دانلود فیلم Van Gogh 1991

در اواخر تابستان سال 1890، "وینسنت" به منطقه ای نزدیک پاریس تحت نظر دکترش نقل مکان می کند. کمتر از هفتاد روز بعد او به عفونت زخم گلوله از دنیا می رود. فیلم 67 روز آخر زندگی او را مورد بررسی قرار می دهد...

در اواخر بهار 1890 ، وینسنت تحت مراقبت از دکتر گاچت ، در یک مسافرخانه فروتن زندگی می کند ، به اوورس سور اویز ، نزدیک پاریس ، نقل مکان می کند. کمتر از 70 روز بعد ، وینسنت بر اثر اصابت گلوله به خود می میرد. ما وینسنت را در حال کار ، نقاشی منظره و پرتره می بینیم. برادرش تئو ، همسر یوهانا و کودکشان به دیدار اوورس می روند. وینسنت بازیگوش و جذاب است ، توجهات دختر گچت ، مارگریت (که نیمی از سن وینسنت است) ، خدمتکار جوانی در مسافرخانه ، کتی فاحشه پاریسی و یوهانا را به خود جلب می کند. اندکی قبل از مرگ ، وینسنت به پاریس می رود ، با تئو درگیر می شود ، هنر و دستاوردهای خود را تحقیر می کند

وینسنت ون گوگ پس از ترک پناهندگی در خانه دکتر گچت ساکن می شود، جایی که در میان عذاب های سلامت روانی ضعیف خود به نقاشی ادامه می دهد. او با دختر میزبانش رابطه عاشقانه ای را آغاز می کند، اما او به زودی متوجه می شود که او را دوست ندارد و قلبش فقط برای هنر می تپد.

دانلود فیلم Van Gogh 1991 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

لذت زندگی در یکی دیگر از آن مناسبت ها را داشتم که به وجود یک فیلمساز برتری می بخشد. به یاد ماندنی ترین تجربه من با ژاک دوترون به حدود 50 سال قبل از زمانی که به برنامه های رادیو لوکزامبورگ در پشت سرای آهنین توجه می کردم بازمی گردد. او شاید بهترین راک فرانسوی بود و می ماند. (با عرض پوزش، جانی هالیدی!) ونسان ون گوگ یک صنعتگر عظیم الجثه است، یکی از افرادی که تاریخ کار را هدایت کرده است. در هر صورت، من متوجه نشدم که دوترونک در یک فیلم زندگینامه ای نقش وینسنت را بازی کرده است. با این حال، به طور خاص، من موریس پیالات را نمی شناختم. فیلم های حکایتی متعددی درباره ون گوگ ساخته شده است و احتمالاً بیشتر ساخته خواهد شد. «ون گوگ» که در سال 1991 توسط پیلات ساخته شد، فیلمی است که کاملاً شبیه بقیه نیست. من حتی به این فکر می کنم که آیا باید آن را یک فیلم زندگی نامه ای در نظر گرفت. شاید بهتر باشد که آن را دشمن فیلم های بیوگرافی بنامیم. من فیلم‌های متفاوتی از موریس پیالات را ندیده‌ام، و می‌خواهم این غفلت نابخشودنی‌ام را زمانی که بتوانم فیلم‌های مختلف او را دنبال کنم، جبران کنم. در این فیلم، به نظر می‌رسد که پیلات می‌خواهد همان‌طور که وینسنت ساخته است، فیلم بسازد. نقاش به تقلید از محیط عمومی خود، آنطور که دانش‌آموزان این کار را انجام داده بودند، از سر نگرفت، و آن‌طور که امپرسیونیست‌ها این کار را از طریق چشم و بینش خود به‌عنوان یک صنعت‌گر انجام دادند، متوجه و ارزیابی مجدد آن نشد. با در نظر گرفتن همه چیز، او از دنیای واقعی شروع کرد و یک چیز بدیع و جدید ساخت. به همین ترتیب، موریس پیالات از خاطرات فوق‌العاده برجسته نقاش و دوران مشروع آخرین دوران طولانی زندگی‌اش شروع می‌کند تا دید خود را از انسان و ون گوگ صنعتگر و افراد و جهان روی صفحه نمایش دهد. در اطراف او.

ظرافت های بی نتیجه درک شده وجود ندارد. هیچ گوش بریده یا گاز عجیبی در اطراف سر وجود ندارد. هیچ تاکیدی بر راز تیراندازی مرگبار وجود ندارد. با این حال، کوئینتسانس موجود است. با بدن و به خصوص ذهن متزلزلش، صنعتگر که به دلیل عدم درک و تصدیق تخصصش توسط جامعه فراگیر له شده بود، تا حدودی اخیراً از زندگی خود در Auvers-sur-Oise پناهندگی گرفت و توسط دکتر گشه (Gérard Séty) معالجه شد. . معاشرت با خواهر و برادرش تئو (برنارد لو کوک)، همانطور که در مکاتبات آنها منعکس می شود، دوره ای تیره و تار را پشت سر می گذارد، با نکات بالا و پایین، زیرا در زندگی برادرش شاهد حضور نیمه بهتر و تنها فرزند جوانش هستیم. وینسنت ون گوگ که احتمالاً از دنیای معمولی طرد شده است، همدستان گفتمان زنان و افراد اصلی شهر می یابد که بازنمایی آنها را ترسیم می کند. این زمان آفرینش داغ است، زیرا پایان به سمت قدرت افزایش های مصرف کننده تخیلی او حرکت می کند. هر چه او به پایان نزدیکتر می شود، آثارش زیادتر می شود. صحنه‌ها شعله‌ورند، طبیعت در اسپاسم است و طوفان‌های درون را منعکس می‌کند. پیالات در اینجا جنبه دیگری را اضافه می کند، هر چند انسانی و باورپذیر غیرمستند. ون گوگ ممکن است فردی ناامید باشد، اما نه فردی بی‌درگیر، او به ویژه زنده است. او به شدت زندگی می کند، می خورد، می نوشد و با چند خانم معاشرت می کند. برخی از آنها فاحشه هستند، اما نه فقط، و نه کمتر از یکی از این انجمن ها، یکی با دختر کوچک جوان دکتر گچت (الکساندرا لندن) می تواند فرصتی را برای بازیابی تعادل او تضمین کند. به هر حال از نقطه بی بازگشت گذشته است و شاید توجه به این شرایط غیرقابل تصور پایان او را تسریع کند.

به خاستگاه خود در ساختن چیزی جدید و نه صرفاً روی پرده گذاشتن خاطرات صادق است. موریس پیالات هیچ تلاشی نکرد تا ژاک دوترون را ون گوگ جلوه دهد و او را به سمت ایجاد موهای قرمز معروف صورت سوق نداد. شغل دوترونک با آنچه که هنرمندان مختلف تصور می کردند، از کرک داگلاس تا ویلم دفو، فاصله زیادی دارد. این واقعاً امتناع از دگرگونی متعارف، صریح بودن ارتباطات انسانی، گرسنگی برای زندگی و خلقت، توانایی گرامی داشتن است که او را به آنچه ونسان ون گوگ واقعاً می‌توانست نزدیک‌تر می‌کند. در میان هنرمندان مختلف (همگی عالی) در فیلم Van Gogh، من جرارد ستی را با نمایشی پیچیده و نامشخص از دکتر گچت و السا زیلبرشتاین در شغل یک فاحشه دوست داشتنی و اروتیک مشخص می کنم. مکان‌های تجمع در فاحشه‌های پاریس و گردهمایی‌های وینسنت و تئو، چه در خانه دکتر گشه و چه در سواحل اواز، به همین ترتیب بسیار هماهنگ است. به نظر می رسد که لبه ها از آثار هنری مانه گرفته شده است. مجموعه‌های زنانه، لباس‌ها و مدل‌های مو از آثار هنری مونه حذف می‌شوند. چهره ها و مجموعه های خانم ها از رنوار آمده است. موریس پیالات در ظاهر از روسای امپرسیونیسم نقل قول می کند و نه وینسنت. در واقع، از تخصص او، گهگاه شاهدان احتمالاً در حالی که یک اثر هنری در بدنه ظاهر می شود، می بینیم. ما می بینیم که کار در شخصیت همه چیز برابر است. ماده وینسنت را می توان در شیوه رفتار او ردیابی کرد. Van Gogh جالب مرد ون گوگ را از ذات هنر او بازتولید می کند.

دانلود فیلم Van Gogh 1991 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

Van Gogh بلند با ژاک دوترون در نقش اصلی، از نظر فرانسوی ها بهترین فیلم پیالات است. عجیب به نظر می رسد - - و علاوه بر این، تفسیر قابل تأیید آن از صنعتگر بر این اساس استوار است که هیچ کس که آن بوم های متعدد را در 27 ماه اخیر زندگی خود ساخته است (که تمرکز فیلم در مورد آن است) واقعاً نبوده است. تضعیف توانایی ذهنی یا جسمی؛ و اینکه با فرض اینکه او دیوانه بود، او دیوانه پیشرفته بود. این ون گوگ دقایق بد طنزی دارد، اما علاوه بر این، می‌خندد، می‌نوشد، انبوهی از رابطه جنسی دارد، آهنگ‌های زیادی می‌سازد، و گوش بریده ندارد. (به طور غیرمنتظره ای او نیز نشانه کمی از هلندی بودنش ارائه می دهد؛ با این حال کرک داگلاس در آرزوی مینلی برای همیشه این کار را نکرد.) با این حال این ون گوگ علاوه بر این یک راز است.

بهترین مولفه ون گوگ طبیعت گرایی فیلم دوره ای غیرقابل پیش بینی و حیرت انگیز آن است که قابل مقایسه با عروج لویی چهاردهم روسلینی در سال 1966/جایزه پوووار استاندارد لویی نوزدهم یا تأثیرات دوره نئورئالیسم پازولینی است. در فیلم Van Gogh‌های انجیل به روایت متیو و دکامرون، داستان‌های کانتربری و فیلم‌های شب‌های خاورمیانه. احتمالاً پیالات نمی‌توانست بدون Nouvelle Ambiguous و Jules et Jim پشت سر او این کار را انجام دهد. بهترین دقایق ون گوگ صرفاً خرج‌هایی هستند که باعث می‌شوند موقعیت‌ها «واقعی‌تر» به نظر برسند، با توجه به این واقعیت که تقریباً هیچ ربطی به پیش‌بردن «پیمانه» یا «توسعه شخصیت» ندارند - مانند سیگار کشیدن قطار چو. صحنه در Jules et Jim. بزرگترین تاثیر پیالات به عنوان تهیه کننده فیلم، قرار است ژان رنوار باشد. به هر حال، جاناتان روزناوم در نظرسنجی شیکاگو پروسر خود برسون را مشخص می‌کند و یادداشت می‌کند که برسون سرگرم‌کنندگانش را «مدل» نامیده است. Dutronc بسیار تضمین شده است، اما در عین حال یک غیر سرگرم کننده، یک خواننده است. به عنوان تئو، فیلم از برنارد لو کوک نسبتاً چوبی استفاده می کند. همانطور که این دو نفر، مشابه موارد اضافی متعددی که غیر سرگرم کننده هستند یا می توانند باشند، «مدل» هستند. و این، به عنوان بخش عمده فیلم، در فیلم Van Goghی درباره شخصیتی که افراد بسیار مشتاق آن هستند، می تواند متحرک باشد، اما ناامیدکننده است.

فیلم در هوا موفق است، شیوه ای که افراد لباس های دوره خود را به گونه ای می پوشند که انگار محبوب ترین ترندهای امروزی هستند، معمولی بودن قطارها، جشن ها، بارها، و هر زمانی که وینسنت می خواهد. خوردن یا نوشیدن علاوه بر این، دقایق کلیدی آن، توالی های جمع آوری آن است، با این حال یکی از آنها موفق می شود و دیگری شکست می خورد. این ویژگی یک سفر کلی بزرگ در کنار آبراه Oise است، با حرکت، آواز خواندن، ون گوگ که خود را شبیه لوترک می‌کند و خود را در رودخانه پرتاب می‌کند و ماهیگیری می‌کند، و همه این‌ها در برداشت‌های بسیار طولانی، با حس شگفت‌انگیز و تکان‌دهنده‌ای که ما داریم. در تمام مدت خیلی دور نیستند به هر حال، تنظیم طولانی دوم، فقط حدود 20 دقیقه، داستان دیگری است. در فاحشه‌خانه‌ای در پاریس با وینسنت اتفاق می‌افتد. تئو، دور از جو، دیگر مهم او (کورین بوردون). مارگریت، دختر کوچک دکتر گچت (یک الکساندرا لندن بسیار سرزنده) که با وینسنت محبت می کند و با او درگیر روابط خارج از ازدواج است - یک تحول غیرمنتظره ایجاد شده است. و یک فاحشه ناپایدار وینسنت با کتی (السا زیلبرشتاین) مرتبط بوده است. این گروه تهاجمی آنقدر سرگردان است، آنقدر متقاعدکننده نیست، و به قدری طولانی ادامه می‌یابد که در نهایت فقط خسته‌کننده و وحشتناک می‌شود و کل فیلم را در نقطه‌ای که باید اوج آن باشد، نابود می‌کند. در نهایت این صرفاً آشفتگی و عیاشی است، وقفه ای از هر چیزی که در مورد آن باشد. با این حال، در هر صورت این جایی است که فیلم ایده آل است. این نشان‌دهنده رقص طولانی در «عزیزان معمولی/Les amants réguliers» فیلیپ گارل است: با این حال، این رقص به ثانیه‌ای مسحورکننده تبدیل می‌شود و با توجه به این واقعیت که فیلمی درباره یک سن از دست رفته است، نه پایان یک صنعتگر خارق‌العاده، مناسب‌تر است. . با این حال، به احتمال زیاد ون گوگ پیالات ناامیدکننده است، شکستی خارق‌العاده است.

مرگ ون گوگ به‌طور متأسفانه واقعی، بدون شعر و نمایش، ساده و بی‌خطر است. و پس از آن تمام شد، با دو یا سه سرنخ در صحنه های پس از مرگ از محبوبیت ون گوگ. در هر صورت، تعداد کافی دقایق زنده و تحریک‌آمیز وجود داشته است تا Van Gogh به یک فیلم غیرقابل انکار و شاید چیزی در مورد موضوعات ظاهری آن بیان می‌کند. چنین ناامیدی، هر چند گیج کننده است، بهتر از پیروزی تعداد زیاد است.

ون گوگ (به طور غیرمنتظره ای فرانسوی ها آن را "ون گوگ" بیان می کنند تا با "دویدن" هم قافیه شود)، 158 دقیقه، به طور چشمگیری در 30 اکتبر 1991 در فرانسه در همان روز در سال 1992 در ایالات متحده اکران شد. وینسنت کانبی برای نیویورک تایمز یک حسابرسی واضح و درک درست کرد. در یک بشقاب از نتفلیکس در 6 دسامبر 2015 تماشا شده است، که بدون شرح، زیرنویس انگلیسی یا فرانسوی، یک جزء شگفت‌انگیز در دی‌وی‌دی‌های ایالات متحده و یک گزینه مناسب است.

دانلود فیلم Van Gogh 1991 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

وجود نقاش هلندی ونسان ون گوگ توسط رئیس فرانسوی موریس پیالات در فیلم Van Gogh او در سال 1991 به نام ون گوگ به نمایش درآمد. فیلم پیالات بر خلاف فیلم Desire for Life اثر وینسنت مینلی که موقعیت های کلیدی زندگی این هنرمند را اجرا می کرد، محدود به 69 روز آخر زندگی ون گوگ است. این یک فیلم ساخته شده با توجه به برداشت های کارگردان از چیزی است که آخرین روزهای ون گوگ با توجه به نتیجه تخیلی او می توانست شبیه به آن باشد. اصلاً شبیه نمایش هوس برای همیشه نیست، پیالات، که خود یک نقاش برای مدت‌ها قبل از اینکه به سراغ فیلم‌سازی برود، احساس‌گرایی را تحقیر می‌کند، وینسنت را یک صنعت‌گر متروک و شکنجه‌شده نشان می‌دهد که قسمت‌های عاطفی جدی داشته است، از توجه به خشم رعد و برق می‌رود. حسادت به کسی که کاملاً برای همکاری اجتماعی و جنسی با دیگران مجهز بود.

پیالات اساساً از خاستگاه خود محافظت می کند و می گوید: "کسی در حالت مالیخولیایی 100 نمایش دهنده تولید نمی کند - ون گوگ از نگاهی کوتاه به شادی گذشت." داستان فیلم در Auvers-sur-Oise می گذرد، جایی که ون گوگ پس از جراحتی که خود به گوشش وارد شده بود، پس از مشاجره با گوگن در آرل، و پس از یک سال بستری شدن در پناهگاهی در سنت رمی، بهبود یافت. فیلم با حضور ون گوگ در سال 1890 در اوورز، شهری در نزدیکی پاریس، آغاز می‌شود، جایی که دکتر پل گشه (ژرارد سیتی)، یک گردآورنده کار و متخصص هومیوپاتی که توسط خواهر و برادر وینسنت، تئو (برنارد لو کوک) به او رسید، از او استقبال می‌کند. ون گوگ که به طرز شگفت‌انگیزی توسط ژاک دوترونک، خواننده و سرگرم‌کننده فرانسوی به تصویر کشیده شده، رنگ پریده و لاغر به نظر می‌رسد، در حالی که اتاقی در متل راووکس می‌گیرد و شروع به تمرکز روی کارش می‌کند و نمایشی از دختر کوچک و جذاب گشه، مارگریت (الکساندر لندن) را نشان می‌دهد. که با وجود اینکه بیست سال از او بزرگتر است تسلیم او می شود.

که در نامه وینسنت به تئو به آن اشاره نشده است، رابطه وینسنت با مارگریت ممکن است عجیب و غریب باشد، با این حال همانطور که لندن به تصویر کشیده است به طور قانع کننده ای واقعی است. ون گوگ که پیشنهاد تبدیل شدن به یک گوشه نشین را ندارد، از همراهان پاریسی در یک مناسبت اجتماعی در کنار آبراهی که گشه برای تمجید از ظاهر هنرمند هماهنگ می کند، استقبال می کند. آنجاست که او با کتی (السا زیلبرشتاین)، فاحشه‌ای که در آرل ملاقات کرد، گرد هم می‌آید و یک دایره نمایشی را تضمین می‌کند که ناسازگاری‌های منطقی نقاش را نشان می‌دهد. در طول مدت طولانی در اوورز، رابطه گیج‌آمیز وینسنت با خواهر و برادرش تئو و همسرش جو (کورین بوردون) باعث رنجش او می‌شود که تئو به تازگی یکی از بوم‌های نقاشی خود را فروخته است و او باید برای کمک به خواهر یا برادرش تکیه کند، شرایطی که باعث می‌شود. احساس ناامیدی، عدم اطمینان و مسئولیت او را افزایش دهد.

در این فضای سرزنش که جو تئو را به خاطر رفتارش با سرمایه‌شان سرزنش می‌کند و مارگریت وینسنت را به‌عنوان ضعیف‌شده سرزنش می‌کند، نقاش مه‌ترین انگیزه‌های خود را دنبال می‌کند تا آخرین تظاهرات بی‌معنا را انجام دهد. فیلم ون گوگ با سبک معمولی و بداهه نوازانه پیالات تجربه ای کامل و غنی را ارائه می دهد. تمام آنچه در فیلم Van Gogh وجود دارد، از قطارهای قدیمی قرن نوزدهم گرفته تا متل های ملت، جاعلان فلز و دامداران، ظاهر و احساس واقعی دارد. فیلم با حرکات و آهنگ‌ها در حال انفجار است، و شکوه و عظمت میدان‌های فراگیر، ون گوگ را برمی‌انگیزد تا گونه‌های باشکوه آن را در آثارش منعکس کند. تعداد زیادی از بوم‌های محبوب او نشان داده می‌شود، علی‌رغم این واقعیت که گفتگوی کمی در مورد رویه یا روند تخیلی هنرمند وجود دارد.

تمجید از فیلم در نامه‌ای که ژان با پیلات در ارتباط است نشان داده شده است. -لوک گدار در سال 1991. گدار می گوید: «موریس عزیزم، فیلم شما تکان دهنده است، کاملاً غافلگیرکننده است؛ فاصله ای طولانی از خط افق سینمایی که اخیراً توسط نگاه ترحم آمیز ما پنهان شده بود. چشم شما قلب خارق العاده ای است که دوربین را می فرستد. غوطه ور شدن در میان خانم های جوان، مردان جوان، فضاها، دقیقه ها در زمان، و صداها، به اندازه احمقانه. گروه غیرقابل توضیح است؛ ظرافت ها، درخشش های نور در درون این شگفتی؛ ما می بینیم که آسمان عظیم فرو می ریزد و از این زمین فقیر و مستقیم بالا می رود. به طور کلی از همه شما برای این دستاورد - گرم، منحصر به فرد، لرزان، تشکر می کنم.

دانلود فیلم Van Gogh 1991 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

«هوس زندگی» مینلی فیلم خارق‌العاده‌ای است، اما همانطور که می‌بینم تصویری تزلزل ناپذیر از ون گوگ به دست نمی‌دهد: خلق و خوی او بیش از حد رمانتیک شده است. برخلاف هنجار، Van Gogh پیالات بازتابی واقعی از ایده درونی یک نقاش خارق‌العاده می‌دهد. من فکر می کنم ون گوگ در واقع آنقدر بدبین بود که فیلم به تصویر می کشد. Van Gogh پیالات را بر روی فیلم مینلی قرار می دهد. به غیر از Van Gogh به نظر می رسد یک نقاشی متحرک باشد، زیرا با فرض اینکه با دیدن ویدیو پخش را متوقف کنید، می توانید یک تصویر امپرسیونیستی ببینید. این بی‌نظیری تا جایی متمایز می‌شود که صحنه‌هایی در فیلم Van Gogh وجود دارد که صرفاً به دنبال طلا هستند (خواهر وینسنت با ازدواج که خود را در وان می‌شوید). فارغ از اینکه «هوس زندگی» فیلم خارق العاده ای است، به نظرم «ون گوگ» بیشتر به چشم می خورد.