دانلود فیلم The Stranger 1967

در فضای تنش آلود سیاسی دورانی که هنوز فرانسه کنترل الجزایر را در دست داشت،مردی الجزایری در ساحل به قتل رسیده و مردی فرانسوی به جرم قتل دستگیر می شود.دادگاه محاکمه برگزار می شود و...

مردی به جرم قتل محاکمه می شود. دادگاه به دلیل ویژگی های شخصی او مغرضانه است...

در یک فضای تنش سیاسی وقتی فرانسه هنوز الجزایر را کنترل می کند ، یک الجزایری در ساحل کشته می شود و یک فرانسوی که تمام عمر خود را در الجزایر زندگی می کرد به جرم قتل دستگیر می شود. دادرسی صورت می گیرد. یکی از شاهدان در مراسم خاکسپاری مادر آرتور مورسو بود. این دیگر عزاداران و خود مرسول را آزار می دهد که وقتی مادرش درگذشت هیچ احساسی نشان نداد. روز پر حادثه وی در ساحل مدت کوتاهی پس از تشییع جنازه هنگامی که او در حال بررسی زندگی خود بوده و در آینده باید راهی را طی کند ، اتفاق می افتد.

دانلود فیلم The Stranger 1967 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

من اخیراً روند تماشای دگرگونی لوچینو ویسکونتی در سال 1967 از رمان "بیگانه" (که با نام "غیر قابل لمس نیز شناخته می شود)" توسط لوچینو ویسکونتی به پایان رسیده است و باید ملاحظات خود را در میان بگذارم. با این شروع می‌کنم که چند سالی از خواندن این کتاب می‌گذرد، اما بررسی فیلمی که قبل از تماشای آن نگاه کردم و خاطرات تکان‌دهنده‌ام نشان می‌دهد که فیلم ویسکونتی اقتباسی نسبتاً نزدیک است.

دلیل اصلی The Outsider این است که مرسو، یک مرد معمولی، ناخواسته مرتکب یک عمل خلاف می‌شود و ظاهراً به دلیل آن اشتباه و در عین حال واقعاً به دلیل ناتوانی‌اش در یافتن جایگاهی در جامعه مضحک که او بخشی از آن است، رد می‌شود. این عامه مردم آشکارا مشتاق حفظ آداب و رسوم بدون در نظر گرفتن تفاوت‌های موجود در افراد هستند: مورسو زمانی که جامعه پیش‌بینی می‌کند که او باید بیش از همه احساساتی باشد، بسیار دور می‌ماند.

در ابتدای فیلم مورسو به سراغ او می‌رود. مراسم یادبود مادر و نسبتاً بی احساس نشان می دهد. بعداً درمی یابیم که او گذر را یک قطعه مشخص از زندگی می داند. همانطور که او زندگی کرده است، باید خاک را گاز بگیرد. برای مورسو که غم مرگ مادرش را می‌سوزاند، شبیه غم و اندوه یک سحر است. رابطه مورسو و مادرش در زمانی که او زنده بود واقعاً در شرایط عالی به پایان رسیده بود و توضیح واضحی برای او وجود نداشت که در زمانی که دیگر هرگز نمی‌توانست از آنها سود ببرد، او را تحسین کند. مورسو اصلاً مانند بسیاری از مردم نیست، اما حاضر نیست صادقانه برای دیگران به رخ بکشد.

در ادامه می‌بینیم که مورسو با یک خانم جذاب در سن خودش رابطه دارد. جامعه پیش‌بینی می‌کند که این دو باید سر به سر بیفتند و بند بیفتند. این همان چیزی است که خانم هرگز در مورد آن فکر نمی کند. با این وجود، افسانه ما به این نکته توجه نمی کند: او به اندازه کافی خوشحال است که در سازمان این زن شرکت کند، اما نمی خواهد تا پایان عمرش مشترک او شود. منسجم است: به چه دلیلی برای او توصیه می شود که شرایط را در شرایطی که در حال حاضر عالی پیش می روند تغییر دهد؟ او آماده نیست تا تصور کند که با انتظارات جامعه تطبیق یابد.

موقعیت اصلی فیلم، قتلی است که توسط مورسو انجام شده است. به دلیل بی احتیاطی دوستش با یک خانم جوان، مورسو با خواهر و برادر آن زن و مرد دیگری وارد جنگ می شود. یکی از مردها یک تیغ دارد و همراه مورسو اسلحه ای تحویل می دهد: از ترس یک قتل عجولانه، اسلحه را از مرد بیرون می آورد و در جیبش می گذارد. پس از آن، بر حسب تصادف، یک بار دیگر با استفاده از انسان به تیغه برخورد می کند: او فرض می کند که تیغه را می بیند (معلوم نیست که آیا واقعاً آنجاست یا فقط یک ماده دیگر که منعکس کننده خورشید است) و چند بار به مرد شلیک می کند.
در Meursault مقدماتی خود با فرضیات تطبیق نمی‌یابد: او در واقع تمایلی ندارد به آنچه داور یا هیئت منصفه او را در نظر می‌گیرد فکر کند. مقدماتی کاملاً دیوانه کننده است. بیشتر در مورد عدم احساس او در مراسم خاکسپاری مادرش گفته می شود تا اشتباه واقعی او. اساساً، او به‌خاطر ناسازگاری مورد بازجویی قرار می‌گیرد.

در زندان می‌بینیم که او از کارهایی که انجام داده است ابراز تاسف نمی‌کند، اما ممکن است از دنیای مسخره‌ای که در آن زندگی می‌کند تاسف بخورد. وقتی به معکوس خود برخورد می کند: مردی که از نظر شباهت آنقدر سریع است که بیش از یک بازمانده غم انگیز یک مرد کمتر است. معلوم است که آن مرد وزیر است و معلوم است که این داستان برای تحقیر این غیر دانشمند است. مضحک کامل مردی که به عقلانیت آموزش یک مرد مشروع را نادیده می گیرد برای آن دو نفر بسیار است، اما این روحانی است که باید از سلول خارج شود.

غریبه به طور موثر مشکل را به تصویر می کشد. انسان در یک جامعه قراردادگرای احمقانه زندگی می کند که متعاقباً مظهر فلسفه اگزیستانسیالیستی کامو است.

فیلم ویسکونتی قطعه ای است که جدا کردن آن از منبع سخت است. The Stranger دارای چند فکر عالی است، اما آنها فقط تکرار شده اند. در هر صورت، من فکر می کنم در هر صورت، تکرار این افکار به طور موثر در رسانه دیگری واقعا شگفت انگیز است. فیلم به همین ترتیب با نورپردازی کار واقعاً درخشانی دارد. بی‌تردید کسی می‌تواند توضیحی دلپذیر درباره نورپردازی The Stranger بسازد، اما من حوصله‌تان را بیشتر نمی‌کنم تا این کار را انجام دهید، می‌دانم که این قطعه طولانی است. در هر صورت، این خاطره انگیزترین ویسکونتی من بود و من واقعاً خیره شدم. به نظر من این یک قطعه عجیب است که بسیاری از افراد از این متنفرند و فکر نمی کنند که در کل افکار رمان را به خوبی منتقل می کند.

دانلود فیلم The Stranger 1967 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

زمانی که Lo Straniero (The Outsider) تحویل داده شد، لوچینو ویسکونتی در آن زمان رئیسی بود که به طور گسترده مورد تحسین در حوزه فیلم و تئاتر قرار داشت. هنر مشکوک او با بسیاری از افراد تماس گرفت و تأثیری طولانی در پس‌زمینه تاریخی فیلم گذاشت. با این حال، به دلایل ناشناخته Lo Straniero به طور استثنایی مبهم باقی مانده است. احتمالا بنا به دلایلی، یکی از آنها خانواده کامو بود. ویسکونتی نیازی به تصور رمان آلبر کامو نداشت. او باید به موضوعات مختلف، به وضوح در مورد موضوعات مقایسه ای متعدد نیز اشاره کند، اظهار نظر کند و به آن توجه کند. خانواده کامو از The Stranger خوششان نیامد و درگیر مسائل مربوط به کپی رایت شد و حتی امروز نیز دیدن آن بسیار مبهم و استثنایی دشوار است. من این فرصت را داشتم که آن را در فیلم The Stranger ببینم و حتی مطمئن نیستم که آیا تمایل دارد روی DVD دیده شود یا نه.

آلبرت کامو، همراه با ژان پل سارتر، هنوز یکی از بهترین هاست. خالقان معروف نوشته های اگزیستانسیالیستی فرانسوی. بدون توجه به اینکه او اگزیستانسیالیست بوده است بحث هایی صورت گرفته است. او در مورد او به عنوان یک اگزیستانسیالیست فکر نمی کرد، تا حد زیادی یک پوچ گرا. همانند فرانتس کافکا، آثار او هنوز به شدت در منطقه اگزیستانسیالیسم گنجانده شده است. لوچینو ویسکونتی نیاز داشت که شک و تردید قهرمان رمان، مرسو را افزایش دهد، اما علاوه بر این، اعتماد استثنایی در او وجود داشت. چیزهایی که دیگران به عنوان سهل انگاری و بی مهری در مرسو می بینند، برای او به سادگی انواع مختلفی از قابل اعتماد بودن هستند. او فردی بسیار مشروع است که نتیجه گیری واقعی و سخنان بی رحمانه خود را پنهان نمی کند. این اساساً فرآیند فکری او در ذهن اوست. ما جمعیت او را فردی مستقل و مختصر می‌بینیم.

جذاب‌کننده‌ترین چیز، از نظر روحی، در Lo straniero، انگیزه‌ای است که دادگاه مرسو را محکوم می‌کند. نه با توجه به اینکه او خاورمیانه ای را کشت، بلکه از زمانی که او پاک شد، چیزی است که عموم مردم نمی توانند تحمل کنند. مرسو با درس دیگران تصمیم می گیرد و اینجاست که قابل اعتماد بودن او را دو چندان می کند. ذهنیت حقیقت و احمق بودن از فرم ویسکونتی منعکس می‌شود مانند متن اول.

بازیگران Lo Straniero فوق‌العاده هستند: Marcello Mastroani موفق می‌شود دلسوزی را به شخص کوتاه مرسو منتقل کند. از این طریق جمعیت می توانند او را درک کنند و نسبت به او احساس همدردی کنند. آنا کارینا نیز به عنوان تحسین کننده مرسو، ماری کاردونا، کار بزرگی انجام می دهد. هیچ چیز برای مرسو انگیزه ای ندارد. مهم نیست که آیا او ماری را می‌پرستد، صرف نظر از اینکه با او ازدواج کند یا نه. از آنجایی که هیچ چیز واقعاً اهمیت چندانی ندارد، که به تفکر پایه اگزیستانسیالیسم اشاره می کند: "ما به این جهان پرتاب شده ایم که مقدر شده است آزاد باشیم و مجبور شویم به زندگی خودمان معنا بدهیم." این فرصت ناراحت کننده از درک ویسکونتی با نوعی شدت و عرق اسفناک بیرون می آید. خط آغازین محبوب باهوش به خوبی شخصیت مرسو را می بیند: "مادر امروز گذشت. یا از طرف دیگر دیروز بود، نمی دانم."

غریبه وجود را به تصویر می کشد. از یک شخص: مرسو در تمام زندگی خود به طور استثنایی بی توجه بوده است، هر چیزی که او احساس کرده و تجربه کرده است چیزی شبیه به او است. فقط در صف اعدامش ارزش زندگی را می فهمد. او خوشحال است که باید زندگی کند. تاثیر مرسو و روحانی در صف اعدام صحنه فوق‌العاده‌ای از ویسکونتی است. دراماتورژی به اوج خود می رسد - قدرت عاطفی موجود در ذات شخصیت ها اولین صحنه تند کامو را از بین می برد. سکولاریسم ویسکونتی بسیار جذاب است و هرگز نمی توان آن را مستقیماً در کاردستی او مشاهده کرد، اما در زیر سطح وجود دارد. یکی دیگر از نمونه‌های واقعی دیگر، بازی قبلی لوچینو ویسکونتی، بللیسیما (1951) است.

در فیلم The Stranger خارجی، لوکینو ویسکونتی تصویری سرگرم‌کننده از ایتالیا و چارچوب ارزش سهام ایجاد می‌کند. آخرین صحنه ای که مرسو واقعاً عظمت و ارزش زندگی را درک کرده است فوق العاده است. تصویر چهره گریان ناامید او فوق‌العاده غافلگیرکننده است - مدت زیادی ادامه نمی‌یابد، اما به نظر می‌رسد مدت زمان بی‌پایانی برای تماشاگر باشد. از آنجایی که این اولین بار است که می‌توانیم مرسو را ببینیم که چیزی احساس می‌کند و ما را نگران می‌کند، با ما تماس می‌گیرد و ما را تغییر می‌دهد.

دانلود فیلم The Stranger 1967 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

با درک خلقی من از اگزیستانسیالیسم، بخشی از The Stranger درست در کنار من بود. بخش اصلی فیلم مانند فیلم‌های معمولی کاردستی شما، تجربه‌های لفظی و مبهم از نوع معمولی شما حرکت می‌کند. ما مورسو را داریم که شنا می‌کند، با مدیرانش گپ می‌زند، با یک فرد جاده‌ای درباره سگ زخمی‌اش از دست رفته صحبت می‌کند. هر چند که ممکن است، چیزی در مورد او خیلی درست نیست. او فوق العاده بی قرار است و در مورد همه چیز محتاط است. او به نیمه بهترش می‌فهمد که برایش اهمیتی نمی‌دهد که با او ازدواج کند یا نه، حتی نمی‌خواهد بپرسد که آیا او را می‌پرستید یا نه. او ثابت قدم، زیبا و معمولی است و توسط آنا کارینا نفیس بازی می شود. او به مدیرش می‌گوید که ترجیح می‌دهد پیشرفتی را که به او پیشنهاد شده است قبول نکند، زیرا او محل زندگی‌اش را دوست دارد و به ندرت پیشرفتی را برای پیشبرد زندگی جاری‌اش در نظر می‌گیرد. در واقع، به نظر می رسد که هیچ چیز برای این شخص حرکت رو به جلو نیست، در دیدگاه عجیب او، یک عدالت بی رحمانه در همه چیز وجود دارد. از دست دادن شغل و پیشرفت در اصل برای او دقیقاً یکسان است، زیرا زندگی برای او اهمیتی ندارد، بنابراین چنین اهداف عالی نیاز او نیست. هیچ چیز نیاز او نیست او به قدری معمولی عمل می کند که می تواند کنار بیاید، او در مورد ولگرد و سگ از دست رفته اش می پرسد و اینکه چرا برای ردیابی او به یک پوند نمی رود، اما به عنوان یک قانون کلی، مورسو به احتمال زیاد به سگ سگ اهمیتی نمی دهد. به سادگی درخواست می کند که معمولی و کنجکاو به نظر برسد، و او به اندازه کافی کار را انجام می دهد تا آن را محقق کند. با فرض وجود یک عبارت برای نشان دادن مورسو، آن مرد جزیره ای برای خودش است. کامل دست نخورده واقعا با تو مثل سیب و پرتقال است که او را در مقابل بقیه جامعه قرار می‌دهد. بعد از اینکه کسی را در کنار اقیانوس می‌کشد و برای قتل تعقیب می‌شود، همه شاهدان شخصیت او اساساً نمی‌دانند در مورد او چه فکری کنند. آنها با او همکاری می کنند، اما آنها همچنین احساس می کنند که چیزی دقیقاً با او درست نیست. آنها او را تحقیر نمی کنند، اما نمی توانند به نظر برسند که از شخصیت او محافظت کنند زیرا او آنها را گیج می کند، فقط معشوقش از او محافظت می کند.

قسمت ابتدایی فیلم در مورد همکاری مورسو است که در واقع می بیند که چگونه مورسو در عرصه عمومی جا می گیرد. پس از قتل، جامعه در مقدمات قتل، مورسو و طرز تفکر اگزیستانسیالیستی او درباره هستی را به چالش می کشد. فقط، به نظر می رسد یک نمایش مقدماتی برای جست و جوگران سخت گیر. مقدماتی با طرح شخصیت و اعتقادات سختگیرانه به عنوان نشانه ای از گناه گره خورده است، نه اثبات. به این مرد مقدماتی منصفانه داده نمی شود. شما می توانید آن را در امتداد این خطوط تصور کنید، یک اگزیستانسیالیست دست نخورده در برابر چارچوب عمومی و قانونی سخت گیر خداترس که از شخصیت او و دلهره او از خدا به عنوان نشانه ای از مقصر بودن او استفاده می کند.

او به سختی سعی می‌کند از خود محافظت کند، و وقتی محکوم شد و با مرگ مواجه شد، ترس و آسیب‌پذیری او در مورد مرگ نشان می‌دهد که افسانه اگزیستانسیالیست ما به عنوان یک پرونده ذهنی است، او با احتیاط استدلال می‌کند که چگونه گذر در روش بت پرستانه‌اش عمل می‌کند. فکر کردن با یک کشیش در تمام طول فیلم، او تقریباً هیچ سرنخی از کیفیت عمیق ندارد، با این حال هیچ احساس واقعی شیطانی به همان معنا ندارد. آنچه باقی می‌ماند، یک دلهره، تنش و اندوه عمومی است که در مواجهه با مرگ، خود را به بیانیه‌ای مبهوت‌کننده از تسلیم و شک تبدیل می‌کند. آخرین سخنان او دلهره آور است: "بگذارید هر تعداد از افراد مرا ببینند. اجازه دهید در چشمانشان نسبت به من تحقیر شوند."

دانلود فیلم The Stranger 1967 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

با انگیزه کار بنیادی آلبر کامو در سال 1942، واقعاً نمی‌توان تغییراتی استوارتر یا محترمانه‌تر از این را دید. آیا قطعه کامو اگزیستانالیستی است. او شخصاً این موضوع را انکار کرد و به احتمال قوی تر می توان گفت که بدون در نظر گرفتن این موضوع، به طرز تفکر پوچ می پردازد.

این رمان به عنوان اولین داستان فردی توسط «غریبه» عنوان نوشته شده است. علیرغم این واقعیت که من دائماً احساس کرده ام که عنوان انتخابی "بیگانه" به طور غیرقابل انکاری مناسب تر است. آرتور مورسو به نام شیخ بی‌اعتنایی است و بی‌تفاوتی کامل او در این دو مورد و جملاتی مانند «این واقعاً مهم نیست» یا «این یک طرف تأثیری ندارد» آشکار است. او نمی تواند خود را مجبور کند که در مراسم یادبود مادرش ناراحتی نشان دهد و به ایده ازدواج دوست دختر دوست داشتنی اش پاسخ می دهد. او حتی نمی‌تواند توجیهی برای تیراندازی آشکاراً بی‌انگیزه‌اش به یک بادیه‌نشین ارائه دهد، غیر از اینکه «به طور طبیعی گمان می‌کنم خورشید بوده است». او اساساً آنطور که جامعه دستور می دهد رفتار نمی کند و به خاطر شکستش در بازی جریمه قطعی می پردازد.........

من نمی توانم با این دیدگاه موافق باشم که مارچلو ماسترویانی در این کار اشتباه گرفته شده است. او اخیراً با ویسکونتی در "Le Notte Bianchi" در سال 1957 که به طرز وحشیانه ای قضاوت شده بود کار کرده بود و در طول سال های میانجی به مقاله تکمیل شده تبدیل شد و برای فلینی، آنتونیونی، بولونینی، گرمی و دی سیکا موفق شد. تعداد زیادی از سرگرمی‌کنندگان جای خالی یا بی‌حوصلگی را به خوبی بیان نمی‌کنند، به‌اندازه او که آخرین هجوم او را علیه بدیهیات سخت‌گیرانه روحانی زندان بسیار موفق می‌سازد. ظاهراً او برای این کار مبارزات انتخاباتی انجام داد و عملکردی باشکوه داشت.

ویسکونتی «اپراتیوترین» رئیس‌هاست و به همین دلیل به نظر می‌رسد که او تصمیمی عجیب برای این مطالب تند و تقریباً شبیه برسون است. . او بدیهی است که بازیگران خوبی دارد، کاملاً با آنا کارینا در نقش عزیز مورسو، ژرژ گرت در نقش دلال محال، برنارد بلیر در نقش مشاور حقوقی محافظت ضعیف مورسو، ژرژ ویلسون در نقش قاضی و برونو کرمر به عنوان کشیش زندان.

نماد و شدت شدید آماده شده توسط خورشید به طرز باشکوهی توسط جوزپه روتونو، فیلمبردار منتخب ویسکونتی به تصویر کشیده شده است، در حالی که پیرو پیکنی، که بسیار مورد علاقه بولونینی است، یکی از غیر متعارف ترین آثار او را ارائه می دهد.

این در واقع ربطی به طرح ندارد، اما در مورد "حال و هوا" است. هم رمان و هم فیلم گرفتار احساس «Ennui» هستند، آن کلمه‌ی پیشنهادی که بسیاری از احساسات بدبینانه را پوشش می‌دهد.

آزمایش شدید این است که فیلمی درباره خستگی بسازید بدون اینکه خسته‌کننده باشد. آیا ویسکونتی موفق شده است؟ در تعادل، با رزروهای جزئی، من فکر می کنم او دارد.