دانلود فیلم The Wedding Party 1969

"رابرت دنیرو" در اولین تجربه بازیگری خود در فیلم The Wedding Partyی کندی از "برابان دی پالما" ایفای نقش کرده است...

دانلود فیلم The Wedding Party 1969 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

مهمانی عروسی (1966، با این حال تا سال 1969 منتشر نشده بود). هماهنگ کننده: برایان دی پالما، ویلفورد فیلتر و سینتیا مونرو. با حضور: ویلیام فینلی، رابرت دنیرو و جیل کلایبورگ.

The Wedding Party دو چیز دارد که باعث شد آن را ببینم: اولین فیلم جزئی برایان دی پالما و اولین عنصر رابرت دنیرو. اجرای فیلم با این حال، فیلم داستانی به طور جدی مناسبی ارائه می دهد. چارلی (چارلز فلوگر) با ژوزفین (جیل کلایبورگ) وصل می‌شود و برای مراسم عروسی به دیدار والدین شوهرش یعنی خانواده ماهی می‌رود. با این حال، او شروع به زیر سوال بردن انتخاب ازدواج خود می کند و همراهانش آلیستر (فینلی) و سیسیل (دنیرو) سعی می کنند او را متقاعد کنند که این کار را ادامه دهد.

فیلم با کنتراست بالا در صحنه های متعددی سرعت می گیرد. مانند کمدی‌های آرام قدیمی، به آن حسی خنده‌دار و کمیک بدهد. در صحنه‌های متعدد، فیلم حتی شبیه یک فیلم آرام می‌شود، زیرا اکثریت قریب به اتفاق صحنه‌های خارجی بدون صدا فیلمبرداری شده‌اند. صداگذارها در این مواقع به شما صحبت های بنیادی می دهند، که عموماً برای خط داستانی واقعی بی اهمیت است. فیلم تند شده با تکه‌هایی از افراد در حال مکالمه با یکدیگر تکمیل می‌شود، مشابه زمانی که آلیستر و سیسیل تلاش می‌کنند چارلی را متقاعد کنند که برقراری ازدواج چیزی وحشتناک است، به این دلیل که فرصت شما را از بین می‌برد. در این صحنه عملکرد تحسین برانگیزی دارد، با این حال تا حد امکان از آن استفاده می شود و به طور مداوم برای بهترین استفاده از آن استفاده نمی شود. این سبک به فیلم آب و هوای ساده و سبک می‌دهد، با این حال اغلب از آن استفاده می‌شود و متعاقباً یکنواخت می‌شود و شما تا حدودی از طریق صحنه‌ها علاقه‌ای به آن ندارید. به طور کلی در اینجا مشخص است که مرد ساعت از عروسی خارج می شود و آلیستر و سیسیل تلاش می کنند تا او را بگیرند و برگردانند. این برای مدت زمان طولانی اتفاق می افتد و در جایی تا حدی در صحنه اتفاق می افتد، دیگر تمرکز شما را حفظ نمی کند. با این حال، این سبک قابل توجه دی پالما است، زیرا او همچنین آن را در "سلام" و "سلام، مامان!" درگیر می کند. در هر صورت در The Wedding Party ها به نحوی برتر از آن استفاده شده است. با این حال، صحنه ای واقعاً دلپذیر وجود دارد که در آن به طرز شگفت انگیزی از تجارت مراقبت می کند. در وعده غذای شب قبل از عروسی، نان تست های مختلفی برای خانم و شوهر وجود دارد و با هر نان تست، بازدیدکنندگان یک لیوان مشروب می نوشند و متعاقباً لیوان های زیادی تخلیه می شود و بازدیدکنندگان پژمرده می شوند. با برش های هاپ این واقعاً مناسب نشان داده می شود و بسیار جالب به نظر می رسد. به‌احتمال‌زیاد که این به شیوه‌ای سنتی‌تر تغییر می‌کرد، نیمی از آن خوب عمل نمی‌کرد.

بازیگری. صادقانه بگویم: چیز مهمی نیست. چارلی، شخصیت اصلی ما، توسط چارلز فلوگر (که طبق این سایت، در فیلم The Wedding Party دیگری بازی نکرده است) به خوبی به تصویر کشیده نمی‌شود و گاهی اوقات او نسبتاً نامناسب است، که برای داستان. رابرت دنیرو و ویلیام فینلی به عنوان همراهان مرد خوش‌شانس بودند، اما نمایشگاه‌هایشان اهمیت چندانی نداشت. با این حال، از آنجایی که نمایشگاه های اولیه هستند، تماشای آنها سرگرم کننده است. بقیه بازیگران نیز خارق‌العاده نیستند، اما در آن مرحله یک بار دیگر، مواد واقعاً برای یک نمایش بازیگری عالی مناسب نیستند، به طنزهای بی‌نظمی نیاز دارند و این توسط بازیگران منتقل می‌شود.

چیزی که برای من شگفت‌انگیز بود این است که موضوع، در مورد احساس کمی عدم اطمینان در مورد گیر کردن، بسیار خوب به تصویر کشیده شد. در حالی که این اساساً یک طنز است، اما مولفه هیجان انگیز آن هنوز احساس می شود. فعلاً انتظار نمایش را نداشته باشید، چون فیلم واقعاً طنز است، با این حال با موضوع مورد اعتماد برخورد می شود و به این ترتیب می توانید سؤالات داماد را احساس کنید. با این حال، در مجموع، فیلم تا حدودی خراب است. بسیاری از دقایق کمدی از جذابیت واقعی غفلت می‌کنند و سبک آن قطعه‌ای است که مورد سوء استفاده قرار می‌گیرد و باعث می‌شود که فیلم نسبتاً طولانی به نظر برسد. با این حال، دی پالما این سبک را در تلاش های بعدی خود به کار گرفت و در آنجا به خوبی از تجارت در اطراف مراقبت کرد. راستش را نمی توان به عنوان یک فیلم شایسته شناخته شد، با این حال فیلم بعداً شما را تشویق می کند و قلب دارد (چیزی که در بسیاری از فیلم ها گم شده است). بنابراین، من آن را برای همه کسانی که علاقه مند به شروع کار د پالما و در اوایل دنیرو هستند، یا هر کسی که دیدگاهی پذیرا دارد و باید 90 دقیقه وقت خوبی داشته باشد، تجویز می کنم. با فرض اینکه فیلم‌هایتان را واضح‌تر و معمول‌تر دوست دارید، آن را تماشا نکنید، زیرا فیلم یک ویژگی خاص و بسیار جالب است.