشد که ما را وادار کند تا ایده بنیادی حقیقتی را که ما را در بر می گیرد دوباره بررسی کنیم و به ما اجازه دهد درباره رویکردهای مختلف برای بررسی آن فکر کنیم و به ما اجازه دهد که سطح ذاتی آن را ارزش گذاری کنیم. The Scent of Green Papaya این کار را انجام می‌دهد.
این مایه شرمساری است که به ندرت فیلم‌هایی با این فضیلت ساخته شده‌اند - که اکثر فیلم‌ها تلاش می‌کنند تا فشار بی‌مورد و مشکلات جعلی را به ما تحمیل کنند، بدون اینکه دلیل برجسته‌تری جز اینکه ما را مشغول کنند. روان‌ها، و در این فرآیند با تمایلات و امکانات منظم رسانه در تضاد هستند. (توجه: من تضمین نمی‌کنم که فشار ذاتاً افتضاح است، یا اینکه نمی‌توان فیلم‌های خارق‌العاده‌ای را به این شکل ساخت، با این حال در بسیاری از فیلم‌ها فشارها و گرفتاری‌ها محدود است و در بسیاری از فیلم‌ها با حالت عادی دوربین در تضاد است. بودن»، و در بسیاری از فیلم‌ها این فشار هیچ دلیل تخیلی ندارد، حتی در فیلم The Scent of Green Papayaهایی که واقعاً سعی در گفتن یا انتقال چیزی دارند.
در مورد فیلم دیگر این فیلمساز، «پرتو عمودی خورشید» : از نظر ظاهری بسیار زیباتر از The Scent of Green Papaya است، و در بخش‌هایی احساس هماهنگی بسیار تمیزتری را به ما منتقل می‌کند... با این وجود، حاوی چند عکس فوری بسیار محکم از فشار و مخمصه است که به نظر می‌رسد در سبک آرام آن کاملاً ناخوشایند هستند. به همین ترتیب، علیرغم اینکه در گفتگوی بالا به داستان و شخصیت پرداختم، پاپایای سبز داستانی بسیار جذاب و دوست داشتنی دارد که حتی طنین افسانه ای دارد (یا مهمتر از آن، شخصیت اصلی این چیزها را دارد). «پرتو عمودی» باز هم چنین شخصیت‌های کاملی ندارد یا تمرکز داستانی ندارد، اما مسلماً اینجا و آنجا دوست‌داشتنی‌تر است. به هر حال، من هر فیلم را فقط یک بار دیده‌ام، بنابراین ممکن است دیدگاه خود را در مورد "پرتو عمودی" تغییر دهم - و مهم نیست که در حال حاضر هر چه فکر دومی دارم، واقعاً آن را به عنوان یک فیلم مهم پیشنهاد می‌کنم. بینش فیلم
دانلود فیلم The Scent of Green Papaya 1993 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
عطر پاپایای سبز یکی از آن فیلم هایی است که صرف نظر از اینکه اهل کجا هستید، شرکت در آن کار سختی نیست. یک فیلم ظاهراً چشمگیر که از صحنه‌پردازی و فیلمبرداری بیش از گفتمان استفاده می‌کند، به راحتی می‌توان دلیل موفقیت آن در سطح جهانی را فهمید. من نمی‌توانم بسیاری از فیلم‌ها را در نظر بگیرم که می‌توانند کاملاً من را شل کنند و روانم را پاک کنند، چیزی که می‌توان در زمانی که کاملاً غرق شده‌ام و از مقیاس‌های بزرگ گفتمان آزرده نمی‌شوم قابل تصور باشد. از آنجایی که بخش‌های بصری بخش بزرگی از داستان را بازگو می‌کنند، ما با یک فیلم فوق‌العاده عمیق مواجه می‌شویم که کشیده یا ظالمانه نیست، بنابراین می‌توانیم بدون تلاش برای مطالعه انبوهی از شرح‌ها یا دنبال کردن ده چیز متمایز روی صفحه، تمرکز کنیم. سبک دکور ساده و با این حال استادانه به احساس «فیلم به عنوان یک جهانی» می افزاید که هنگام تماشای آن به من دست داد.
تمرکز روی یک چیز در پاپایا نسبتاً سخت است زیرا واقعاً به‌عنوان تعدادی از اجزای آن عملکرد قابل‌تحسینی دارد. بدون فیلمبرداری باورنکردنی، داستان احتمالاً در اکثر جمعیت گم می شود. بدون دکورهای لذت‌بخشی که مجریان سرگرمی با آنها شبکه می‌کنند، شما از حقیقت فیلم بیرون کشیده می‌شوید. فیلم بدون بازی‌های باورنکردنی (مخصوصاً توسط بازیگرانی که نقش موی را بازی می‌کنند)، گرد و غبار را گاز می‌گیرد. این یکی از آن فیلم‌هایی است که به نظر می‌رسد (و این برای من کمتر از چند بار در سال اتفاق می‌افتد) کاملاً مفهوم من را از آنچه که یک فیلم می‌تواند باشد و چه چیزی نمی‌تواند باشد، تغییر می‌دهد. شبیه گلدان برای چشم است. به نظر می رسد که اکثر فیلم های سینمایی امروزه (و این یک حدس و گمان گسترده است) صرفاً نمایشنامه های مورد تحسین قرار می گیرند. اگر بتوانید کسی را پیدا کنید که یک ساعت و نیم این کار را به عنوان یک نمایشنامه تحمل کند، در واقع، آنها به سادگی احمق هستند. شاید این تا حدودی نابخشودنی باشد، با این حال نه کمتر از آنها باید افراد صبور باشند. من با پذیرش اینکه می تواند کارساز باشد مشکل دارم.
*اسپویل های بسیار ملایم در پاراگراف سوم* از نظر من، بهترین فیلم ها فیلم هایی هستند که به اندازه کافی عمیق هستند که برای درک واقعی نیاز به تماشای متفاوت دارند، اما اینطور نیست. عمیق است که احساس می کنم گم شده ام و از آن خاموش شده ام (نگاه کنید به: خداحافظ جنوب، خداحافظ). اصلی‌ترین چیزی که در مورد پاپایا دیدم، استفاده عالی از هیاهوی فونداسیون بود. من در ابتدا فکر می‌کردم که این قطعه آزاردهنده است، اما با ادامه فیلم، کریکت در یک موضوع محفظه کاملاً به عنوان یک قطعه مهم از داستان مورد بررسی قرار گرفت. زمانی که موی درست قبل از بیرون رفتن، در ورودی محوطه کوچک را باز می‌کند، حدود 50 درصد از وقت خود را روی زمین صرف می‌کند، و کریکت به ورودی می‌پیوندد، من ارتباطی با زندگی او دیدم. این کاملاً دلسرد کننده است که به مادر گفته شود که دختر جانشین خود را از دست داده است و به نظر می رسد موی به طور استثنایی در مورد آینده اش با رفتنش مطمئن نیست. او جیرجیرک محصور شده ای است که از ترک خانه خود وحشت دارد. تغییری که او در عوامل محیطی جدیدش ایجاد می‌کند، فقط به این دلیل قابل تصور است که او این گام را برای ترک خانه برداشته است. علاوه بر این، هیاهوی بنیاد تأثیر قابل توجهی در اتفاقی که در فیلم The Scent of Green Papaya می‌گذرد دارد، اما فقط از این جهت که هرگز در مورد آن صحبت نشده است. هواپیماهایی که در قسمت دوم فیلم بر فراز خانه پرواز می کنند به طور قابل توجهی به محیط می افزایند زیرا دلیل قانع کننده ای وجود دارد که باید آن را مشخص کرد - ما آنقدر آماده هستیم که موی به یک خانم تبدیل شود و اغلب به جنگ ها و مواردی از این دست فکر کنیم. عدم وابستگی به گفتمان منطقی که اکثر تهیه کنندگان این کار را انجام می دهند چیزی است که Tran Anh Hung را به یک تهیه کننده فیلم هیجان انگیز و منحصر به فرد تبدیل می کند. او همان طور که پیش می آمد ضد گدار است (هیچ فرصتی وجود ندارد که بتوانم از این اعلامیه حمایت کنم، زیرا به تازگی چندین فیلم معتبرتر گدار را دیده ام، اما از آنجایی که من می دانم، به نظر می رسد که این یک جهش ثابت است).
عطر پاپایای سبز اساساً احتمالاً بهترین فیلمی نیست که در هر مقطعی دیده‌ام، اما مطمئناً یکی از منحصر به فردترین فیلم‌هاست. من معتقدم که اساساً هر کسی می تواند اساساً با آماده سازی قانونی یک فیلم خوب بسازد، با این حال فیلم هایی مانند پاپایا نمایشی از بینش و توانایی واقعی هستند. شما این محتوا را به هر فرد دیگری می دهید و در نهایت با یک فیلم بی حد و حصر منحصر به فرد مواجه می شوید. اگر این صدا نیست، من متوجه نمی شوم که چیست.
دانلود فیلم The Scent of Green Papaya 1993 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
گروه مردم در The Scent of Green Papaya عموما مودب و آگاه هستند. این یک آب و هوای آرام و آرام است که در آن با کارگران با همان احترام رفتار می شود، درست مانند صاحبان زمین و بچه های آنها. این چیزی نیست جز موقعیت ترس (که ممکن است در مورد وجود کارگران عادی باشد)، اما موقعیت یادگیری و توسعه است. بدون توجه به نزاع های متناوب بین موی و فرزند جوان تر استاد، رئیس با استفاده از احساس بیابان، هوای آرامی را به نمایش می گذارد، ریف های سیتار و بادهای چوبی را کاهش می دهد، صحنه های اشتباه و عظمت چیزهای معمول زندگی را کاهش می دهد.
منطقه محلی غالب که چیده شده و روشن شده است، هود کارگر است. تمرین‌های آموزشی بین شاگرد جوان، موی، و مربی قدیمی‌اش، تو، به ناظر تجربیاتی برای وظایف روزمره و شیوه زندگی‌شان می‌دهد. وجود یک کارگر شامل پخت و پز، آمادگی، نظافت، اشتیاق و قدردانی از امر متعارف است. به طور خاص، یک تأکید فوق‌العاده بر اهمیت نظم و برنامه‌ریزی متمرکز است. صحنه‌های متعدد توجه حساسی را که کارگران در تهیه غذایی که برای اربابانشان درست می‌کنند، نشان می‌دهد. آراستگی عموماً قبل از این تظاهرات خلقت است. کلوزآپ های لذت بخش و ضربه های حرکت آهسته نشان می دهد که Mui به شیوه ای کاملاً رسمی تمیز می شود. رئیس کارهای خود را بیشتر شبیه یک کار انجام می دهد تا کمک. به هر حال، وجود یک کارگر، بنا به تعریف، هنوز به دام افتادن است.
دوربین در بیشتر قسمت‌های فیلم مانند یک کارگر گرفتار رفتار می‌کند. به طور کلی، از طریق دیوارها، صفحه‌نمایش‌ها، ورودی‌ها و پنجره‌ها به شخصیت‌ها نگاه می‌کند، اما هرگز آنها را کاملاً آشکار نمی‌کند. انگار دوربین سعی می کند با حرکت مداوم متناسب با نحوه حرکت شخصیت ها، از آشفتگی که صفحه را پر کرده رهایی یابد. صفحه به طور مداوم در لایه‌های مختلف پر می‌شود نمای نزدیک‌تر در بیشتر موارد با مجموعه‌ای از چیدمان سبک مجموعه‌ای بارگذاری می‌شود. زمین مرکزی فضای شخصیت ها است. و پایه برای موارد اضافی و وضعیت آب و هوا است. گروه افرادی که معرفی شده اند نیز گروهی هستند که قدردانی عمیقی از چیزهای مرسوم در زندگی دارند.
نماهای نزدیک بی عیب و نقص از حشرات، قورباغه ها، خزندگان و گیاهان همگی به ترسیم افراد مورد ستایش کمک می کنند. به ویژه، رئیس، برای لذت در طبیعت است. استفاده جذاب از mis-en-scene در بین Mui و اشکالاتی که او در داخل محفظه از آنها مراقبت می کند، مشابه است. موی، کارگری که در داخل محوطه خود به نام "خانه" در دام افتاده است، از یک دسته جیرجیرک که در داخل محوطه آنها گیر کرده اند مراقبت می کند تا زندگی آنها را تامین کند. این برداشت خودش است که از متخصصان داخل محوطه ای که در آن زندگی می کند حمایت می کند. این رویکرد او برای پاداش دادن به طبیعت چیزی است که طبیعت به او داده است. هنگامی که به او اطلاع داده می شود که او برای خدمت در خانه دیگری خواهد رفت، صحنه ای ظریف بین همراهی موی و جیرجیرک هایش نمایش داده می شود. همانطور که او راه را برای رها کردن جیرجیرک ها باز می کند، آنها به سطح آن می چسبند تمایلی به حرکت ندارند. این که جیرجیرک‌ها می‌ترسند آزاد شوند و در خارج از محدوده‌های محفظه‌شان پرسه بزنند، تصوری از زندگی موی است تا از خانه‌ای که اساساً در آن بزرگ شده بود بگذرد. به عنوان یکی از مواردی که به تأثیرات سیستماتیک شدن در یک بازه زمانی معین می پردازد. شخصیت‌های داستان، چه انسان یا حشره، آنهایی هستند که به سرعت با شرایط فعلی خود سازگار می‌شوند و از شرایط خود بهترین استفاده را می‌کنند. احساسات ناهنجار عواقب عادی افرادی است که به آنها گفته می شود از استاندارد جدا شوند. بنابراین، منطقه محلی معرفی شده، بیان جادویی پیشرفت انسان از هستی به تغییر به شدن است.
دانلود فیلم The Scent of Green Papaya 1993 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
این یک نوع داستان سیندرلا است که در سایگون در طول دهه 1950 اتفاق می‌افتد که در آن استانداردهای یین و یانگ از مؤلفه‌های مردانه و مؤنث ادامه می‌یابد. ما خودمان را در محل بخارآلود و به طرز شگفت انگیزی از یک خانواده باربری ثروتمند می دانیم که اخیراً کارگر دیگری را استخدام کرده است. او مویی ده ساله است که با ظرافت و نوعی صداقت مرموز توسط من سان لو بازی می‌کند، کسی که پوزخند کوچک آسمانی خود را به هر یک از تفکرات کوچک دنیایی که در اطرافش می‌بیند می‌زند. او شغل خود را به سرعت یاد می گیرد و به طور مداوم با یک چشم انداز نشاط آور، واقعاً پایین می آید. او همه موجودات زنده از جمله حشرات و قورباغه ها را گرامی می دارد. او رفتار ناشیانه‌ی جوان‌ترین فرزند خانواده را تحمل می‌کند که چند علامت نامحسوس را به سمت او هدایت می‌کند. مانند یک کشیش تائوئیست، او به سادگی متوجه می شود، قضاوت نمی کند و چیزی نمی گوید.
خب، ما متوجه می شویم که یک نفر این جوان باورنکردنی را در نظر می گیرد، یک جوان خردمند، و وقتی بزرگ شد، با او ازدواج کرده و بلندش می کند. ایستگاه در سراسر زندگی روزمره در این میان سرپرست خانواده دارایی های خانواده را هدر می دهد و یک دهه می گذرد. در حال حاضر خانواده عملاً از کار افتاده و خارج شده اند و موئی به عنوان خدمتکار و آشپز خوین که توسط هوآ هوی وونگ به طرز جذابی بازی می کند، فرستاده می شود. او در حال حاضر توسط Tran Nu Yên-Khê بازی می شود که احساسات پرشوری را نسبت به هموطن جوانی که یک نوازنده سنتی پیانو است تجربه می کند. به طرز غم انگیزی او یک همراه بانوی جوان دارد، یک بانوی خوش ذوق از یک خانواده خوب. بالاخره ما کمی تنش داریم!
این، پس، در آن نقطه، یک فیلم «خانه هنری» است که در آن رئیس آن هانگ تران داستان را اساساً با تصاویر و تصاویر بازگو می کند، و او در کل خوب عمل می کند. با این حال، جدایی این دو طرح بسیار جزئی هرگز زنده نمی ماند، و غیبت ترسناک هر گونه فشار تا نزدیک به پایان ناامید کننده است. به هر حال تصویر کانونی فیلم، پاپایای سبز با دانه های جوانی که در داخل به توانایی بانوی جوان می پردازد، فراموش نمی شود. و ما را از خستگی تحقیرآمیز نجات می‌دهد مجموعه‌های شگفت‌انگیز استقرار در زندگی گیاهی با هنر بودایی، ورودی‌های چوبی باز شده توسط ونیزی، قطعات، کار شبکه‌ای، ظروف، مجسمه‌ها، موسیقی مسحورکننده، چه شرقی و چه غربی، به طور جدی. فیلمبرداری درگیر، و جذابیت یک فرد ده ساله سان لو. تماشاگران متعدد، اما مسحور، برای فینال باقی نخواهند ماند، که با توجه به این واقعیت که در مراحل بعدی فیلم است که ماهیت فانتزی فیلم کاملاً درک می شود، واقعاً وحشتناک خواهد بود. واضح است که موی بزرگ شده است، و رابطه آفرینش به سادگی از طریق کار با دوربین و بدون دیالوگ آشکار می شود.
اتفاقاً، من تا حدی شوکه شدم وقتی متوجه شدم The Scent of Green Papaya کاملاً ارائه شده در منطقه فیلمبرداری نشده است. در سایگون، ویتنام که در آن فعالیت اتفاق می افتد، اما در یک استودیوی پاریس! این باعث می شود تصور کنم که درختان، به ویژه درخت پاپایا در پاسیو کانونی، و موجودات کوچک، قورباغه ها و گکوها به داخل منتقل شده اند. همینطور باعث می شود بفهمم که حشرات زیرزمینی که یک بچه موم شعله داغ را روی آنها می ریزد. حشرات مورد احترام موئی و جیرجیرک او در محوطه بدون شک پاریسی هستند.
(توجه: شمال 500 مورد از بررسی های فیلم من در حال حاضر در کتاب من "Cut to the Chaise Parlor or I Can" در دسترس است. بپذیرید که ریموت را گلوله کردم!" آن را در آمازون دریافت کنید!)
دانلود فیلم The Scent of Green Papaya 1993 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
با فرض اینکه ذائقه شما به سمت فعالیت های بلاک باستر عجله می کند، The Scent of Green Papaya واقعاً برای شما مناسب نیست. عطر پاپایای سبز از آن دسته فیلم هایی است که ادراک بیمار را جبران می کند و متناسب با تماشای مجدد است. من یک "روشنفکر" نیستم - اعتراف می کنم قبل از اینکه بفهمم اوضاع چگونه پیش می رود باید چندین بار در The Scent of Green Papaya دویدن داشته باشم. دفعه اول 20 دقیقه خاموشش کردم. در آن، گفت: "هیچ چیزی اینجا اتفاق نمی افتد!" این درست است، اگر به فیلم‌های وسترن عادت کرده‌اید که بر اساس فعالیت و تبادل هستند. همانند دیگر فیلم‌های آسیایی، TSOGP بیشتر بر اساس فعالیت بین شخصیت‌ها و ادراک تعیین می‌شود. قابلیت دوربین به عنوان یک "چشم" برای نشان دادن زندگی با توجه به دیدگاه شخصیت به ما می باشد. پس از دیدن کل فیلم، متوجه شدم که The Scent of Green Papaya به بخشی از تزئینات روانی من تبدیل شده است. من فهمیدم که مدتها قبل مقدار قابل توجهی از انرژی را روی همه چیز صرف می کنم. افرادی که با من زندگی می کنند به من می گویند که عالی ترین ستایشی که می توانم از یک فیلم بکنم این جمله است: "باید دوباره آن را ببینم." و من - - می خواهم یک نسخه تکراری بخرم و چند بار دیگر آن را ببینم.
میو ده ساله از شهر خود به سایگون فرستاده می شود تا به عنوان کارگر در خانواده یک تاجر پارچه پر شود. . او مجذوب خانه دوست‌داشتنی‌شان و کالاهای آن، درخت پاپایا در حیاط است، و نحوه زندگی آنها با آنچه که می‌شناسد متفاوت است. جوان ترین فرزند خانواده ظاهر خود را یک شانس در طول زندگی می داند - در نهایت کسی از خودش در زنجیره فرماندهی خانواده پایین تر است و او سعی می کند میو را به روش های مختلف تهدید کند. در هر صورت، تلاش های او با شکست مواجه می شود و می سوزد زیرا او هرگز پاسخ بسیار قابل توجهی دریافت نمی کند. در بی گناهی خود، میو موارد را تصدیق می کند، و به طور شگفت انگیزی سعی می کند تقصیر را کنار بگذارد یا به او بگوید. در صورتی که ظرفی شکسته شود، او می پذیرد که این نقص اوست. با فرض اینکه یک سطل آب کثیف واژگون شود یا "کسی" در اطراف یک طبقه بدون لکه ادرار کند، بدون هیچ حرفی آن را مرتب می کند. همسر کارفرمای او مدتی پیش او را یک دختر کوچک بدل می‌داند، کسی برای جبران کمبود دخترش و پیوند سرد خود با شوهر ولخرجی که برای مدتی طولانی خانواده را ترک می‌کند و به خانه می‌آید. باطل است.
ده سال پس از این واقعیت، میو برای یک همراه خانواده، همکار جوانی که مدتها به او احترام می‌گذارد، از کار اخراج می‌شود. رابطه او با یک بانوی جوان ویران شده از کلاس خودش، زمانی که معلوم می شود بیشتر حواسش به حضور آرام میو در زندگی اش است، می درخشد. تمام "اکشن" فیلم در 30 دقیقه آخر بسته بندی شده است، زیرا ما عواقب بعدی ذهن آگاهی در حال رشد او و تأثیر تغییر آن را می بینیم.
تماشای The Scent of Green Papaya شگفت‌انگیز است، همانطور که در بخش‌های زیادی از فیلم‌های آسیایی انتظار می‌رود. در فرصتی که من یک گلایه داشتم، آن موسیقی متن بود. نه موسیقی مرسوم ویتنامی که پدر و فرزند در ابتدای داستان نواختند، اما موسیقی غربی "معاصر" پیچیده در قسمت آخر، از جمله نسخه وحشتناک کلر دو لون دبوسی - گویی یک گربه ولگرد سعی در نواختن دارد. ویولن با دل گربه خودش. این ناله چیزی به فیلم اضافه نکرد و فقط به عنوان یک وقفه تشدید کننده پر شد. این باعث شد امتیازم را از The Scent of Green Papaya به طور کلی خوب پایین بیاورم.
دانلود فیلم The Scent of Green Papaya 1993 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
مطمئناً The Scent of Green Papaya برای بررسی این نیست که آیا شما به دنبال ایده‌آلیسم هستید یا فیلم‌های سبک هالیوودی را دوست دارید. The Scent of Green Papaya بر اساس وجود موی، یک بانوی جوان کارگر بی‌سواد (که سرانجام می‌فهمد چگونه مطالعه کند)، زمانی که 10 سال دارد، ساخته شده است. 20 سال سن. موی فردی زیرک است، در عین حال بسیار خوشحال است که در طول زندگی روزمره مکانی با بخش تعیین شده خود پیدا می کند. یک کارگر با سابقه‌تر به‌عنوان آموزگار خود را پر می‌کند و کارهای عمل‌گرایانه متعددی را به او نشان می‌دهد.
در کودکی، موی شوخی‌های عجیب و غریب دو فرزند جوان اربابش را می‌پذیرد که به نظر می‌رسد تمایل زیادی به ادرار کردن در بیرون از توالت دارند. ، یا در حال شستن او روی زمین. او شیفته دنیای معمولی است و وقتی کار نمی کند، انرژی اندکی را که اجازه داده است برای کمانچه زدن یا تحقیق در آنجا سرمایه گذاری کند. او یک جیرجیرک را به عنوان حیوان خانگی نگه می دارد و نگران قورباغه ها یا دوزیستان نیست و آنها را خیرخواهانه شستشو می دهد.
همسر استاد اعتراف می کند که وقتی موی قرار است خانواده را ترک کند، چه آرامشی داشته است. او را در کنار خود داشته باشند، زیرا او یک دختر نیابتی بوده است. دختر واقعی او، که احتمالاً هم سن و سالی داشت، مدت ها بیماری را پشت سر گذاشت.
در حدود 66 درصد از شیوه ای که در طول فیلم، زندگی موی به طور غیرمنتظره ای به 10 سال می رسد. آنچه در فروشگاه است موی به یک بانوی جوان فوق‌العاده تبدیل شده است، با این حال بسیاری از کارگران، با این حال با علاقه‌ای که به راحتی با بینش خلاقانه کار می‌کند. او در حال حاضر کارگر یک مجری جوان است که به یک بانوی جوان تا حدودی گستاخ (ظاهراً) جلب شده است. به طور معمول، موی در نهایت یک خانه خراب می شود و مجری چهره او را ترسیم می کند و او را آموزش می دهد تا مطالعه کند - شریک زندگی او اتاق موسیقی خود را هدر می دهد و حلقه را پس می دهد. رابطه جنسی وجود ندارد - اروتیک ترین صحنه های فیلم مربوط به شستن موی با دستمال صورت و کاسه آب است (او لباس پوشیده است، هرچند شانه هایش برهنه است).
فیلم عکسبرداری بی عیب و نقص اما اساساً صحنه ها همه در داخل خانه هستند - اینجا هیچ وسعت یا مناظر شهری بی حد و حصر وجود ندارد. موسیقی را ناخوشایند دیدم، هیچ سمفونی گروه افسانه‌ای، صداهای غیرقابل انکار پرندگان یا حشره‌ها، یا به عبارتی ترانه‌های خشن تکی یا تقریباً هیچ ساز. قطعات پیانوی نمونه این نوازنده کمک خوبی بود. در کمتر از دو سکانس، هیاهوهای پرهیاهوی موتور مگس شنیده می شود که هنوز توضیح داده نشده است.
انتظار تعقیب خودرو یا انفجار در فیلم The Scent of Green Papayaی مانند این را نداشتم، اما شاید بخواهم چیزهای پایه ای و جدی تری ببینم. داستان جذاب با علاقه انسانی - در هر صورت چیزی عجیب است (زندگی من به اندازه کافی کسل کننده است و امیدوارم در فیلم The Scent of Green Papaya های سینمایی ناپدید شوم). سعی می کند بر روی عادی و بی زحمت تمرکز کند و عمداً از پیچیدگی و تجملات مدرن هالیوود طفره می رود. The Delightful Country، فیلمی که به همین ترتیب حول محور شخصیت‌های ویتنامی متمرکز می‌شود (و یکی که تصور می‌کردم نسبتاً طاقت‌فرسا خواهد بود) از لحاظ ارائه و اهمیت با این یکی متفاوت بود، اما جذاب و لذت‌بخش بود.
بدون شک فیلمی که ارزیابی را مجذوب خود خواهد کرد - به آنچه که در جستجوی آن هستید و نوع فردی که هستید متکی است. برخی (مخصوصاً افرادی که تصمیم دارند در اینجا اظهار نظر کنند) از آن غافلگیر می شوند. فکر نمی‌کردم خسته‌کننده باشد، اما یک شکست بود. 5/10
دانلود فیلم The Scent of Green Papaya 1993 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
در اولین فیلم تران آن هانگ، عطر پاپایای سبز، موی (لو من سان) بانوی جوان ده ساله ای است که از یک شهر کوچک به خانه یک دلال در سایگون می آید تا به عنوان یک کارگر در سال 1951 فعالیت کند. اولین فیلم ویتنامی که برای جایزه بنیاد به عنوان بهترین فیلم با گویش ناشناخته انتخاب شد، عطر پاپایای سبز برتری معمول ویتنام قبل از جنگ را به خود جلب کرد، علیرغم این واقعیت که در مجموعه ای ساخته شده در یک استودیوی پاریس فیلمبرداری شد. موی نمونه ای از صداقت جامعه ویتنامی است که در آن بی تلاشی و هماهنگی هنوز به بمب ها و نابودی نزدیک نشده است. موی با اصرار جایگاه خود را تصدیق می‌کند، شام را سرو می‌کند، سبزی‌ها را چیده، کف‌ها را تمیز می‌کند و کفش‌ها را تمیز می‌کند.
موی، مطابق با ایده‌آل بودایی در حال حاضر، با تأمل تکالیف خود را به پایان می‌رساند. تحت تأثیر شکنجه‌های کودک جوان‌تر تین (جرارد نث)، که از ترک خانواده توسط پدرش عصبانی شده بود. او به طور کامل به عوامل محیطی منظم خود توجه می کند: حشراتی که تکه کوچکی از نان را منتقل می کنند، قورباغه ای که روی برگ نشسته است، جیرجیرک در حوالی عصر می پرد و دانه های یک پاپایای سبز. مادر (Thi Loc Truong) از مرگ جدید دختر جوانش به تو ناراحت است و موی را جایگزین او می‌داند، شاید حتی تولد دوباره او. در یک صحنه، مادر روی موی می ماند در حالی که او به خاطر کمبود دختر کوچکش و شاید برای ویتنامی که می داند به زودی ناپدید می شود، چرت می زند و آرام گریه می کند.
همسرش (نگوک ترون تران) مصرف کننده و زن زنی که با پول نقد خانواده فرار کرده است. مادر بی تفاوت است و ما فقط از طریق مادربزرگ بزرگتر (تی های وو) که همسر مرده اش را به تنهایی در اتاق بالاترش غمگین می کند، متوجه نگرانی های او می شویم. قطعه دوم فیلم یک دهه را به آنچه در انتظار است تغییر می دهد. موی (تران نو ین-خه) به یک خانم جوان تبدیل شده است. به دلیل شرایط مالی خانواده، او به محل خوین، مجری و نویسنده متخصص (ووونگ هوآ هوی) نقل مکان کرده است. ترک او باعث ایجاد احساس بدبختی قابل توجهی در مادر برای "دختر" خود می شود و این احساس که سبک زندگی قبلی در کشورش به پایانی فوق العاده بادوام رسیده است.
در خانه جدیدش، موی باید با او مبارزه کند. شریک زندگی غرب زده این نوازنده که مظهر ساختگی فرهنگ کنونی است. خوین که از خشن بودن شریک زندگی خود عصبانی شده است، موی را با دیدی باز می بیند و شروع به تصدیق می کند که او تا چه اندازه ویژگی های مرسوم او را رها کرده است. با این حال، فیلم ممکن است با تداوم جمعیت وسترن تلاش کند، عطر پاپایای سبز، در بی زحمتی و آشنایی با دنیای عادی، به ما کمک می کند تا نیروی فیلم را برای رسیدن به سطوح تخیلی به خاطر بسپاریم.
دانلود فیلم The Scent of Green Papaya 1993 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.
این یک فیلم واقعا دوست داشتنی است. نه منحصراً برای بررسی، بلکه از طرف شخص کانونی. Tran Anh Hung واقعاً یک قطعه فیلم عالی در اینجا ساخته است. این یک فیلم فرانسوی است که در فرانسه با رئیس و بازیگران ویتنامی تحویل و ساخته شده است. چیزی که شاید عالی تر باشد این است که کل موقعیت روی یک صحنه صدا گرفته شده است. این نمایش‌ستاپ به‌عنوان بهترین فیلم با گویش ناشناخته سال انتخاب شد، در هر صورت از Beauty Epoque غافل شد (که به نظر من در مقایسه با این رتبه دوم است).
The Scent of Green Papaya واقعاً یک تصویر است. وجود موی در یک دهه به اندازه کافی (با بازی خیره کننده من سان لو) و پس از آن در بیست سالگی (همسر تران آن هونگ، تران نو یئن-خه). این دو سرگرم کننده اساساً در به تصویر کشیدن خود عالی هستند، به ویژه با توجه به حجم محدود گفتمانی که آنها مدیریت می شوند. در واقع کل فیلم بسیار سبک است. بقیه بازیگران نیز واقعاً عالی هستند، با توجه به اینکه برای اکثریت آنها The Scent of Green Papaya تنها (گاهی) آنها بود.
فیلم در اواسط دهه 1950 شروع می شود که ما یک ده ساله را می بینیم. موی در خانه جدیدش ظاهر می شود. او قرار است کارگر جدید صاحبان خانه باشد. موی سرشار از شگفتی و علاقه به عناصر محیطی، زندگی و خانواده جدیدش است. او در مورد تعالی جهان و همه چیز درون آن شگفت زده می شود. علاوه بر این، این واقعاً جوهره فیلم است، با دیدن برتری در کوته‌بینانه‌ترین چیزهایی که احتمالاً تعداد زیادی از ما به طور غیرمنطقی که به وجودهای مختلف ادامه می‌دهیم، اغلب به صورت روزمره از دست می‌دهیم.
فیلم بسیار عالی فیلمبرداری شده و فیلمبرداری آن بسیار بی عیب و نقص است. هر شات روشنگر و قابل توجه است. به این نمایشگاه همکار جوان سان لو را اضافه کنید و یک جشن بصری برای چشم ها خواهید داشت. با توجه به اینکه چقدر مبادله در این قطعه کم است، پس همه چیزهای دیگر باید بسیار بهتر باشد تا توجه شما را حفظ کند، و واقعاً همینطور است. Tran Anh Balanced در یک ویتنام استوایی زندگی می کند که در هر دو بازه زمانی بسیار عالی است. تغییر صدا نیز به همین ترتیب درخشان است.
اکنون The Scent of Green Papaya برای همه مناسب نیست. تقریباً هیچ گفتمانی وجود ندارد، هیچ صحنه فعالیتی وجود ندارد، هیچ چیز واقعاً انرژی بخشی رخ نمی دهد. بدون نمایش واقعی با این حال، آنچه که هست، داستانی است که به خوبی خلق شده است که دوره های متقاطع دوگانه را در زندگی یک فرد و نحوه واکنش آنها و مدیریت آن زندگی را شرح می دهد. تجسم آن به خوبی ممکن است به همان اندازه که واقعاً به نظر می رسد جذاب باشد. فیلمی لذت بخش (و فیلمبرداری فوق العاده) که بدون شک تا مدت ها پس از اتمام تیتراژ با شما خواهد ماند.
نظرات کاربران
برای ثبت نظر ابتدا وارد اکانت خود شوید.