دانلود فیلم We, the Women 1953

پنج تصویر مختلف از زنان بازیگری در زندگی عادی خود نه به عنوان یک بازیگر بلکه به عنوان زنی ساده مورد بررسی قرار می گیرد...

دانلود فیلم We, the Women 1953 دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی در فیلمازون.

اکثریت قریب به اتفاق این برخوردها برای مرتب کردن شورت توسط چند رئیس تحت نوعی موضوع عادی به طور همزمان جذاب و در دراز مدت گیج کننده است. فقدان طرحی بزرگتر که رویاهای ناقص هر رئیس را مدیریت کند، معمولاً چیزی را صرفاً (بخشی از) تکه هایش ارزش می بخشد، در عین حال به طور کامل گاه به گاه.

این یکی تعداد زیادی مشکلات دارد، اما به نظر من موفق شده است و این روزها هنوز درگیر است.

آنها به یک حاشیه ناچیز فکر کردند، از جمله فرافکنی در یک استودیوی ایتالیایی، برای 4 فیلم کوتاه که برای ما نمایش داده می شود. ما پروژه را با تقلید از یک استودیوی فیلمبرداری می بینیم و در حالی وارد فیلم می شویم که سرگرم کننده ها به اتاق های فیلمبرداری می روند و تلاش می کنند به ستاره ای تبدیل شوند که آرزوی آن را دارند. این بسیار موفقیت‌آمیز است و ما را در 4 فیلم کوتاه زیر رها می‌کند.

این فیلم‌ها به طرز زیرکانه‌ای ساخته شده‌اند که شامل 4 بانوی متمایز است. آن خانم‌ها سرگرم‌کننده‌های واقعی بودند، همگی انواع تخیلی خودشان را بازی می‌کردند، و هر یک از آن‌ها فقط با شخصیت عمومی‌شان برای جذب گروهی از مردم مناسب بودند. سپس، هر فیلم کوتاه یک استراتژی جایگزین را اتخاذ می کند، مشروط به سرگرم کننده و رئیس، و انتظار و تمسخر یک طبقه بندی فیلم به نوعی. بنابراین:

-علیدا ولی در دنیای خارق‌العاده فیلم‌های دهه 40 خودش بازی می‌کند. کوتاه او می‌تواند یک داستان هالیوودی از محبت و نارضایتی باشد، هماهنگ‌شده با مهربانی، با نوستالژیک؛

-اینگرید برگمن (با هماهنگی همسر نئوپراگماتیستش) به نوعی فیلم‌های کاربردی را که او و روسلینی ساخته بودند تقلید می‌کند. برای 10 سال قبل از این. نگاه فیلم خانوادگی برای این وضعیت، هدفمند و متکی به نبود وسیله است. عمداً بی معنی و پوچ است (آن چیز مرغ) و از آنجایی که برگمان می تواند آن را منتقل کند، کار می کند، و روبرتو آن را می دانست؛

-ایسا میراندا این شیرین کاری را بسیار واضح تر می کند. در داستان او به معنای واقعی در حال ساختن فیلمی است که ما از پشت دیوار چهارم می بینیم، به وضوح خلاقیت قابل توجهی، احتمالاً سر استخوانی از احساسات نادرست تقلبی، و عجیب و غریب می شود و به معنای واقعی به یک فیلم دیگر در خیابان می راند. ، جایی که یک جوان بدبخت دچار حادثه می شود. او را به درمانگاه و سپس به خانه اش می برد، و او، یک بانوی منفرد بدون هیچ جوانی، برای چند ساعت به زندگی آن خانواده ادامه می دهد، یک حالت ذهنی متناوب، یک فیلم جایگزین نئو معقول، از که او در نهایت آن را ترک می کند تا به داستان خود درباره خودش بازگردد. نوشتن فوق‌العاده در این بیت؛

- آنا مگنانی شخصیت خودش را بازی می‌کند، همان طور که افراد در دهه 50 او را می‌دیدند. نوعی طنز اسکروبال، با آهنگسازی مناسب، واقعاً جالب. ویسکونتی به اندازه کافی حیله گر است که از فیلم خارج شود و اجازه دهد مگنانی نقطه کانونی آن باشد. او در نهایت به تئاتری می رود که باید در آنجا اجرا کند و نمایشگاهش فیلم کوتاه را می بندد و ما را در این هدف قرار می دهد که یک فیلم را به پایان برسانیم که با نمایش در نمایش آغاز شد، با ترجیحات، صحنه و تمجید عمومی، به این ترتیب. به ما توصیه می کند که در هر صورت همه چیز یک اجرا بود.

این برای مدتی به اندازه کافی جذاب است.